Τώρα, είναι οι εργαζόμενοι στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις που, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες του «Ρ», και πάντα στο όνομα του «εθνικού στόχου» της Ολυμπιάδας, θα βιώσουν μια ακόμα εγκληματική και σκανδαλώδη επέλαση στα εργασιακά τους δικαιώματα - ακόμα και την καταστρατήγηση δημοκρατικών τους ελευθεριών.

Ηδη, εντοπίζεται έντονα το φαινόμενο της αθέτησης δεσμεύσεων που είχαν δοθεί σε εργαζόμενους, οι οποίοι είτε έχουν προσληφθεί απευθείας από την «Αθήνα 2004», είτε από εταιρίες με τις οποίες η «Αθήνα 2004» έχει υπογράψει συμβάσεις. Ενώ από την άλλη, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες οι συνθήκες εργασίας διαγράφουν ξάστερα την υπερεκμετάλλευση εκατοντάδων εργαζομένων.

Συγκεκριμένα, όπως καταθέτουν εργαζόμενοι από διάφορες ολυμπιακές εγκαταστάσεις, οι ώρες εργασίας μπορεί να φτάσουν τις 14 τη μέρα, αν και σε αρκετές περιπτώσεις κυμαίνονται ακόμα σε 7-8 ημερησίως. Πολλοί είναι οι προϊστάμενοι που διαβεβαιώνουν ότι, «μόλις οι Αγώνες ξεκινήσουν θα μιλάμε για δουλιά 8-14 ώρες τη μέρα». Κι αυτό, την ώρα που ορισμένοι εργαζόμενοι βεβαιώνουν ότι και αυτοί ακόμη που αναλαμβάνουν να τους συντονίσουν στη δουλιά, σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, γίνονται οι ίδιοι θύματα άγριας εκμετάλλευσης, συμπληρώνοντας 16, ακόμα και 18 ώρες δουλιάς το 24ωρο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η υποδοχή που επιφυλάσσεται στους εργαζόμενους. Ετσι λοιπόν, αρκετοί είχαν την... τύχη να ακούσουν αυτήν τη φορά από τους προϊσταμένους τους για την καθοριστική και αναντικατάστατη προσφορά των χορηγών. Σε πολλούς ξεκαθαρίστηκε ότι δεν μπορούν να φέρουν μαζί τους πολιτικές εφημερίδες. Οτι δεν μπορούν να φορούν ρούχα με ιστορικές μορφές του παγκόσμιου λαϊκού κινήματος - άντρες υπεύθυνοι για την ασφάλεια της εγκατάστασης δεν επέτρεψαν σε εργαζόμενο να μπει να δουλέψει επειδή φορούσε μπλούζα με τον Τσε Γκεβάρα - καθώς και ότι «δεν μπορούν να παίρνουν άδειες» - όπως ανακοινώθηκε, ακόμα και σε φοιτητές που θέλησαν να μην απουσιάζουν από την τελετή ορκωμοσίας τους για την ολοκλήρωση των σπουδών τους.

Αποκαλυπτικό των συνθηκών που προορίζονται για τους εργαζόμενους, είναι οι αποχωρήσεις πολλών, ακόμα και την πρώτη μέρα δουλιάς. Ωστόσο, και σ' αυτές τις περιπτώσεις το κέρδος της εταιρίας είναι υπεράνω όλων: εργαζόμενος που θέλησε να αποχωρήσει, υποχρεώθηκε να καταβάλει στην εταιρία ADECO για την οποία δούλευε, το ποσό που η ADECO θα εισέπραττε από την «Αθήνα 2004» (αμοιβή την οποία με την αποχώρηση του υπαλλήλου η εταιρία θα έχανε), για την εργασία που θα προσέφερε το διάστημα που τελικά δε θα εργαζόταν.

Στην αρχή, οι υπερωρίες ήταν «προαιρετική επιλογή». Τώρα ξεκαθαρίζεται σε πολλούς εργαζόμενους ότι είναι υποχρεωτικές, αλλά και απλήρωτες - όπως συνέβη σε εργαζόμενους της εταιρίας ABELA. Χαρακτηριστικές ακόμα είναι ορισμένες πρόσθετες διευκρινίσεις: όπως για παράδειγμα ότι, εάν εντοπιστούν μεγάλες ελλείψεις σε εθελοντές, οι εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν - στην ουσία - να τους αντικαταστήσουν: θα δουλεύουν μία βάρδια με την αμοιβή που ορίζει η σύμβαση, και την άλλη... χωρίς δεκάρα! Ή ότι, εργαζόμενοι που είχαν υπογράψει συμβάσεις οκτάωρης δουλιάς και στους οποίους οι προϊστάμενοι τις πρώτες μέρες έλεγαν να αποχωρούν μετά από 3 και 4 ώρες (καθώς δεν υπήρχε κάτι να κάνουν), πρέπει πλέον να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες για να... καλύψουν κατά κάποιο τρόπο, «χρωστούμενο χρόνο εργασίας».

Οσον αφορά την καταβολή των αμοιβών, οι εργοδότες «τα μασάνε». Ετσι, ενώ στην αρχή πολλοί εργοδότες διαβεβαίωναν τους εργαζόμενους ότι θα πληρώνονται κάθε 15 μέρες, και μετά μιλούσαν για πληρωμή κάθε μήνα, εμφανίζονται τώρα να λένε για καταβολή της αμοιβής σε δύο δόσεις, μετά την ολοκλήρωση ακόμα και των παραολυμπιακών αγώνων.

Μεγάλη η απόσταση που χωρίζει τις αρχικές υποσχέσεις περί προοπτικής εργασίας μέχρι και 2,5 μήνες, και τις τωρινές ανακοινώσεις για την «πιθανότητα» η εργασία να διαρκέσει ένα μήνα, με την προϋπόθεση όμως, η «συνεργασία» να επεκταθεί και στην Παραολυμπιάδα.

Εξίσου... «θολό» είναι το ύψος των αμοιβών. Κι αυτό καθώς, τις αρχικές δεσμεύσεις για αμοιβή, ύψους σαράντα ευρώ, έναντι οκτάωρης δουλιάς, διαδέχονται τα «σαράντα ευρώ για... όσο πάει». Με το ενδεχόμενο μάλιστα, να μην υπάρχει κανένα ρεπό. Ενδεχόμενο που σε άλλες περιπτώσεις αποτελεί τμήμα της αρχικής συμφωνίας. Παράλληλα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου εργαζόμενοι αμείβονται ακόμα λιγότερο, όπως οι υπάλληλοι στην αλυσίδα των Mc Donalds, οι οποίοι παίρνουν 3,4 ευρώ την ώρα.

Πολλοί δουλεύουν εδώ και εβδομάδες χωρίς να έχουν υπογράψει ακόμα συμβάσεις, ενώ άλλοι εργαζόμενοι είναι κυριολεκτικά καθηλωμένοι πάνω από το ακουστικό του τηλεφώνου περιμένοντας να ειδοποιηθούν για το αν, πότε και πόσο θα δουλέψουν. Τα διαλείμματα, προδιαγράφονται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πεντάλεπτα. Οπως φέρεται να είπε ένας προϊστάμενος, «τα μισάωρα διαλείμματα είναι για τους οικοδόμους...».

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που καταθέτουν ότι δουλεύουν ανασφάλιστοι καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Ρ» τα ένσημα δεν είναι και ιδιαίτερα... διαδεδομένη συνήθεια (υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες εταιρίες καλύπτουν με ιδιωτική ασφάλιση εργαζόμενους). Μάλιστα, καταγράφονται περιπτώσεις στις οποίες, προϊστάμενοι καταχωρούν σε λίστες ποιοι εργαζόμενοι επιθυμούν να πάρουν ένσημα και ποιοι όχι (άραγε οι λίστες θα αξιοποιηθούν αργότερα για πιστοποιητικά φρόνιμου εργάτη;), έχοντας νωρίτερα «συμβουλέψει» τους εργαζόμενους ότι, είναι καλό γι' αυτούς να μην πάρουν ένσημα, με τη δικαιολογία ότι έτσι δε θα βγουν από το Ταμείο Ανεργίας!

Αυτά, ως μια πρώτη καταγραφή πληροφοριών. Οι οποίες ασφαλώς δικαιώνουν όσους επιμένουν ότι η Ολυμπιάδα θα εξυπηρετήσει τη νομιμοποίηση, στη συνείδηση του λαού και των εργαζομένων, της καταστρατήγησης δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με σκληρούς, αιματηρούς αγώνες. Και δεν είναι παρά μια πρώτη εικόνα...