Φιλόξενοι, εκ παραδόσεως, οι Θεσσαλοί, αλλά τέτοια «μουσαφιρλίκια», αυτήν την ώρα, δεν τα «γουστάρουν» καθόλου, καθώς αντιλαμβάνονται ότι οι απρόσκλητοι επισκέπτες δεν πάνε στη Θεσσαλία για το καλό των αγροτών.

Είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν την υπονόμευση των αγροτικών κινητοποιήσεων, με στόχο, αν δεν καταφέρουν να τις σταματήσουν γρήγορα, τουλάχιστον να τις περιορίσουν σε εδαφικά, χρονικά και διεκδικητικά όρια που θα ελέγχονται. Τον ίδιο στόχο έχει και η ηγεσία της ΝΔ, καίτοι εμφανίζεται σαν υπέρμαχος των αγροτικών δικαίων. Διότι, όχι μόνο δεν επιθυμεί, ως «συντηρητικό κόμμα» κι ως «μαλακή αντιπολίτευση», να παίρνουν «ακραίες μορφές και διαστάσεις» οι κοινωνικοί αγώνες, αλλά και γιατί, ως «αυριανή κυβέρνηση», δε θέλει να βρει μπροστά της ένα «καλά προπονημένο» κι αποτελεσματικό αγροτικό κίνημα.

Ομως η αγωνία των δυο κομμάτων εξουσίας δεν είναι απλώς για το πώς θα καταφέρουν να γίνουν μόνο «για λίγο και με το μαλακό» οι αγροτικοί αγώνες, αλλά και για το πώς δε θα πάρουν οι αγωνιζόμενοι αγρότες τον «αντιευρωπαϊκό ντορό». ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αγωνιούν, δηλαδή, αν θα τα καταφέρουν, ώστε το περιεχόμενο του αγώνα της αγροτιάς να μη θίγει τη «ρίζα» του αγροτικού προβλήματος, που είναι η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης - όπως καθορίζεται στις Συνόδους Κορυφής της και στα πλαίσια των αποφάσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, (ΠΟΕ), όπως υλοποιείται μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, (ΚΑΠ) κι όπως εκφράζεται διά της «Ατζέντας 2000» - και η προοπτική της πάλης του αγροτικού κινήματος να μην είναι η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, από μια Λαϊκή Εξουσία που θα προωθεί την αγροτική ανάπτυξη, μέσω των παραγωγικών συνεταιρισμών, προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και για την ικανοποίηση των σύγχρονων διατροφικών και καταναλωτικών αναγκών του ελληνικού λαού.

Ο Κ. Λαλιώτης φαίνεται πως έχει ακόμα την αυταπάτη ότι μπορεί να ξεγελάσει τους αγωνιζόμενους αγρότες, ώστε να μην πληρώσουν η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ κι άλλο «πολιτικό κόστος», πρώτα στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και κατόπιν στις βουλευτικές. Γι' αυτό και παίρνει «αλά μπρατσέτα» τον υπουργό Γεωργίας, Γ. Δρυ, να πάνε στη Θεσσαλία.

Εκεί, απ' ό,τι λέγεται, θα συγκεντρώσουν τα τοπικά αγροτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και θα τους δώσουν κατευθύνσεις, ορμήνιες κι εντολές για το πότε, πού και πώς θα παρέμβουν αποτελεσματικά με στόχο να υπονομεύσουν την ενότητα των αγωνιζόμενων αγροτών και τη δυναμική του αγώνα. Παράλληλα, θα γίνουν προσπάθειες για να στηθούν κομματικοί και «παρακομματικοί» μηχανισμοί και να αξιοποιηθούν τα ΜΜΕ στην κατεύθυνση ενεργοποίησης των λεγομένων κοινωνικών αντανακλαστικών. Στόχος να στραφούν τα άλλα κοινωνικά στρώματα των πόλεων κατά του δίκαιου αγώνα των αγροτών και να εφαρμοστεί η δοκιμασμένη τακτική του «διαίρει και βασίλευε».

Η κατεύθυνση που δίνει, μέχρι τώρα, ο Κ. Λαλιώτης είναι «να μπούμε κι εμείς μέσα στις κινητοποιήσεις, για να μπορούμε και να παρεμβαίνουμε και, ει δυνατόν, να ελέγχουμε.» Αυτά, βεβαίως, θα γίνονται μέχρι να αντιληφθεί και ο ίδιος την «ποσότητα» και την «ποιότητα» των αγωνιστικών διαθέσεων του αγροτικού κόσμου και πόσο δύσκολο είναι, σήμερα, να ξεγελαστούν οι αγωνιζόμενοι αγρότες. Για μετά είναι σίγουρο ότι θα περάσουμε από τα τάματα και τα καλοπιάσματα, στις συκοφαντίες και στις απειλές και από κει στα ΜΑΤ και στα αγροτοδικεία.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά - και εκ πείρας, πλέον - οι αγρότες της Θεσσαλίας, οπότε δεν πρόκειται να πέσουν θύματα της «λαλιωτικής κουτοπονηριάς».

Αλλά, ούτε και ο Κ. Καραμανλής θα βρει «καλό κλίμα», αν, τελικά, «σκάσει μύτη», αυτό το διάστημα, στη Θεσσαλία, επιχειρώντας να «πουλήσει», τώρα, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και ευελπιστώντας ν' «αγοράσει», αργότερα, «φτηνές» αγροτικές ψήφους. Διότι οι Θεσσαλοί αγρότες δεν τρώνε «λωτούς» και δε μασουλάνε «κουτόχορτο», όπως πιστεύει η ηγεσία της ΝΔ.

Ετσι δεν ξεχνούν πως ήταν ο Κ. Καραμανλής που «τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια τους», αρνούμενος να τους παράσχει συμπαράσταση και βοήθεια στη δύσκολη στιγμή, όταν βρίσκονταν μπροστά στα ΜΑΤ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κι αναζητούσαν ένα πολιτικό στήριγμα για να μη φύγουν «με σκυμμένο το κεφάλι» από τα μπλόκα. Εκείνη την «μπαμπέσικη κολεγιά» Καραμανλή - Σημίτη δεν πρόκειται ποτέ να λησμονήσουν οι αγρότες.

Δεν ξεχνούν, επίσης, ότι η ΝΔ δε στήριξε ποτέ τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που στρέφονται κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού, επί της ουσίας, συμφωνεί με την πολιτική μαζικού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που συγκαθορίζεται στις Βρυξέλλες κι εφαρμόζεται στην Ελλάδα.

Και, φυσικά, δεν έχει ξεφύγει της αντίληψής τους το γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει και τώρα ό,τι μπορεί για να σμικρύνει τον ορίζοντα του αγροτικού ξεσηκωμού, στα όρια που «επιτρέπονται» και «ελέγχονται». Εκεί στοχεύουν οι «ορμήνιες» προς τους αγρότες να μη διαλέξουν «ακραίες μορφές πάλης», αλλά και η επιμονή μερικών αγροτικών στελεχών της να ιεραρχηθούν και να διεκδικηθούν ως πρώτα, αν όχι και ως αποκλειστικά, αιτήματα που αφορούν στην επίλυση επιμέρους, τοπικών και εφήμερων αγροτικών προβλημάτων, με αποτέλεσμα ν' αποπροσανατολίζεται ο αγροτικός κόσμος και καθίσταται αναποτελεσματικός ο αγώνας του.

Οσο για τις υποσχέσεις του Κ. Καραμανλή ότι, ως πρωθυπουργός, θα πάει ο ίδιος στις Βρυξέλλες για να διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων των Ελλήνων αγροτών, μάλλον «πάνε χαμένες». Διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι κανείς πρωθυπουργός - πολλώ, δε, μάλλον ο «ευρώφιλος» Κ. Καραμανλής - δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της αγροτιάς της χώρας μας, όταν ο ίδιος και το κόμμα του δεν επιθυμούν και δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε σύγκρουση με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πλήττει τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών και εξυπηρετεί μόνο τα μεγάλα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των πολυεθνικών...