Πάνω από 92 εκατομμύρια ενήλικες (περίπου 1 στους 4 Ευρωπαίους ηλικίας 15 - 64 ετών) στην ΕΕ εκτιμάται ότι έχουν κάνει χρήση παράνομης ναρκωτικής ουσίας κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Απ' αυτούς, τα 88 εκατομμύρια αναφέρουν χρήση κάνναβης. Σε 25 χώρες της ΕΕ, ο συνολικός αριθμός των χρηστών κάνναβης που ξεκίνησαν θεραπεία για πρώτη φορά αυξήθηκε κατά 76% σε μια δεκαετία (2006 - 2016), ενώ οι θάνατοι από ναρκωτικά συνεχίζουν να καταγράφουν ανοδική πορεία για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά («Ευρωπαϊκή Εκθεση για τα Ναρκωτικά 2018» του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας - ΕΚΠΝΤ). Στην Ελλάδα, το προφίλ του χρήστη διαμορφώνεται ως εξής: Είχε την πρώτη του επαφή με τις ουσίες γύρω στα 16, με κάνναβη. Για 1 στους 3 η «μύηση» στη χρήση συμπίπτει ή ακολουθεί την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου. Στα 32 του φτάνει σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, έχοντας ήδη πάνω από 10 χρόνια στη συστηματική χρήση. Σχεδόν οι 6 στους 10 είναι άνεργοι. Το 2017, 9 στους 10 εφήβους και 1 στους 4 ενήλικες δήλωσαν ως κύρια ουσία χρήσης την κάνναβη (στοιχεία από τον απολογισμό δράσης για το 2017, του ΚΕΘΕΑ).

Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών η χτεσινή και η διάσταση του προβλήματος της τοξικοεξάρτησης είναι εκρηκτική. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι εμπλέκονται με τις ουσίες. Οι δομές που σχετίζονται με την πρόληψη και την απεξάρτηση φυτοζωούν κάτω από το βάρος της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης. Οι εργαζόμενοι σ' αυτές είναι αντιμέτωποι με την εντατικοποίηση της δουλειάς τους, μέχρι εξουθένωσης, και την ίδια ώρα καλούνται να ανταποκριθούν σε όλο και περισσότερα και πιο σύνθετα αιτήματα για πρόληψη και θεραπεία. Χτες, η κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Υγείας, ανακοίνωσε ότι επίκειται Εθνικό Σχέδιο Δράσης που θα προβλέπει μεταξύ άλλων τη δημιουργία νέων υπηρεσιών στις 13 Περιφέρειες της χώρας για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Οι προσδοκίες που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση μ' αυτές τις «επετειακές» εξαγγελίες κονιορτοποιούνται από τις καταγγελίες και τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ), που χτες, ανήμερα της Παγκόσμιας Μέρας, προχώρησαν σε απεργία. Οπως σημειώνουν, η κυβέρνηση δεν τήρησε (ούτε σ' αυτήν την περίπτωση) τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για αλλαγή του σαθρού θεσμικού πλαισίου, που βάζει διαρκώς τρικλοποδιά στο έργο τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά από 20 χρόνια παρουσίας στις «τοπικές κοινωνίες», οι μόλις 350 εργαζόμενοι των ΚΠ δυσκολεύονται να περάσουν τις πόρτες των σχολείων για να κάνουν τη δουλειά τους, όταν σ' αυτά αλωνίζουν κάθε μορφής ΜΚΟ. Το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ έχει υποστεί συνεχείς μειώσεις, εργαζόμενοι αντικαθίστανται με ελαστικά απασχολούμενους (ΔΠΥ, ΕΣΠΑ κ.λπ.), συμβασιούχους με ημερομηνία λήξης, ενώ οι ελάχιστοι εναπομείναντες δίνουν μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ. Επί της ουσίας, η βασική κατεύθυνση που υπηρετεί και αυτή η κυβέρνηση είναι η διάλυση αυτών των κοινωνικών δομών και το πέρασμά τους σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

«Επιτεύχθηκε οικονομική ενίσχυση και ανασχεδιασμός των υπηρεσιών του ΟΚΑΝΑ, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη νέων δομών και τη σημαντική μείωση του χρόνου αναμονής για εισαγωγή σε πρόγραμμα υποκατάστασης (...) προβλέπεται η ενίσχυση των υπηρεσιών "μείωσης της βλάβης"», αναφέρει το υπουργείο Υγείας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στα χνάρια των προκατόχων της, πριμοδοτεί την πολιτική «περιορισμού της βλάβης» σε βάρος της θεραπείας και της πρόληψης. Σε αυτήν την κατεύθυνση αυξάνονται τα προγράμματα υποκατάστασης (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη), η «συντήρηση της χρήσης» βαφτίζεται θεραπεία και παράλληλα επιχειρείται η νομιμοποίηση των προγραμμάτων χορήγησης «ανταγωνιστών» των οπιοειδών (προγράμματα του ιδιωτικού τομέα που λειτουργούν παράνομα και θησαυρίζουν στη χώρα, με τις πλάτες όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων). Οσο για το τεράστιο ζήτημα της επαγγελματικής αποκατάστασης των απεξαρτημένων, η κυβέρνηση διαφημίζει «τη δυνατότητα δημιουργίας ΚΟΙΣΕΝ (Κοινωνικών Συνεταιρισμών Ενταξης)», αντί το κράτος να αναλάβει την ευθύνη της επανένταξης και να τους «θωρακίσει» απέναντι στις κοινωνικές αιτίες της τοξικοεξάρτησης. Από τη μεριά της, η ΝΔ χτες εξήγγειλε την ανάγκη Εθνικού Σχεδίου Δράσης για «την πραγματική αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας των δομών, είτε πρόκειται για ιδιωτικές, είτε για δημόσιες», στηρίζοντας κι αυτή αναφανδόν την «ιδιωτική πρωτοβουλία» στη διαχείριση του προβλήματος.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κλιμακώνει την προπαγάνδα «απενοχοποίησης» της κάνναβης και φτάνει να διαφημίζει τη χρήση της στα διάφορα ναρκοφεστιβάλ που σπονσοράρει. Το ίδιο έκανε και με αφορμή το νομοσχέδιο για τη «φαρμακευτική» κάνναβη, που ψηφίστηκε για να ανοίξει νέα πεδία δράσης σε πολυεθνικούς ομίλους και να προσελκύσει επενδύσεις για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στον απόηχο αυτού του σχεδιασμού, «φούντωσε» η προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ της «αθώας» κάνναβης, όταν αποδεδειγμένα η είσοδος στη χρήση ουσιών γίνεται με την κάνναβη και όταν την τελευταία δεκαετία το ποσοστό όσων την αναφέρουν ως κύρια ουσία χρήσης έχει υπερδιπλασιαστεί στην Ελλάδα, από 14% το 2006 σε 35% το 2017. Να σημειωθεί ότι τα προϊόντα κάνναβης αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο (38%) της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών στην ΕΕ, με αξία η οποία εκτιμάται σε τουλάχιστον 9,3 δισεκατομμύρια ευρώ (πιθανό εύρος τιμών από 8,4 έως 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ). Μιλάμε δηλαδή για «τρελούς» τζίρους από τη διακίνηση και τη χρήση της κάνναβης. Ετσι έχουν τα πράγματα, κόντρα στην εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζει η κυβέρνηση, για να εξωραΐσει και να νομιμοποιήσει την αντιλαϊκή της πολιτική. Κανένας δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την περιθωριοποίηση ενός μέρους του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων. Ο λαός και η νεολαία να παλέψουν με καθαρό μυαλό ό,τι ρημάζει τη ζωή τους. Να ονειρεύονται μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με ελεύθερους ανθρώπους, όπου καθένας θα μπορεί να βιώνει τα όνειρά του αληθινά και όχι να ζει, μέσω ουσιών, χίμαιρες που καταλήγουν στην καταστροφή του ίδιου, αλλά και όλης της κοινωνίας.