Ενα τεράστιο όπλο του δικομματισμού, που (στο κλίμα της γενικευμένης αποχαύνωσης, της διαστρέβλωσης εννοιών, της απαξίωσης κοινωνικών κωδίκων) τον κάνει να επιβιώνει, είναι το «ταλέντο» του στο ψέμα. Οι δικομματικοί εταίροι λένε τα πιο μεγάλα ψέματα με τη μεγαλύτερη ευκολία. Ταυτόχρονα, έχουν επιβάλει ένα καθεστώς δημόσιου βίου (από τον κοινοβουλευτικό τους «διάλογο» μέχρι τον «πλουραλισμό» στα ΜΜΕ) που τους επιτρέπει να λένε τη χονδροειδέστερη μπαρούφα, χωρίς τον κίνδυνο να κληθούν να απολογηθούν γι' αυτήν.

*

Κατά συνέπεια, εκείνο που για τον καθημερινό άνθρωπο παραμένει (ακόμα) απαγορευτικό (η εξαπάτηση, το «άλλα να λες και άλλα να πράττεις», η υποκρισία) και που εφόσον αποκαλυφθεί ισοδυναμεί με την κοινωνική του περιθωριοποίηση, για τους δικομματικούς εταίρους αποτελεί «δικαίωμα» και προπαγανδιστικό «άσο».

*

Ακούσαμε προχτές τον πρωθυπουργό στην ΚΕ της ΝΔ να μιλά με ύφος «δεν τρέχει τίποτα», κατά της διαπλοκής (ξανά), κατά της διαφθοράς (ξανά), κατά της «ατιμωρησίας» (ξανά). Μα η πολιτική της ΝΔ έχει πλέον κριθεί: Από τα έργα και τις αναθέσεις στους ίδιους εργολάβους που τα έδιναν και οι προηγούμενοι, μέχρι τον ΟΤΕ, τους εφοπλιστές και τα «λεβέντικα» με το «βασικό μέτοχο». Η ΝΔ κρίνεται καθημερινά εδώ και 2,5 χρόνια ως ένας μηχανισμός που τα «παιδιά» της ήρθαν για να διαχειριστούν το «μέλι» στη θέση των προηγούμενων.

Ακούσαμε και τον κ. Παπανδρέου. Να λέει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί στο σύγχρονο κόσμο να είναι μεγάλη στρατιωτική ή οικονομική δύναμη, όμως, μπορεί - όπως είπε - να είναι μια «σημαντική ηθική δύναμη»! Με «ηθικό σημαιοφόρο», το ΠΑΣΟΚ! Μα θα τολμούσε κάποιος απλός άνθρωπος να βγαίνει και να εκπροσωπεί την «οικογένειά του» και να μιλά για «ηθική», αν αυτή η «οικογένεια» είχε πάνω της το ηθικό (και πολιτικό) στίγμα της παράδοσης του Οτσαλάν, το ηθικό (και πολιτικό) στίγμα της Γιουγκοσλαβίας, το ηθικό (και πολιτικό) στίγμα του Χρηματιστηρίου, των «κότερων» και των διαφόρων σχεδίων, από του Ανάν μέχρι του Σπράου;

*

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επιτίθενται σε δυο επίπεδα: Ακολουθούν μια πολιτική που, αφ' ενός, η ουσία της ταλαιπωρεί τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων και εξυπηρετεί τους λίγους. Αφ' ετέρου, η προπαγάνδα τους προσβάλλει. Είναι μια κατά πρόσωπο ύβρις και κοροϊδία. Τα λογύδρια με τα οποία «ντύνουν» τις παραστάσεις τους θίγουν τη νοημοσύνη, πρώτα από όλα των ψηφοφόρων τους. Και ναι μεν το «ψέμα έχει κοντά ποδάρια», προϋποθέτει, όμως, ότι αυτοί που το υφίστανται θα αποφασίσουν να αντιδράσουν, να πάψουν να τους ανέχονται, να εξοργιστούν και να τους «μαυρίσουν».

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία για τη θέση των βιομηχάνων για τη διαφθορά, για τη διαπλοκή, για τα «καρτέλ». Οπως για παράδειγμα για το «καρτέλ» των γαλακτοβιομηχανιών στο γάλα, για το οποίο τόσος ντόρος γίνεται τελευταία. Αν αμφιβάλετε, ρωτήστε τον επικεφαλής τους, τον πρόεδρό τους στον ΣΕΒ, τον κ. Δασκαλόπουλο, γνωστό γαλακτοβιομήχανο, ιδιοκτήτη της «Δέλτα»...

Μια ακόμα δίκη για τη «Ρικομέξ» ξεκινάει σήμερα. Μόνο που η «Ρικομέξ» είναι απούσα. Αξιοποίησε τους νόμους του κράτους (του κράτους που καμιά φορά «χάνει» τους φακέλους με τις πολεοδομικές παραβάσεις των βιομηχάνων, αλλά, κατά τα άλλα, δε σηκώνει κουβέντα στα ζητήματα διαφθοράς) και κήρυξε πτώχευση. Αμέσως μετά την (εικονική) πτώχευση, η «Ρικομέξ» τα μάζεψε και μετέφερε τις δραστηριότητές της στην Τουρκία.

Εφτά χρόνια μετά το σεισμό, που στα ερείπια του εργοστασίου της «Ρικομέξ» θανατώθηκαν 39 άνθρωποι, η εταιρεία δεν έχει καταβάλει για τα θύματα και τις οικογένειές τους ούτε ένα ευρώ αποζημίωση. Εφτά χρόνια μετά, οι ιδιοκτήτες της «Ρικομέξ» συνεχίζουν να θησαυρίζουν. Εφτά χρόνια μετά, τα ορφανά που έμειναν πίσω συνεχίζουν μαζί με το δράμα της απώλειας των ανθρώπων τους να βιώνουν και το δράμα της φτώχειας. Και όλα αυτά νόμιμα καθ' ότι αυτή είναι η «νομιμότητα» του συστήματος που πατάει επί πτωμάτων.

«Το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο», που έλεγε την επομένη του σεισμού ο κ. Σημίτης...

«Είναι μικρής σημασίας το θέμα του άρθρου 16» (!) αποφάνθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ερωτηθείς στη Θεσσαλονίκη για τη στάση του κόμματός του γύρω από το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης των Πανεπιστημίων! Ξέχασε, βέβαια, να επαναλάβει ότι και ο ίδιος και το κόμμα του έχουν ταχθεί («ψυχή τε και σώματι») υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16. Οτι, δηλαδή, συμφωνούν με την κατάργηση (ακόμα και στα λόγια!) της συνταγματικής επιταγής για «δημόσια και δωρεάν» Παιδεία.

Πρόκειται για ένα κάθε άλλο παρά «μικρής σημασίας» στιγμιότυπο της συνέντευξης του κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ. Μια συνέντευξη που κράτησε δυο ώρες, μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία ο κ. Παπανδρέου, στο τέλος της κάθε του απάντησης, να επαναλαμβάνει διαρκώς ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν είναι ίδιο» με τη ΝΔ. Μάλλον οι συνεργάτες του - επικοινωνιολόγοι θα τον έπεισαν ότι οι «ιθαγενείς» δε θα πρόσεχαν ότι στο ενδιάμεσο των ίδιων απαντήσεων, ο κ. Παπανδρέου περιέγραφε επακριβώς ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει και πιστεύει τα ίδια με τη ΝΔ...

Για «Δεξιά στροφή» στη Σουηδία κάνουν λόγο τα ΜΜΕ μετά την προχτεσινή ήττα των σοσιαλδημοκρατών. Οι σοσιαλδημοκράτες, που τα τελευταία 75 χρόνια ήταν στην κυβέρνηση τα 65 και τα 12 τελευταία ανελλιπώς, παραδίδουν πλέον τη σκυτάλη στους χριστιανοδημοκράτες.

Μάλλον θα πρόκειται για κάποια «δυσλειτουργία» του «σουηδικού μοντέλου», που τόσο εμπνέει τον κ. Παπανδρέου...

Οι τοπικές εκλογές πλησιάζουν και ως εκ τούτου έχουν αρχίσει να εντείνονται και οι ...ΠΑΣΟΚίες. «Δεν κρίνεται το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως οι υποψήφιοι οι οποίοι έχουν τη δική τους προσωπικότητα», λένε οι πρωτοκλασάτοι της Χαριλάου Τρικούπη. Πολύ σωστά! Αλλωστε, το να είναι κάποιος μακρύ χέρι του ΠΑΣΟΚ στο χώρο της αυτοδιοίκησης, κάθε άλλο παρά άσχετο είναι με την ...προσωπικότητά του.