ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 23 Νοέμβρη 2018
Σελ. /28
ΔΙΕΘΝΗ
ΑΥΣΤΡΙΑ
Καθημερινά οι εργαζόμενοι καλούνται να υποκύψουν στη 12ωρη δουλειά

Στη χώρα το 8ωρο έχει ξεπεραστεί προ πολλού, αποδεικνύοντας την κάλπικη αντιπαράθεση «συντηρητικών» - σοσιαλδημοκρατών

Από κινητοποίηση στη Βιέννη κατά του 12ωρου
Από κινητοποίηση στη Βιέννη κατά του 12ωρου
Από την 1η Σεπτέμβρη οι επιχειρήσεις στην Αυστρία έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν το κανονικό ωράριο των υπαλλήλων τους έως και τις 12 ώρες τη μέρα, για ορισμένο χρονικό διάστημα, χωρίς τα τυπικά εμπόδια που ίσχυαν προηγουμένως. Εκτοτε οι εργοδότες έχουν «ξεσαλώσει». Σχεδόν καθημερινές είναι οι καταγγελίες στα συνδικάτα και οι αναφορές στον αυστριακό Τύπο για επιβολή 12ωρης εργασίας και εργασίας τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες σε διάφορους κλάδους, με απειλές και απολύσεις όσων αρνούνται.

Επειδή πολλά ακούστηκαν και στη χώρα μας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη «συντηρητική, ακροδεξιά» αυστριακή συγκυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος - Κόμματος Ελευθερίας που «καταργεί το 8ωρο», χρειάζεται να διευκρινιστούν τα εξής: Πρώτον. Η 12ωρη εργασία επιτρεπόταν στη χώρα και πριν, όταν δηλαδή συγκυβερνούσαν οι Σοσιαλδημοκράτες με το «συντηρητικό» Λαϊκό Κόμμα, με καγκελάριο τον σοσιαλδημοκράτη Κρίστιαν Κερν. Επιτρεπόταν σε κλάδους του Δημοσίου (π.χ. νοσοκομεία, αστυνομία), αλλά και στον ιδιωτικό τομέα υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες συνήθως ξεπερνιούνταν από την εργοδοσία. Σε εταιρείες με επιχειρησιακό σωματείο (βασικά εργοδοτικό), εδώ και καιρό εφαρμόζεται ο μέγιστος εργάσιμος χρόνος των 12 ωρών τη μέρα ή 60 ωρών τη βδομάδα, μέσα από συμφωνία του σωματείου με την επιχείρηση. Αλλά και σε εταιρείες χωρίς επιχειρησιακό σωματείο ήταν δυνατή η εφαρμογή αυτού του ωραρίου, μετά από έγκριση γιατρού εργασίας. Με το νέο νόμο είναι δυνατή μετά από (οικειοθελή) ατομική συμφωνία με τον εργαζόμενο.

«Οικειοθελώς» για όλους

Δεύτερον. Στο πρόγραμμα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Αυστρίας (SPO) για τις τελευταίες εκλογές (Οκτώβρης 2017) προτείνεται ρητά η δυνατότητα επέκτασης του ωραρίου στις 12 ώρες τη μέρα ή 60 τη βδομάδα, αλλά με διάφορες σοσιαλδημοκρατικές «σάλτσες». Στο κεφάλαιο με τίτλο «Ελαστική εργασία; Ναι, για όλους!», οι σοσιαλδημοκράτες υποστηρίζουν την (οικειοθελή) επέκταση της 12ωρης εργασίας μόνο για ...όσους το επιθυμούν, κάτι που προβλέπεται και στον σημερινό νόμο.

Οι σοσιαλδημοκράτες επικαλούνται στοιχεία σύμφωνα με τα οποία περίπου 610.000 εργαζόμενοι στην Αυστρία θα ήθελαν να δουλεύουν λιγότερο (όσοι με τις υπερωρίες ξεπερνούν τις 40 ώρες τη βδομάδα) και περίπου 450.000 (κυρίως γυναίκες με μερική απασχόληση) να δουλεύουν περισσότερο. Ετσι, εξάγουν το συμπέρασμα πως ορισμένοι εργαζόμενοι θα ήθελαν να δουλεύουν 12ωρο, πως γενικότερα απαιτείται περισσότερη «ευελιξία» στην εργασία, ώστε να εξασφαλίζεται το «δικαίωμα» στον «αυτοπροσδιορισμό του ωραρίου», υποτίθεται σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε εργαζόμενου (οικογενειακές υποχρεώσεις, προβλήματα υγείας κ.λπ.). Στην πραγματικότητα η «ευελιξία» του ωραρίου προσαρμόζεται πλήρως στις ανάγκες της επιχείρησης, ενώ είναι «επιστημονική φαντασία» η οικειοθελής συναίνεση του εργαζόμενου στο 12ωρο, δεδομένων των εργοδοτικών πιέσεων που ασκούνται, του φόβου της απόλυσης κ.λπ.

Τρίτον. Ο νέος νόμος της αντιλαϊκής αυστριακής κυβέρνησης του καγκελάριου, Σεμπάστιαν Κουρτς, συμμορφώνεται με την Οδηγία της ΕΕ 2003/88/ΕΚ η οποία αφορά στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που καταργεί το ημερήσιο 8ωρο. Προβλέπει ότι σε διάστημα 17 βδομάδων (περίπου 4 μηνών) ο μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας μπορεί να ανέρχεται έως και τις 48 ώρες, ενώ όποιος εργαστεί 60 ώρες τη βδομάδα θα πρέπει να τις αντισταθμίζει με λιγότερες ώρες το επόμενο διάστημα.

Η Οδηγία έχει γίνει νόμος από μια σειρά από αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΕΕ (όλων των «αποχρώσεων»), μεταξύ τους και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το νόμο 4498/2017. Με αυτόν το νόμο καθιερώνεται «κατά κανόνα ως βάση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, η μέχρι 12 ώρες συνεχής εργασία με παρουσία στο χώρο εργασίας» για τους νοσοκομειακούς γιατρούς.

10ωρο και δουλειά τα Σαββατοκύριακα

Στο μεταξύ, το 8ωρο εδώ και χρόνια αποτελεί παρελθόν για την Αυστρία και επιτρέπεται η 10ωρη εργασία στο πλαίσιο του νομοθετημένου «ευέλικτου μοντέλου». Περίπου το 1/3 όλων των εργαζομένων στη χώρα έχουν συμφωνήσει με τον εργοδότη τους ένα «ευέλικτο μοντέλο», δηλαδή να εργάζονται έως και 10 ώρες τη μέρα, σε κλάδους όπως υπηρεσίες, τράπεζες, πληροφορική. Στο εξής είναι δυνατό να επεκταθεί το ημερήσιο ωράριο στις 12 ώρες. Δηλαδή, «κανονική εργάσιμη μέρα» θεωρούνται οι 10 ώρες τη μέρα και οι 50 τη βδομάδα. Αντιγράφουμε τα σχετικά αποσπάσματα από την αυστριακή νομοθεσία: «Η κανονική ημερήσια διάρκεια εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα ώρες και τις 50 ώρες τη βδομάδα. Μια επιμήκυνση του ημερήσιου χρόνου εργασίας έως 12 ώρες επιτρέπεται» μετά από «συμφωνία ευελιξίας».

Αντίστοιχα, στο προεκλογικό πρόγραμμα των σοσιαλδημοκρατών αναφέρεται πως «στα μοντέλα ευελιξίας θα πρέπει να είναι δυνατές 12 ώρες ημερήσιας εργασίας, αλλά μόνο εάν μπορούν να ληφθούν ρεπό ή μειωμένα ωράρια ως αντιστάθμιση», όπως προβλέπεται και στη σχετική Οδηγία της ΕΕ, αλλά και στο σημερινό νόμο.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, πόσο κάλπικη είναι η αντιπαράθεση μεταξύ «συντηρητικών» και «προοδευτικών», την οποία αξιοποιεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να «ξεπλύνει» τις δικές της «πομπές» και να κρύψει πως τόσο οι αριστερές όσο και οι δεξιές κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα που μειώνουν το εργατικό «κόστος». Αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Στήριγμα της σοσιαλδημοκρατίας στην Αυστρία ήταν και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, που εναντιώθηκε στο νόμο της «ακροδεξιάς» συγκυβέρνησης σε επιμέρους ζητήματα και χωρίς να καταδικάζει το προηγούμενο καθεστώς.

Τα συνδικάτα όχι μόνο δεν υπερασπίστηκαν το 8ωρο αλλά πανηγυρίζουν που «στην τροποποίηση του νόμου για τον χρόνο εργασίας (AZG), οι εκπρόσωποι των εργαζομένων επέβαλαν εθελοντική εγγύηση για τις υπερωρίες, όταν πρόκειται για την ενδέκατη ή δωδέκατη ώρα εργάσιμης ημέρας ή οδηγούν σε εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας άνω των 50 ωρών».

Επίσης, στην Αυστρία επιτρεπόταν η εργασία «έως τέσσερα Σαββατοκύριακα ή αργίες το χρόνο ανά εργαζόμενο» (όχι διαδοχικά) σε περίπτωση ειδικών αναγκών (των επιχειρήσεων), μέσω εταιρικών συμφωνιών. Αυτή η τελευταία προϋπόθεση άρθηκε με τον πρόσφατο νόμο για το 12ωρο.

Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι ατομικές συμβάσεις

Δυο μήνες μετά την εφαρμογή του σχετικού νόμου στην Αυστρία, οι εργαζόμενοι έχουν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, αποδεικνύοντας πόσο υποκριτικές και κενές περιεχομένου είναι οι προβλέψεις περί «οικειοθελούς» μετατροπής του ωραρίου, σε συνδυασμό και με το πλούσιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν οι εργοδότες στα χέρια τους από τους νόμους.

Ενδεικτικά, σε μια σειρά από επιχειρήσεις οι εργοδότες μοιράζουν ατομικά συμφωνητικά στους εργαζόμενους, καλώντας τους να δουλεύουν 12 ώρες τη μέρα. Στη συμφωνία μιας σειράς μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στο Σάλτσμπουργκ και στο Αρλμπεργκ οι υπάλληλοι έπρεπε να υπογράψουν «οικειοθελώς» για ημερήσιο χρόνο εργασίας μέχρι 12 ώρες: «Ο εργαζόμενος δηλώνει ρητά και οικειοθελώς ότι είναι διατεθειμένος να εργαστεί μέχρι και 12 ώρες την ημέρα και εβδομαδιαία ωράριο εργασίας μέχρι 60 ώρες αν υπάρχει αυξημένος φόρτος εργασίας».

«Με μια τέτοια σύμβαση πρέπει να δηλώσω ότι παραιτούμαι εθελοντικά από το δικαίωμά μου για "οικειοθελή" εφαρμογή, αλλιώς θα χάσω τη δουλειά μου ή δεν θα με προσλάβουν. Σκέτος κυνισμός», σημειώνει εργαζόμενος στην εφημερίδα «Der Standard».

Μετά την εισαγωγή του νέου νόμου για τις ώρες εργασίας, υπήρξαν πολλές άλλες καταγγελίες από εργαζόμενους, ιδιαίτερα στους κλάδους της βιομηχανίας μετάλλου και ξύλου, του τουρισμού, της εστίασης, σε επιχειρήσεις με αρκετές εκατοντάδες εργαζόμενους, αλλά και σε μικρότερες. Σε μεγάλη επιχείρηση στο Σάλτσμπουργκ με 400 εργαζόμενους, μοιράστηκαν μέσα στο Νοέμβρη ατομικά συμφωνητικά για «οικειοθελή» εργασία 4 Σαββατοκύριακα ή αργίες μέσα στο χρόνο και μάλιστα εκ περιτροπής όλοι οι εργαζόμενοι. Με αυτόν τον τρόπο ρυθμίζονται οι βάρδιες του Σαββατοκύριακου και των αργιών πιο οικονομικά για τον εργοδότη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ