Μετά τη χτεσινή σύσκεψη του οικονομικού επιτελείου με τον πρωθυπουργό, ο Γ. Παπαντωνίου δήλωνε πως «τις αποφάσεις θα τις λάβει η κυβέρνηση στις αρχές Σεπτεμβρίου και δεν υπάρχει τίποτα ανακοινώσιμο σήμερα», ενώ σε ερώτηση δημοσιογράφου, που αφορούσε στα «μέτρα φορολογικής πολιτικής» απάντησε πως «το χρονοδιάγραμμα παραμένει το γνωστό, προσθέτοντας ότι «οι βασικές κατευθύνσεις είναι ήδη γνωστές και θα μπορέσει ο πρωθυπουργός να αναφερθεί σε αυτές στην ομιλία που θα κάνει στη Θεσσαλονίκη και προηγουμένως».

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δε σκοπεύει να παρεκκλίνει ούτε κατά κεραία από το λεγόμενο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και βέβαια δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να «ιδρώσει το αυτί της» από κριτική τύπου ΝΔ και άλλης ανάλογης έμπνευσης καθώς τα πάντα έχουν δρομολογηθεί και αξιολογηθεί από τα κοινά αφεντικά τους στην ΕΕ. Το μόνο άγνωστο - και δευτερεύον - είναι η ημερομηνία που θα αρχίζει να ξεδιπλώνεται η νέα κυβερνητική προπαγάνδα αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, αν και όπως προκύπτει σαφώς από τις υπουργικές δηλώσεις θα ξεκινήσει σε πρωθυπουργικό επίπεδο πριν από τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Τα δύσκολα για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι βέβαια το «φορολογικό πακέτο» (διάβαζε οι φοροελαφρύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο) που ισχύουν ήδη από φέτος και θα επεκταθούν ακόμη περισσότερο στα επόμενα 2 χρόνια, όπως ακριβώς προβλέπεται στο νόμο που ψήφισαν στη Βουλή. Το δύσκολο είναι το στήσιμο μιας κάποιας προπαγάνδας που θα αφορά... στην κοινωνική ευαισθησία των κυβερνώντων και στην άσκηση... κοινωνικής πολιτικής.

Το όλο εγχείρημα δείχνει να είναι εξαιρετικά δύσκολο και ο Παπαντωνίου το μόνο που βρήκε να πει χτες ήταν πως «ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο άνθρωπος με τα χαμηλά εισοδήματα, υπέφερε από τους υψηλούς πληθωρισμούς που είχαμε για δυο ολόκληρες δεκαετίες». Πρόσθεσε, μάλιστα, το αμίμητο, ακόμη και για υπουργό του ΠΑΣΟΚ: «σωθήκαμε από αυτή τη φοβερή καταδυνάστευση... τα τελευταία 7 χρόνια». Στο μέλλον, κατά τις δηλώσεις του υπουργού, «θα ασκηθεί μια ουσιαστική κοινωνική πολιτική που θα έχει έναν κεντρικό στόχο: την αναδιανομή του εισοδήματος, την ενίσχυση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων»...

Το σύνθημα περί «αλλαγών στην πολιτική» προβάλλουν ολοένα και περισσότερο εκσυγχρονιστές και εσωκομματικοί αντίπαλοι μπροστά στο συνέδριο. Η πραγματικότητα είναι ότι πίσω από αυτό το σύνθημα ωριμάζουν και προωθούνται αλλαγές πολιτικής επί το συντηρητικότερον, οι οποίες θα επικυρωθούν συναινετικά και πανηγυρικά στο συνέδριο.

Τα περί «αλλαγών πολιτικής» ανέλαβε να πλασάρει ο ίδιος ο Κ. Σημίτης, σε μια προσπάθεια αφ' ενός να υπερακοντίσει των εσωκομματικών αντιπάλων του, που το έχουν κάνει σημαία χωρίς βέβαια να προτείνουν κάτι διαφορετικό, αλλά και για να προετοιμάσει το έδαφος για να κατοχυρώσει με αποφάσεις συνεδρίου την επιτάχυνση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών. «Το ΠΑΣΟΚ είναι ικανό να διορθώνει τα λάθη του. Είμαστε εδώ για να επανεξετάζουμε κατευθύνσεις, να ενισχύουμε την αποτελεσματικότητά μας, να αποκρυσταλλώνουμε τις πολιτικές επιλογές μας», είπε χαρακτηριστικά στην προχτεσινοβραδινή ομιλία του στη Λιβαδειά ο πρωθυπουργός. Τη σκυτάλη πήρε χτες ο Δ. Ρέππας και απαντώντας στην ερώτηση αν ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να δεχτεί διορθώσεις στην κυβερνητική πολιτική, δήλωσε: «Αυτό το έχουμε πει από την πρώτη στιγμή. Αλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος, μεταξύ των άλλων, που επισπεύδεται η οργάνωση του Συνεδρίου του Κινήματος... Και βεβαίως θα προχωρήσουμε σε προσαρμογές, βελτιώσεις, αλλαγές, εκεί όπου είναι απαραίτητο».

Οσο για το περιεχόμενο και την κατεύθυνση των «αλλαγών πολιτικής» που προωθούνται, είναι αρκετά αποκαλυπτική η εισήγηση του γραμματέα της ΚΕ Κ. Σκανδαλίδη, που εγκρίθηκε την περασμένη Τετάρτη στη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου. Στην οικονομική πολιτική, για παράδειγμα, ομόφωνα τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν ότι θα πρέπει να υπάρξει «επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών», νέο μείγμα πολιτικών στην οικονομία, «σημαντικές μεταρρυθμίσεις» στην υγεία, την ασφάλιση, τη φορολογία, την εργασία, κλπ. Επίσης στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας προτείνονται «προϊούσα μείωση του χρόνου εργασίας, εναλλακτικές μορφές απασχόλησης, κοινωνική εργασία» κ.ά., των οποίων σαφές δείγμα γραφής είναι και το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για το σύγχρονο δουλεμπόριο και τις «ενοικιάσεις» εργαζομένων. Επιπλέον το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε «καθαρές» ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών (ΟΤΕ, «Ελληνικά Πετρέλαια», «Ολυμπιακή» κ.ο.κ.), δείχνοντας ξεκάθαρα τι είδους «προσαρμογές» και «αλλαγές» στην πολιτική της εννοεί.

Από την άλλη, τόσο ο Κ. Σημίτης όσο και οι αντίπαλοί του γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι συσχετισμοί στο συνέδριο θα κριθούν σε σημαντικό βαθμό από το κλίμα που θα διαμορφώσουν γενικότερα «στην κοινή γνώμη» τα πανίσχυρα διαπλεκόμενα συμφέροντα που ελέγχουν τα ΜΜΕ. Ο Κ. Σημίτης κάνει ό,τι μπορεί για να μην έχουν «παράπονα» μαζί του και να συνεχίσει να παραμένει ο εκλεκτός τους, αλλά δε φαίνεται να τα καταφέρνει πάντα. Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός κειμένου στην ομιλία του στη Λιβαδειά έκανε λόγο για συμφέροντα που προσπαθούν να αμαυρώσουν την πορεία και την προσπάθεια της κυβέρνησης γιατί δεν τους αρέσει η μία ή η άλλη πολιτική ή ορισμένες ρυθμίσεις που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Προσδιόρισε μάλιστα ότι αυτές οι ρυθμίσεις σημαίνουν περισσότερο ανταγωνισμό, περισσότερη πίεση για παραγωγικότητα. Ερωτηθείς χτες για την παραπάνω αναφορά ο Δ. Ρέππας, σημείωσε ότι «το θέμα της αυτονομίας της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων έναντι των ποικιλώνυμων συμφερόντων είναι ένα διαρκώς επίκαιρο ζήτημα. Ασφαλώς θα πρέπει οι πολιτικοί και η πολιτική να δίνουν πάντοτε τη μάχη, προκειμένου να διατηρήσουν στο ακέραιο τον πρωταγωνιστικό ρόλο τους, ώστε να ασκούν τα καθήκοντά τους με γνώμονα το δημόσιο, το εθνικό και το λαϊκό συμφέρον. Πάντοτε υπάρχουν συμφέροντα, τα οποία δραστηριοποιούνται σε κάθε ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία». Αυτή είναι μια θέση, πρόσθεσε, η οποία έχει γενική αξία, ισχύει πάντοτε και η επανάληψή της από τον πρωθυπουργό έχει την αυτονόητη και προφανή σημασία της.

Από την πλευρά του ο Γ. Παπανδρέου που κινείται πυρετωδώς στο παρασκήνιο «διά παν ενδεχόμενο», όταν του ζητήθηκε χτες (από τον «Σκάι») να σχολιάσει τα σενάρια να ηγηθεί ο ίδιος του ΠΑΣΟΚ, περιορίστηκε να πει: «Αυτές οι θεωρητικές συζητήσεις μπορεί να είναι ευχάριστες μεταξύ μιας παρέας... Αρνούμαι να μπω στη λογική μιας τέτοιας συζήτησης, γιατί θεωρώ ότι είναι αποπροσανατολιστική»...