Σε επαναλαμβανόμενη λούπα έχει μπει η κασέτα της Ν. Κεραμέως, αναμασώντας τα ίδια σαθρά επιχειρήματα για το νομοσχέδιο - τερατούργημα της 13ωρης εργασίας και της «ευελιξίας». Μόνο που η υπουργός Εργασίας ειδικά στη χθεσινή συζήτηση το «τερμάτισε», αραδιάζοντας μια σειρά λαθροχειριών και ψεμάτων σε αναζήτηση άλλοθι για την ψήφιση ενός ακόμα εγκλήματος σε βάρος της εργατικής τάξης.

Λαθροχειρία 1η, τα εργατικά «ατυχήματα». Λέει η κυβέρνηση: «Είμαστε στην 3η καλύτερη θέση της ΕΕ με βάση τα στοιχεία της Eurostat».

Τι ισχύει: Στην πραγματικότητα η μεθοδολογία της Eurostat, την οποία έχει υιοθετήσει και η Ελλάδα, έχει εξαιρέσει από την καταγραφή των εργατικών «ατυχημάτων» τα παθολογικά αίτια και τα «τροχαία». Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο υποδιπλασιάζεται η καταγραφή των εργατικών «ατυχημάτων», αλλά «εξαφανίζεται» και η οποιαδήποτε συνάφειά τους. Δηλαδή «ατυχήματα» τα οποία συμβαίνουν κατά τη λήξη της βάρδιας χαρακτηρίζονται απλά «τροχαία». Ταυτόχρονα, εμφράγματα ή εγκεφαλικά που συμβαίνουν στο μεροκάματο καταγράφονται ως «παθολογικά συμβάντα». Οπότε δεν ερευνάται καν αν και κατά πόσο σχετίζονται με τις συνθήκες δουλειάς ή με επιβαρυντικούς παράγοντες στην εργασία, αν συνδέονται με πιθανή ανάθεση καθηκόντων σε εργαζόμενους χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ιατρικό ιστορικό κ.ο.κ.

Ενδεικτική είναι η πορεία της διερεύνησης των εργατικών «ατυχημάτων» από το κράτος:

- Το 2021 διερευνήθηκαν το 73% του συνόλου και το 46% των θανατηφόρων.

- Το 2022 το 68% του συνόλου και το 45% των θανατηφόρων.

- Το 2023 το 52% του συνόλου και το 43% των θανατηφόρων.

- Το 2024 διερευνήθηκε μόλις το 36% του συνόλου των «ατυχημάτων» (!), ενώ δεν γνωρίζουμε το σύνολο των θανατηφόρων εργατικών «ατυχημάτων», καθώς πλέον δεν αναφέρονται στην έκθεση!

Επίσης, το 2024, στην ετήσια έκθεση της Επιθεώρησης, για πρώτη φορά δεν αναφέρονται τα «ατυχήματα» με «παθολογικά ή τροχαία αίτια». Αυτό το στοιχείο αξιοποιεί η κυβέρνηση για να παρουσιάσει «μείωση των ατυχημάτων». Επομένως, το πινακάκι που κουνάει πάνω - κάτω η Κεραμέως στη Βουλή, δείχνοντας τα στοιχεία της Eurostat, είναι με τα «μαγειρεμένα» στοιχεία, έτσι που να βγαίνουν «μονά - ζυγά» για την κυβέρνηση.

Λαθροχειρία 2η, η ψηφιακή κάρτα. Λέει η κυβέρνηση: «Η ψηφιακή κάρτα είναι κατεξοχήν φιλεργατικό μέτρο. Ετσι χτυπήσαμε τη μαύρη εργασία, καθώς φέτος δηλώθηκαν 1,8 εκατ. ώρες υπερωριών».

Τι ισχύει: Η ψηφιακή κάρτα, ως ένα ακόμα μέτρο της ψηφιοποίησης, αποτελεί προαπαιτούμενο της γενικευμένης «ευελιξίας» και της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας. Γι' αυτό πρώτα καθιερώθηκε η ψηφιακή κάρτα και μετά κυβέρνηση και εργοδοσία - έχοντας αυτό το εργαλείο στα χέρια τους - έφεραν τη «διευθέτηση» της 10ωρης απλήρωτης δουλειάς για όλο τον χρόνο.

Με τον εργάσιμο χρόνο λοιπόν να «απλώνεται» σε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας του εργαζόμενου, και με τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου να «σβήνουν», η ψηφιακή μέτρηση διευκολύνει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί πλέον να «διευθετείται» το ωράριο, σμπαραλιάζοντας τη ζωή του εργάτη.

Οχι τυχαία, η εγκύκλιος για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας ήρθε μαζί με τη μεγέθυνση του απλήρωτου χρόνου δουλειάς, π.χ. μέσω της «ευέλικτης προσέλευσης» και του «χρόνου προετοιμασίας». Αλλα και με την απολογιστική καταγραφή των υπερωριών στο τέλος του μήνα, έτσι που η εργοδοσία να «μαγειρεύει» τα στοιχεία όπως θέλει ώστε να «ταιριάζουν» με τα «νόμιμα» και «προβλεπόμενα».

Οσο για την καταγραφή των υπερωριών την οποία διαφημίζει η κυβέρνηση, αποτελεί την πιο ωμή παραδοχή της εργοδοτικής ασυδοσίας και της μαύρης εργασίας που βασιλεύει στους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ουσιαστικά ξεκαθαρίζει ότι αν οι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν ένα ξεροκόμματο παραπάνω από τον άθλιο μισθό τους, θα πρέπει να ξεχειλώνουν το ωράριό τους σε υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες.

Λαθροχειρία 3η, «το αίτημα των εργαζομένων για 13ωρη εργασία». Λέει η κυβέρνηση: «Στον Τουρισμό η Ομοσπονδία ζητά 6 και 7 μέρες, τέτοιες Συμβάσεις μάς έχουν έρθει για επικύρωση. Παρόμοιες και από το Ηράκλειο Κρήτης κ.ο.κ.».

Τι ισχύει: Η υπουργός Εργασίας αξιοποιεί ως παραδείγματα τις κατάπτυστες Συμβάσεις που έχουν υπογράψει κομματικά - συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε σωματεία, δηλαδή τα στηρίγματα της εργοδοσίας σε Ομοσπονδίες όπως του Επισιτισμού - Τουρισμού. Δεν είναι τυχαίες οι επαναλαμβανόμενες επικλήσεις της Κεραμέως στον πρόεδρο της συγκεκριμένης Ομοσπονδίας, ο οποίος είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της τοπικής Σύμβασης στα ξενοδοχεία της Ρόδου, την οποία έχουν υπογράψει οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και έχουν χαιρετίσει οι βουλευτές του κόμματός τους. Στη Σύμβαση αυτή προβλέπεται μέχρι και 16ωρη εργασία την ημέρα. Από τη μία δηλαδή οι κυβερνήσεις ξαμολάνε τα στελέχη τους να υπογράφουν τέτοια αίσχη με την εργοδοσία, και από την άλλη η σημερινή υπουργός Εργασίας αξιοποιεί τις υπογραφές τους ως «παράδειγμα» για να φορτώνει σε όλη την εργατική τάξη τη 13ωρη εργασία!

Το ακόμα πιο προκλητικό είναι ότι η ίδια η υπουργός που διάβαζε Συμβάσεις όπως η παραπάνω προχθές στην Ολομέλεια, βαφτίζοντάς την «αίτημα» των εργαζομένων, μόλις μία μέρα πριν έλεγε ότι είναι ...παράνομη! Κι όμως, λίγες ώρες μετά την επικαλούνταν για να δείξει ότι τάχα οι εργαζόμενοι ζητούν την εξόντωσή τους.

Λαθροχειρία 4η, οι «θετικές διατάξεις του νομοσχεδίου». Λέει η κυβέρνηση: «Φέρνουμε την επέκταση του επιδόματος κυοφορίας και λοχείας σε όλες τις εργαζόμενες που έχουν 200 ένσημα, άσχετα αν έχουν αλλάξει εργοδότη. Δεν είναι θετικό αυτό;».

Τι ισχύει: Το βασικό πρόβλημα είναι το ίδιο το απαράδεκτο όριο των 200 ενσήμων κατ' έτος, που αποτελεί «κόφτη», αποκλείοντας χιλιάδες νέες μητέρες από το επίδομα. Ποιες γυναίκες αποκλείονται; Αυτές που κατεξοχήν χτυπιούνται από το νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση: Οι εποχικές εργαζόμενες που για λίγους μήνες εξοντώνονται στη δουλειά στον Τουρισμό και στο Εμπόριο, αυτές δηλαδή που αδυνατούν να μαζέψουν 200 ένσημα. Ετσι, το δήθεν «θετικό μέτρο» που διαφημίζει η υπουργός, ψάχνοντας άλλοθι, γίνεται «δώρο άδωρο» και απλά ξεπλένει την προηγούμενη αντεργατική πρόβλεψη, που παραμένει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2024 κατατέθηκαν 1.590.534 συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, ενώ σχεδόν 47 χιλιάδες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Σε τέτοιες συνθήκες ποια γυναίκα μπορεί να συγκεντρώσει τα 200 ένσημα, είτε σε έναν εργοδότη είτε σε παραπάνω;

Οσα ψέματα κι αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι έχουν απορρίψει το έκτρωμα της 13ωρης σκλαβιάς. Οι δύο μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, 1η και 14 Οκτώβρη, έδειξαν την απαίτηση των εργατών να ζήσουν μια ζωή όχι σαν σύγχρονοι σκλάβοι, αλλά όπως τους αξίζει στον 21ο αιώνα. Γιατί αυτό είναι αληθινά σύγχρονο με βάση την τεράστια εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, ικανοποιητικοί μισθοί, αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και Εκπαίδευσης, ελεύθερος χρόνος για πολιτισμό, αθλητισμό και συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου είναι αυτά που απαιτούν οι εργαζόμενοι.