Ιδιαίτερη ατμόσφαιρα δίνει στη βδομάδα η πληθώρα ταινιών που περιλαμβάνονται στο κινηματογραφικό αφιέρωμα στον, ξανά δοκιμαζόμενο, λαό της Παλαιστίνης. Η εκδήλωση εγκαινιάζεται σήμερα το βράδυ στην κεντρική αίθουσα ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX, με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Μέρα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Λεπτομερέστερη αναφορά θα βρείτε παρακάτω...

Τέλος, τη φράση του Μπρεχτ «Ελπίζω στους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν» μετουσιώνει σε τίτλο του, το Επιστημονικό Συνέδριο - για τον Γερμανό Κομουνιστή Δραματουργό Μπέρτολτ Μπρεχτ - που πρόκειται να πραγματοποιήσει η ΚΕ του ΚΚΕ, στις 27 - 28 Απρίλη 2013, στην Αίθουσα Συνεδρίων στον Περισσό. Στα πλαίσια του Κύκλου Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Συνεδρίου και υπό την ενδεικτική επωνυμία Α' Μέρος: «Μπρεχτ και κινηματογράφος» έχει προγραμματιστεί η προβολή τεσσάρων κλασικών κινηματογραφικών ταινιών, με εγγεγραμμένο στο «είναι» τους το ανεξίτηλο στίγμα του μεγάλου κομμουνιστή διανοητή. Τα 4 φιλμ που συνθέτουν την προαναφερθείσα ενότητα είναι: η γερμανική βερσιόν της ταινίας «ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ» (Γερμανία, 1931) σε σκηνοθεσία Γκέοργκ Β. Παμπστ. Επίσης, η πρώτη και τελευταία γερμανική ταινία που ανοιχτά εξέφραζε μια κομμουνιστική οπτική με τον τίτλο «KUHLEWAMPE 'Η ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ» (Γερμανία, 1932) σε σκηνοθεσία Ζλάταν Ντούντοβ. Σε πανελλήνια πρώτη θα προβληθούν οι σπάνιας εμφάνισης μεταγενέστερες παραγωγές «ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ» (ΗΠΑ, 1943) σε σενάριο Μπέρτολτ Μπρεχτ / Φριτς Λανγκ και σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ και τέλος η ταινία «Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΠΟΥΝΤΙΛΑ ΚΑΙ Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΜΑΤΤΙ» (Αυστρία, 1960) σε σκηνοθεσία του Βραζιλιάνου Αλμπέρτο Καβαλκάντι, τα γυρίσματα της οποίας άρχισαν το 1955, ενώ ο Μπρεχτ βρισκόταν εν ζωή, στα υπό σοβιετικό έλεγχο βιενέζικα στούντιο «Rosenhugel». Η πρώτη ταινία της τετράδας «Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ» θα προβληθεί με σχετικό πρόλογο, αυτήν την Τετάρτη, στις 20.30 το βράδυ και την Κυριακή 9/12 στις 11.30 το πρωί, στο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX. Με είσοδο για το κοινό ελεύθερη! Σας περιμένουμε...

...Διοργανώνει η NEW STAR από σήμερα, 29 Νοέμβρη, έως και την επόμενη Τετάρτη 5 Δεκέμβρη στον κεντρικό κινηματογράφο TITANIA CINEMAX (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου, τηλ. 210.3811.147) με ενιαίο ημερήσιο εισιτήριο 5 ευρώ και 3 για τους ανέργους. Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν 14 συνολικά ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ που άπτονται του Παλαιστινιακού.

Το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών έχει ως εξής...

21.00 «PALESTINE BLUES» (ΗΠΑ, 2008), Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot.

Βραβευμένο ντοκιμαντέρ που αφηγείται με χιούμορ και ποιητικότητα την ιστορία ενός χωριού που ζει σε απόλυτη σύγχυση, απόγνωση και απελπισία. Τα γυρίσματα της ταινίας στο χωριό Jayyous, έναν τόπο όπου η κύρια ασχολία έχει να κάνει με τη γη και την καλλιέργειά της, διήρκεσαν πάνω από 6 μήνες. Προκειμένου οι Ισραηλινοί να υψώσουν τείχος «ασφαλείας» στην κατεχόμενη Παλαιστίνη δε δίστασαν όχι απλά να καταστρέψουν τη γη αλλά και να γκρεμίσουν ακόμη και σπίτια των κατοίκων. Ο αγώνας των Παλαιστινίων για επιβίωση κινηματογραφείται με απόλυτα ανθρώπινο και ρεαλιστικό τρόπο, υπενθυμίζοντας όσα τα ΜΜΕ συχνά φροντίζουν να παραλείπουν.

22.30 «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΖΩΝΗΣ» (ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΒΕΛΓΙΟ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, 1995) Σκηνοθεσία: Michel Khleifi.

Ο φανταστικός κόσμος του 12χρονου Γιουσέφ και η ανάγκη του να δώσει στη Λωρίδα της Γάζας κάτι από την ευαισθησία που της στέρησαν ο εξευτελισμός, ο τρόμος, η βία και τα πάθη. Τα παραμύθια της εμπόλεμης ζώνης δείχνουν ότι ζωή και όνειρα είναι ένα και το μόνο που τα διαφοροποιεί είναι η οπτική. Το πολιτικό μήνυμα βρίσκεται κρυμμένο στα υπέροχα πλάνα.

21.00 «ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ» (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΒΕΛΓΙΟ, ΓΑΛΛΙΑ, ΙΣΠΑΝΙΑ, 2008) Σκηνοθεσία: Annemarie Jacir.

Η 28χρονη Σοράγια ζει με την οικογένειά της, Παλαιστίνιους πρόσφυγες από την εργατική τάξη, στο Μπρούκλιν. Ανακαλύπτει ότι οι οικονομίες του παππού της σε τραπεζικό λογαριασμό στην Τζάφα, απ' όπου εξορίστηκε το 1948, έχουν παγώσει και βάζει σκοπό να επιστρέψει. Το όνειρο αυτό την απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Ο αγώνας για ελευθερία είναι υποχρέωση ακόμα κι αν ωθεί στην παρανομία.

22.45 «Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, 2008) Σκηνοθεσία: Buthina Canaan Khoury.

Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την πρώτη ζυθοποιία της Παλαιστίνης εν μέσω κατεχόμενων εδαφών, πολιτικής αστάθειας, σημείων ελέγχου, οικονομικού μαρασμού, θρησκευτικού φονταμενταλισμού και ρίψης ρουκετών.

23.15 «Η ΣΦΑΓΗ» (ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΛΙΒΑΝΟΣ, 2005). Σκηνοθεσία: Monika Borgmann.

Αποκαλυπτική μελέτη για τη θηριωδία σε Σάμπρα και Σατίλα. Με την αιτιολογία της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ξεκίνησε το πρωινό της 16/9/1982 ο βομβαρδισμός. Παραστρατιωτικοί Φαλαγγίτες βίασαν, σκότωσαν και τραυμάτισαν τεράστιο αριθμό άμαχων στα περικυκλωμένα και σφραγισμένα στρατόπεδα Παλαιστίνιων προσφύγων. Ακολούθησαν μαζικές συλλήψεις και εξαφανίσεις. Εξι πρωταγωνιστές μιλούν με κρυμμένα τα πρόσωπα για την εμπλοκή τους στη σφαγή. Ομολογίες έξι αμετανόητων ενόχων που περιγράφουν, παραδέχονται, δικαιολογούνται αλλά δε θα ζητήσουν ποτέ συγνώμη...

12.00 «ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ» και 13.45 «Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ»

14.30 «ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ» (ΗΠΑ, 2006), Σκηνοθεσία: Julia Bacha.

Προσωπικές ιστορίες. Δράματα Ισραηλινών και Παλαιστινίων που διακινδυνεύουν την ασφάλεια, την κοινωνική τους θέση και τα σπίτια τους προς την κατεύθυνση ειρηνικής επίλυσης του Μεσανατολικού. Φιλμ της ελπίδας, της αληθινής δύναμης και της αλληλεγγύης, φτιαγμένο από Παλαιστίνιους, Ισραηλινούς και Αμερικανούς.

21.00 «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ» (ΛΙΒΑΝΟΣ, 2007), Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi.

Τέλη Ιούλη 2006. Ο σκηνοθέτης Philippe Aractingi μας μεταφέρει στην καρδιά του Λιβάνου, που τελεί σε εμπόλεμη κατάσταση. Η Ζeina φθάνει στο λιμάνι της Βηρυτού - απ' όπου όλοι επιδιώκουν να επιβιβαστούν σε κάποιο ξένο πλοίο γι' αλλού - εκείνη κατευθύνεται προς την ενδοχώρα, στο νότιο Λίβανο, ψάχνοντας να βρει το γιο της. Διασχίζει τη χώρα, με τα ερειπωμένα σπίτια και τους αδιάβατους δρόμους και τις κομμένες στα δύο γέφυρες. Μινιμαλιστικό το σενάριο, τέσσερις μόνο ηθοποιοί και η κάμερα στον ώμο... σ' αυτό το επικίνδυνο οδοιπορικό.

22.30 «PALESTINE BLUES»

23.45 «ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ» (ΙΣΡΑΗΛ, 1999), Σκηνοθεσία: Eyal Halfon.

Ενα ρωσικό τσίρκο μπαίνει ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς. Στην καρδιά της Ιντιφάντα βρυχώνται λιοντάρια... Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία αφού εκείνη την εποχή κάλυπτε ως δημοσιογράφος τα γεγονότα της Δυτικής Οχθης. Οι πρωταγωνιστές του τσίρκου πρωταγωνιστούν στην εμπόλεμη ζώνη. Τα λιοντάρια γίνονται εχθροί και προστάτες του τείχους.

12.00 «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ», 14.30 «PALESTINE BLUES», 15.45 «ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ».

21.00 «ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΕΙΧΟΣ» (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΗΠΑ, 2006), Σκηνοθεσία: Mohammed Alatar.

Δυτική Οχθη, Λωρίδα της Γάζας. Χρονικό της κατοχής, από το 1967 έως σήμερα. Συνεντεύξεις Παλαιστίνιων ακτιβιστών και αγροτών, Ισραηλινών αποίκων και στρατιωτικών και αναλυτών. Τείχη - σύμβολα ανθρώπινου εξευτελισμού. Δε διαφαίνεται ειρηνική επίλυση, ούτε και ίδρυση υγιούς, άρα βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Γιατί το σιδερένιο τείχος εκτός από την αξιοπρέπεια γκρεμίζει και τις αυταπάτες.

22.00 «ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ» (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΙΣΡΑΗΛ, ΗΠΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, 1996), Σκηνοθεσία: Elia Suleiman.

Απλή και αφηγηματική η ματιά επιστροφής στα πάτρια εδάφη. Μετά από παραμονή δεκαπέντε ετών στη Νέα Υόρκη για σπουδές κινηματογράφου, ο πρωταγωνιστής γυρίζει στην Παλαιστίνη. Το φιλμ χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη φαντάζει παράδοξη η ύπαρξη Αράβων στη Ναζαρέτ, στη δεύτερη υιοθετείται μια πολιτική ματιά και ο σκηνοθέτης παίζει έναν πιο ενεργό ρόλο.

21.00 «ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ» (ΓΑΛΛΙΑ, 2004), Σκηνοθεσία: Simone Bitton.

Το υπαρκτό τείχος μοιάζει σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Μια γη διχοτομημένη, δυο λαοί αντιμαχόμενοι, ένα καθεστώς παράνοιας και φόβου. Η Αραβοεβραία σκηνοθέτρια Σιμόν Μπιτόν δίνει το λόγο σε Παλαιστίνιους εργάτες, σε Ισραηλινούς εργάτες που χτίζουν το τείχος, σε Ισραηλινούς υπουργούς και σε απλούς Παλαιστίνιους. Η ελευθερία του ενός είναι η καταπίεση του άλλου. Το τείχος δεν είναι η λύση, είναι το αδιέξοδο.

22.45 «ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» (ΙΤΑΛΙΑ, 2004), Σκηνοθεσία: Saverio Costanzo.

Επταμελής παλαιστινιακή οικογένεια ζει ανάμεσα σ' ένα παλαιστινιακό χωριό κι ένα ισραηλινό καταφύγιο. Το σημείο κομβικό κι ο ισραηλινός στρατός το διεκδικεί. Η μητέρα και ο μικρός γιος θέλουν να φύγουν. Ο πατέρας και τα δυο μεγαλύτερα αγόρια να παλέψουν. Οι στρατιώτες θα καταλάβουν τον δεύτερο όροφο κι η οικογένεια θα μείνει κλεισμένη στο σαλόνι. Οι επιπτώσεις της κατοχής στην οικογένεια και το γάμο μέσα από το βλέμμα της μεγαλύτερης κόρης Μίριαμ. Και το χάος να γειτονεύει με το θάνατο.

21.00 «9 STAR HOTEL» (ΙΣΡΑΗΛ, 2007), Σκηνοθεσία: Ido Haar.

Καθημερινή η διαδρομή Παλαιστινίων εργατών για δουλειά στο έδαφος του Ισραήλ. Παράνομα στιγμιότυπα χτίζουν δικά τους, πιο εύκολα σύνορα. Οικοδόμοι ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία. Δίπλα στον κίνδυνο γεννιέται η αλληλεγγύη. Παλαιστίνιοι μοιράζονται τροφή, υπάρχοντα και ιστορίες.

22.30 «ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ» (ΙΣΡΑΗΛ, ΓΑΛΛΙΑ, ΒΕΛΓΙΟ, 1987), Σκηνοθεσία: Michel Khleifi.

Ισραηλινοί στρατιωτικοί καλεσμένοι με το στανιό σε γάμο Παλαιστίνιου. Χωρίς την άδειά τους και, υπό τον παραπάνω όρο, γάμος δε θα γινόταν. Η παράδοση θέλει τις γυναίκες να ετοιμάζουν τη νύφη και τους άνδρες το γαμπρό ενώ οι καλεσμένοι συγκεντρώνονται και περιμένουν. Η αραβική νεολαία δε θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα τους ανεπιθύμητους. Οσο πέφτει η νύχτα, η ένταση μεταξύ των κατοίκων του χωριού και του στρατού φουντώνει. Και η γαμήλια νύχτα γίνεται απειλή για την ακεραιότητα και την τιμή. Η ταινία, ιδιόμορφο πορτρέτο της παλαιστινιακής κοινωνίας και αιχμηρό σχόλιο για τη ζωή υπό κατοχή.