Η ανάγκη των ανθρώπων να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια γίνεται πλέον σοβαρό ποινικό αδίκημα, που επισύρει ποινή φυλάκισης από 2 έως 5 χρόνια μαζί με πρόστιμα. Ποινή βαρύτερη και από εγκλήματα με πραγματική ηθική απαξία. Την ώρα που η κυβέρνηση αναβαθμίζει την εμπλοκή της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στους πολέμους, τη στιγμή που είναι θύτης κατά άλλων λαών, ένας αντιδραστικός νόμος - μνημείο απανθρωπιάς και βαρβαρότητας ο λεγόμενος «νόμος Πλεύρη» (ν. 5226/2025), «καθρέπτης» της πολιτικής της ΕΕ σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας και προετοιμασίας, ο οποίος καταργεί ουσιαστικά ακόμα και τη Διεθνή Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, ξεκίνησε να εφαρμόζεται στα αυτόφωρα δικαστήρια, με θύματα τους «παράνομους μετανάστες» όπως ονομάζονται πλέον συλλήβδην όλοι οι κατατρεγμένοι αυτοί άνθρωποι.

Η εμπειρία αυτών των τριών μηνών καταδεικνύει πόσο επικίνδυνο είναι να καταργείται ουσιαστικά το άσυλο ως δικαίωμα που οι μετανάστες δήθεν «καταστρατηγούν», και η κράτηση να θεωρείται «προληπτικό μέτρο».

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στα δικαστήρια και κατέγραψε στιγμιότυπα μιας διαδικασίας επαίσχυντης, όπου άνθρωποι ανυπεράσπιστοι τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί και διώκονται ως εγκληματίες για την «παράνομη διαμονή» στη χώρα μας...

Η «αυτοψία» μας ξεκινάει την προηγούμενη βδομάδα στα αυτόφωρα όπου μεταφέρονται σιδεροδέσμιοι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι.

Ανθρωποι «χωρίς χαρτιά», μερικοί μετά από τριήμερη παραμονή υπό άθλιες συνθήκες υγιεινής σε αστυνομικά τμήματα, χωρίς δικηγόρους, χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα, με δυσκολία πρόσβασης σε μεταφραστές, γιατί είναι λίγοι ή απασχολημένοι σε άλλο κτίριο, με τη συνοδεία των αστυνομικών βρίσκονται στο ...χάος των αυτόφωρων με δεκάδες υποθέσεις διαφόρων αδικημάτων, σε αίθουσες όπου συνωστίζεται πλήθος κόσμου.

Το πρώτο πράγμα που ακούνε από την έδρα αυτοί οι άνθρωποι, τις περισσότερες φορές χωρίς να μπορούν να το καταλάβουν, είναι: «Εχετε άδεια παραμονής; Αν όχι, και δεν δεχτείτε να φύγετε από τη χώρα, πηγαίνετε στη φυλακή και πληρώνετε 5.000 ευρώ πρόστιμο. Τον ξέρετε τον νέο νόμο; Αν συναινέσετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας θα ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής. Καταλαβαίνετε τι λέω;». Συχνά αναζητείται μεταφραστής, αφού δεν επαρκούν για όλες τις περιπτώσεις.

Αν βρεθεί τελικά μεταφραστής η διαδικασία εξελίσσεται πιο «ομαλά», αφού τουλάχιστον ο άνθρωπος καταλαβαίνει τι του λένε και μπορεί να απαντήσει. Αν δεν υπάρχει, τον ταλαιπωρούν περαιτέρω - τον πηγαίνουν σε άλλη αίθουσα, να περιμένει μέχρι να βρεθεί μεταφραστής. Υπήρξαν και περιπτώσεις που συμπατριώτης του «κατηγορούμενου» με γνώση στοιχειωδών Ελληνικών κλήθηκε από το δικαστήριο, από το ακροατήριο όπου βρισκόταν για άλλη υπόθεση, για να περατωθεί η διαδικασία... Ο Τζαμάλ, ο Σαμίρ, ο Αχμέτ, ο Αλί, ο Μωχάμετ, Αιγύπτιοι, Πακιστανοί, Γεωργιανοί, Αλβανοί, Σουδανοί, Αφγανοί, δικάζονταν τις μέρες που βρεθήκαμε στα δικαστήρια.

Οι περισσότεροι δεν θέλουν να γυρίσουν στη χώρα τους, προτιμούν να φυλακιστούν, γιατί δεν έχουν πού να πάνε. Μόνο ένας νεαρός από την Αλβανία δέχτηκε να επιστρέψει. Ενας άλλος νεαρός από το Πακιστάν δεν θέλει να γυρίσει. Λέει χαρακτηριστικά: «Είναι ο πατέρας μου εδώ, ήμουν 18 μήνες σε κέντρο κράτησης». Με συνοπτικές διαδικασίες βγαίνει η απόφαση: «Ενοχος, 2 χρόνια φυλακή και 5.000 ευρώ πρόστιμο». Αυτή είναι η απάντηση της έδρας.

Ενας Αιγύπτιος διαμαρτύρεται γιατί έχει χαρτιά, κι όμως τον συνέλαβε η αστυνομία... Ο Αχμέτ μένει στους δρόμους, λέει στην πρόεδρο, όμως έχει κάποια χαρτιά στο «σπίτι» του, όπως λέει το κέντρο κράτησης στο Σχιστό, τη δομή των προσφύγων και μεταναστών.

Κάποιος είχε διαβατήριο και άδεια παραμονής σε άλλη χώρα, που ίσχυε και για την Ελλάδα, το δικαστήριο του έδωσε αναβολή και του ζητάει να φέρει βεβαίωση από την αρμόδια Υπηρεσία Αλλοδαπών...

Κάποιοι ζητάνε αναβολή για να φέρουν τα χαρτιά τους, γεγονός που αναγκάζει το δικαστήριο να πει στους συνοδούς αστυνομικούς ότι «δεν υπάρχει επικοινωνία σωστή από τα αστυνομικά τμήματα, δεν υπάρχει συντονισμός». Και πώς να υπάρχει, αφού δεν μπορεί να γίνει σωστή ενημέρωση, δεν υπάρχουν διερμηνείς στα αστυνομικά τμήματα. Ο πρόεδρος του αυτόφωρου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ούτε τα ονόματα δεν είναι σωστά, δεν έχουν περαστεί στο σύστημα, παρότι τους είχατε τρεις μέρες σε ΑΤ, δεν υπάρχει συντονισμός της αστυνομίας με τα δικαστήρια»..

Ο Σαμίρ από το Πακιστάν λέει στο δικαστήριο: «Δεν έχω χαρτιά, δεν μπορώ να επιστρέψω, έχω πρόβλημα, με κυνηγάνε, έχω εχθρούς, ας πάω φυλακή...». «Δύο χρόνια φυλακή και 5.000» πρόστιμο, απαντά η έδρα.

Μια άλλη μέρα στο αυτόφωρο ένας Αφγανός κατηγορούνταν εκτός της παράνομης διαμονής και για «βία κατά αστυνομικών» όταν του ζήτησαν τα χαρτιά, ένας άλλος για «αντίσταση κατά της αρχής» όταν του ζήτησαν χαρτιά, άλλος που τελικά είχε χαρτιά είχε πιρούνι και μαχαίρι επάνω του και προσπάθησε να τα στρέψει στον εαυτό του, για να έρθει η αστυνομία. Οπως είπε, «δεν τον βοηθούσε κανένας», όταν αυτός που τον πήγε να δουλέψει πήγε να του κλέψει τα χαρτιά του. «Γιατί δεν καλείτε αυτόν που έχει το εστιατόριο;», αναρωτήθηκε...

Σε άλλο παράδειγμα που μας μετέφερε δικηγόρος εκφράζονται όλος ο παραλογισμός και η αυθαιρεσία του ταξικού κράτους. Τρεις Παλαιστίνιοι που βρίσκονταν στη χώρα, με «παράνομη διαμονή», από τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα, άκουσαν πρόεδρο δικαστηρίου να λέει το εξής εξοργιστικό: «Αφού οι άλλοι δεν θέλουν να φύγουν και εσείς φύγατε, είστε οικονομικοί μετανάστες». Μάταια ο εισαγγελέας προσπαθούσε να ...βοηθήσει για να δοθεί αναστολή. «Είναι από Γάζα» έλεγε, αλλά δεν άλλαξε η απόφαση της έδρας.

Οι δικηγόροι Ιωάννα Θωμαΐδου και Κορίνα Κυριακίδου, υποψήφια στις δικηγορικές εκλογές με το ψηφοδέλτιο της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης», που και οι δύο ασχολούνται με υποθέσεις μεταναστών και προσφύγων, από την εμπειρία τους αναφέρθηκαν στο νομικό πλαίσιο που για «παράνομη διαμονή» στη χώρα προβλέπει ποινή φυλάκισης δύο ή και περισσότερα χρόνια, η οποία δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται.

Σημείωσαν ότι με ερμηνεία των Εισαγγελιών η έφεση μπορεί να έχει αναστέλλουσα δύναμη, όμως κάποιες έδρες το αρνούνται και δεν τη χορηγούν, παρότι προβλέπεται εκ του νόμου για ποινή πλημμελήματος. Οταν δεν αναστέλλεται, οι άνθρωποι φυλακίζονται στον Κορυδαλλό, στον Αυλώνα και όπου υπάρχουν φυλακές.

Υπογράμμισαν επίσης ότι ακόμα κι αν η έφεση έχει αναστολή, αρκετά συχνά οι αστυνομικές αρχές που έχουν την αρμοδιότητα δεν τους συνοδεύουν μετά τα αυτόφωρα να κάνουν την έφεση, με αποτέλεσμα να μην ασκήσουν το ένδικο μέσο που δικαιούνται. Δεν έχει ξεκαθαριστεί αν γίνεται σκόπιμα... Οι ξεριζωμένοι αυτοί άνθρωποι δεν ξέρουν ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Οπως είπαν οι συνομιλήτριές μας, σε κάποιες περιπτώσεις που πρόσφεραν την νομική υποστήριξή τους και ασκήθηκε η έφεση, βγήκαν από τη φυλακή. Επιπρόσθετα, τόνισαν ότι αν δεν έχει ανασταλτική δύναμη η έφεση, υπάρχει και η αίτηση αναστολής σε ανώτερο δικαστήριο, για να επανεξεταστεί το θέμα. Χρειάζεται όμως, πέρα από την ενημέρωση, να μπορούν οι άνθρωποι να πληρώσουν και τα δικαστικά έξοδα.

Μάλιστα, προσθέτουν, για να έχει αποτελεσματικότητα το ένδικο μέσο της αναστολής θα πρέπει να υπάρχουν και κάποια έγγραφα, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει δεκτό για ανθρώπους που έχουν πρωτομπεί στην χώρα ή για κάποιους που έχουν ένα - δύο χρόνια στην Ελλάδα.

Γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τον νέο νόμο. Οι άνθρωποι αυτοί, λόγω των εμπειριών τους, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει φυλακή, μια λέξη που μπορεί να την μπερδεύουν με την παραμονή τους εκεί που πήγαιναν και παρέμεναν κρατούμενοι μαζί με άλλους μετανάστες και πρόσφυγες. Δεν καταλαβαίνουν ότι πάνε φυλακή και διαμένουν μαζί με ποινικούς κρατούμενους σε βεβαρημένες φυλακές, π.χ. αυτές του Κορυδαλλού.

Αν κάποιος μετανάστης επιλέξει να αναχωρήσει από τη χώρα, όπως ζητάει ο νόμος, ακόμα κι αν το αποφασίσει παραμένει πάλι κρατούμενος, αλλά διοικητικά, μέχρι να γίνει η αποχώρηση, ο νόμος λέει ότι κανονικά η αναστολή ισχύει με τον όρο της αναχώρησης. Αν κάποιος τώρα έχει υπογράψει και υποβάλει στη συνέχεια αίτηση ασύλου, αίρεται η αναστολή και γυρίζει στη φυλακή.

Και πάλι υπογραμμίζουν ότι δεν έχουν καταλάβει οι μετανάστες τη διαφορά ποινικής φυλάκισης και διοικητικής κράτησης, δεν ενημερώνονται για δικηγόρο, δεν ενημερώνονται ότι μπορούν να δικαστούν την ίδια μέρα, θεωρούν ότι δεν έχουν κάνει κάτι σοβαρό, αφού μόνο δεν έχουν χαρτιά.

Δεν ξέρουν την αναστολή, αναρωτιούνται και δυσκολεύονται να καταλάβουν «γιατί, αφού με άφησε το δικαστήριο, παραμένω διοικητικά κρατούμενος». Δεν υπάρχει δηλαδή καμία ενημέρωση ούτε για τα δικαιώματα, ούτε για τις συνέπειες... Επίσης, στα αστυνομικά τμήματα όπου παραμένουν οι μετανάστες για τις διαδικασίες και υπάρχει συγκεκριμένη αστυνομική δύναμη, οι συνθήκες είναι άθλιες.

Αναφέρουν συγκεκριμένα παραδείγματα που έχουν έρθει σε γνώση τους: Στο ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα ή της Ομόνοιας υπάρχουν 30 άτομα ή και παραπάνω για «παράνομη διαμονή». «Πώς μπορεί να χωράνε τόσα άτομα στα ΑΤ του κέντρου, δεν μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος... Δεν υπάρχουν υποδομές.

Προσωπικό: Δεν υπάρχει καν αστυνομικός να διεκπεραιώσει ένα άλλο σοβαρό θέμα... Για μια καταγγελία θα σου λένε, περάστε μια άλλη μέρα (!). Υπάρχουν περιπτώσεις που κρατούμενος μετανάστης π.χ. στην Ομόνοια είχε μια βδομάδα να κάνει μπάνιο... Κατά τη σύλληψη δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τα δικαιώματα που έχουν οι άνθρωποι αυτοί.

Αρκετά συχνά μάλιστα οι αστυνομικές αρχές δείχνουν μεγάλο ζήλο για την ανεύρεση περιπτώσεων που δεν έχουν χαρτιά, που φτάνει σε ακραία επίπεδα. Κάποιοι από τις δικαστικές αρχές, επίσης, επιδεικνύουν πολύ μεγάλη αυστηρότητα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και δεν δίνουν καν τα αυτονόητα δικαιώματα που έχει οποιοσδήποτε κατηγορούμενος, π.χ. αναβολή μέχρι να προσκομιστούν τα απαραίτητα έγγραφα, ώστε να μπορεί να απαλλαγεί από την κατηγορία. Χρειάζεται ο δικηγόρος, αν υπάρχει, να δώσει μάχη».

Υπάρχουν βέβαια και φωτεινές εξαιρέσεις, όπως εισαγγελείς που απέχουν από την ποινική δίωξη, μας λένε οι δύο δικηγόροι και προσθέτουν: «Είναι ευκαιρία οι νομικοί, οι δικηγόροι, οι δικαστές, να δείξουν με τη στάση τους ότι αυτός ο νόμος είναι ακραίος, απάνθρωπος, ακόμα και νομικά ακραίος, είτε με το να απέχουν από την ποινική δίωξη, όπως κάνουν ήδη, είτε με το να δίνουν περιθώρια, να έχει τον χρόνο ο μετανάστης να προετοιμαστεί. Υπάρχουν κάποιοι δικαστές και εισαγγελείς που έχουν απαλλάξει ανθρώπους.

Τέλος, αξίζει να επισημανθεί ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εγκληματίες, φυλακίζονται γιατί δεν έχουν χαρτιά. Πολλοί από τους αστυνομικούς που τους συνοδεύουν λένε ότι έχουν κάνει ποινικά αδικήματα, όμως αυτό είναι μια δικαιολογία για να νομιμοποιηθεί όλο αυτό το απάνθρωπο και νομικά ακραίο. Οσον αφορά κάποια αδικήματα που μπορεί να έχουν, όπως πλαστά έγγραφα ή υφαρπαχθείσες βεβαιώσεις, έχει να κάνει με την ιδιότητά τους και την προσπάθεια που κάνουν για να νομιμοποιηθούν και να μη γυρίσουν στις χώρες τους. Δεν είναι εγκληματίες».

Στους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται έρχονται να προστεθούν και όσοι έρχονται στην Κρήτη από τη Βόρεια Αφρική και για τρεις μήνες, από 14 Ιούλη μέχρι 14 Οκτώβρη, τους στερήθηκε η δυνατότητα πρόσβασης στην αίτηση ασύλου, με απόφαση της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας από οργανώσεις σχετικές με τη Μετανάστευση, περίπου 2.000 άτομα έχουν οδηγηθεί σε παρατεταμένη και αδικαιολόγητη κράτηση, υπό συνθήκες που παραβιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Πολλοί τέθηκαν υπό κράτηση στο Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών (ΠΡΟΚΕΚΑ) Αμυγδαλέζας και στην Ειδική Εγκατάσταση Κράτησης (ΕΕΚ) Σιντικής, όπου γίνονται καταγγελίες για άθλιες συνθήκες διαβίωσης, συνωστισμό στους χώρους διαμονής, έλλειψη υγιεινής. Πολλές φορές αναγκάζονται να φοράνε βρώμικα ρούχα, αφού δεν έχουν δεύτερη αλλαξιά, ενώ λείπει και η δυνατότητα ενός ζεστού μπάνιου.

Ατομα από το Σουδάν και την Ερυθραία μεταφέρθηκαν από το ΠΡΟΚΕΚΑ Αμυγδαλέζας στο ΚΥΤ Μαλακάσας με υπηρεσιακά σημειώματα που δήλωναν ότι προτίθενται να εγκαταλείψουν τη χώρα εντός 30 ημερών.

Στη Μαλακάσα τέθηκαν σε περιορισμό ελευθερίας, αναμένοντας να υπαχθούν σε διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης, ο οποίος φαίνεται να υπερέβη το 25ήμερο που προβλέπει ο νόμος. Ορισμένοι μεταφέρθηκαν εκ νέου στο ΚΥΤ Διαβατών, για να συνεχίσουν εκεί τη διαδικασία καταγραφής.

Με τη λήξη της αναστολής ασύλου στις 14 Οκτώβρη, η κατάσταση παρέμεινε ασαφής και άνιση. Η αστυνομία συνέλεξε δηλώσεις «βούλησης» ασύλου για όλους τους κρατούμενους, ακόμα και για όσους είχαν ήδη υποβάλει αυτοπροσώπως αίτηση στο παρελθόν, ενώ η μεταχείριση των ανθρώπων διέφερε σημαντικά ανάλογα με τη χώρα καταγωγής και τον χώρο κράτησης.

Οι πολίτες Υεμένης που βρίσκονταν στην Αμυγδαλέζα αφέθηκαν ελεύθεροι με υπηρεσιακό σημείωμα και εντολή να παρουσιαστούν στην Υπηρεσία Ασύλου εντός επτά ημερών. Δεν παραπέμφθηκαν σε καμία δομή φιλοξενίας, ούτε τους παρασχέθηκε ενημέρωση ή βοήθεια για το πού θα διανυκτερεύσουν ή πώς θα μετακινηθούν, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να περπατήσουν για ώρες, χωρίς χρήματα.

Οταν παρουσιάστηκαν λίγες μέρες αργότερα στην Υπηρεσία Ασύλου, δεν τους επετράπη η είσοδος και δεν τους χορηγήθηκε δελτίο αιτούντος άσυλο, αλλά τους ζητήθηκε να υποβάλουν αίτημα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για να οριστεί νέα ημερομηνία προσέλευσης! Σήμερα έχουν λάβει πλέον δελτία αιτούντος άσυλο, ωστόσο παραμένουν χωρίς πρόσβαση σε συνθήκες ή δομές υποδοχής, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης.

Από το μικρό οδοιπορικό του «Ριζοσπάστη» στα δικαστήρια, από τις μαρτυρίες, από όσα μας είπαν δικηγόροι και τα στοιχεία που καταγράφονται, προκύπτει το συμπέρασμα ότι από τη στιγμή που ξεκίνησε να εφαρμόζεται ο αντιδραστικός νόμος της κυβέρνησης, σε ενάμιση μήνα πάνω από 200 άνθρωποι έχουν περάσει από το αυτόφωρο για «παράνομη παραμονή» στη χώρα.

Οι περισσότεροι από αυτούς καταδικάζονται και φυλακίζονται. Στη συνέχεια στέλνονται σε κέντρα κράτησης, όπου υπάρχει υπερπληθυσμός, και σε κοινές φυλακές μαζί με ποινικούς, όπου βιώνουν τον ρατσισμό, ενώ είναι εντελώς παράλογο να ζητείται από αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους, που προτιμάνε να φυλακιστούν από το να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, να πληρώσουν και πρόστιμα χιλιάδων ευρώ.

Δεν φτάνει που πολλοί κινδυνεύουν να πνιγούν στα σαπιοκάραβα δουλεμπορικά με τα οποία φτάνουν στην Ελλάδα με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής, τώρα αυτούς τους κατατρεγμένους άνδρες, γυναίκες και παιδιά τούς βάζουν και σε φυλακές, παραβιάζοντας κάθε στοιχειώδες δικαίωμα.

Τέτοια μέτρα, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει το ΚΚΕ, δεν αντιμετωπίζουν ούτε τα κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες και μετανάστες, ούτε τους εκβιασμούς από εργοδοτικά ή άλλα συμφέροντα. Αυτό που απαιτείται είναι:

- Πλήρης εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, κόντρα στο ευρωενωσιακό πλαίσιο και στο νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, που μετατρέπει τη χώρα μας σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών.

- Να κλείσουν όλες οι υπερδομές - φυλακές. Οχι στη φυλάκιση προσφύγων και μεταναστών, στη φυλάκιση και στην κάθε είδους κράτηση ανήλικων παιδιών.

- Διάσωση των ανθρώπων που κινδυνεύουν στη θάλασσα, να σταματήσουν οι πρακτικές επαναπροωθήσεων.

- Δημιουργία ανοιχτών χώρων προσωρινής φιλοξενίας, με αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης και εξασφάλιση διατροφής, υγειονομικής φροντίδας, διερμηνείας και νομικής αρωγής με ευθύνη του κράτους, χωρίς την εμπλοκή MKO και ιδιωτών.

- Να υπάρχουν γρήγορες διαδικασίες απόδοσης ασύλου και ταξιδιωτικών εγγράφων, ώστε οι άνθρωποι να ταξιδεύουν στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

- Να δοθούν άδειες διαμονής σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.

- Να διαμορφωθούν ολοκληρωμένα προγράμματα κοινωνικής ένταξης για την αξιοπρεπή διαβίωση, την πρόσβαση στην εργασία, στην Υγεία και στην Παιδεία, την εκμάθηση της γλώσσας με ευθύνη του κράτους και χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και διαφόρων ιδιωτών.

- Να προστατευτούν όλα τα παιδιά.

- Να καλυφθούν όλα τα κενά και να στελεχωθούν με μόνιμο προσωπικό οι Υπηρεσίες Ασύλου και Μετανάστευσης.