Κάλεσμα για την όσο το δυνατόν πλατύτερη συσπείρωση με σκοπό την υπεράσπιση στοιχειωδών λαϊκών δημοκρατικών ελευθεριών και την ενεργό έκφραση αλληλεγγύης προς όσους πλήττονται, απηύθυνε χτες η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», με συνέντευξη που έδωσε με αφορμή το νομοσχέδιο για τους μετανάστες και το υπό κατάρτιση για την τρομοκρατία. Δυο νομοσχέδια-κομμάτια του αυταρχικού θεσμικού πλαισίου που ενισχύεται τα τελευταία χρόνια.

«Εχουμε μια συστηματική, ύπουλη διάβρωση των δημοκρατικών κατακτήσεων της κοινωνίας μας», υπογράμμισε ο Χάρης Παπαμάργαρης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης». Ο δικηγόρος Τάκης Παππάς τόνισε ότι με το πλέγμα των αντιδραστικών νόμων και πρακτικών, που καθιερώνεται στη χώρα μας, «επιδιώκουν να αισθάνεται ο κόσμος μια απειλούμενη κρατική βία εναντίον του». Αναφερόμενος, μάλιστα, σε αυτό είπε ότι «μέσα από την ποινική μεταχείριση αναδεικνύεται η βία. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που καταργεί το παραδοσιακό σύστημα της προστασίας των ελευθεριών. Καταργούνται εθνική έννομη τάξη και δικονομικοί κανόνες προστασίας των πολιτών. Τα δικαιώματα θα υπάρχουν μόνο καθ' υπόθεσιν».

Για τους μετανάστες ο δικηγόρος Δημήτρης Καλτσώνης υπογράμμισε ότι με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης παρατείνεται η αισχρή εκμετάλλευσή τους και εισάγονται νέες κατασταλτικές ρυθμίσεις σε βάρος του μη νόμιμου μετανάστη. Παράλληλα, καθιερώνονται διαδικασίες κατάδοσής τους στις αρχές. Η δικηγόρος Γιάννα Κούρτοβικ πρόσθεσε ότι η περιστολή των δικαιωμάτων των μεταναστών, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα υπάρξει και για τους Ελληνες πολίτες.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντώνης Σκυλλάκος ανέφερε ότι με το μνημόνιο αστυνομικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ υποδηλώνεται η επικυριαρχία των ΗΠΑ σε βάρος της χώρας μας, ενώ ο καθηγητής του Πάντειου και εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ Ηλίας Νικολόπουλος υπογράμμισε ότι «ισχυροποιείται η εκτελεστική εξουσία και υποβαθμίζεται ο νόμος». Ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης είπε ότι οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις «θα πλήξουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Θεσμοθετείται η κατάδοση και καθιερώνεται η πιο ένοχη συναλλαγή. Το δίκαιο ανταλλάσσει υπηρεσίες με το έγκλημα;». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ανέφερε ότι οι ρυθμίσεις για την τρομοκρατία δεν επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. «Λειτουργούν σαν συμπλήρωμα της Σένγκεν και έρχονται να αξιοποιήσουν αυτές τις καταστάσεις για να πλήξουν το δημοκρατικό πολίτευμα».

Τη νομιμοποίηση των μεταναστών, που ζουν σήμερα στη χώρα μας και την απόσυρση όλων των αντιμεταναστευτικών και αντιδημοκρατικών διατάξεων του νομοσχεδίου για τη μεταναστευτική πολιτική, ζητά η «Δημοκρατική Συσπείρωση», με κείμενο - επεξεργασία επί του κυβερνητικού νομοσχεδίου, που παρουσίασε στη συνέντευξη ο Δημήτρης Καλτσώνης.

Με το σχετικό κείμενο, η «Δημοκρατική Συσπείρωση» υπενθυμίζει: «Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας δέχτηκε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες κυρίως από τις γύρω Βαλκανικές χώρες και από άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και του Τρίτου Κόσμου. Αυτά τα μεταναστευτικά κύματα υπήρξαν αποτελέσματα της εντεινόμενης φτώχειας και εξαθλίωσης, των πολέμων, της καταπίεσης και της απουσίας προοπτικής για μια καλύτερη ζωή. Ολοι αυτοί οι παράγοντες ώθησαν χιλιάδες ανθρώπους να ξεριζωθούν από τις εστίες τους, στην αναζήτηση καλύτερης τύχης, όπως περίπου συνέβαινε τις παλαιότερες δεκαετίες και στη δική μας πατρίδα.

Αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 700-800 χιλιάδες μετανάστες, από τους οποίους μόνο 200 χιλιάδες περίπου διαθέτουν πράσινη κάρτα. Οι μετανάστες, και ιδιαίτερα οι "χωρίς χαρτιά" ζουν συχνά σε συνθήκες απερίγραπτης φτώχειας, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, στερούνται στοιχειώδη δικαιώματα, ασκείται σε βάρος τους πολύμορφη καταπίεση, κάποτε με τρόπους που έρχονται σε αντίθεση με κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τονίζεται πως με το σχέδιο νόμου για την «Είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια» που κατατέθηκε στη Βουλή, «η κυβέρνηση δείχνει να μην επιθυμεί την αντιμετώπιση του ζητήματος στις πραγματικές του διαστάσεις. Η ρύθμιση των άρθρων 68-69 δεν περιλαμβάνει χιλιάδες μετανάστες που ζουν παράνομα στη χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό, παρατείνεται η αισχρή εκμετάλλευσή τους, με τα χαμηλά μεροκάματα, τη μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, εντείνοντας έτσι παράλληλα τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους Ελληνες και στους αλλοδαπούς εργαζόμενους».

Η κυβέρνηση, εκτιμά η «Δημοκρατική Συσπείρωση», «δεν επιθυμεί να προχωρήσει στην αναγκαία προϋπόθεση για την αντιμετώπιση του ζητήματος, που είναι η νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν σήμερα στη χώρα μας και η παροχή σε αυτούς ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στον εργασιακό τομέα, στις κοινωνικές παροχές κλπ. Το μέτρο αυτό έχει εξάλλου εφαρμοστεί σε πολλά κράτη της ΕΕ. Μια τέτοια λύση ανθρωπισμού και δικαιοσύνης για τους μετανάστες θα συνέβαλε αποφασιστικά στη βελτίωση των σχέσεων Ελλήνων και μεταναστών, θα επιτάχυνε την ενιαιοποίηση των διεκδικητικών δυνατοτήτων των συνδικάτων και των εργαζομένων, θα εμπλούτιζε την κοινωνία μας με τη γόνιμη ανταλλαγή και συμβίωση διαφορετικών πολιτισμικών στοιχείων. Επίσης θα μείωνε τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν σε εστίες παραβατικότητας που σχετίζονται με την έλλειψη άδειας παραμονής».

«Επίσης, τονίζεται, η λύση αυτή θα εξάλειφε τις αντιθέσεις, που έντεχνα καλλιεργούνται ανάμεσα σε Ελληνες και αλλοδαπούς εργαζόμενους, θα βοηθούσε στην αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας κυρίως των μικροεπαγγελματιών και εμπόρων, μέσω της αύξησης της καταναλωτικής δυνατότητας των μεταναστών, θα τόνωνε τα φορολογικά έσοδα και την κοινωνική ασφάλιση μέσω εισφορών τους. Τέλος, μια τέτοια μεταχείριση των μεταναστών θα λειτουργούσε ως καλύτερος πρεσβευτής για τη διπλωματία της χώρας μας για τη στερέωση φιλικών δεσμών με τους γύρω λαούς και τις κυβερνήσεις, θα συνέβαλε σημαντικά στην οικοδόμηση κλίματος φιλίας, ισότιμης συνεργασίας και αλληλεγγύης».

Η «Δημοκρατική Συσπείρωση» καταγγέλλει πως αντί να λύνουν το πρόβλημα «οι πολιτικές που ακολουθούνται παρατείνουν το ανθρώπινο δράμα των μεταναστών, την υπερεκμετάλλευσή τους, την εξευτελιστική μεταχείρισή τους, την ώθηση και τον εξαναγκασμό χιλιάδων γυναικών στην πορνεία, την ανάπτυξη κυκλωμάτων ποικιλόμορφης εκμετάλλευσης. Η νομιμοποίηση των μεταναστών είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο από άποψη ανθρωπιστική, αλλά και γιατί είναι προς όφελος του ελληνικού λαού».

«Εκτός αυτού, συνεχίζει, χρειάζεται η χάραξη γενικότερης μεταναστευτικής πολιτικής, που θα βλέπει το ζήτημα με γνώμονα τη σταθερή χάραξη από τη χώρα μας μιας πολιτικής ισότιμης συνεργασίας, ανάπτυξης της φιλίας και της συνεργασίας με τους άλλους λαούς. Και με την έννοια αυτή, μια σειρά διατάξεις του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση είναι πραγματικά καταδικαστέες από τη δημοκρατική κοινή γνώμη και πρέπει οπωσδήποτε να μην ψηφιστούν».

Ενδεικτικά, η «Δημοκρατική Συσπείρωση» αναφέρει για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου:

1. Διατηρούνται ή εισάγονται νέες κατασταλτικές διατάξεις σε βάρος του μη νόμιμου μετανάστη (αύξηση ποινών, απαγόρευση υπογραφής συμβολαιογραφικών πράξεων, αύξηση προστίμων, καταδοτικές διατάξεις κλπ.), με παράλληλη επαναφορά και διεύρυνση της ισχύουσας μέχρι σήμερα και καταδικασμένης από την κοινή γνώμη απαγόρευσης της πρόσβασης του αλλοδαπού σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία.

2. Προβλέπεται το απαράδεκτο καθεστώς της σύνδεσης του μετανάστη με συγκεκριμένο εργοδότη και θέση εργασίας, γεγονός που δημιουργεί ένα απαράδεκτο καθεστώς ιδιότυπης εξάρτησης και δουλείας, συνιστά υπέρμετρο και αντισυνταγματικό περιορισμό της ελευθερίας του προσώπου, υποτάσσει τους μετανάστες στην εκμετάλλευση και στους εκβιασμούς των εργοδοτών.

3. Η θέσπιση διαδικασίας πρόσκλησης του μετανάστη από Ελληνα εργοδότη μετά από προέγκριση είναι τόσο πολύπλοκη και χρονοβόρα, ώστε είναι αμφίβολο και αν θα μπορέσει να εφαρμοστεί, καθώς ούτε στις ανάγκες της αγοράς δείχνει να ανταποκρίνεται. Συνέπεια αυτού θα είναι η συνέχιση της εισόδου παράνομων μεταναστών με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που προαναφέρθηκαν.

4. Εισάγονται διατάξεις, που απαιτούν και επιβάλλουν λογικές και πρακτικές κατάδοσης, ενώ παράλληλα ποινικοποιούνται καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις (φιλοξενίας, πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες κλπ.). Για παράδειγμα, υπό το φόβο της κατάδοσής τους στις αρχές, με απάνθρωπο τρόπο αποκλείονται οι μετανάστες από το σύστημα υγείας, ενώ αποκλείονται επίσης από την εκπαίδευση τα παιδιά των μη νόμιμων μεταναστών.

5. Δυσχεραίνονται οι διαδικασίες πολιτογράφησης σε σχέση με τα όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα και αντίθετα με τις τάσεις που ισχύουν σήμερα στην ΕΕ.

«Είναι καιρός, καταλήγει η «Δημοκρατική Συσπείρωση», να αντιμετωπιστεί το ζήτημα με το μοναδικό τρόπο που συμφέρει στον ελληνικό λαό, στους μετανάστες, στην ειρήνη και στη φιλία των λαών, με τον μοναδικό τρόπο που ανταποκρίνεται στις αρχές του ανθρωπισμού και των αξιών που έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα. Καλούμε την κυβέρνηση να νομιμοποιήσει τους μετανάστες που ζουν σήμερα στη χώρα μας και να αποσύρει όλες τις αντιμεταναστευτικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις του σχεδίου νόμου. Εκφράζουμε, επίσης, τη βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός σύσσωμος, στο πλάι των μεταναστών, θα διεκδικήσει και θα επιτύχει να θέσει τα θεμέλια για την επίλυση του ζητήματος».

Τις αναλυτικές θέσεις της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» για τον υπό κατάρτιση «τρομονόμο» παρουσίασε ο Τ. Παππάς που υπογράμμισε ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη από τρομονόμους οι οποίοι, στην ουσία, λειτουργούν σαν ιδιώνυμα και έχουν στόχο την τρομοκράτηση των πολιτών, παρά την προστασία των έννομων αγαθών.

Στη σχετική γραπτή επεξεργασία που μοιράστηκε στον Τύπο σημειώνεται: «Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ και μια σειρά κυβερνήσεις, χρησιμοποιούν την αντιμετώπιση της "τρομοκρατίας" σαν όχημα εξυπηρέτησης άλλων σκοπών, για να επιβάλλουν τη "νέα τάξη πραγμάτων", να νομιμοποιούν επεμβάσεις και πιέσεις, σε βάρος κυβερνήσεων, λαών, κινημάτων και πολιτών, που με τις πολιτικές δραστηριότητες αντιστέκονται, αντιπαλεύουν, αμφισβητούν τη "νέα τάξη", την κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων, τη συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής υπήρξαν μια σειρά πιέσεις που οδήγησαν την κυβέρνηση σε ευθυγράμμιση και προσαρμογή, με φανερές τις συνέπειες: στο πώς η κυβέρνηση χειρίστηκε την υπόθεση Οτσαλάν, στην υπογραφή μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ σύμβασης δικαστικής συνδρομής και πρόσφατα "μνημονίου" αστυνομικής συνεργασίας, που νομιμοποιούν την επέμβαση και δράση των διωκτικών αρχών και των διαφόρων υπηρεσιών των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης (και κάτω από την πίεση και της ΝΔ) είναι ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προχωρήσει στη θέσπιση ειδικής αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, όπως φαίνεται από διάφορες δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων και τελικά την πρόσφατη συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης (ΒΗΜΑ 5/11/2000).

Η συνέντευξη αυτή και όλα τα σχετικά δημοσιεύματα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της θεσμοθέτησης μιας σειράς αντιδημοκρατικών και αντιδραστικών νομοθετικών ρυθμίσεων - αλλαγών στο όνομα της αντιμετώπισης της "τρομοκρατίας".

Οι κυβερνώντες, με πρόσχημα την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν τα υπαρκτά φαινόμενα (τρομοκρατικά χτυπήματα, ποικιλώνυμες οργανώσεις κλπ), ετοιμάζουν ένα νέο "τρομονόμο" πολύ πιο επικίνδυνο για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες από τον προηγούμενο.

Ταυτίζουν κατά απαράδεκτο και επικίνδυνο τρόπο την "τρομοκρατία" όπως την εννοούν, με το "οργανωμένο έγκλημα". Αυτό δε γίνεται καθόλου τυχαία. Επιδιώκεται αφενός η ταύτιση των πολιτικών εγκλημάτων με τα εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου και αφετέρου το πέρασμα πιο "εύπεπτα" στη συνείδηση του λαού, που νιώθει και βιώνει την αύξηση της εγκληματικότητας, αυτών των αντιδραστικών ρυθμίσεων και τελικά την αποδοχή τους.

Πρόκειται για ρυθμίσεις που θέτουν εκποδών μια σειρά από σημαντικές κατακτήσεις του δικαιικού μας συστήματος και του νομικού μας πολιτισμού. Ειδικότερα:

Προβλέπονται αυστηρότατες ποινές (ισόβια) για τους "τρομοκράτες" και βαρύτατες ποινές (πολυετείς καθείρξεις) για όσους τους "διευκολύνουν". Πρόκειται για ρυθμίσεις που θεσμοθετούν ιδιώνυμα αδικήματα και ως προς τη φερόμενη ως εγκληματική συμπεριφορά της αυτουργίας και των μορφών συμμετοχής και ως προς την ποινική αντιμετώπιση σε επίπεδο ποινών. Πρόκειται, στο βαθμό που θα χρησιμοποιηθούν αόριστες αξιολογικές έννοιες, όπως "τρομοκράτες" και "καθ' οιονδήποτε τρόπο διευκόλυνσή τους", για παραβίαση της βασικής αρχής του ποινικού μας συστήματος nullun crimen cine lege certa, δηλαδή της αρχής ότι πρέπει να υπάρχει σαφής, σταθερή και λεπτομερειακή περιγραφή της συγκεκριμένης εγκληματικής συμπεριφοράς από τις ποινικές διατάξεις, καθώς και του άρθρου 7 παρ. 1 του Συντάγματος.

Τέτοιες ρυθμίσεις ανοίγουν το δρόμο για πιθανές διώξεις σε βάρος ακόμα και ανυποψίαστων πολιτών, πολύ δε περισσότερο πολιτών που έχουν «ενοχλητική» αγωνιστική δραστηριότητα.

Προβλέπεται ακόμα η "τιμώρηση" των λεγόμενων προπαρασκευαστικών πράξεων της "τρομοκρατίας". Πρόκειται για μια άκρως επικίνδυνη και υπερβολική διεύρυνση του αξιόποινου, σε πράξεις που δεν περιέχουν ούτε καν την εντύπωση, ούτε καν την έναρξη τέλεσης "τρομοκρατικών" ενεργειών (δηλαδή της αξιόποινης απόπειρας). Και τούτο, παρά το γεγονός ότι κανόνας του ποινικού μας συστήματος - με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως πχ για την εσχάτη προδοσία - είναι η ατιμωρησία των προπαρασκευαστικών πράξεων, ακριβώς για να αποφευχθούν επικίνδυνες και αδικαιολόγητες ποινικές διώξεις σε βάρος προσώπων και ενεργειών τους που δεν ενέχουν από μόνες τους ποινική απαξία.

Προβλέπεται οι δίκες και καταδίκες των "τρομοκρατών", αλλά και των μετεχόντων στο οργανωμένο ποινικό έγκλημα να γίνονται από δικαστήρια που θα αποτελούνται αποκλειστικά από δικαστές, χωρίς ενόρκους.

Πρόκειται για κατάργηση, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα υποθέσεων, της κατάκτησης του ποινικού μας συστήματος που προβλέπει την εκδίκαση των κακουργημάτων και πολιτικών εγκλημάτων από Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, με τη συμμετοχή δηλαδή του λαϊκού στοιχείου και μάλιστα κατά πλειοψηφία, βάσει του κριτηρίου λαϊκής νομιμοποίησης αυτών των δικαστηρίων. Τώρα γίνεται κατανοητό γιατί στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος επιχειρείται με τροποποίηση του σχετικού άρθρου 97, σε «εξαιρετικές (;) περιπτώσεις κατηγορίας κακουργημάτων» θα μπορούν να φύγουν από τη δικαιοδοσία των Μεικτών Ορκωτών Δικαστηρίων.

Προβλέπεται επίσης η χρησιμοποίηση ανώνυμων καταγγελιών και ανώνυμων καταθέσεων, ως αποδεικτικό μέσο σε δίκες για "τρομοκρατία", ως βάση για δικαστικές έρευνες, αλλά και ως βάση για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνταγματικά κατοχυρωμένων, όπως το απόρρητο της επικοινωνίας και της καθ' οιονδήποτε τρόπο ανταπόκρισης (μέσω των τηλεφωνικών υποκλοπών, μαγνητοφώνηση συνομιλιών κλπ), ύστερα από άδεια της δικαστικής αρχής.

Ασφαλώς πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνες ρυθμίσεις που θα καταστήσουν εύκολη την κατασκευή κατηγοριών και τις διώξεις σε βάρος πολιτών, μη αρεστών στους εκάστοτε κυβερνώντες. Κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με άδεια της δικαστικής αρχής ουδεμία εγγύηση νομιμότητας μπορούν να παράσχουν.

Με τις ίδιες ρυθμίσεις παραβιάζεται μια βασική αρχή του ποινικού δικονομικού μας συστήματος που είναι η αμεσότητα της αποδεικτικής διαδικασίας, έκφραση της οποίας είναι ότι ο μάρτυρας, πέρα από το γεγονός ότι μετά λόγου γνώσεως επώνυμα πρέπει να καταθέτει αποκλειστικά γεγονότα και όχι κρίσεις, θα πρέπει να αναφέρει και τις πηγές από όπου άντλησε τα γεγονότα που γνωρίζει και καταθέτει, ακριβώς για να μπορεί να ελεγχθεί η αξιοπιστία του, τόσο από το δικαστήριο, όσο και κυρίως από τον κατηγορούμενο, για να μπορεί αυτός αποκλειστικά να υπερασπιστεί τον εαυτό του, κατά το άρθρο 6 παρ. 3 της ΕΣΔΑ.

Προτείνονται ακόμα ρυθμίσεις που θεσμοθετούν την ατιμωρησία των συμμετεχόντων σε "τρομοκρατικές" πράξεις, που καταγγέλλουν τους λοιπούς "τρομοκράτες" και την επιείκεια των "μεταμεληθέντων τρομοκρατών", αν συνεργαστούν με τις διωκτικές αρχές, έστω και ανωνύμως.

Ασφαλώς πρόκειται για ρυθμίσεις που αφενός μεν παραβιάζουν μια γενικότερη αρχή του ποινικού δικονομικού δικαίου, κατά την οποία "ένοχος ένοχον ου ποιεί" και αφετέρου προάγουν τον χαφιεδισμό και τη συναλλαγή, ακόμα και τις αβάσιμες καταγγελίες για ιδιοτελείς σκοπούς των καταγγελλόντων.

Ομοίως προβλέπεται, με άδεια της δικαστικής αρχής, η υποχρέωση υπόπτων για "τρομοκρατικές" ενέργειες να υποβάλλονται σε αποδείξεις, όπως σε διασταύρωση στοιχείων γενετικού υλικού (DNA. Πρόκειται για διατάξεις που συνιστούν σαφή παραβίαση της αρχής του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντ.) ανώνυμες καταγγελίες και τηλεφωνικές υποκλοπές, σύμφωνα με τα παραπάνω. Κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την άδεια της δικαστικής αρχής ουδεμία και πάλι εγγύηση νομιμότητας συνιστά. Οι ίδιες ρυθμίσεις θα επιτρέψουν στις διωκτικές αρχές να δημιουργήσουν μια τεράστια βάση ιδιαίτερα ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που θα αφορούν χιλιάδες πολίτες, μη αρεστούς στους εκάστοτε κυβερνώντες.

Προωθούνται τέλος ρυθμίσεις που θα θεσμοθετούν την άρση του επαγγελματικού απορρήτου των δικηγόρων, του απόρρητου των ιερέων κλπ, κατά ευθεία παραβίαση βασικής αρχής του δικονομικού μας συστήματος, που προστατεύει το επαγγελματικό απόρρητο. Είναι διατάξεις που θα κλονίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στο δικαστικό τους παραστάτη και τον πνευματικό τους και θα θέσουν τους αντίστοιχους επαγγελματίες - λειτουργούς μπροστά σε ανυπέρβλητα διλήμματα, αλλά και θα θέσουν σε αμφιβολία τις εγγυήσεις του κράτους δικαίου και ιδίως το δικαίωμα στην υπεράσπιση και στη "δίκαιη δίκη".

Είναι προφανές ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη από τέτοιες αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις, που πλήττουν βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα και το νομικό μας πολιτισμό.

Το ποινικό μας σύστημα είναι απολύτως επαρκές και για να αντιμετωπίσει κάθε εγκληματική συμπεριφορά που προσβάλλει τα έννομα αγαθά της πολιτείας και των πολιτών.

Γι' αυτό ακριβώς η "Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη" θεώρησε υποχρέωσή της να ενημερώσει όλους τους πολίτες για την επικινδυνότητα που συνιστούν οι παραπάνω προωθούμενες ρυθμίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να τους καλέσει να αντιδράσουν, να παλέψουν για τη μη θεσμοθέτηση και τελική τη μη εφαρμογή τους».