- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Γρηγοριάδης Κώστας |
***
Εμείς οι τηλέπαθοι το ξέραμε από μιας αρχής, γιατί ξέρουμε και γιατί το έκαναν. Τρομοκρατούν στο όνομα μιας «τρομοκρατίας», που έφτιαξαν για να μπορούν να τρομοκρατούν...
***
Οχι οι αστυνομικοί (τα όργανα) αλλά εκείνοι, που παίζουν τα όργανα για να σβερκώνουν τους λαούς.
***
Το χειρότερο απ' όλα είναι, να μη συνηθίσουμε... Να μη περιμένουμε το επόμενο δεδομένο έγκλημά τους με σταυρωμένα χέρια.
***
Οι τηλέπαθοι ξέρουν πως οι ιμπεριαλιστές δε σηκώνουν καμιά διόρθωση. Μόνο αν δεν υπάρχουν δε θα υπάρχουν και τα εγκλήματά τους.
***
Να μη συνηθίσουμε...
***
Σύντομο ανέκδοτο: «Η Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα φτιάξει μαύρη λίστα για τις κακές αεροπορικές εταιρίες...».
***
Οι τηλέπαθοι ξέρουν πολλά τέτοια με τον Τοτό... Λες και δε φταίει η συνολική πολιτική της απελευθέρωσης των αερομεταφορών αλλά κάποιες «κακές εταιρίες».
***
Να μη συνηθίσουμε...
***
Λες και αυτές που περνάνε για «καλές» δεν έχουν από καμιά δεκαπενταριά θυγατρικές απ' αυτές που περνάνε για «κακές».
Γρηγοριάδης Κώστας |
Λες και οι ίδιες οι «καλές» δεν παίζουν στο περιβάλλον του καπιταλιστικού ανταγωνισμού με τις ίδιες προδιαγραφές και απαιτήσεις στο κόστος και στα κέρδη.
***
Λες και υπάρχουν καλοί και κακοί καπιταλιστές. Λες και δε λειτουργούν - κερδοσκοπούν στο ίδιο σύστημα.
***
Να μη συνηθίσουμε...
|
Δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί έδωσαν το «παρών» σε 1.500 αντιπολεμικές εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα από τη Νέα Υόρκη έως το Σαν Φρανσίσκο και φυσικά έξω από το ράντσο του Προέδρου Μπους στο Κρόφορντ του Τέξας, όπου έχει κατασκηνώσει εδώ και πολλές μέρες η Σίντι Σίχαν, η «μαμά της ειρήνης», όπως έχει πια ονομαστεί... Απαιτεί τον τερματισμό του πολέμου στο Ιράκ, όπου και η ίδια έχασε το γιο της. Στο πλευρό της και στρατιώτες που πολέμησαν στο Ιράκ, πολίτες, παιδιά, μετανάστες
Ηταν το καλοκαίρι του 1958 και ο Κωστής Λειβαδέας ανεβάζει στο υπαίθριο και πανέμορφο - μ' ένα γύρο πολύχρωμα σιντριβάνια - θέατρο του Εθνικού Κήπου το έργο του Δημ. Γιαννουκάκη, το βασισμένο στους στίχους του Ι. Δροσίνη «Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά». Ενα ρομαντικό έργο εποχής, με τους χαρακτηριστικούς της τύπους. Με ένα εκλεκτό επιτελείο ηθοποιών όπως ο Ντ. Ηλιόπουλος, η Σμαρούλα Γιούλη, ο Διον. Παπαγιαννόπουλος, ο Γ. Λευτεριώτης, η Τζόλυ Γαρμπή, η Αννα Παϊτατζή και πολλοί άλλοι που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν τα ονόματά τους.
Ο Κ. Λειβαδέας θέλησε να συμπληρώσει το παζλ των συντελεστών της παράστασης με μια ομάδα νεαρών μαθητών Δραματικών Σχολών που θα πλαισίωναν τους ηθοποιούς σε βοηθητικούς ρόλους, αλλά και θα τραγουδούσαν αγκαλιασμένοι την πασίγνωστη καντάδα. Η προτίμησή του ήταν στους μαθητές των Σχολών Κουν, Ροντήρη και Κατσέλη.
Ετσι μεταξύ άλλων επιλέχθηκαν οι Μίμης Χρυσομάλλης (που πρόσφατα μας άφησε χρόνους), ο Γιώργος Ζωγράφος, ο γνωστός θεατρικός κριτικός και πανεπιστημιακός δάσκαλος Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο μετέπειτα ηθοποιός και γνωστός ειρηνοδρόμος Βαγγέλης Καζάν και ο υποφαινόμενος.
Στα ακούσματα αυτά της νύχτας, ανακαλύψαμε την υπέροχη φωνή του πάντα ερωτοχτυπημένου Γιώργου Ζωγράφου (καθώς και του Χρυσομάλλη) που τραγουδούσε με πολύ πόνο και μεράκι κι εμείς τον πειράζαμε... Ηταν ένα απλό, άκακο κι ευαίσθητο παιδί.
Ο Κ. Λειβαδέας ήταν εκείνος που του διοργάνωσε το πρώτο ρεσιτάλ στο κλειστό θεατράκι της οδού Ακαδημίας και Κανάρη. Και μαζευτήκαμε οι φίλοι να κάνουμε ντόρο.
Κι αμέσως μετά το '62 ο Μάνος Χατζηδάκις στην «Οδό Ονείρων» στο «Μετροπόλιταν», στην παράσταση που ο Χορν τραγουδούσε το «Ηθοποιός σημαίνει φως», ο Γιώργος, τις αδελφές Τατά...
