Με ορίζοντα τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι το καλοκαίρι του 2024 (26/7 - 11/8) δεν είναι και λίγα τα θέματα που με τον έναν ή άλλον τρόπο βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας και αναμένεται να συνεχίσουν να βρίσκονται μέχρι την έναρξη των αγώνων. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που είναι προφανές σήμερα πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πέρα από ένα τεράστιο πάρτι κερδών από τις πολυεθνικές και τους χορηγούς του χώρου, αποτελούν και πεδίο ανταγωνισμών παντός είδους, καθώς και αφορμή για μια σειρά από πειραματισμούς που συνήθως έρχονται για να ...μείνουν.

Η διοργάνωση της γαλλικής πρωτεύουσας δεν ξεφεύγει από το γενικότερο πλαίσιο. Από τις κόντρες μεταξύ αντίπαλων συμμαχιών με απώτερους σκοπούς και στόχους, που εκφράζονται και στη συζήτηση σχετικά με τη συμμετοχή των Ρώσων αθλητών, τον διογκωμένο προϋπολογισμό της διοργάνωσης, με ό,τι συνέπειες προκαλεί αυτό για τον γαλλικό λαό (που θα κληθεί να ...πληρώσει το «μάρμαρο», όπως έχει αποδειχθεί περίτρανα σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν), μέχρι την ευκαιρία που προσφέρουν τα μέτρα ασφαλείας για περαιτέρω αστυνομοκρατία και ένταση της καταστολής (επίσης με μελλοντικούς απώτερους σκοπούς), το ίδιο έργο φαίνεται να ξετυλίγει τις πράξεις του για μια ακόμη φορά.

Η επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το 2012 και τη διοργάνωση του Λονδίνου γίνεται σε μια περίοδο έντασης των γεωπολιτικών ανταγωνισμών που εκφράζεται πολύπλευρα και ιδιαίτερα με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στο έδαφος της Ουκρανίας και τα παρεπόμενά του. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, παρά να αντανακλά πλευρές των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών στην ίδια τη διοργάνωση. Πολύ περισσότερο δε όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες πολλάκις έχει αποδειχθεί ότι λειτουργούν ως πρόσφορο έδαφος για την εξυπηρέτηση πολύπλευρων συμφερόντων, πέραν της κόντρας για τα πρωτεία και τα όσα αυτά συνεπάγονται για τα κέρδη. Ετσι, ενόψει της διοργάνωσης στη Γαλλία το θέμα του αποκλεισμού των Ρώσων και Λευκορώσων αθλητών και ομάδων, στο πλαίσιο των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δείχνει να εξακολουθεί να παραμένει ...αγκάθι για τους Γάλλους διοργανωτές και τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ).

Η πρόθεση της τελευταίας να ανοίξει ένα ...παράθυρο για πιθανή συμμετοχή Ρωσίας και Λευκορωσίας στη διοργάνωση εξαιτίας και των άριστων σχέσεων του προέδρου της ΔΟΕ, Τ. Μπαχ, με τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, αλλά και με ξεκάθαρο στόχο να προστατεύσει το «προϊόν» των Ολυμπιακών Αγώνων από περαιτέρω απαξίωση εξαιτίας της απουσίας μιας παραδοσιακής αθλητικής και όχι μόνο (βλ. χορηγούς) δύναμης του χώρου, έδειξε να ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για αντίπαλες συμμαχίες.

Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργήθηκε μια συμμαχία με βρετανική πρωτοβουλία, στην οποία συμμετέχουν πάνω από 40 χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Πολωνία, ακόμα και η διοργανώτρια Γαλλία, οι οποίες προειδοποίησαν τη ΔΟΕ να μην κάνει το επόμενο βήμα, με πολλές εξ αυτών να απειλούν ακόμα και με μποϊκοτάζ. Μπροστά στις αντιδράσεις, η ΔΟΕ φάνηκε να υπαναχωρεί, προτάσσοντας το ενδεχόμενο συμμετοχής σε ορισμένα αγωνίσματα και υπό καθεστώς ουδετερότητας (χωρίς σημαία, ύμνο, διακριτικά κ.τ.λ.). Το συγκεκριμένο θέμα πάντως παραμένει στον ...αέρα και αναμένεται να κριθεί οριστικά το επόμενο δίμηνο.

Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά, η διοργάνωση στο Παρίσι δείχνει να βαδίζει στην πεπατημένη των προηγούμενων, που θέλει τις όποιες αρχικές μελέτες και προβλέψεις για το τελικό κόστος να αποδεικνύονται ...όνειρα θερινής νυκτός, απέχοντας κατά πολύ από τον τελικό λογαριασμό. Βέβαια, τον συγκεκριμένο λογαριασμό και τα σπασμένα του καλείται στο φινάλε να πληρώσει ο λαός της εκάστοτε διοργανώτριας χώρας και μάλιστα για αρκετά χρόνια μετά.

Ηδη από τον Δεκέμβρη του 2022 ανακοινώθηκε επίσημα ότι το κόστος της διοργάνωσης, με επίκληση του καλπάζοντος πληθωρισμού, αναμένεται να ξεπεράσει τα 3 δισ. ευρώ από το αρχικά υπολογισμένο ποσό των 2,4 δισ., με την Οργανωτική Επιτροπή να προχωρά σε αύξηση του προϋπολογισμού της διοργάνωσης στα 4,4 δισ. προκειμένου να καλυφθεί η διαφορά. Ακόμα και έτσι πάντως αναλυτές θεωρούν ιδιαίτερα αισιόδοξη και χωρίς περιθώρια μεγάλων ελιγμών την κίνηση των διοργανωτών, με τη σύναψη νέων εμπορικών συμφωνιών (στις οποίες προσδοκά η Οργανωτική Επιτροπή) να θεωρείται ιδιαίτερα ρευστή.

Ηδη, σε πρακτικό επίπεδο, οι νέες ανατιμήσεις στο κόστος της διοργάνωσης φάνηκαν άμεσα στις τιμές των εισιτηρίων που ανακοινώθηκαν τον περασμένο Μάη και ήταν ιδιαίτερα ...τσουχτερές, παρά τις εξαγγελίες των υπευθύνων το προηγούμενο διάστημα για φθηνά εισιτήρια που θα δώσουν σε όλους το δικαίωμα πρόσβασης στους Αγώνες. Με το πιο φθηνό εξ αυτών να φθάνει περίπου τα 100 ευρώ για την παρακολούθηση ενός αγώνα στα ομαδικά σπορ στην πρωινή ζώνη, ενώ για τα βραδινά αντίστοιχα αγωνίσματα να φθάνει μέχρι και τα 380 ευρώ. Σαφώς υψηλότερα αναμένεται να είναι οι τιμές όσον αφορά τα εισιτήρια για τα αγωνίσματα του στίβου (ιδιαίτερα τα βραδινά) που αναμένεται να γνωστοποιηθούν το επόμενο διάστημα.

Με τις λαϊκές αντιδράσεις στη Γαλλία να έχουν κλιμακωθεί ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, απέναντι σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή και την καθημερινότητα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, όπως π.χ. ακρίβεια, εργατικά δικαιώματα, συνταξιοδοτικό κ.ά., η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων αποτελεί πρόσφορο έδαφος για αύξηση της αστυνομοκρατίας και ένταση του ελέγχου των μαζών. Και στην περίπτωση του Παρισιού τα μέτρα ασφαλείας της διοργάνωσης δείχνουν να αποτελούν το άλλοθι για νέους πειραματισμούς και εφαρμογή νέων κατασταλτικών μέτρων. Μέτρα που φυσικά, με βάση και τις περιπτώσεις του παρελθόντος, όχι μόνο δεν θα τελειώσουν με το φινάλε της διοργάνωσης τον Αύγουστο του 2024 (θεωρητικά προβλέπονται μέχρι τον Μάρτη του 2025), αλλά αντίθετα προβλέπεται σε μεγάλο μέρος τους να παραμένουν (έστω και με αλλαγές στον σχεδιασμό) και για το μέλλον.

Πρόσφατα η γαλλική Γερουσία άναψε το «πράσινο φως» σε κυβέρνηση και διοργανωτές για αύξηση των καμερών που θα τοποθετηθούν σε δρόμους και στις αθλητικές εγκαταστάσεις για καλύτερη αστυνόμευση των χώρων αλλά και του πλήθους. Παράλληλα, στον προϋπολογισμό προβλέφθηκε νέα αύξηση στο κόστος των μέτρων ασφαλείας εξαιτίας και της χρησιμοποίησης νέων τεχνολογιών που περιλαμβάνουν από την εγκατάσταση συστημάτων αντι-drone μέχρι και τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για τον έλεγχο του πλήθους. Ειδικά για το τελευταίο, με τον νέο ειδικό νόμο του περασμένου Μάρτη επιτρέπεται στους αλγορίθμους να ανιχνεύουν ύποπτες συμπεριφορές μέσα στα πλήθη γύρω από τα στάδια, άτομα που είναι στατικά, που θα βαδίζουν προς άλλη κατεύθυνση ή που θα φορούν κάλυψη κ.ά. Ενώ πέραν της χρήσης της τεχνολογίας, στους σχεδιασμούς των επόμενων μηνών συμπεριλαμβάνεται η ενίσχυση των επίγειων και εναέριων δυνάμεων αστυνομίας και στρατού που αναμένεται να χρησιμοποιηθούν.