«Το ΠΑΜΕ εκφράζει την καταδίκη του για το "κύμα αυτοκτονιών" απελπισμένων εργαζόμενων στη "Φρανς Τέλεκομ" στη Γαλλία. Ηδη 24 εργαζόμενοι, μην αντέχοντας το άθλιο εργασιακό καθεστώς που έχει επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και η πολιτική της, έφτασαν σε αυτή την τραγική κατάσταση. Αυτόν τον εργασιακό "παράδεισο" θέλουν και τάζουν και στους Ελληνες εργαζόμενους τα κόμματα της Ευρωυποταγής. Να πού οδηγεί η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους της χώρας μας να παραδειγματιστούν, να αντιδράσουν. Δεν είναι λύση η "αυτοκτονία". Οι οργανωμένοι αγώνες της τάξης μας θα δώσουν λύση στα προβλήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ο δρόμος αυτός θα καταργήσει το καθεστώς της εκμετάλλευσης που οδηγεί στα φαινόμενα της απόγνωσης, της απελπισίας και των αυτοκτονιών, στην πραγματικότητα "δολοφονίες" εργαζομένων από το κεφάλαιο.

Ο αγώνας αυτός θα μας ανοίξει δρόμο να οικοδομήσουμε τη δική μας εξουσία, τη δική μας κοινωνία.

Οι εκλογές στις 4 Οκτώβρη είναι για τους εργαζόμενους της χώρας μας μια σημαντική ευκαιρία να πουν ένα "όχι" στην αντεργατική πολιτική. Να πουν ένα μεγάλο "όχι" στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τις δυνάμεις που υλοποιούν αυτή την πολιτική. Χρειάζεται να δυναμώσουν εκείνες οι δυνάμεις που παλεύουν για την ανασύνταξη του κινήματος, την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Συνάντηση με τα συνδικάτα των εργαζομένων της ιδιωτικοποιημένης «Φρανς Τέλεκομ» επρόκειτο να έχει, χτες αργά το απόγευμα, ο διευθύνων σύμβουλός της, Didier Lombard, στο πρόσωπο του οποίου φαίνεται ότι γίνεται προσπάθεια να επικεντρωθεί η οργή για τις αλλεπάλληλες αυτοκτονίες υπαλλήλων, προκειμένου να αποενοχοποιηθεί ο τρόπος λειτουργίας της επιχείρησης, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Οι πρώτοι που έσπευσαν να «στρέψουν τα βέλη τους» κατά του Lombard προσωπικά, ήταν το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το γαλλικό ΚΚ. Και τα δύο κόμματα ζήτησαν να παραιτηθεί ο διευθύνων σύμβουλος της «Φρανς Τέλεκομ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τις αυτοκτονίες 24 εργαζομένων τους τελευταίους 18 μήνες.

Πιο «κοντά στην πραγματικότητα» εμφανίζονται τα συνδικάτα των εργαζομένων της εταιρείας. Επιμένουν, προς το παρόν, ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο ο διευθύνων σύμβουλος αλλά η πολιτική που ακολουθείται και η λογική της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης με κάθε κόστος. Επιμένουν, επίσης, ότι ακόμη και τα «έκτακτα μέτρα» που ανακοίνωσε μετά και την 24η αυτοκτονία, ο Lombard, δεν είναι αρκετά για ν' αντιμετωπίσουν την κατάσταση.

Υπενθυμίζεται ότι στα «έκτακτα» αυτά μέτρα συμπεριλαμβάνονται η άρση του μέτρου της υποχρεωτικής μετακίνησης από θέση σε θέση, ανά τριετία, για τα στελέχη της εταιρείας και η κατάργηση του «πλάνου προσωπικών στόχων» με χρονοδιάγραμμα για τον κάθε υπάλληλο.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.--

Στο 13,2% έφθασε το 2008 το γενικό ποσοστό φτώχειας στις ΗΠΑ, καθώς ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι σε όλους τους οικονομικούς τομείς της χώρας έμειναν άνεργοι, ενώ το μέσο οικογενειακό εισόδημα μειώθηκε κατά 3,6%. Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν την Τρίτη στη δημοσιότητα από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ και ουσιαστικά δεν περιλαμβάνουν τη σημερινή πραγματικότητα της βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Το 13,2% σημαίνει 39,8 εκατομμύρια άνθρωποι... Ενα χρόνο πριν, το 2007 το ποσοστό ήταν στο 12,5%. Ο επίσημος καθορισμός του ορίου φτώχειας είναι τα 22.000 δολάρια ετησίως για μια τετραμελή οικογένεια και 12.000 δολάρια ετησίως για ένα μεμονωμένο άνθρωπο. Πάντως ο αριθμός των φτωχών ανθρώπων είναι ακόμα μεγαλύτερος, ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, καθώς πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν τα απαιτούμενα μέσα για τροφή, στέγη, ιατρική περίθαλψη και άλλες στοιχειώδεις ανάγκες.

Η φτώχεια ανάμεσα στους ισπανόφωνους Αμερικανούς αυξήθηκε από 21,5% το 2007 σε 23,3% το 2008, στους μη ισπανόφωνους λευκούς από το 8,2% στο 8,6% , στους Ασιάτες από το 10,2% στο 11,8% , ενώ στους Αφροαμερικανούς το ποσοστό έμεινε σχεδόν ίδιο αγγίζοντας το 24,7%, δηλαδή ένας στους τέσσερις. Στα αξιοσημείωτα επίσης στοιχεία του 2008, που δείχνουν τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που βιώνουν στο πετσί τους τα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι το γεγονός ότι το 19% των παιδιών στην ...υπερδύναμη των ΗΠΑ ζουν στην ανέχεια και στη φτώχεια!

ΔΟΥΒΛΙΝΟ.--

Ενα μόλις εικοσιτετράωρο απομένει από τη διενέργεια του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία σχετικά με την αντιδραστική Συνθήκη της Λισαβόνας και από όλες τις μεριές έχουν ενταθεί τόσο ο εκφοβισμός όσο και οι πιέσεις προς το λαό. Δημοσκόπηση της προηγούμενης βδομάδας έδειξε πως το 68% των αγροτών τάσσονται υπέρ της Συνθήκης, σε αντίθεση με πέρσι όπου στην πλειοψηφία τους την είχαν καταψηφίσει.

Μάλιστα ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Μπράιαν Κόουεν προειδοποίησε χτες τους ψηφοφόρους ότι η ανάκαμψη της οικονομίας εξαρτάται από την υποστήριξή τους στη Συνθήκη της Λισαβόνας πως ένα νέο «ΟΧΙ» θα ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο για τη χώρα σε ό,τι αφορά την έξοδό της από την καπιταλιστική κρίση.

Σύσσωμα τα αστικά κόμματα, οι μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι - που έχουν ρίξει πολύ χρήμα στην εκστρατεία υπέρ του «ΝΑΙ» - η ιεραρχία της καθολικής εκκλησίας, οι 162 από τους 166 βουλευτές προσπαθούν όλο αυτό το διάστημα να χειραγωγήσουν το λαό σπέρνοντας το φόβο πως η χώρα «θα περιθωριοποιηθεί», «θα απομονωθεί», πως η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να παραιτηθεί ρίχνοντας τη χώρα στην «αβεβαιότητα και την ανασφάλεια»... Και αυτά σε μια στιγμή που το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας είναι διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η ανεργία είναι δεύτερη στην Ευρώπη και σχεδιάζονται νέες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ο ιρλανδικός λαός δίνει τη μάχη για το «ΟΧΙ» της Συνθήκης της Λισαβόνας συσπειρωμένος στην οργάνωση «ομπρέλα» «People's Movement» (Κίνημα του Λαού) στην οποία συμμετέχουν συνδικαλιστικές οργανώσεις με ταξικό προσανατολισμό, το ΚΚ Ιρλανδίας, το Εργατικό Κόμμα Ιρλανδίας και άλλα προοδευτικά κόμματα με εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.