ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Ελευσις» και «Ανταρσία στον Ολυμπο»

Η αφίσα για την παράσταση της Ομάδας Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας

Το δικό τους μετερίζι στον αέναο πόλεμο μεταξύ της φθοράς και της δημιουργίας - επιλέγοντας σαφώς το «στρατόπεδο» της δεύτερης - έχει στήσει εδώ και δύο χρόνια μια παρέα νέων ανθρώπων στην Τρίπολη. Η παρέα μετεξελίχθηκε σε οργανωμένη ομάδα πολιτιστικής «κρούσης», με την επωνυμία «Ομάδα Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας, Ελευσις» και απέκτησε και «λάβαρο» με έμβλημα... μια χελώνα από το πενάκι του Κ. Κουφογιώργου. Γιατί; Το «εξηγεί» η ίδια η χελώνα: «Μπορεί να καθυστερήσω... αλλά ευχαριστιέμαι τη διαδρομή»...

Με κέφι, άποψη, μεράκι, με τη συνείδηση ότι «κάθε καλλιτέχνημα μας μαρτυρά ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει» (όπως γράφουν οι ίδιοι) και με αιχμή του δημιουργικού τους «δόρατος» το θέατρο, ανέβασαν πριν δύο χρόνια το έργο του Κ. Βάρναλη, «Το Ημερολόγιο της Πηνελόπης». Οντας ευχαριστημένοι από τη «διαδρομή» και κλείνοντας τα αυτιά τους στις «όποιες "σειρήνες" που προσπαθούν να φράξουν την πορεία μας», προχώρησαν φέτος στο ανέβασμα του, άπαιχτου, έργου ενός ακόμη μεγάλου Ελληνα δημιουργού, του Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, «Ανταρσία στον Ολυμπο ή το πρώτο κυνηγετικό ατύχημα».

Το έργο έκανε πρεμιέρα χθες στο «Μαλλιαροπούλειο Θέατρο» της Τρίπολης, όπου και θα παίζεται μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου. Μία «ολύμπια» σάτιρα που εκτός από μυθολογία μάς διδάσκει «και για το τι κερδίζουν όσοι νομίζουν ότι τα αγοράζουν όλα...».

Η σκηνοθεσία, η επιλογή της μουσικής και ο φωτισμός είναι του Γεράσιμου Βάκρου, η μουσική απόδοση των στίχων του Αντρέα Κουτσούκου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Λήδας Λουκατάρη. Παίζουν: Διονύσης Τσάπαλης, Νίκος Σιδεράτος, Αθανασία Πολίτη, Ζωή Βαφειάδη, Λευτέρης Καφετζάκης, Δημήτρης Σιαβελής, Πάνος Μουρλάς, Γιούλα Μπότη, Οθωνας Κανελλόπουλος, Κώστας Παπαχαραλάμπους, Μαρία Μπακάλη, Γιώργος Μπαμπάς, Αντρέας Κουτσούκος.

Πολιτισμού «κύκλοι» σε γειτονιές της Αθήνας

Ο Κ.Μακεδόνας στα «Ταύρεια»

Την Παρασκευή ξεκινούν, στο θέατρο «Αιξωνής», στη Γλυφάδα, οι εκδηλώσεις του δεύτερου κύκλου του Φεστιβάλ Αιξωνής, με τη συναυλία των Μάριου Φραγκούλη - Ντέμπορα Μάγιερς. Ακολουθούν: Παράσταση με τις αριστοφανικές «Εκκλησιάζουσες» από τη «Θεατρική Διαδρομή» με τους Γιώργο Μιχαλακόπουλο, Μίρκα Παπακωνσταντίνου κ.ά. (3/9). Συναυλίες των Κώστα Μακεδόνα (4/9), Πασχάλη και Συμφωνικής Δημοτικής Ορχήστρας Αθηνών (6/9). Παραστάσεις με τον «Εδουάρδο Β`» του Μάρλοου (8/9) από το «Θέατρο του Νέου Κόσμου» και με το έργο του Γιώργου Αρμένη «Ματζουράνα στο κατώφλι, γάιδαρος στα κεραμίδια» (9/9), από τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και Βέροιας. Ενώ η αυλαία κλείνει, στις 10/9, με συναυλία του Δημήτρη Μητροπάνου.

Αλλος ένας δήμος οργανώνει εκδηλώσεις πολιτισμού με στόχο την ψυχαγωγία των δημοτών του. Τα «Ταύρεια 2000» ανοίγουν αυλαία στις 4 Σεπτεμβρίου, στην πλατεία Αγ. Γεωργίου, στον Ταύρο, με μουσική βραδιά του Μίμη Πλέσσα. Τραγουδούν: Γιάννης Κούτρας, Στρατής Βαβουτάκης, Λόρνα και Πένυ Ξενάκη. Ροκ συναυλία με τους Μάτζικ ντε Σπελ, στον ίδιο χώρο, στις 5 Σεπτεμβρίου. Στις 6 Σεπτεμβρίου, ο θίασος της Κατερίνας Βασιλάκου παρουσιάζει τη μουσική κωμωδία «Μαριτάνα» του Γρ. Ξενόπουλου. Συναυλία του Κώστα Μακεδόνα, στις 7 Σεπτεμβρίου και με τον Χρήστο Δάντη στις 8/9. Με λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια συμμετέχει στα «Ταύρεια 2000» η Αθηναϊκή Κομπανία στις 9/9, ενώ στις 11/9 η μουσική βραδιά ανήκει στον Αλέκο Αραπάκη και το συγκρότημά του, σε Σμυρναίικα, νησιώτικα και παραδοσιακά τραγούδια. Και η αυλαία κλείνει, στις 12/9 με συναυλία της Ελένης Τσαλιγοπούλου και του Δημήτρη Μπάση.

Ο Δ.Μητροπάνος στην «Αιξωνή»

Η Λήμνος με εικόνες και λόγο

Λημνιακό τοπίο με ανεμόμυλους

«Λήμνιες όψεις και λόγος» είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που συνδιοργανώνει ο δήμος Μούδρου με το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Ερευνας και Επικοινωνίας, με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Συλλόγου Μούδρου, από τις 2-7/9, στο χώρο του ΤΕΕ Μούδρου.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει έκθεση φωτογραφίας σπάνιου φωτογραφικού υλικού από τη Λήμνο των αρχών του αιώνα, από τη συλλογή του Χιώτη Φίλιππου Αργέντη, καθώς και φωτογραφικές δουλιές των σπουδαστών. Το πρώτο μέρος της έκθεσης προσφέρει στοιχεία από την καθημερινή ζωή του νησιού στις αρχές του αιώνα, ενώ οι σπουδαστές επιχειρούν μια φωτογραφική «ανακάλυψη» του μύθου και της ιστορίας της Λήμνου, από την εποχή της Πολιόχνης, ενός από τους αρχαιότερους οικισμούς της Ευρώπης (5000 - 4000 π.Χ.) μέχρι σήμερα. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή καθημερινά από τις 6-9μ.μ.

Στις 2 Σεπτεμβρίου, στις 7μ.μ. και στον ίδιο χώρο θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση προς τιμήν της ποιήτριας και συγγραφέως, Μαρίας Λαμπαδαρίδου - Πόθου, για την προσφορά της στα ελληνικά Γράμματα και στο γενέθλιο νησί της, τη Λήμνο. Για το έργο της θα μιλήσει ο φιλόλογος Μανόλης Ρόκκος και αποσπάσματα του έργου της θα απαγγείλει η συγγραφέας και σκηνοθέτης Αννα Σωτρίνη. Η εκδήλωση θα κλείσει με παραδοσιακά εδέσματα του νησιού και ποικιλίες των ονομαστών κρασιών της.

Αντικομμουνιστική «συνταγή»

«Γιατί μερικές φορές πηγαίνουμε σινεμά και βλέπουμε ό,τι μας σερβίρουν;», με ρώτησε κάποτε μια φίλη. Ισως, γιατί είμαστε περίεργοι να δούμε τι μαγείρεψαν. Ισως, γιατί παρασυρθήκαμε από τον τρόπο σερβιρίσματος, ή πάλι γιατί θέλουμε πρώτα να δοκιμάζουμε και μετά να κρίνουμε το... φαγητό. Και η αλήθεια είναι πως η συνταγή του Ρεζίς Βαρνιέ στην ταινία «Ανατολή, Δύση» (East, West) αφήνει μια πολύ πικρή γεύση. Και ένα γιατί. Γιατί έτσι, γιατί τώρα;

* * *

Ηιστορία απλή. Ρώσος εμιγκρές (Ολέγκ Μένσικοφ) επιστρέφει το 1946 στη Σοβιετική Ενωση μαζί με τη Γαλλίδα σύζυγό του (Σαντρίν Μπονέρ) και το γιο του, για ένα καινούριο ξεκίνημα. Τι είναι όμως η ΕΣΣΔ του 1946; Μια επίγεια κόλαση. Μοναδική τους ελπίδα η «αντιστασιακή» Γαλλίδα ηθοποιός (Κατρίν Ντενέβ), η οποία αγωνίζεται στην «ουμανιστική» Δύση να βγάλει τα πολυπόθητα διαβατήρια και ο σύζυγος, ο οποίος, κυνηγημένος από τις τύψεις για το «κακό» που έκανε στα προσφιλή του πρόσωπα, μετέρχεται όλων των μέσων για να τα σώσει... Η «ανατολή» της Δύσης, λοιπόν, και η «δύση» της Ανατολής. Η μονομαχία των δυνάμεων του «φωτός» και του «σκότους». Το σενάριο παλιό. Μας τα 'χουν ξαναπεί πολλές φορές αυτά.

* * *

Μόνο που εδώ ο σκηνοθέτης για να υποστηρίξει τη θέση του, χάνει και τη μνήμη του. «Ξεχνά» τα εκατομμύρια των Σοβιετικών νεκρών στον πόλεμο ενάντια στο φασισμό. «Ξεχνά» τον αγώνα των Σοβιετικών πολιτών να ανορθώσουν ένα κράτος που βγήκε θανάσιμα πληγωμένο από τον πόλεμο. Και τι κάνει; Εξισώνει τους κομμουνιστές με τους ναζιστές! Από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η σκηνή με τους επαναπατριζόμενους που κατεβαίνουν από το πλοίο στην Οδησσό, όπου τους περιμένει «ο στρατός του Στάλιν», παραπέμπει ευθέως στον τρόπο υποδοχής των Εβραίων από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκτέλεση εν ψυχρώ ή στην καλύτερη περίπτωση ξύλο, φυλακή και εξορία. Η αντικομμουνιστική υστερία σε όλο της το μεγαλείο!

* * *

Και μετά; Ενας λαός ολόκληρος «διαβρωμένος»: εργάτες που γίνονται «χαφιέδες». Πολίτες που «πουλούν» την αξιοπρέπειά τους για να διασωθούν. Γυναίκες αναμφιβόλου ηθικής και στελέχη διεφθαρμένα, που «λαδώνονται», δολιοφθορούν, δολοφονούν. Και μέσα σε όλη αυτή την κόλαση η Γαλλίδα «ιδεολόγος», που παραδίδει «αγωνιστικά μαθήματα» ακόμη και στο σύζυγό της... καθώς «ξεχνά», προφανώς, ο σκηνοθέτης τους χιλιάδες Γάλλους δοσιλόγους. Και η ρώσικη κουλτούρα; Αυτή έχει μετατραπεί σε «υπηρέτη» του σταλινισμού. Πολύ απλά «δεν υπάρχει». Και όταν υπάρχει είναι για να διακωμωδηθεί.

* * *

Από την ταινία λείπει κάθε απόπειρα διαλεκτικής. Είναι περισσότερο από ψυχροπολεμική. Είναι απόλυτα μονόπλευρη. Οχι μόνο δεν επιχειρεί να ανιχνεύσει την ιστορική αλήθεια, αλλά κυρίως ΔΕ θέλει. Και αφήνει συναισθήματα οργής. Ακόμα και αν ήθελε να «ανοίξει τα μάτια των αριστερών» για το τι γινόταν «στη Ρωσία» του Στάλιν, καταφέρνει το εντελώς αντίθετο. Γιατί βαρεθήκαμε, πλέον, να παίζουμε το παιχνίδι του καλού, του κακού και του άσχημου. Κυρίως γιατί βαρεθήκαμε να το παίζουμε με ανάξιους αντιπάλους.

* * *

Οσο το «γιατί τώρα μια τέτοια ταινία;», ίσως εδώ είναι το μόνο θετικό σημείο αυτής της ιστορίας. Ισως, γιατί στην Ευρώπη οι εργαζόμενοι βλέπουν τη ζωή τους να γκρεμίζεται και το μέλλον τους αβέβαιο. Γιατί ο αιώνας που ανοίγεται μπροστά τους δεν είναι των «φώτων», αλλά της δικής τους δύσης. Και θα αναζητήσουν ξανά τις αξίες και την άλλη, τη διαφορετική ζωή. Γιατί θα θυμηθούν κάποιους που αγωνίστηκαν και πέθαναν για κάποιες ανθρώπινες αξίες. Κι αυτό δεν το θέλουν οι «ταγοί» μας. Δεν τους συμφέρει, γι' αυτό δεν το θέλουν καθόλου. Και ξαναμαγειρεύουν κάτι «συνταγές» που δεν τις σηκώνει το στομάχι μας. Μα καθόλου δεν τις σηκώνει...

Ελένη Χρήστου

Στην πληγωμένη Πάρνηθα

Παρά τα τεράστια προβλήματα που δημιούργησε στην περιοχή Θρακομακεδόνων ο περσινός καταστροφικός σεισμός της 7ης Σεπτεμβρίου, το Πνευματικό Κέντρο Θρακομακεδόνων (πλ. Αριστοτέλους, τηλ. 2431.865), σε συνεργασία με την Κοινότητα, θα διοργανώσει και φέτος το καθιερωμένο πενθήμερο 5ο Φεστιβάλ Πάρνηθας 2000. Για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, που θα πραγματοποιηθούν από 8 έως 12 Σεπτεμβρίου και οι οποίες αποσκοπούν να δώσουν και πνευματική τροφή στους κατοίκους της περιοχής και να τονώσουν το ηθικό τους, ο ΠΚΘ και ο πρόεδρος της Κοινότητας, στις 4/9 (12μ.), στα γραφεία της Κοινότητας, θα δώσουν θα συνέντευξη Τύπου.

Αύριο, στις 8μ.μ., στο ιστορικό κτίριο «Παλατάκι», ο Δήμος Χαϊδαρίου, θα πραγματοποιήσει εκδήλωση ιστορικής μνήμης για τη Μάχη του Χαϊδαρίου ενάντια στο Γερμανό κατακτητή. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων, χαιρετισμό του δημάρχου, κατάθεση στεφάνων και βραδιά δημοτικής μουσικής.