Κυριακή 8 Αυγούστου 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υπάρχει και φιλότιμο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το γεγονός ότι υπάλληλοι του ΥΠΕΧΩΔΕ - σε αντίθεση με συναδέλφους τους από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης - αρνήθηκαν να εκτελέσουν τη διαταγή υψηλόβαθμου στελέχους της αστυνομίας να παρακολουθήσουν τη συγκέντρωση των απεργών ξενοδοχοϋπαλλήλων, με τη χρησιμοποίηση των καμερών, που έχουν στηθεί στην Αθήνα ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα στη χώρα μας άνθρωποι με φιλότιμο, με θάρρος και με διάθεση αντίστασης. Αυτό ας το λάβουν σοβαρά υπόψη εκείνοι που νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός, υποκύπτοντας στις τρομοκρατικές πιέσεις κι απειλές, θα αποδεχτεί τη μοίρα του φοβητσιάρη και του υποτακτικού.

Η αξιοπρεπής και θαρραλέα στάση των υπαλλήλων του ΥΠΕΧΩΔΕ δείχνει, επίσης, πως δε θα 'ναι και τόσο εύκολο για την κυβέρνηση να συνεχίσει και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες την ίδια τακτική «μαζικού φακελώματος» των Ελλήνων πολιτών, διατηρώντας κι αξιοποιώντας τους «ηλεκτρονικούς χαφιέδες» που έχουν στηθεί παντού και ελέγχουν τα πάντα. Βεβαίως, για ν' αποθαρρυνθεί εντελώς η κυβέρνηση, χρειάζεται να εκδηλώσουν κι άλλοι πολλοί τη διάθεση αντίστασης...

Ολυμπιακές συνέπειες

Οταν πολλοί υποστήριζαν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη και θα βοηθήσουν στην αύξηση της απασχόλησης, εμείς επισημαίναμε ότι μια από τις συνέπειες της Ολυμπιάδας θα είναι η επιδείνωση του προβλήματος της ανεργίας. Και δε χρειαζόταν να είναι κανείς... προφήτης για να το καταλάβει, καθώς οι επιχειρηματίες δεν έκρυβαν ότι, μετά την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών έργων που είχαν αναλάβει, θα προχωρούσαν, αμέσως, στην απόλυση πολλών εργαζομένων, οι οποίοι δεν είχαν εξασφαλίσει μια σταθερή εργασία και ήταν τα υποψήφια θύματα των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Αυτό και άρχισαν να κάνουν, με αποτέλεσμα καθημερινά ν' απολύονται εκατοντάδες εργαζόμενοι που είχαν προσληφθεί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ή συμβάσεις έργου, ή «νοικιάζονταν» από εταιρίες ενοικίασης και απασχολούνταν σε Ολυμπιακά έργα - σε μερικές μόνο απ' αυτές τις απολύσεις, που έγιναν το τελευταίο διάστημα στη Λάρισα, αναφέρθηκαν σχετικά ρεπορτάζ του «Ρ» - χωρίς οι εργοδότες τους να δίνουν λόγο και λογαριασμό σε κανένα και χωρίς οι απολυμένοι να βρίσκουν βοήθεια από τις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στο πλευρό τους, βεβαίως, στέκονται οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που κάνουν ό,τι μπορούν για ν' αναδειχτεί το μέγεθος του προβλήματος και ν' αναπτυχθούν αγώνες για την αντιμετώπισή του...

Διανθίζοντας «πληροφορίες»...

Μία απ' τις αποδοτικότερες μεθόδους επιχρίσματος αληθοφάνειας στα προϊόντα παραπληροφόρησης, είθισται να είναι η δημοσίευση. Που, τότε είναι, κάθε άλλο παρά η «ψυχή της αλήθειας». Οπως, π.χ., συνέβη πρόσφατα με τις «πληροφορίες» της έγκυρης, κατά τα άλλα, βρετανικής αμυντικής επιθεώρησης «Τζέινς». Που μίλησε για τα νέα πυραυλικά συστήματα που δοκιμάζει αυτόν τον καιρό η ΛΔ Κορέας, και που έχουν «για πρώτη φορά τη δυνατότητα να πλήξουν το έδαφος των ΗΠΑ»... Μόνο που οι (λιγοστές) πληροφορίες ήταν συγκεχυμένες, ανακατεύοντας το «νέο βορειοκορεατικό πυραυλικό πρόγραμμα με ρωσικά υποβρύχια και τεχνογνωσία άλλων χωρών» κλπ...

Το δημοσίευμα δε δημιούργησε τον (απαιτούμενο απ' τα γνωστά επιτελεία) «ντόρο». Γι' αυτό και καταβλήθηκε μία ακόμη προσπάθεια «να σηκωθούν οι τόνοι» έναντι της Πιονγιάνγκ. Αυτή τη φορά τη σκυτάλη ανέλαβε «ανώνυμος Αμερικανός αξιωματούχος» που προσποιούμενος τον άνθρωπο που γνώριζε πολλά, διάνθισε τις πληροφορίες του «Τζέινς» με στοιχεία περί «πραγματοποίησης δοκιμών των νέων βορειοκορεατικών πυραυλικών συστημάτων στο έδαφος του Ιράν». Με άλλα λόγια; Με ένα σμπάρο παραπληροφόρησης, επιχειρήθηκε να χτυπηθούν «δύο τρυγόνια»...

«Μόρφωση» στη Βρετανία

Η ημερομηνία της Μάχης της Αγγλίας αποτελεί μυστήριο για τους μισούς νεαρούς Βρετανούς, σύμφωνα με δημοσκόπηση που μετέδωσε το BBC. Για το 1/5 των ερωτηθέντων, ηλικίας 16-24 ετών, η μάχη αυτή δεν έγινε το καλοκαίρι του 1940, αλλά ...κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και το 12% των νέων την τοποθετούν ...κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, δηλαδή 650 χρόνια πριν. Οι νέοι στη Βρετανία έχουν, επίσης, την τάση να προσδίδουν ιστορικό ρόλο σε φανταστικά κινηματογραφικά ή τηλεοπτικά πρόσωπα. Για παράδειγμα, η Αήττητη Ισπανική Αρμάδα, που ωστόσο ηττήθηκε το 1588 από τον σερ Φράνσις Ντρέικ. Ετσι λέει η Ιστορία, όμως το 20% των νέων που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση θεωρούν ότι τον ισπανικό στόλο νίκησε ο μάγος Γκάνταλφ, ήρωας του μυθιστορήματος «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών» του Τόλκιν... Αυτά είναι τα αποτελέσματα των «σύγχρονων» μεθόδων ταξικής παιδείας, που όλο και περισσότερο βρίσκει μιμητές και στη χώρα μας...

«Ανθρωποκυνηγητό... »

Ο 14χρονος Βρετανός Στέφαν Πάκιρα σκοτώθηκε από έναν από τους φίλους του με σφυρί και μαχαίρι. Η δίκη του εφήβου που φέρεται ότι τον σκότωσε γίνεται αυτή τη βδομάδα στο Λέστερ. Ο 17χρονος Ουόρεν Λεμπλάν, ο οποίος κατηγορείται για το θάνατο του Στέφαν, μπορεί να καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Σύμφωνα με τον πατέρα του θύματος, ο Ουόρεν Λεμπλάν, παθιασμένος παίκτης βιντεοπαιγνιδιών, έκανε στην πραγματικότητα αυτό που έκανε παίζοντας το «Ανθρωποκυνηγητό». Οι πωλήσεις του βίαιου βιντεοπαιγνιδιού «Ανθρωποκυνηγητό», το οποίο περιγράφεται από τους εμπνευστές του ως σαδο-μαζοχιστικό, αυξήθηκαν πάρα πολύ αυτή τη εβδομάδα στη Βρετανία, την ώρα που διεξάγεται η δίκη. «Αυτοί που δεν είχαν ακούσει ποτέ να μιλούν για το παιγνίδι θέλουν τώρα να το αγοράσουν», δήλωσε εκπρόσωπος των καταστημάτων HMV που εξακολουθούν να πωλούν το βιντεοπαιγνίδι. Τι να πρωτοσκεφτείς για τον κόσμο της «ελευθερίας» που με τη βία θέλουν να εξάγουν και στους άλλους λαούς; Για τον κυνισμό και την ασυδοσία του κυνηγητού του κέρδους; Για τα χαμένα χρόνια τόσων νέων; Να τον χαίρονται τον κόσμο τους αλλά δε θα πάρουμε.

ΒΙΒΛΙΟ
Η μυθ-ιστορία του Πιραντέλο

Ο γεννημένος και μεγαλωμένος στο λιμάνι Εμπέντοκλε (Εμπεδοκλής) του Τζιρτζέντι (Αγκριτζέντο, δηλαδή του αρχαιελληνικού Ακράγαντα) της Σικελίας, Αντρέα Καμιλέρι, φημισμένος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας - και ίσως χάρη στη συγγραφική εξάσκησή του με τη, συνήθως, αντιφατική ψυχοσύνθεση των παραβατικών ατόμων - λάτρης, και προφανώς επηρεασμένος από το ιδιοφυές πεζογραφικό, δραματουργικό και ποιητικό έργο του κορυφαίου της ιταλικής λογοτεχνίας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, Λουίτζι Πιραντέλο, έγραψε μια συναρπαστική, τολμηρά ψυχογραφική, μυθιστορηματικής μορφής βιογραφία του νομπελίστα (1934) συντοπίτη του, με τίτλο «Λουίτζι Πιραντέλο» (εκδόσεις «Μεταίχμιο», μετάφραση Γιώργος Κασαπίδης). Ο Πιραντέλο (1867-1936) - ο οποίος έλεγε ότι είναι ελληνικής καταγωγής και το όνομά του είναι ιταλική παραφθορά του Πυράγγελος - γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγκριτζέντο. Γνώρισε και εμβάθυνε στην άθλια ζωή και στην καταπιεσμένη ψυχολογία της φτωχολογιάς του λιμανιού, αλλά και στην ιδιαίτερη υπαρξιακή και κοινωνική ιδιοσυγκρασία, στην έντονα πατριαρχική ηθο-εθιμική παράδοση των κατοίκων του σικελικού νότου. Εξάλλου, βίωσε και ο ίδιος την απολυταρχική - και λόγω ταξικής θέσης - εξουσία του πλούσιου επιχειρηματία πατέρα του, η οποία, μετά την οικονομική καταστροφή του - μοιχού επιπλέον - πατέρα του, πήρε συγκρουσιακές διαστάσεις. Γεγονός, που δηλητηρίασε αθεράπευτα την ψυχοσύνθεση του εφήβου τότε Πιραντέλο (έγραφε ότι δεν είναι γιος κανενός πατέρα και κανενός τόπου), τον απομάκρυνε από την οικογένεια, τον έριξε στη βιοπάλη (το άλλοτε πλουσιόπαιδο έδινε μαθήματα ιταλικών και γερμανικών σε πλουσιόπαιδα), αλλά και διαμόρφωσε - ακουσίως - τη δική του αυταρχική πατρική συμπεριφορά.

Ο Αντρέα Καμιλέρι, θεωρώντας ως αδιάσπαστη ενότητα τη ζωή και το έργο του Πιραντέλο και βασιζόμενος στη σημαντικότερη βιογραφία του Γκάσπαρε Τζούντιτσε, σε γραπτές (αλληλογραφία, σημειώσεις) και προφορικές μαρτυρίες (συχωριανών του Πιραντέλο) και πρωτίστως σε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από πιραντελικά έργα, συνθέτει μια ελκυστική, σεβαστική αλλά και με κριτική τόλμη, μυθιστορηματικής μορφής βιογραφία, αποδεικνύοντας ότι το τεράστιο λογοτεχνικό ταλέντο του Πιραντέλο (πρωτοεμφανίστηκε το 1889, με μια ποιητική συλλογή), τα οδυνηρά βιώματα από την πατρική οικογένεια, τη βιοπάλη και το μακρόχρονα δυστυχισμένο γάμο του (λόγω της ψυχικής νόσου και της ζήλιας της γυναίκας του - νόσος και ζήλια που αποτυπώνεται ποικιλόμορφα στο θεατρικό του έργο) τον διέπλασαν σε μεγάλο ψυχανατόμο. Σε έναν «Φρόιντ» της πεζογραφίας και δραματουργίας, ο οποίος εισήγαγε τη διερεύνηση του «είναι» και «φαίνεσθαι» της ανθρώπινης ύπαρξης, κυρίως, αλλά και της κοινωνίας.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ανεμέτε Χόμελ

Σκάνδαλο βασανισμού κρατουμένων από Δανούς στρατιώτες συγκλόνισε τη βδομάδα που πέρασε τη μικρή χώρα της Σκανδιναβίας, στρατεύματα της οποίας συμμετέχουν στην κατοχή του Ιράκ.

Στο επίκεντρο των κατηγοριών βρέθηκε η λοχαγός του στρατού Ανεμέτε Χόμελ. Η 37χρονη αξιωματικός κατηγορείται ότι στη διάρκεια ανακρίσεων «ταπείνωσε λεκτικά κρατούμενους, αρνήθηκε να τους προσφέρει τροφή και νερό και τους υποχρέωσε να καθίσουν σε επώδυνες στάσεις για ώρες». Ηδη έχουν απαγγελθεί προκαταρκτικές κατηγορίες εναντίον της, ενώ αν τελικά προχωρήσει η διαδικασία θα αντιμετωπίσει ποινή κάθειρξης ενός έτους.

Την ανάκληση της Χόμελ ακολούθησαν και οι απολύσεις ακόμα τεσσάρων ανώτατων Δανών αξιωματικών, μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός της αποστολής. Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι η πολιτική ηγεσία δεν «μπορεί πλέον να έχει εμπιστοσύνη σε αυτούς τους ανθρώπους». Σύμφωνα με τα πρώτα ευρήματα της ανακριτικής έρευνας, που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Πέμπτη, ανακριτές των δανικών δυνάμεων προέβησαν σε «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις από τον περασμένο Μάρτη μέχρι τον Ιούνη. Παράλληλα, στην έκθεση αναφέρεται ότι οι διοικητές του δανικού τάγματος «σε κάποιο βαθμό ενέκριναν αυτές τις πρακτικές».

Η Χόμελ, από την πλευρά της, υποστηρίζει (φυσικά) ότι χρησιμοποιείται ως «αποδιοπομπαίος τράγος» από τους ανωτέρους της. Το σίγουρο, ωστόσο, είναι ότι και αυτή η υπόθεση δεν αφορά μόνο ένα πρόσωπο αλλά μια συγκεκριμένη «στρατηγική». Το σίγουρο, επίσης, είναι ότι οι πρακτικές των ανακριτών αυτών δεν περιορίζονται μόνο σε αυτά που αναφέρονται στην επίσημη έρευνα. Ηδη ο δανικός Τύπος μιλά για «κλίμα τρόμου» μεταξύ των κρατουμένων, αλλά γι' αυτά ίσως να μην ακουστούν πολλά...


Γ. Παπ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ