Νέος κύκλος «εθνοτικών» ταραχών φαίνεται να «ανοίγει» στην Κίνα, μετά τα τελευταία αιματηρά επεισόδια στην αυτόνομη επαρχία Ζινζιάνγκ, μεταξύ μελών της φυλής των Ουιγούρων και Κινέζων Χαν, που πυροδοτήθηκαν την Κυριακή, 5 Ιούλη. Οι Ουιγούροι είναι τουρκικό φύλο, ανάμεσα στις 56 εθνότητες της Κίνας που πλειοψηφεί στη συγκεκριμένη περιοχή των περίπου 21 εκατομμυρίων κατοίκων. Η μεγαλύτερη εθνότητα σε όλη τη χώρα είναι οι Χαν, που αποτελούν και το 91.9% του πληθυσμού της αχανούς χώρας.

Βίαιες συγκρούσεις με μέλη της φυλής των Ουιγούρων, που είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, είχαν εκδηλωθεί και το 1997, στις οποίες τέθηκαν αιτήματα αυτονόμησης και απόσχισης. Σε αυτές τις συγκρούσεις είχαν χάσει τη ζωή τους εννέα άνθρωποι. Τότε εμφανίζονται οι δύο αυτονομιστικές οργανώσεις - Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκιστάν και Απελευθερωτική Οργάνωση Ανατολικού Τουρκιστάν - που εμπλέκονται σε βίαια επεισόδια και ένοπλες επιθέσεις και θέτουν ζήτημα «αλλοίωσης του πολιτισμού τους με εποικισμούς από την πλευρά της κεντρικής κυβέρνησης». Το ίδιο ζήτημα τίθεται, επίσης, από μέλη των Ουιγούρων και στις πρόσφατες συγκρούσεις τους με τους Χαν, που στοίχισαν τη ζωή σε 156 ανθρώπους και τον τραυματισμό πάνω από 1.000, από συγκρούσεις Ουιγούρων με Χαν και δυνάμεις της αστυνομίας.

Ωστόσο, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η ένταση των εθνοτικών συγκρούσεων στη συγκεκριμένη επαρχία σήμερα. Πρόκειται για περιοχή που έχει σημασία για τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στην Ασία, αφού συνορεύει με την Ινδία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, τη Μογγολία, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν, το Καζαχστάν και το Κιργιστάν και είναι πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Επίσης οι αποσχιστικές δυνάμεις μέσα στους Ουιγούρους, το λεγόμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Ουιγούρων, όπως και το λεγόμενο κίνημα απόσχισης του Θιβέτ, συνδέονται άμεσα με τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις (ΗΠΑ, ΕΕ και άλλων δυνάμεων) για αποδυνάμωση της Κίνας σε βάθος χρόνου.

Βεβαίως, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι την κατάσταση σε διάφορες περιοχές της Κίνας οξύνουν και οι εσωτερικές αντιθέσεις και ανισορροπίες που δημιουργούν η καπιταλιστική ανάπτυξη και οι μεταρρυθμίσεις, που οδηγούν σε κοινωνικές ανισότητες, που εκμεταλλεύονται οι ιμπεριαλιστές.

Την «πρωτοκαθεδρία» των αντιδράσεων έχει η Τουρκία, κατηγορώντας την Κίνα για «εν ψυχρώ εκτελέσεις» και ζητώντας την προστασία των μουσουλμανικών πληθυσμών, ενώ στη χώρα πραγματοποιούνται και συνεχείς πορείες «αλληλεγγύης» στα τουρκικά φύλα της Κίνας. Ο ΟΗΕ ζήτησε από όλες τις πλευρές να δείξουν «αυτοσυγκράτηση», θέση που υιοθέτησε και η ΕΕ, και πρόβαλε για άλλη μια φορά τις αιτιάσεις περί «σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Περί αυτοσυγκράτησης κάνουν λόγω και οι ΗΠΑ. Ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης έκανε λόγο για «δυσανάλογη χρήση βίας» από τις αρχές της Κίνας και κάλεσε το Πεκίνο να αρχίσει έρευνες και να «προσαγάγει όσους ευθύνονται στη Δικαιοσύνη το συντομότερο», ενώ η Ρωσία χαρακτήρισε το ζήτημα εσωτερικό θέμα της Κίνας, που αφορά αποκλειστικά τις αρχές της χώρας...

Η Κίνα, από την πλευρά της, χαρακτηρίζει το λεγόμενο κίνημα των Ουιγούρων ως μέλος «τρομοκρατικού δικτύου», επισημαίνοντας ότι διατηρεί σχέσεις με «άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η "αλ Κάιντα" και χρηματοδοτείται από το εξωτερικό». Χαρακτηριστικές ήταν, άλλωστε, και οι δηλώσεις της κινεζικής κυβέρνησης το 2001, όταν για πρώτη φορά, με δηλώσεις του υπουργείου Εξωτερικών, το Πεκίνο συνέδεε τη δράση του αυτονομιστικού κινήματος των μουσουλμάνων Ουιγούρων της επαρχίας Ζινζιάνγκ με τη διεθνή εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας, αναφέροντας ότι «αρκετές οργανώσεις του Ανατολικoύ Τουρκιστάν έχουν ανοιχτά δηλώσει ότι θα καταφύγουν σε βίαια μέσα, σε δραστηριότητες κατά της Κίνας...».

Την ίδια χρονιά, στο περιθώριο των εργασιών της Διάσκεψης του ΑΠΕΚ (Οικονομική Συνεργασία Ασίας - Ειρηνικού), η Κίνα εξέφραζε την υποστήριξή της στον «αντιτρομοκρατικό αγώνα» των ΗΠΑ, ζητώντας, παράλληλα, «διεθνή υποστήριξη και στο δικό της αγώνα για την αντιμετώπιση των αυτονομιστικών τάσεων των (μουσουλμάνων) Ουιγούρων της επαρχίας Ζινζιάνγκ».

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Κίνα δεν μπορούν να θεωρηθούν ξεκομμένα από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Το γεγονός αυτό επεσήμανε εύστοχα, ανάμεσα σε άλλα, η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, για τη Διεθνή Κατάσταση, το Μάη του 2006. Αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Τα στοιχεία που αναδεικνύονται αυτήν την περίοδο στις διεθνείς εξελίξεις έχουν σαν βάση τους την ένταση της διαπάλης, τις αντιθέσεις των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τη διανομή των σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των ενεργειακών οδών και των αγορών σε διάφορες περιοχές της Γης, με επίκεντρο την ονομαζόμενη Ευρασία». Και στη συνέχεια: «Τόσο οι ΗΠΑ - κυρίως - όσο όμως και η ΕΕ ανησυχούν και για τις εξελίξεις στο εγγύς μέλλον, αλλά και για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους. Βλέπουν - εκτός από τις μεταξύ τους αντιθέσεις - και ως αντιπάλους την Κίνα και τη Ρωσία. Ανάλογα παίρνουν τα μέτρα τους, προβληματίζονται και ανησυχούν και για "περιφερειακές" δυνάμεις που αναπτύσσονται, όπως είναι η Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν κλπ.». «Από την παρακολούθηση των τελευταίων εξελίξεων φαίνεται ότι τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ στον μεταξύ τους οξύτατο ανταγωνισμό επιδιώκουν να επισπεύσουν την εδραίωση των θέσεών τους στην Ευρασία, αφού άλλωστε και οι αντιθέσεις και τα προβλήματα οξύνονται εκεί και θα οξυνθούν στο μέλλον ακόμα περισσότερο. Αναμφίβολα, δεν υποτιμούν καθόλου το γεγονός ότι Ρωσία - Κίνα είναι εν δυνάμει απειλή για τα συμφέροντά τους».