"Στις 9 του Απρίλη να πάρουμε θέση για όλα". Οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας, που φέτος κατεβάζουν ψηφοδέλτια σε όλες τις σχολές της χώρας, καλούν τους φοιτητές και σπουδαστές την ερχόμενη Τετάρτη να ενισχύσουν με την ψήφο τους την παράταξη. Καλούν για αγωνιστική ψήφο ενάντια στο "μονόδρομο" του Μάαστριχτ και των πολυεθνικών, για ένα φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα με στόχους, που να χτυπά τους ενόχους, που θα αντιτάσσεται και θα νικά, ενάντια στο εκπαιδευτικό Μάαστριχτ, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τα φιλοπόλεμα σχέδια των ιμπεριαλιστών".

Με στόχο την ενημέρωση των φοιτητών και την ενίσχυση της παράταξης, οι ΠΚΣ έχουν εκδώσει τη δεύτερη κεντρική διακήρυξη της παράταξης, που διακινείται από τα μέλη και τους φίλους της, σε όλα τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.

Η διακήρυξη των ΠΚΣ κάνει μια αναφορά σε όλες εκείνες τις εξελίξεις που υπονομεύουν το μέλλον των νέων, κατονομάζει τους υπεύθυνους που δεν είναι παρά η Ευρωπαϊκή Ενωση των βιομηχάνων και οι ντόπιοι εντολοδόχοι της και καλεί σε "πανσπουδαστική αντεπίθεση".

Περιγράφοντας το περιεχόμενο των εξαγγελιών της κυβέρνησης για την παιδεία, οι ΠΚΣ τονίζουν:

"Η κυβέρνηση κάτω από την ταμπέλα της "ελεύθερης πρόσβασης" κατεδαφίζει ό,τι έχει μείνει όρθιο από τον ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ορθώνει αδιαπέραστα τείχη, ώστε ακόμα πιο λίγοι να αποκτούν ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση και τα παιδιά των εργαζομένων να απομένουν μισομορφωμένα, μισοειδικευμένα, χωρίς δικαιώματα, αντιστάσεις και απαιτήσεις, έρμαια της εκμετάλλευσης των μονοπωλίων".

Οι ΠΚΣ καλούν σε αγωνιστική απάντηση στα σχέδια:

• Της άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης της παιδείας, της λειτουργίας των ΑΕΙ με τη λογική του κέρδους, της εμπορευματοποίησης της γνώσης.
• Του ελέγχου από το μεγάλο κεφάλαιο του ποιοι, πόσο και πώς θα μαθαίνουν.
• Της αποσύνδεσης πτυχίου - επαγγέλματος.
• Της προώθησης της στενής κατάρτισης σε βάρος της σφαιρικής επιστημονικής μόρφωσης.

Οι ΠΚΣ έχουν ολοκληρωμένη πρόταση αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική και εκείνους που την υπαγορεύουν και που "για χάρη της απρόσκοπτης κερδοφορίας των πολυεθνικών, επιχειρούν να τσακίσουν κάθε δικαίωμα των εργαζομένων, προδιαγράφοντας και το δικό μας μέλλον. Κάθε δίκαιο αίτημα των εργαζόμενων και της νεολαίας απορρίπτεται στο όνομα της "σύγκλισης" και της "ευρωπαϊκής ιδέας", κάθε αγώνας αντιμετωπίζεται με ΜΑΤ, "αγανακτισμένους πολίτες" και στημένες δίκες", όπως τονίζεται.

Οι ΠΚΣ αντιτάσσουν το μονόδρομο της σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις πολυεθνικές, την κυβερνητική πολιτική, μαζί με το λαό. Ενάντια στο "μονόδρομο":

• Της εξαντλητικής λιτότητας για τους εργαζόμενους.
• Του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, του αφανισμού των μικροεπαγγελματιών.
• Της ανεργίας και των χιλιάδων απολύσεων, των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων.
• Της καρατόμησης των κοινωνικών δαπανών, της εμπορευματοποίησης της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού.
• Του αυταρχισμού, του "κοινωνικού αυτοματισμού" και του ηλεκτρονικού φακελώματος.

Η αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι για τις ΠΚΣ ένα από τα βασικά μέτωπα, καθώς, όπως τονίζεται, "προωθούνται εξοπλιστικά προγράμματα τρισεκατομμυρίων, στρατολογικά νομοσχέδια και μισθοφορικά στρατεύματα, προετοιμάζοντας τη "συμβολή" της χώρας μας στη φωτιά που ανάβουν ΕΕ και ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, για να μοιράσουν οι ισχυροί ζώνες επιρροής και κέρδη". Απέναντι στα φιλοπόλεμα σχέδια της "νέας τάξης του ιμπεριαλισμού" οι ΠΚΣ καλούν σε αγώνα:

• Ενάντια στα σχέδια μείωσης των αναβολών.
• Ενάντια στους ΝΑΤΟικής έμπνευσης εξοπλισμούς.
• Ενάντια στα σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου και βοσνιοποίησης του Αιγαίου.
• Για να μην εγκατασταθούν ΝΑΤΟικοί μισθοφόροι στη χώρα μας.
• Για να μην περάσει κανένας Ελληνας νέος τα σύνορα με στολή.
• Για να φύγουν επιτέλους οι βάσεις και τα πυρηνικά από τη χώρα μας.

Οι ΠΚΣ καλούν τους φοιτητές να δυναμώσουν τους συλλόγους τους καθώς είναι τα όργανα πάλης των φοιτητών, "γι' αυτό και οι δυνάμεις που δε θέλουν και δεν μπορούν να συγκρουστούν με την πολιτική αυτή, τους έχουν βάλει στο μάτι", τονίζεται.

Αναφερόμενοι στις επιθέσεις που δέχεται το φοιτητικό κίνημα, σημειώνουν: "Αλλον τον ενοχλεί ο ιστορικά κατακτημένος χαρακτήρας του, άλλον η ενότητά του, άλλον τα καταστατικά, άλλον η οργανωμένη του μορφή, κι όλους μαζί ο προσανατολισμός και η δράση του. Τους καταλαβαίνουμε: είναι τα δικά τους συνθήματα ("ελεύθερη πρόσβαση") που προωθεί η ΕΕ και υλοποιεί η κυβέρνηση. Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται με τη μαζική μας συμμετοχή στις εκλογές να δώσουμε τη μάχη της αλλαγής των συσχετισμών, να απαντήσουμε με την ψήφο μας στις δυνάμεις που θέλουν τα όργανα του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος διαλυμένα, αδρανή, υποταγμένα".

Στο ερώτημα τι κίνημα θέλουμε, οι ΠΚΣ απαντούν:

"Θέλουμε κίνημα με στόχους, που να χτυπά τον ένοχο. Οχι κίνημα του "κλάμπινγκ", του "ευρωπαϊκού ιδεώδους", άοσμο, άχρωμο και άγευστο.

Θέλουμε κίνημα που δε θα απομονώνεται από τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας. Που θα προχωρά και θα στέκεται στο πλάι του λαϊκού κινήματος.

Θέλουμε κίνημα που να έχει συνέχεια και διάρκεια στη δράση του. Γιατί ο αγώνας θα είναι και δύσκολος και μακρόχρονος".

Οι φοιτητικές εκλογές της Τετάρτης 9 του Απρίλη θα πραγματοποιηθούν σε μια περίοδο που τα αντιλαϊκά μέτρα παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας, με κύριο στόχο τη στενότερη και μεγαλύτερη προσαρμογή της χώρας στις επιδιώξεις των πολυεθνικών. Η κυβερνητική αντιμεταρρύθμιση, που προωθείται στην παιδεία με το χαριτωμένο όνομα "ελεύθερη πρόσβαση", καθώς επίσης τα αντιασφαλιστικά, αντεργατικά μέτρα, εκφράζουν την επίθεση της ξένης και ντόπιας ολιγαρχίας στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, έτσι όπως ακριβώς σχεδιάστηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ενώ, ταυτόχρονα και η επέμβαση που έχει αποφασιστεί στην Αλβανία δεν είναι άσχετη με αυτούς τους σχεδιασμούς. Το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών στις 9 του Απρίλη μπορεί να είναι έτσι ένα μήνυμα αντίστασης και αντεπίθεσης σ' αυτή την πολιτική, ώστε να έρθουν για τον τόπο μας καλύτερες μέρες. Μέσα από τις εκλογές οι φοιτητές μπορούν να δώσουν απάντηση σε αυτούς που θέλουν το φοιτητικό κίνημα αποστεωμένο, διαλυμένο και πάνω απ' όλα αποπολιτικοποιημένο, αδιάφορο για ό,τι γίνεται, αδύναμο να πάρει θέση στο πλευρό του λαού.

Και επειδή ακριβώς η πολιτική που γεννά τα προβλήματα είναι φορέας αγανάκτησης και συνεπώς μπορεί να φέρει αγώνες και αντιστάσεις, οι πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση δεν υποτιμούν, δεν ξεχνούν, φοβούνται το φοιτητικό κίνημα, κάνουν τα δικά τους σχέδια. Πολύτιμοι βοηθοί τους όλες εκείνες οι παρατάξεις που εμφανίζονται ως υποστηρικτές των φοιτητών, όμως αυτό που κάνουν εδώ και χρόνια είναι στην πράξη να υπονομεύουν την ενότητα, να θέτουν σε αμφισβήτηση το χαρακτήρα του φοιτητικού κινήματος και των οργάνων του, να βάζουν εμπόδια στην αποτελεσματικότητα και τον προσανατολισμό του. Κοινός παρονομαστής των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, των παρατάξεων του "Συνασπισμού" και των "ανεξάρτητων", η επιδίωξή τους για τη δήθεν αυτονομία του φοιτητικού κινήματος, για τον επαναπροσανατολισμό του σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια. Η προσπάθεια διάλυσης και υποβάθμισης των συλλόγων και υποκατάστασής τους, καλλιεργεί την ίδια - επί της ουσίας παλιά - αντίληψη: πως αυτό που γνωρίζουμε πάλιωσε, ότι χρειαζόμαστε κάτι "νέο", ότι αν κάτι φταίει στο φοιτητικό κίνημα δεν είναι οι συσχετισμοί του αλλά ο ιστορικά διαμορφωμένος χαρακτήρας του.

Η ενωτική αντίληψη των ΠΚΣ, από την άλλη μεριά, απορρέει από την προσδοκία μας για το ρόλο του φοιτητικού κινήματος σ' αυτή την πάλη. Εχει να κάνει τόσο με τους στόχους, όσο και με τη δομή και τη λειτουργία του.

Θέλουμε κίνημα με διάρκεια, για αγώνες μακροχρόνιους, γι' αυτό και θέλουμε να έχει οργανωμένη μορφή, να λειτουργεί συσπειρώνοντας στη βάση των κοινών προβλημάτων των φοιτητών. Η οργάνωση του φοιτητικού κινήματος θα οδηγεί σε ενιαίους αγώνες τους φοιτητές, όταν θα γίνεται ανοιχτή συζήτηση των διαφορών και αντιπαράθεση όλων των δυνάμεων που αντικειμενικά δρουν μέσα σ' αυτό,όπου η κάθε δύναμη θα βάζει μπροστά στα μάτια των φοιτητών τις θέσεις της. Στόχος μας είναι να συνειδητοποιείται η ανάγκη να ξεπερνάμε την απλή καταγγελία ή την αόριστη διεκδίκηση, να αποκτούμε πολιτικό προσανατολισμό.

Ο προσανατολισμός αυτός θα κατακτιέται στο βαθμό που μέσα από την έντονη αντιπαράθεση θα μπολιάζεται η συνείδηση των φοιτητών με στόχους σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, η συζήτηση θα καταλήγει σε αγώνες και οι αγώνες θα δυναμώνουν την πεποίθηση ότι οι φοιτητές μπορούν να συμβάλουν σε ριζικές αλλαγές στην παιδεία και στην κοινωνία, αν αντιπαραταχθούν στις πολυεθνικές με το κοινό μέτωπο: "εργάτες, αγρότες, φοιτητές".

Αυτά δεν μπορούν να γίνουν όταν παραλύουν οι μαζικοί φορείς των φοιτητών, τα όργανα του φοιτητικού κινήματος. Οταν μεθοδεύεται η αντικατάσταση της συλλογικής συζήτησης και επόμενα αγωνιστικής δράσης των φοιτητών, από παρατάξεις, επιλεκτικές συσπειρώσεις ή και από θεσμοθετημένα όργανα - "μαϊμού" (βλέπε Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας) για την ενσωμάτωση των νεανικών αναζητήσεων.

Οι ΠΚΣ υπερασπίζουν τα όργανα του φοιτητικού κινήματος (ΕΦΕΕ, ΕΣΕΕ, ΔΣ, Συνέδρια και Συνελεύσεις), γιατί έξω από αυτά δεν μπορεί να επιτευχθεί ο μαζικός αγώνας και ο ρόλος του φοιτητικού κινήματος. Γιατί σ' αυτόν τον αγώνα εμείς θέλουμε όλους εκείνους που αντικειμενικά έχουν συμφέρον να παλέψουν ενάντια σ' αυτή την πολιτική και όχι μονάχα αυτούς που ήδη το συνειδητοποιούν.

Οι ΠΚΣ βλέπουμε την ενότητα των φοιτητών, όχι ξεχωριστά, αλλά δίπλα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, παράγοντα καθοριστικό για την προοπτική του. Την ίδια ώρα όλοι οι άλλοι επιδιώκουν την απομόνωση του φοιτητικού κινήματος από το εργατικό, τον περιορισμό του πολιτικού του προσανατολισμού, τις συντεχνιακές και τυχοδιωκτικές αποσπασματικές ενέργειες, που θα αφήνουν πίσω τους εντυπώσεις αλλά όχι συνειδήσεις, απογοητεύσεις αντί για καταχτήσεις. Γι' αυτό επιδιώκουν τη στενότητα ή την αοριστία των αιτημάτων, γι' αυτό φοβούνται τις πρωτοβουλίες συντονισμού των οργάνων με αυτά του εργατικού κινήματος.

Εμείς δεν ανακαλύπτουμε την ανάγκη για μαζικούς αγώνες με πολιτικά χαρακτηριστικά, ξαφνικά με κάποιο, π.χ., νομοσχέδιο. Βλέπουμε κάθε στιγμή, όλη τη χρονιά, το πανεπιστήμιο μέσα στην κοινωνία και το φοιτητικό κίνημα μέσα στη γενικότερη κοινωνική - πολιτική πάλη. Οι ΠΚΣ παλεύουν, ώστε κάθε σύλλογος να βλέπει τα προβλήματα της κάθε σχολής και συνολικά της ανώτατης εκπαίδευσης μέσα στη γενική επίθεση που εξαπολύεται στην κοινωνία. Γι' αυτό η μαζικοποίηση των συλλόγων, η αυθόρμητη συχνά συμμετοχή κάτω από την όξυνση των προβλημάτων, θα αποχτά μόνιμα χαρακτηριστικά όταν καταχτά πολιτικό προσανατολισμό, όταν αναγνωρίζουν σιγά - σιγά οι αγωνιζόμενοι φοιτητές τους υπαίτιους, όταν αντιλαμβάνονται ότι έχουν να αντιμετωπίσουν μια ολόκληρη πολιτική, και επομένως να διεκδικήσουν λύσεις σε διαφορετική κατεύθυνση. Οι ΠΚΣ καταθέτουν σε κάθε σύλλογο συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων, που αναδείχνουν την ανάγκη για ριζικές πολιτικές αλλαγές, που εκφράζουν τα συμφέροντά τους και γι' αυτό μπορούν να προσελκύσουν στην πάλη μαζικά τους φοιτητές.

Σήμερα που οι συσχετισμοί στα κεντρικά όργανα, ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ, μπαίνουν φραγμός στην ανάπτυξη και το συντονισμό των αντιστάσεων, πιστεύουμε πως πρέπει να παραμερίζουμε τα εμπόδια, επιμένοντας στο συντονισμό από τα κάτω, δηλαδή των φοιτητικών συλλόγων.

Οι φοιτητικές εκλογές στέλνουν το δικό τους πολιτικό μήνυμα στην κοινωνία. Με την αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, δημιουργούν προϋποθέσεις για ουσιαστική λειτουργία και αγωνιστική προοπτική. Η ενίσχυση των ΠΚΣ είναι προϋπόθεση για να βγει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στην αντεπίθεση, να δώσει μάχες για να τις κερδίσει. Οι εκλογές της 9ης του Απρίλη δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν φοιτητή και σπουδαστή αμέτοχο, αδιάφορο.

Θέμης ΓΚΙΩΝΗΣ

Εκπρόσωπος των ΠΚΣ στο ΚΣ της ΕΦΕΕ

Οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές γίνονται σε τρεις μέρες από σήμερα, και ενώ έχουν ήδη αρχίσει να στήνονται τα διάφορα ρεπορτάζ της πλειοψηφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για την "απάθεια" των φοιτητών και τη "μεγάλη αποχή" από τις εκλογές, κάποιοι φοιτητές και μάλιστα πρωτοετείς έχουν κάνει την επιλογή τους για το ποια παράταξη θα στηρίξουν με την ψήφο τους, κλείνοντας τα αυτιά και βγάζοντας τη γλώσσα σε αυτούς που διαλαλούν σε όλους τους τόνους για το τέλος του φοιτητικού κινήματος. Πρωτοετείς φοιτητές, που είδαν ποια παράταξη ενδιαφέρεται πραγματικά για τα προβλήματά τους και αγωνίζεται για την επίλυσή τους, στρέφονται προς αυτήν στέλνοντας το μήνυμα: Η πρώτη μας ψήφος στις φοιτητικές εκλογές είναι ψήφος στις Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας.

Η Γιάννα Τσώχου, φοιτήτρια στο Οικονομικό της Νομικής, εξηγώντας τους λόγους που την οδηγούν να ψηφίσει ΠΚΣ, λέει: "Μέσα από τη συμμετοχή μου στις μαζικές διαδικασίες της σχολής μου, αναγνώρισα ότι οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας δραστηριοποιούνται πολύμορφα για την επίλυση των προβλημάτων των φοιτητών". "Ακόμα και όσοι δεν έχουν πειστεί ακόμη εξ ολοκλήρου για το δίκαιο των θέσεων των ΠΚΣ, δεν μπορούν να μην αναγνωρίσουν ότι είναι η μόνη παράταξη που αγωνίζεται για να διατηρήσει δραστήριους και ζωντανούς τους φοιτητικούς συλλόγους",συμπληρώνει.

Η Τάνια Μπιρμπίλη,επίσης φοιτήτρια στο Οικονομικό της Νομικής, θα πει από την πλευρά της: "Οι φοιτητές αντιμετωπίζουν σήμερα μια σειρά από προβλήματα, τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, αλλά και όσον αφορά την επαγγελματική τους προοπτική μόλις τις ολοκληρώσουν. Η μόνη δύναμη που υπεύθυνα στέκεται σε αυτά τα προβλήματα και καλεί τους φοιτητές να αγωνιστούν γι' αυτά, είναι οι ΠΚΣ".

Ο Νίκος Μαϊλης,φοιτητής στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου, είπε πως "όσο διάστημα είμαι στο πανεπιστήμιο είδα ότι οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας δραστηριοποιούνται καθημερινά για την επίλυση των προβλημάτων των φοιτητών, για τη λειτουργία του φοιτητικού συλλόγου και σε αντίθεση με τις άλλες παρατάξεις, προσπαθούν να συνδέσουν τη δράση του φοιτητικού κινήματος με το λαϊκό".

Η Κ. Κουπάτσου,σπουδάστρια στο τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Αθήνας, αλλά και υποψήφια με το ψηφοδέλτιο της παράταξης, είπε: "Συμφωνώ με τις θέσεις της παράταξης και πιστεύω ότι είναι η μόνη παράταξη που μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων των ΤΕΙ. Βέβαια δεν αρκεί μόνο η ψήφος στην παράταξη και γι' αυτό τον λόγο έβαλα υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιο".

Η Δ. Γελαδάρη,που σπουδάζει στο τμήμα Μάρκετινγκ του ΤΕΙ, είπε ότι οι άλλες παρατάξεις αδιαφορούν τελείως και μόνο προεκλογικά ανοίγουν τραπεζάκια, βάζουν μουσική για να κερδίσουν τον κόσμο. Οι ΠΚΣ είναι πάντα κοντά στους σπουδαστές και καθημερινά έρχονται σε επαφή μαζί μας, κουβεντιάζουν και μας ενημερώνουν.

Η Τ. Χοχορέλου,πρωτοετής στο τμήμα των Τουριστικών Επιχειρήσεων, με λίγα και απλά λόγια εξήγησε: Υπάρχουν πολλά προβλήματα στο ΤΕΙ και κανείς δεν κάνει τίποτα για αυτά. Οι ΠΚΣ είναι η μόνη παράταξη που παλεύει και αντιστέκεται.

Οι φοιτητές την Τετάρτη καλούνται να απαντήσουν στη σκληρή πραγματικότητα, όσο κι αν αυτή ξεχνιέται μέσα στην "ανεμελιά" της φοιτητικής ζωής, ενισχύοντας τις ΠΚΣ

Εγγύηση για την ανάκαμψη του φοιτητικού κινήματος είναι η ψήφος στις ΠΚΣ

"Οι ΠΚΣ παλεύουν και αντιστέκονται", μας είπε η Τ. Χοχορέμου

"Οι ΠΚΣ είναι η μόνη παράταξη που μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων των ΤΕΙ", λέει η Κ. Κουπάτσου

Τις τακτικές των άλλων παρατάξεων σχολιάζει η σπουδάστρια Δ. Γελαδάρη