© did by graham

Εντεκα ηθοποιοί επί σκηνής, με απλά μέσα, αφηγούνται το μύθο του Οιδίποδα. Εξιστορείται ένας από τους αρχαιότερους μύθους, αυτός των Λαβδακιδών, όπως τον συνέλαβε ο λαός και τον διαχειρίστηκαν οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές: Από την άφιξη του Κάδμου στη Θήβα, τον γάμο του Λάιου με την Ιοκάστη, τη γέννηση του Οιδίποδα, την πατροκτονία και τη λύση του αινίγματος της Σφίγγας, την τύφλωση, την εξορία, τη σύγκρουση του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, την ανυπακοή της Αντιγόνης στην εντολή του Κρέοντα και το τέλος του Οιδίποδα.

Η παράσταση είναι μια σύνθεση των επτά τραγωδιών που αναφέρονται στο μύθο του οίκου των Λαβδακιδών. Συγκεκριμένα των τραγωδιών του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος», «Οιδίπους επί Κολωνώ» και «Αντιγόνη», των τραγωδιών του Ευριπίδη «Φοίνισσες», «Βάκχες» και «Ικέτιδες» και της τραγωδίας του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας». Αξίζει να σημειωθεί ότι η παράσταση δεν περιλαμβάνει μόνο σκηνές από τις επτά τραγωδίες, αλλά και πτυχές του μύθου που ορίζονταν ως «μιαρές» κατά την παράδοση της τραγωδίας και εξιστορούνταν μόνο από τους αγγελιοφόρους ή τον χορό. Οπως σημειώνεται στο δελτίο Τύπου, «παρακολουθούμε επί σκηνής έναν μύθο που με συμβολικό τρόπο περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου, την εξέλιξη των πρώτων μορφών κοινωνίας, την οργάνωση των εξουσιών και τη θέσπιση της πρώτης νομοθεσίας που αποτέλεσε και το τέλος της μυθολογικής (ηρωικής) περιόδου...».

Σκηνοθεσία - σύνθεση κειμένου: Σταύρος Σ. Τσακίρης. Σκηνικά: Αλέξανδρος Ψυχούλης. Μουσική: Μίνως Μάτσας. Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου. Κοστούμια: Ορσαλία Παρθένη.

Παίζουν: Μαρία Κίτσου, Δημήτρης Λάλος, Γεράσιμος Γεννατάς, Λένα Δροσάκη, Γιώργος Παπαπαύλου, Μάνος Καρατζογιάννης, Δημήτρης Παγώνης, Κώστας Νικούλι, Νάνσυ Χριστοπούλου, Ελένη Ανδρικοπούλου, Τάκης Χρυσικάκος.

Πλήθος κόσμου, σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο, την Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου, απόλαυσε και σιγοτραγούδησε υπέροχα τραγούδια. Μαζί με το σύνολο προσευχήθηκε από και για τη θάλασσα, τα μυστικά της τα κρυμμένα, τις νεράιδες και τους ναυτεργάτες της...

Στη μουσική παραμυθία «Οι προσευχές της θάλασσας» συμμετείχε με έναν ιδιαίτερο αφηγηματικό τρόπο ο Τσιμάρας Τζαννάτος.

Συντελεστές:

Ιδέα παράστασης - διδασκαλία - μουσική επιμέλεια - κείμενα: Ανθή Γουρουντή. Φωνητική προετοιμασία: Κλεοπάτρα Παπαχειμώνα. Σκηνική αντιμετώπιση - Κοστούμια: Σπύρος Γκέκας. Σκηνοθετική Επιμέλεια: Λευτέρης Παπακώστας. Ανάγνωση κειμένων: Λευτέρης Παπακώστας, Δανά Μικαέλα.

Μουσικοί: Κιθάρα - Κρουστά - Φωνή: Ευφροσύνη Γιαννή. Βιολί: Σταυρούλα Μέντη. Μαντολίνο - Κιθάρα: Τάσος Δερέσκος. Κόντρα μπάσο: Νίκος Τσιαχτσίρης. Πιάνο: Ανθή Γουρουντή.

«Libro Coro»: Αλεξανδράκης Στέλιος, Αλμυράντη Ειρήνη, Αμπραχαμιάν Μαρία, Αντωνέλος Γιώργος, Αργύρη Πηνελόπη, Αριστείδη Τίνα, Βαραμογιάννη-Μαματσή Βασιλική, Βλάχου Μαρία, Γκαρτζόπουλος Μιχάλης, Γουρουντή Ανθή, Δακουτρού Ελένη, Δάλλας Κωνσταντίνος, Δανά Μικαέλα, Δημουλέα Μαριάννα, Δροσινού Χριστίνα, Καισαρίνης Σταύρος, Καραγιάννης Στράτος, Καραμανλή-Μάλη Μένια, Καπετάνιος Μιχάλης, Καπετάνιος Παρασκευάς, Κάσση Αθηνά, Κολοσιώνης Δημήτρης, Κουκουράκη Αρτεμις, Κουκουράκης Ιωσήφ, Κουτσιόπουλος Ντέμης, Κωστήρη Αγάθη, Λεοντίτσης Φοίβος, Μαματσή Νίκη, Μανουσάκη Βίκυ, Μανταλόβα Ανδριάννα, Μάντζαρης Θανάσης, Μαραθέφτη Νατάσσα, Μαυρογιάννη Τζένια, Μαυρομάτη Σοφία-Πηνελόπη, Μαυρομάτη Στέλλα, Μπαρμπαγιάννη Ελένη, Ξαγοράρης Λεωνίδας, Ξενοκτιστάκη Εβίτα, Οδαμπόσογλου Αλεξάνδρα, Ορφάνη Σουζάννα, Παπαχειμώνα Κλεοπάτρα, Πουλέτσος Κώστας, Ράπτης Χρήστος, Ροδίτη Μαρίνα, Ρόμπα Αστέρια, Ρόμπας Ιωάννης, Ρώσσου Αλεξία, Σαρρή Ιωάννα, Σκαβάρα Βάσω, Σκούτας Παναγιώτης, Σταθοπούλου Κατερίνα, Τεάιμα Ιχάμπ, Τζίτζη Ελεάνvα, Τζίτζη Μαριάννα, Τσουμπρής Διονύσης, Χάλαρη Αρετή, Χυτήρη Σταυρούλα.

Συγκεκριμένα βρέθηκε πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή. Μετά την πρόσφατη ολοκλήρωση της συντήρησής της στο εργαστήριο της ΕΦΑ Ηλείας, διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από την ραψωδία ξ της Οδύσσειας (ομιλία του Οδυσσέα στον Εύμαιο) και σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση μπορεί να χρονολογηθεί στη Ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μ.Χ. Αν αυτή η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί κατά τη συστηματική μελέτη της επιγραφής που έχει ήδη αρχίσει, τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως.