Μόνο που η παραπάνω θεωρία πάσχει εν τη γενέσει της. Δύσκολα μπορεί να γίνει πιστευτό ότι οι «Ζήμενς» τα χώνουν με κριτήριο τη φάτσα του ενός ή του άλλου και όχι με κριτήριο τα κομματικά ή τα κυβερνητικά του πόστα.
Οσο για το αν υπάρχει πολιτική και κομματική ευθύνη σε τέτοιες περιπτώσεις, την απάντηση την έχει δώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Θυμίζουμε ότι ο κ. Καραμανλής είχε αποπέμψει από την κυβέρνηση τον Τσιτουρίδη, χρεώνοντάς του επιλογή «κακών» συνεργατών στην υπόθεση με τα ομόλογα. Αλήθεια, αν κάποιος κυβερνητικός αποδειχτεί μπλεγμένος στα «μαύρα ταμεία» της «Ζήμενς», δε θα έχει καμία ευθύνη εκείνος που τον τοποθέτησε στη θέση του;...
*
Τα αντίστοιχα ισχύουν για το ΠΑΣΟΚ. Μεγαλοπαράγοντες μάλιστα του τελευταίου έχουν κατρακυλήσει σε τέτοιο επίπεδο θράσους, που με αφορμή την υπόθεση Τσουκάτου εμφανίζονται στα κανάλια με ένα ύφος που ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτεί να τους ζητήσουμε «συγγνώμη» κι από πάνω!
«Δεν είμαστε όλοι ίδιοι» (!) διακηρύσσουν με ύφος αθώας περιστεράς. Τόσο ωραία παίζουν το ρόλο τους, που αν ήμασταν από άλλη χώρα μπορεί και να πιστεύαμε ότι δε γνώριζαν τον Τσουκάτο ούτε κατ' όψεως, ότι δεν είχαν ακούσει ποτέ τον Σημίτη, κάθε που γινόταν λόγος για εκτεταμένη διαφθορά, να βάζει την κασέτα με το «όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα».
Αντί να επιδείξουν μια ελάχιστη - έστω και υποκριτική - συμπεριφορά σύνεσης και καταλλαγής, κυκλοφορούν με στιλ «θιγμένου» οσιομάρτυρα, βγάζοντας δεκάρικους λόγους «για το αξιακό φορτίο του ΠΑΣΟΚ» κι άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια με τα οποία γελάνε και οι γάτες. Αλήθεια, έχουν τόσο ασθενή μνήμη; Δε γνωρίζουν τίποτα για την περίοδο των Χρηματιστηρίων και των κότερων; Δεν αντιλήφθηκαν τίποτα για την εποχή που «κάποιοι σύντροφοι πλούτιζαν» (κατά την Βάσω Παπανδρέου); Δεν πήρε τίποτα τ' αυτί τους απ' όσα δήλωναν διάφοροι σοσιαλισταράδες (δυο - τρεις είχαν πλάκες τα γαλόνια του αξιωματούχου της Χαριλάου Τρικούπη) πως κατά την περίοδο της αρπαχτής στη Σοφοκλέους εκείνοι ασκούσαν «το δικαίωμά τους στην ατομική ευημερία»!..;
Ομως, έτσι απασχολημένοι καθώς είναι, στην προσπάθεια να διασώσουν το άθλιο πολιτικό τους σύστημα και μαζί τον κομματικό τους μηχανισμό, έτσι περιπλανώμενοι από σοφιστεία σε σοφιστεία αναζητώντας φύλλο συκής με το να αποδίδουν στην «κακότητα των ανθρώπων» τη ρεμούλα που ομολογήθηκε στο κόμμα τους, δε βρήκαν το χρόνο να μας εξηγήσουν κάτι εξαιρετικά απλό: Η «Ζήμενς» μπούκωνε με χρήμα τον Τσουκάτο (ή τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, όπως λέει ο πρώην «στρατηγός») επειδή ο επιστήθιος συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού ήταν «ενδιαφέρον πρόσωπο», ή επειδή ακριβώς ήταν επιστήθιος συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού; Η «Ζήμενς» έδινε λεφτά στον Τσουκάτο επειδή τον συμπαθούσε «προσωπικά» ή επειδή ήταν το πρόσωπο που «έλυνε και έδενε» μια ολόκληρη περίοδο στο μηχανισμό όχι ενός οποιουδήποτε κόμματος, αλλά ενός κυβερνητικού κόμματος;
*
Το αν ο Τσουκάτος τα 'πιανε για λογαριασμό του ή για το ΠΑΣΟΚ (θα το βρει η τυφλή δικαιοσύνη...), το αν παράγοντες της ΝΔ τα έχουν πιάσει για λογαριασμό τους ή για λογαριασμό της Ρηγίλλης (κι αυτό θα το βρει η τυφλή δικαιοσύνη...), είναι το ένα θέμα.
Το άλλο θέμα, το ουσιαστικό, το πολιτικό θέμα, είναι ότι το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα που υπηρετούν, είτε ως πρόσωπα, είτε ως κόμματα, δουλεύει με βάση τη μίζα, τη συναλλαγή και τη διαπλοκή. Διαχρονικά, δε, έχει αποδειχτεί ότι όσο κι αν τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται, η μπόχα και η ρεμούλα ζουν και βασιλεύουν. Επομένως η μόνη παστρική δουλειά που εγγυάται την κάθαρση δεν είναι η εναλλαγή ούτε καν η τιμωρία των προσώπων - εξαρτημάτων της αθλιότητας. Είναι η συθέμελη ανατροπή του συστήματος της αθλιότητας που όταν δεν κουκουλώνει τις ακαθαρσίες του κρύβεται πίσω από τους αποδιοπομπαίους τράγους για να μπορεί να αναπαράγεται. Μέχρι τότε, η τακτική της μίζας δε θα πεθάνει ποτέ. Το χρώμα των μιζαδόρων, ίσως...
|
1945 Ολοκληρώνει τις εργασίες της η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία διακηρύσσει ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κατάσταση χρειάζεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η Συμφωνία της Γιάλτας (εκμηδένιση των υπολειμμάτων του φασισμού και εκλογή από κάθε απελευθερωμένη χώρα της μορφής της διακυβέρνησής της). Για την αντιμετώπιση της δολοφονικής τρομοκρατικής δράσης της Δεξιάς, η 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ έριξε το σύνθημα της οργάνωσης της μαζικής λαϊκής αυτοάμυνας.
1946 Η διάσκεψη των τεσσάρων υπουργών Εξωτερικών (Σοβιετικής Ενωσης, ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας) αποφάσισε ομόφωνα, μετά από πρόταση της Σοβιετικής Ενωσης, την απόδοση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
1960 Ναυαγεί η δεκαμερής διάσκεψη της Γενεύης για τον αφοπλισμό. Οι αντιπροσωπείες των σοσιαλιστικών χωρών αποχωρούν, ενώ οι «Δυτικοί» θεωρούν τη διάσκεψη εν λειτουργία.
1962 Την αντίθεσή του στη δημιουργία ανεξάρτητης γαλλικής πυρηνικής δύναμης διατυπώνει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Κένεντι, χαρακτηρίζοντάς την αντίθετη με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
«Κρίση στην ίδια την κοινωνία» (!) διαπίστωσε χτες ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τη δυσώδη υπόθεση της «Ζήμενς». Παλιά η τακτική τους. Κάθε φορά που το σύστημά τους βρωμάει και ζέχνει, σπεύδουν είτε να συμψηφίσουν είτε να διαχύσουν την ευθύνη στους πάντες και τελικά στο λαό που τους ανέχεται.
Αλλά για ποια κοινωνία μιλάει ο κ. Παπανδρέου; Τι σχέση έχει ο εργάτης των 670 ευρώ βασικό με τα χλιδάτα προεκλογικά κέντρα των βουλευτών του κόμματός του; Τι σχέση έχει ο συνταξιούχος των 500 ευρώ με τις δοσοληψίες μεταξύ των «Τσουκάτων» με τις «Ζήμενς»; Τι σχέση έχει ο άνεργος, ο ημιαπασχολούμενος με τις «οφ σορ» εταιρείες και τις απίθανες διαδρομές του «μαύρου χρήματος» που κατέληγαν - ομολογημένα - στον 5ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη;
Αυτή η ύβρις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ θίγει τους πάντες. Θίγει πρώτα και κύρια εκείνα τα λαϊκά στρώματα που παραμένουν εγκλωβισμένα σε κομματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι δε φτάνει ότι έχουν καθίσει στο σβέρκο της κοινωνίας, αλλά έχουν και την αυθάδεια «συλλαμβάνονται κλέπτοντες οπώρας» να ρίχνουν το φταίξιμο στην ...«κακούργα κοινωνία».
«Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο, η "Ζήμενς" και η κάθε "Ζήμενς";», αναρωτήθηκε χτες ο κ. Παπανδρέου. Ωραία ερώτηση. Πώς και δεν του πέρασε από το μυαλό να τη διατυπώσει την εποχή που η «Ζήμενς» επισκεπτόταν το γραφείο του Τσουκάτου στη Χαριλάου Τρικούπη και που ο ίδιος ήταν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ;..
Από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης του κ. Παπανδρέου ήταν όταν θέλοντας να γίνει παραστατικός, όσον αφορά το όραμά του περί διαφάνειας στη δημόσια ζωή, φρόντισε να φέρει σαν παράδειγμα το μοντέλο διαφάνειας που επικρατεί στο ...Πακιστάν! Πάλι καλά, δηλαδή, που το παράδειγμα της Νιγηρίας το καυτηρίασε...