ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 4 Γενάρη 1997
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΡΧΕΙΑ ΦΟΡΕΪΝ ΟΦΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 1966
Τι λένε οι Αγγλοι για τον "ΑΣΠΙΔΑ"

Για την περίφημη υπόθεση "ΑΣΠΙΔΑ" κάνουν αναφορά τα εμπιστευτικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις για την περίοδο του 1996, τα οποία άνοιξαν προχτές όπως συνηθίζεται με τη συμπλήρωση 30 χρόνων.

Στα αρχεία υπάρχει και έκθεση του τότε Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα Σερ Ραλφ Μάρεϊ προς το Φόρεϊν Οφις και στην οποία φαίνεται ότι ούτε οι Βρετανοί πίστευαν στην αλήθεια αυτής της υπόθεσης.

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ από το Λονδίνο, ο πρέσβης, αφού αναφέρεται λεπτομερώς στο εσωτερικό της υπόθεσης, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της κυβέρνησης σχολιάζει ότι "οι 650 καταθέσεις κατηγορίας, καθώς και τα συμπεράσματα του ανακριτή είναι τόσο ισχνά από νομικής πλευράς, που δε θα μπορούσαν να σταθούν σε κανένα δικαστήριο της Δύσης".

Παρ' όλα αυτά, αφού αναφέρει ότι ο "ογκώδης φάκελος δε συγκροτεί μία νομική κατηγορία", στη συνέχεια υπογραμμίζει ότι "πρέπει να υπάρχει κάποια φωτιά πίσω από τον καπνό". Ωστόσο, ο πρέσβης ισχυρίζεται ότι "ΑΣΠΙΔΑ υπήρξε ως συνωμοτική οργάνωση, οι στόχοι του ήταν πολιτικοί και προσωπικοί (να υποστηρίξουν τον Γ. Παπανδρέου και το γιο του) και για την επιδίωξη αυτών των στόχων η οργάνωση απέβλεπε να επιβάλει δικτατορικό καθεστώς και να καταργήσει το κοινοβουλευτικό σύστημα". Μάλιστα φτάνει στο σημείο να πει ότι ο τότε βασιλιάς "τη νύχτα της 15 Ιουλίου 1966 απέτρεψε καταστροφή, παίρνοντας αυστηρά πολιτικά και στρατιωτικά μέτρα".

Σε άλλο σημείο της έκθεσης ο πρέσβης αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αποκομίσει πολιτικά κέρδη από την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, αλλά της είναι δύσκολο κάτι τέτοιο, γιατί ορισμένα μέλη της "έχουν αναφερθεί ως ενεχόμενα στην υπόθεση". Ο πρέσβης αναφέρει ότι ήδη υπάρχει σχετική φημολογία για συμμετοχή στην υπόθεση "των κυρίων Μητσοτάκη και Στεφανάκη".

Ο "ρεαλισμός" της υποταγής

Τελικά, ο όρος "ευελιξία" έχει καταντήσει να είναι το σήμα κατατεθέν της κυβέρνησης Σημίτη. Σε όλα τα θέματα και αυτά που αναφέρονται στην οικονομία (π. χ. ευελιξία στην αγορά εργασίας), αλλά κυρίως αυτά που άπτονται στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, η λέξη που σηματοδοτεί τις ενέργειες της κυβέρνησης είναι η "ευελιξία".

Εύλογα, επομένως, τίθεται - με αφορμή την παραίτηση Ροζάκη - το ερώτημα αν αυτή σημαίνει και την περισσότερο ή λιγότερο εντατική προσπάθεια, που καταβάλλει η κυβέρνηση, για μια "ευέλικτη" στάση στα φλέγοντα θέματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, του Αιγαίου και του Κυπριακού.

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Σημίτη από την αρχή της θητείας της, στο όνομα του "ρεαλισμού" και της "αλλαγής των διεθνών δεδομένων", έχει επιχειρήσει να τροποποιήσει την "πάγια" εξωτερική πολιτική της χώρας απέναντι κυρίως στην επιθετικότητα του καθεστώτος της Αγκυρας. Το άγχος που δείχνει να τη διακατέχει είναι να ξεπεραστεί μια παγιωμένη κατάσταση και να δρομολογηθούν κάποιες λύσεις.

Η "νέα" αντίληψη, που έφερε η κυβέρνηση Σημίτη, της οποίας εκφραστής είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών και βέβαια ο παραιτηθείς υφυπουργός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απροκάλυπτη και απροσχημάτιστη ανάθεση της επίλυσης αυτών των προβλημάτων στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, πιστή στην αρχή ότι τα πάντα είναι θέμα διαπραγμάτευσης, εγκαταλείπει και περιφρονεί επιδεικτικά μια συνεπή πολιτική αρχών στην εξωτερική πολιτική και τα πάντα για τους αρχιτέκτονες αυτής της πολιτικής είναι θέμα "δούναι και λαβείν".

Μάλιστα, αυτή η υποτελής στάση επιχειρείται να εξωραϊστεί και να εμφανιστεί ως η μοναδικά επωφελής και συμφέρουσα για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Το πρώτο έμπρακτο δείγμα η κυβέρνηση το έδωσε με το χειρισμό της κρίσης στα Ιμια, όπου αποδέχτηκε, με την προτροπή των ΗΠΑ, να θέσει υπό την κρίση του "ελεγχόμενου" Δικαστηρίου της Χάγης, αναμφισβήτητα, βάσει των υπαρχουσών διεθνών συμφωνιών, κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ταυτόχρονα, παραδέχτηκε, εμμέσως πλην σαφώς, την ύπαρξη "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο και άρα την ανάγκη διευθέτησης του καθεστώτος στο Αιγαίο, όπως διακαώς επιθυμούν οι Αμερικανοί, για να θέσουν το πέλαγος υπό την επικυριαρχία τους.

Προσπάθειες με το ίδιο πνεύμα και στην ίδια κατεύθυνση καταβάλλονται και για το Κυπριακό, όπου εκλιπαρείται η παρέμβαση των ΗΠΑ, με τη μορφή ενός νέου Ντέιτον, αλλά και της ΕΕ.

Η παραίτηση Ροζάκη, μετά τα παραπάνω, δεν αλλάζει - ούτε θα μπορούσε - την πορεία πλεύσης της κυβέρνησης ούτε την πολιτική της βούληση. Εξάλλου, είναι αλήθεια ότι οι φερόμενοι ως διαφωνούντες υπουργοί (Αρσένης, Τσοχατζόπουλος, κ.ά.) είναι ακριβώς οι ίδιοι που έχουν στηρίξει ή στηρίζουν έμπρακτα μια τέτοια πολιτική.

Είναι φανερό ότι τα πράγματα στριμώχνονται πολύ για την κυβέρνηση, ενόψει της προαναγγελθείσας και αναμενόμενης πρωτοβουλίας των ΗΠΑ, τόσο για το Κυπριακό, όσο και το Αιγαίο, τους επόμενους μήνες. Φθάνει η ώρα της αλήθειας και η κυβέρνηση επιχειρεί ανεπιτυχώς να αποφύγει τη γενική κατακραυγή για τη δουλοπρεπή στάση της.

Το ζητούμενο, όμως, είναι να μην πληρώσει ακριβά ο τόπος αυτή την πολιτική.

ΚΙΜΜΕΡΙΑ ΞΑΝΘΗΣ
Ρίχνουν λάδι στη φωτιά

Καταδικάστηκαν χτες οι 19 από τους 22 κατηγορούμενους Ελληνες μουσουλμάνους του χωριού

Καταδικάστηκαν χτες από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ξάνθης οι 19 από τους 22 μουσουλμάνους που κατηγορούνταν για τη συμμετοχή τους σε παράνομες εργασίες στο τέμενος των Κιμμερίων. Η δίκη διεξήχθη μέσα σε κλίμα έντασης, που καλλιεργήθηκε από τα "Γεράκια της Θράκης", όπως αυτοαποκαλούνται ακροδεξιοί Χρυασαυγίτες της περιοχής.

Οι 19 μουσουλμάνοι, ανάμεσά τους και ο ιμάμης του χωριού, καταδικάστηκαν γιατί συμμετείχαν στις εργασίες αναστήλωσης του τεμένους στα Κιμμέρια, που γίνονταν με άδεια της Νομαρχίας, η οποία στη συνέχεια ακυρώθηκε από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Πράξη που δημιούργησε δικαιολογημένα ερωτηματικά και για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε πως η ισοτιμία και η ισονομία, που επικαλούνται οι κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποί τους, ισχύουν συνήθως μόνο στα λόγια.

Συγκεκριμένα, ο ιμάμης του χωριού Κιμμέρια καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκιση, ενώ οι υπόλοιποι 18 σε 35 μέρες. Οι υπόλοιποι τρεις κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, γιατί δεν αποδείχτηκε πως συμμετείχαν στις εργασίες.

Η ποινή για τους 11 είναι εφέσιμη, γιατί είχαν καθαρό ποινικό μητρώο. Ολοι οι καταδικασθέντες εξαγόρασαν την ποινή και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Την ακροαματική διαδικασία παρακολουθούσαν μέσα σε ήρεμο κλίμα δεκάδες μουσουλμάνοι που ήλπιζαν πως έστω και την τελευταία στιγμή θα δικαιώνονταν οι συγχωριανοί τους. Τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν ομάδα νεαρών ακροδεξιών, αλλά και μεγαλύτερων σε ηλικία από τα "Γεράκια της Θράκης" κατέφτασε έξω από το δικαστήριο και άρχισε να προκαλεί, φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα. Τελικά παρενέβη η Αστυνομία και τους απομάκρυνε. Αποφεύχθηκε έτσι το ενδεχόμενο επεισοδίων.

Πάντως αμέσως μετά τη δίκη ο πρόεδρος του χωριού Κιμμέρια Ι. Μπαντάκ, με μια δήλωση που έκρυβε αρκετή ειρωνεία, ουσιαστικά κατέδειξε και την πραγματική αιτία του προβλήματος. "Ας μας επιτρέψουν να κάνουμε τον μιναρέ 18 μέτρα και εμείς θα δώσουμε χρήματα για να κάνει η εκκλησία ακόμη πιο ψηλά το καμπαναριό". Οπως φαίνεται η όλη φασαρία ξεκίνησε γιατί η εκκλησία δεν ήθελε ο μιναρές να είναι πιο ψηλός από το δικό της καμπαναριό, που είναι μόλις 9 μέτρα.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ