Στην χώρα μας βρέθηκε πρόσφατα ο Γενικός Ελεγκτής της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, Κλοντοσβάλντο Ρουσιάν και είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του για πλευρές των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η Βενεζουέλα από τη σκοπιά της υπηρεσίας στην οποία ηγείται. Το Ελεγκτικό Συμβούλιο, με βάση το ισχύον Σύνταγμα του 1999 (μετά την ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από τον Πρόεδρο Ούγκο Τσάβες το 1998) προτείνεται από το Κοινοβούλιο και έχοντας αυτονομία δράσης, οργανική και λειτουργική, έχει την αρμοδιότητα να ελέγχει τα πάντα σε σχέση με τα δημόσια οικονομικά και έχει την δυνατότητα να προτείνει ποινές, σε περιπτώσεις διοικητικών αδικημάτων. Σε αυτές μπορεί να επιβληθεί ποινή αναστολής της ιδιότητας μέχρι και 2 χρόνια, έως και αποκλεισμός από δημόσιο αξίωμα μέχρι και 15 χρόνια, αν πρόκειται για εκλεγμένο εκπρόσωπο. Η συζήτηση αυτή είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

-- Εχει πολλές φορές παρατηρηθεί το φαινόμενο των σαμποτάζ, από την πλευρά αντιδραστικών δυνάμεων στην παραγωγή, για παράδειγμα στη διατροφική βιομηχανία. Πώς το αντιμετωπίζετε;

- Πρέπει να πούμε ότι στη Βενεζουέλα η αντίδραση, η ολιγαρχία του πλούτου έχει σημαντική δύναμη. Είναι οι ιδιοκτήτες των τραπεζών, του εμπορίου, της βιομηχανίας, και της διατροφικής βιομηχανίας, επίσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Εχουν αυτά τα στοιχεία εξουσίας που είναι πολύ σημαντικά. Βεβαίως, της λείπουν δύο σημαντικοί παράγοντες, στους οποίους υπολογίζει η κυβέρνηση Τσάβες, που είναι ο λαός και οι Ενοπλες Δυνάμεις που προέρχονται από ταπεινή καταγωγή, αντλώντας τις ρίζες από το στρατό του απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ. Αυτές οι δυνατότητες που έχει η ολιγαρχία σε συνδυασμό με τις διεθνείς διασυνδέσεις, ειδικότερα με τις ΗΠΑ και κάποιες δυτικές κυβερνήσεις, έχουν ως συνέπεια τον έλεγχο της παραγωγής και ειδικότερα της αγροτικής, όπου μπορούν να εισαγάγουν προϊόντα και να καταστρέφουν τους μικροπαραγωγούς. Φυσικά, τα τελευταία χρόνια η ολιγαρχία με την πολιτική της κυβέρνησης έχει δεχθεί κάποια πλήγματα. Ωστόσο, ακόμα παρατηρούνται φαινόμενα δημιουργίας τεχνητής έλλειψης συγκεκριμένων αγαθών. Γίνονται προσπάθειες για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα και η χώρα να γίνει διατροφικά αυτάρκης, να αντιμετωπίζονται τα σαμποτάζ στην παραγωγή ειδών διατροφής που πολλές φορές μέσα από τις μαφίες, τα προϊόντα διοχετεύονται, για παράδειγμα, στην αγορά της γειτονικής Κολομβίας ή άλλων χωρών, για να εμφανίζονται ελλείψεις. Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί τα μέτρα περιφρούρησης στις ακτές και τους οδικούς άξονες, γιατί αυτό που επιδιώκει η αντίδραση είναι να δημιουργήσει συνθήκες αγανάκτησης του λαού.

-- Υπάρχει πρόοδος επομένως σε αυτό τον τομέα;

-- Πρέπει να κατανοήσουμε ότι μιλάμε για μια διαδικασία δολιοφθοράς από ανθρώπους που θέλουν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Εχουμε επίγνωση της κατάστασης και η κυβέρνηση κινείται στην κατεύθυνση του να μειώνεται κάθε μέρα η ζημιά που προξενείται. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό, είναι να διαμορφώσουμε τη συνείδηση του κόσμου για να κατανοεί πού βρίσκεται η πηγή τέτοιων ενεργειών, ώστε να αντιδρά σε όσους προσπαθούν να τον χειραγωγήσουν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποκαλύψει στο λαό την ψεύτικη επικοινωνιακή εκστρατεία της αντίδρασης. Η ολιγαρχία ονομάζει αυτή την εκστρατεία «επιχείρηση Πίτερ - Πάν» και είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που επιχειρήθηκε στην Κούβα, στη δεκαετία του '60 όπου επιχειρήθηκε να τρομοκρατηθούν οι γονείς, ότι οι επαναστάτες θα τους πάρουν τα παιδιά τους.

-- Αυτό το σχέδιο της αποσταθεροποίησης της χώρας που στηρίζουν και προωθούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πώς κλιμακώνεται. Πείτε μας δυο λόγια;

-- Προσπαθούν να περάσουν την αντίληψη του περιορισμού των ελευθεριών στο λαό, ότι θα τους πάρουν τα σπίτια. Το ψέμα αποκαλύπτεται. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν πήρε σπίτια άλλα έδωσε και σπίτια σε φτωχά λαϊκά στρώματα. Εχει δώσει τη δυνατότητα σε χαμηλότοκα δάνεια σε πολλούς εργαζόμενους. Εχει μειώσει με νομοθετική παρέμβαση τα επιτόκια που έβαζαν οι τράπεζες, για να μπορούν οι πολίτες να αποκτούν διάφορα αγαθά. Αλλά υπάρχουν και τομείς που έχουμε μείνει πίσω σε κάποιες περιοχές στην επαρχία. Φυσικά η αντίδραση αξιοποιεί τις όποιες αδυναμίες για να σηκώνει την προπαγάνδα της μέσω των Μέσων Μαζικής χειραγώγησης που διαθέτει, προπαγάνδα που αναπαράγεται και σε όλο τον κόσμο. Μερικές φορές και εγώ ευρισκόμενος στο εξωτερικό, έχω πιάσει τον εαυτό μου να τρομοκρατούμαι με τις αθλιότητες που παρουσιάζουν. Γι' αυτό και εμείς συνηθίζουμε να καλούμε ανθρώπους από το εξωτερικό να επισκεφτούν τη χώρα μας ώστε να δουν και από κοντά τι γίνεται εδώ. Να δουν τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει στην καταπολέμηση της φτώχειας, έχουμε το υψηλότερο βασικό μισθό στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Δεν λέμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά. Οχι, πρέπει να εξαλείψουμε εντελώς τη φτώχεια, αλλά για αυτό παλεύουμε. Το αποδεικνύουν πολλοί δείκτες.

-- Τι θα λέγατε για τα ζητήματα διαφθοράς και αντιλαϊκής συμπεριφοράς που έχουν προκύψει στην κρατική διοίκηση. Για παράδειγμα, το ΚΚ Βενεζουέλας επισημαίνει ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα με κρατικούς υπαλλήλους που αντιτίθενται στις διακηρύξεις της κυβέρνησης και λειτουργούν ενάντια στους εργαζόμενους. Ποια είναι η κατάσταση;

-- Νομίζω ότι πρόκειται για σοβαρά ζητήματα, που πρέπει να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε. Είναι αρκετά που έρχονται από το παρελθόν, έχουμε μια κοινωνία ταξική καπιταλιστική, και ακόμα παρατηρούνται μεγαλοτσιφλικάδες στην επαρχία. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν κρατικοί υπάλληλοι σε όλα τα επίπεδα που δουλεύουν με άλλη νοοτροπία, δε σέβονται τις συλλογικές εργασιακές συμβάσεις, είτε προέρχονται από τα παλιά αστικά κόμματα αλλά και από τις δυνάμεις του Τσάβες, εξακολουθούν να κουβαλάνε αυτές τις αντιλήψεις. Είναι ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση έχει θίξει λίγο το ζήτημα αυτό και είναι πολλοί και αντιφατικοί οι παράγοντες για τον εκσυγχρονισμό του βενεζουελάνικου κράτους. Συμφωνώ με τον πρώην πρόεδρο της Κίνας Ζεμίν που είχε πει ότι «οι χώρες είναι ότι οι γραφειοκρατίες τους», κατανοώντας τη γραφειοκρατία με την πραγματική έννοιά της ως το μηχανισμό διοίκησης και διεύθυνσης, ένα κράτος με αποτελεσματική γραφειοκρατία είναι ένα κράτος αποτελεσματικό. Και στη Βενεζουέλα, γίνονται σαμποτάζ. Δεν υπάρχει μόνο αναποτελεσματικότητα από κρατικούς υπαλλήλους αλλά και δολιοφθορά. Για παράδειγμα, ο γιατρός που έχει όλα τα μέσα να σε φροντίσει αλλά υπεκφεύγει, προκειμένου να σε σπρώξει να τον επισκεφτείς επί πληρωμή στο ιδιωτικό του ιατρείο. Δυστυχώς αυτή η νοοτροπία υπάρχει, και στη χώρα μου ένας από τους πιο αντιδραστικούς κλάδους είναι αυτός της Ιατρικής ή της Παιδείας. Ενάντια σε αυτές τις «πληγές» παλεύουμε. Εχω δει ορισμένες κριτικές των φίλων από το ΚΚ Βενεζουέλας, αυτό που ζητάνε, για παράδειγμα ότι πρέπει να υπάρξει πιο συλλογική ηγεσία στην Μπολιβαριανή Διαδικασία. Συμφωνώ. Γιατί το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα που είναι και το μεγαλύτερο της Συμμαχίας παίρνει σχεδόν όλους τους ψήφους. Τα άλλα κόμματα παίρνουν λιγότερο. Αλλά το ζήτημα δεν είναι τόσο ποσοτικό όσο ποιοτικό, είναι πολιτικό. Στη Βενεζουέλα η ηγεσία είναι πολύ νέα, το Ενωμένο Σοσιαλιστικό μόλις δημιουργείται, αυτό δημιουργεί και εσωτερικά ζητήματα συνοχής και σχέσης με τους συμμάχους. Αλλά πιστεύω ότι είναι μια κατάσταση που μπορεί να ξεπεραστεί και το λέω αυτό γιατί και εγώ έχω περάσει απο τη «σχολή» του Κομμουνιστικού Κόμματος, ήμουνα στην ένοπλη πάλη, στη φυλακή και έχω εικόνα του τι σημαίνει πειθαρχία και οργάνωση. Υπάρχουν οι βάσεις από τους κλασσικούς του Μαρξισμού, θυμάμαι τα έργα του Λένιν «Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» και «Ιμπεριαλισμός». Είναι μια φάση που πρέπει να ξεπεραστεί και αυτό απαιτεί την απαραίτητη ιδεολογική ενδυνάμωση και την πολιτική οργάνωση για να έρθουμε σε ρήξη με την παλιά κουλτούρα της διαφθοράς. Εχουν εμφανιστεί περιπτώσεις διαφθοράς όχι μόνο σε ανθρώπους αντίθετους από την κυβέρνηση, που έχει και τέτοιους σε όλα τα επίπεδα διοίκησης (για παράδειγμα η επαρχία της Σούλια), αλλά αυτή την κατάσταση την αντιπαλεύουμε. Εμείς ως Υπηρεσία έχουμε καταγράψει και στείλει στη δικαστική εξουσία τα τελευταία χρόνια, για πρώτη φορά στη Βενεζουέλα, πάνω από 800 υπαλλήλους, ανεξάρτητα ποιανού κόμματος είναι μέλη. Εχουμε συνείδηση ότι η διαφθορά δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η έλλειψη συνείδησης. Για να το αντιπαλέψεις πρέπει πέρα από την καταστολή να χρησιμοποιήσεις, όπως έλεγε ο Μακαρένκο, και την πειθώ, τη βαθύτερη κατανόηση, το ότι η ηθική είναι ένας τρόπος ζωής. Και βέβαια, αν από κάποια κουλτούρα έχουμε πολλά να διδαχθούμε είναι ακριβώς από την ελληνική κουλτούρα.

- Σε κάποιες πλευρές θα λεγάμε, γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο πολιτισμός και η γνώση στην αρχαία δουλοκτητική Ελλάδα, ήταν για τους λίγους ελεύθερους και όχι για τους σκλάβους.

- Σίγουρα θα πρέπει να το πάρουμε και αυτό υπόψη μας. Αλλά μπορούμε να αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα.