ΔΙΕΘΝΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΔΙΕΘΝΗ

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ

Νέος Γραμματέας, παλιά προβλήματα...

Associated Press

Τη σκυτάλη του ΓΓ του ΟΗΕπαρέλαβεαπό τον Κ. Ανάνο Μπαν Κι Μουν

«To όνομά μου είναι Μπαν. Οχι Τζέιμς Μποντ. Δε με αποκαλούν 007, αλλά θα αναλάβω καθήκοντα το 2007. Στη Νότια Κορέα με φωνάζουν γλιστερό χέλι. Στη Ν. Υόρκη διπλωμάτη-τεφλόν. Ομως, όλα αυτά δείχνουν ένα πράγμα: Οταν θέλω μπορώ να ξεγλιστρήσω με τόση τέχνη όση ένας μυστικός πράκτορας...».

Κάπως έτσι αυτοσυστήθηκε στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, πριν δύο βδομάδες, ο 62χρονος Νοτιοκορεάτης Μπαν Κι Μουν. Ο νέος ΓΓ του ΟΗΕ που αναλαμβάνει καθήκοντα από την Πρωτοχρονιά του 2007, παρά το ιδιόρρυθμο χιούμορ του, δε θα έχει μία εύκολη θητεία. Παραλαμβάνει απ' τον προκάτοχό του Κόφι Ανάν τη διοίκηση ενός οργανισμού με ετήσιο προϋπολογισμό 5 δισ. δολαρίων, 95.000 κυανόκρανους σε κάθε γωνιά του πλανήτη και μία ατζέντα ζεόντων διεθνών και περιφερειακών ζητημάτων σε έναν οργανισμό, όπως:

Οι μεταρρυθμίσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που κατά τον Ασιάτη διπλωμάτη, θα συμπεριλαμβάνονται στις βασικές προτεραιότητες της θητείας του, με στόχο, όπως έχει ήδη πει, «την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» των χωρών - μελών στον ΟΗΕ...
Την παρατεταμένη εκρηκτική κρίση στη Μέση Ανατολή.
Τις αιματοβαμμένες κατοχές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε Ιράκ και Αφγανιστάν και τις ιμπεριαλιστικές απειλές της Ουάσιγκτον κατά του Ιράν με αφορμή το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Την περιφερειακή κρίση στην Κεντρική Αφρική με το Νταρφούρ του Σουδάν στο μάτι του κυκλώνα και τη σύρραξη στο Αφρικανικό Κέρας μεταξύ Σομαλίας - Αιθιοπίας.
Τις ανεπούλωτες πληγές στη Σρι Λάνκα, που εξακολουθεί να δονείται απ' τα τύμπανα του πολέμου, παρά την εκεχειρία του 2002.
Τη μακρόχρονα νεφελώδη κατάσταση που επικρατεί στην Μπούρμα (πρώην Βιρμανία), που καταδυναστεύεται εδώ και χρόνια απ' τη στυγνή χούντα στρατιωτικών που βρίσκεται στην εξουσία...
Την πείνα και τη φτώχεια που πλήττει τουλάχιστον τα δύο τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού, το δραματικό άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς πλούσιων και αναπτυσσόμενων χωρών, αλλά και τον αναλφαβητισμό που μαστίζει δεκάδες εκατομμύρια νέων ανθρώπων.
Την ασταμάτητη λαίλαπα του AIDS στις αναπτυσσόμενες χώρες, την απειλή μίας παγκόσμιας πανδημίας γρίπης και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα πολυεθνικών του φαρμάκου, που με τις απαιτήσεις τους για πατέντες βάζουν τρικλοποδιά σε κάθε καλή προσπάθεια αντιμετώπισης κρίσιμων ζητημάτων υγείας...

Τα ζητήματα, λοιπόν, είναι και πολλά και σύνθετα. Και η αντιμετώπισή τους απαιτεί κάτι παραπάνω απ' τη διπλωματική ευελιξία που διαθέτει ο πρώτος Ασιάτης που βρίσκεται στο τιμόνι της ΓΓ του ΟΗΕ μετά από 35 χρόνια...

Ο νέος, όγδοος κατά σειρά, ΓΓ του ΟΗΕ θεωρεί ότι έχει έρθει στη «γειτονιά» με μία σημαντική «αποστολή». Φαίνεται πως το πιστεύει στα σοβαρά μετά και απ' την άνετη εκλογή του από την πλειοψηφία των μελών του ΟΗΕ το περασμένο φθινόπωρο... Το μεγάλο στοίχημα είναι, εντούτοις, εάν θα τα καταφέρει να αρθεί στο ύψος των καταστάσεων. Και το κυριότερο; Εάν, εκτός απ' τις ικανότητες του νέου ΓΓ ΟΗΕ, δημιουργηθεί και ο ανάλογος διεθνής συσχετισμός δυνάμεων για την ουσιαστική αντιμετώπιση σύγχρονων διεθνών ζητημάτων, μακριά απ' τη δίνη «προληπτικών» επεμβάσεων... Μόνον αυτό θα μπορούσε να προωθήσει ουσιαστικά την αποκατάσταση του κύρους του ΟΗΕ. Ενός γίγαντα με πήλινα πόδια που προς το παρόν παραπαίει απ' τις έως πρότινος «προληπτικές» ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης και τη διείσδυση του ιού των «ελεύθερων αγορών» και του μεγάλου κεφαλαίου σε σημαντικό αριθμό κοινωνιών του πλανήτη. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες και είναι εδώ. Δε μένει παρά να αποδειχθεί εάν οι φιλοδοξίες του νέου ΓΓ είναι απλώς υπερφίαλες ή έστω και κατ' ελάχιστο «ρεαλιστικές»...

Δ. Ο.

Η διείσδυση του κεφαλαίου

Στο φόντο των άνευ ουσίας αντεγκλήσεων μεταξύ του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου για τον Προϋπολογισμό φάνηκε να πέρασε απαρατήρητο ένα ενδεικτικό σημείο της ομιλίας της ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη. Πρόκειται για την αναφορά της στην «οικονομική διπλωματία». Πάντα υπήρχε το ενδιαφέρον της προώθησης επιχειρηματικών συμφερόντων στη δραστηριότητα του ΥΠΕΞ. Ομως στις τωρινές συνθήκες απόκτησε ίσως απρόσμενα για την ελληνική αστική τάξη πολλαπλάσιο ενδιαφέρον. Στη βάση του βρίσκεται η τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα συσσώρευση κερδών. Η ανατροπή των Λαϊκών Δημοκρατιών στα Βαλκάνια κι ο προσανατολισμός των δυτικόστροφων νέων ηγεσιών προς την καπιταλιστική οικονομία άνοιξε απρόσμενες αγορές για το ελληνικό κεφάλαιο. Αυτό σε συνδυασμό με την εγκαθίδρυση καθεστώτος μαύρης εργασίας σκλαβοπάζαρου και την ανατροπή των εργασιακών όρων εις βάρος των Ελλήνων εργαζομένων αποτέλεσε τη χρυσοβροχή για τον ελληνικό καπιταλισμό.

Ηταν γνωστές οι δραστηριότητες υπουργών και πρεσβευτών πλασιέ των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών για την προώθηση εμπορευμάτων και τεχνολογίας των χωρών τους, με κύρια αιχμή τους εξοπλισμούς. Η αναφορά της ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη περί «οικονομικής διπλωματίας» δείχνει ότι ο ελληνικός καπιταλισμός επιχειρεί να εισέλθει δυναμικά, ολοκληρωμένα και προγραμματισμένα στο οικονομικό παιχνίδι της διεθνούς αγοράς. Ολη η φιλολογία της τελευταίας δεκαετίας περί «διείσδυσης» της Ελλάδας στα Βαλκάνια, με τις χαριστικές ενισχύσεις επιχειρήσεων που μεταφέρθηκαν σε βαλκανικές χώρες, ήταν φαίνεται το προοίμιο μιας δραστηριότητας στο εξωτερικό που στέφθηκε με επιτυχία. Τώρα ανοίγεται η προοπτική επέκτασης της οικονομικής δραστηριότητας του ΥΠΕΞ σε διάφορες αγορές, στηριγμένη κυρίως στο πιστωτικό σύστημα του τραπεζικού κεφαλαίου. Στο όνομα αυτής της βαρυσήμαντης για την αστική τάξη και την κυβέρνησή της προοπτικής θεωρείται στην ουσία αντιοικονομικό κάθε ενδιαφέρον για τον έλεγχο της ληστείας π.χ. των τραπεζών με τα επιτόκια και τη διαλεύκανση διαφόρων οικονομικών σκανδάλων που ήρθαν στη δημοσιότητα. Το ζήτημα της δραστηριότητας της ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη «στην οικονομική διπλωματία» είναι πολύ βαθύτερο από μια απλή οικονομική στήριξη του ελληνικού κεφαλαίου στη διεθνή αγορά. Επιβεβαιώνει την εισδοχή του ελληνικού καπιταλισμού στην κλειστή λέσχη των ισχυρών. Προπομπός της υπήρξε η σύμπραξη μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων με το ξένο κεφάλαιο. Τώρα επεκτείνεται και στην αλλοδαπή. Το κρίσιμο σημείο για το χαρακτήρα της δραστηριότητας του ΥΠΕΞ είναι ότι αυτή η λέσχη αποτελεί τη σύνθεση κάθε μορφής ιμπεριαλιστικών ενεργειών.

Ο οικονομικός ιμπεριαλισμός πάει αντάμα με τον στρατοκρατικό και με κύριο εργαλείο τον σιδερόφραχτο μιλιταριστικό μηχανισμό των κάθε λογής επεμβάσεων. Βάζοντας η κυβέρνηση την Ελλάδα όλο και βαθύτερα σ' αυτή την κλειστή ιμπεριαλιστική λέσχη υποχρεώνεται σε δεσμεύσεις συμμετοχής στο διεθνές έγκλημα εις βάρος χωρών, εθνών και λαών. Η δημιουργία μισθοφορικού στρατού, που συμμετέχει στις στρατιωτικές επεμβάσεις των ισχυρών, είναι μια απόδειξη. Εδώ τα όρια μεταξύ οικονομίας και μιλιταρισμού χάνονται. Η κομπορρημοσύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ περί της εισδοχής της Ελλάδας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποδεικνύεται ως συμμετοχή στο διεθνές ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Μετά τη συμμετοχή της στο βρώμικο έγκλημα της διάλυσης και του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας, η ελληνική αστική τάξη με τους πολιτικούς της πήρε το μαφιόζικο φιλί της αναγνώρισης από τα μεγάλα αφεντικά του Βορειο-ατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ). Η «οικονομική διπλωματία» της ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη δείχνει σαν εφιάλτη τη συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική λεία πέρα και πάνω από οικονομικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς περιοριστικούς ορισμούς.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ