Οι σκηνές που καταγράφηκαν σε κάθε φάση της αποστολής ήταν μοναδικές, συγκλονιστικές.

Αξημέρωτα συγκεντρώθηκαν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι από χώρους δουλειάς και κλάδους της Αττικής στο Μεταξουργείο. Δίχως να λογαριάζουν κόπο και χρόνο, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Συνδικάτων τους, έτρεξαν να προσφέρουν βοήθεια και επιτόπου, όπως το κάνουν τόσες μέρες, πρωτοστατώντας στη συγκέντρωση υλικών πρώτης ανάγκης.

Στα πούλμαν φορτώθηκε και όλος ο αναγκαίος εξοπλισμός: Φτυάρια, γαλότσες, γιλέκα, είδη υγιεινής και ασφάλειας. Στόχος τους, να φτάσουν έγκαιρα στις πόλεις και τα χωριά της Θεσσαλίας, ώστε να μην πάει λεπτό χαμένο. Και με τον τρόπο που μόνο το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα ξέρει, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους μαχητές του μεροκάματου και των εργατικών δικαιωμάτων, τα κατάφεραν.

«Πάμε στην Καρδίτσα να βοηθήσουμε, να ξελασπώσουμε τα αδέρφια μας, αυτά που άφησε στη μοίρα τους ο κρατικός μηχανισμός», είπε χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Γάκιας, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Στην αποστολή συμμετείχαν και 20 γιατροί, γιατί «δεν θα αφήσουμε ούτε έναν συνάνθρωπό μας χωρίς τις στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες», όπως δήλωσε ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΓΣ της ΟΕΝΓΕ.

Τα συνεργεία «απλώθηκαν» και στους τέσσερις θεσσαλικούς νομούς, Λάρισας, Μαγνησίας, Τρικάλων και Καρδίτσας, για να βοηθήσουν εκεί όπου τα Στέκια Αλληλεγγύης, οι Επιτροπές Αγώνα, τα συνδικάτα και οι αγροτικοί σύλλογοι είχαν εντοπίσει τις μεγαλύτερες ανάγκες. Η βοήθεια προσφέρθηκε ακούραστα και απλόχερα όλη τη μέρα, προσφέροντας μοναδικά στιγμιότυπα και εικόνες, που μόνο η γνήσια εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη μπορεί να δημιουργήσει.

Στη Λάρισα, εκατοντάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, μέλη της αποστολής από την Αθήνα βρέθηκαν μαζί με το Εργατικό Κέντρο της πόλης στις εργατικές κατοικίες της Γιάννουλης, στις συνοικίες του Αγίου Θωμά, της Νέας Σμύρνης, του ΑΤΑ, στη Φαλάνη, στο Σωτήριο, στα Μύρα, με όλα τα απαραίτητα εργαλεία στα χέρια.

Πόρτα πόρτα ξεκίνησαν να βοηθήσουν για τον καθαρισμό των σπιτιών του χωριού, την απάντληση υδάτων, την απομάκρυνση των κατεστραμμένων συσκευών, επίπλων και αντικειμένων.

Συγκλονιστικές οι στιγμές που καταγράφηκαν σε κάθε γειτονιά: Πληγέντες που μαζεύουν ακόμα τα κομμάτια τους αγκάλιαζαν τις αντιπροσωπείες των σωματείων και όλοι μαζί ρίχνονταν στη δουλειά για να καθαρίσουν σπίτια. Παντού ακούγονταν φράσεις όπως «ευχαριστούμε, μόνο εσείς βοηθάτε, να ξανάρθετε όποτε μπορείτε».

Μετά την πολύωρη προσπάθεια, με αγκαλιές και δάκρυα στα μάτια οι πληγέντες ρωτούσαν αν θα βρίσκονται εκεί και αύριο, γεγονός που φανερώνει την εγκατάλειψή τους από το κράτος. Μάλιστα, πολλοί πρόσφεραν νερό, ένα κομμάτι πίτα, φρέσκα αυγά, τσίπουρο στους εργαζόμενους και τους νέους για την ανιδιοτελή προσφορά τους.

Με δεδομένο ότι χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν πόσιμο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και ότι σε πολλά σπίτια έχουν καταστραφεί ψυγεία, κουζίνες κ.λπ., οργανώθηκε και η διανομή νερού, φαγητού που μαγείρεψαν εθελοντές ή αγοράστηκε από τα σωματεία, καθαριστικών, αντισηπτικών και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης.

Μετά από την πολύωρη προσπάθεια οι εργαζόμενοι από τα συνδικάτα μαζεύτηκαν στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας. Εκεί ο ένας περιέγραφε στον άλλον τις συγκλονιστικές εικόνες της καταστροφής που είχαν αντικρίσει, αλλά και τη δύναμη της αλληλεγγύης που πήραν και έδωσαν.

Ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ευχαριστώντας τα συνδικάτα της Αθήνας, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «το παράδειγμά σας, η στάση σας, η πράξη αλληλεγγύης είναι παρακαταθήκη που ένιωσε ο κόσμος».

«Οι εικόνες που είδαμε είναι για μας ένα μεγάλο σχολείο και η απόδειξη ότι πρέπει να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μέσα από τα σωματεία, τη διεκδίκηση, τον αγώνα απέναντι στο επικίνδυνο για τον λαό κράτος», σημείωσε σε δήλωσή του ο Γιώργος Φλεμετάκης, αντιπρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, καλώντας σε συμμετοχή στην απεργία την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη.

Η συγκλονιστική αποστολή έφτασε στο τέλος της αργά το απόγευμα και ολοκληρώθηκε με συνθήματα αλληλεγγύης μέσα στη Λάρισα.

Στην Καρδίτσα η αποστολή ήρθε αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες εικόνες καταστροφής και βίωσε από πρώτο χέρι όχι μόνο την εικόνα της εγκατάλειψης, αλλά και την υγειονομική βόμβα που απειλεί τους πληγέντες, αφού μέχρι και το μάζεμα των ζώων κατέληξαν να το κάνουν οι ίδιοι, μην μπορώντας να περιμένουν τον αργοκίνητο σε όλη την πλημμύρα κρατικό μηχανισμό.

Η αποστολή, που δεν έχασε ούτε λεπτό το κέφι της και τη διάθεση για προσφορά, χωρίστηκε σε ομάδες και έπιασε δουλειά. Στο χωριό Μεταμόρφωση, η λάσπη και το νερό διέλυσαν τα υπάρχοντα των ανθρώπων. Ιδια κατάσταση και στα άλλα χωριά: Σε Βλοχό, Κοσκινά, Μαραθέα, μέσα στην πόλη του Παλαμά.

Στον Βλοχό, μάλιστα, ξεχώρισε η παρουσία φοιτητών από σχολές της Αττικής οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Φοιτητικών Συλλόγων. «Αυτό που αντικρίσαμε είναι χωριά θαμμένα κάτω από την άμμο, είναι οι κόποι μιας ζωής βουλιαγμένοι στη λάσπη. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί, δεν πρέπει να θαφτεί κάτω από τη λάσπη είναι η οργή και η αγανάκτηση. Αντίθετα πρέπει να γίνουν δύναμη του αγώνα, οργανωμένη αλληλεγγύη και να εκφραστεί και στην απεργία της Πέμπτης», ήταν τα λόγια της ομάδας που στάθηκε στο πλευρό των κατοίκων του χωριού.

Και στην Καρδίτσα η μέρα θύμιζε γιορτή, παρά τη λάσπη, παρά την κούραση, παρά την οργή. Οι εργασίες στα σπίτια ολοκληρώνονταν μέσα σε αγκαλιές και φιλιά, που αποτυπώθηκαν σε αναμνηστικές φωτογραφίες και στην υπόσχεση πως «δεν θα σας ξεχάσουμε, θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας».

Στον Παλαμά Καρδίτσας μετέβη ένα τμήμα από την ομάδα γιατρών που συμμετείχε στην αποστολή των εργατικών σωματείων της Αθήνας, καταγράφοντας τις ανάγκες των κατοίκων πόρτα - πόρτα, δίνοντας πρώτες βοήθειες και βοηθώντας με κάθε τρόπο τον κόσμο που υποφέρει.

Στον Βόλο βρέθηκαν σωματεία του Πειραιά, βοηθώντας με όλους τους τρόπους τους πλημμυροπαθείς. Οι εθελοντές βρέθηκαν σε τρεις γειτονιές της πόλης, όπου καθάρισαν σπίτια και αυλές: Η μία είναι το Παλιό Λιμεναρχείο, η δεύτερη το Νέο Δέλτα της Νέας Ιωνίας Βόλου και η τρίτη συνοικία αριστερά και δεξιά του ποταμού Κραυσίδωνα στις γειτονιές Τσαλαπάτα και Καπακλί.

Οι κάτοικοι καλωσόρισαν τις ομάδες που τους ανταπέδωσαν έμπρακτα τις ευχαριστίες. «Είμαστε περήφανοι που αντέχετε, που έχετε κάνει την οργή διεκδίκηση. Την αγανάκτηση να γίνει πιο μεγάλο ρίζωμα στον τόπο σας. Σε αυτό ήρθαμε να βοηθήσουμε! Δεν είστε μόνοι σας, σας δίνουμε πραγματικό χέρι βοήθειας και όλοι μαζί να παλέψουμε αυτό το "θεριό" που έχει ευθύνες και θα του τις καταλογίσουμε. Και θα ζητήσουμε τα ρέστα, και της Περιφέρειας και των δημοτικών αρχών και της κυβέρνησης που παίζουν κορόνα - γράμματα τη ζωή του λαού», σημείωσε η Χριστίνα Καραμαλίκη, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Χαρακτηριστικό είναι και το εξής που μεταφέρθηκε στους κατοίκους του Βόλου από τις εργατογειτονιές του Πειραιά για τη γνήσια ταξική αλληλεγγύη: Ανθρωπος του μεροκάματου που κινδύνεψε το σπίτι του από πλειστηριασμό στον Κορυδαλλό, βρέθηκε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, και από το υστέρημά του κατάφερε να συγκεντρώσει είδη ανάγκης για τους κατοίκους της Θεσσαλίας. «Καλή δύναμη σε όλους», ήταν η ευχή από τους συνδικαλιστές του Πειραιά, δίνοντας κουράγιο στους πληγέντες.

Εργαζόμενοι από τα συνδικάτα της Αθήνας βρέθηκαν επίσης στον νομό Τρικάλων, και συγκεκριμένα στη Φαρκαδόνα και στα Μεγάλα Καλύβια, βοηθώντας στην επισκευή σπιτιών, μεταφέροντας λάσπες και κατεστραμμένα έπιπλα. Στα Μεγάλα Καλύβια μετέβη και ομάδα γιατρών, για να προσφέρει βοήθεια στον χώρο που έχει διαμορφώσει η Συντονιστική Επιτροπή πλημμυροπαθών του χωριού.

«Ηρθαμε εδώ ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των σωματείων της Αθήνας, στηρίζοντας τη μεγαλειώδη προσπάθεια των κατοίκων. Υπάρχουν αυξημένες υγειονομικές ανάγκες εξαιτίας λοιμώξεων του αναπνευστικού, αλλεργιών, δερματικών παθήσεων κ.λπ. Το κράτος να πάρει άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα», δήλωσε η Δήμητρα Τσιουπρά, ειδικευόμενη στο Νοσοκομείο «Αττικόν».

«Από νωρίς το πρωί το χωριό μας υποδέχτηκε δυνάμεις συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, καθώς και ομάδα εθελοντών γιατρών. Η συγκίνηση των συγχωριανών ήταν μεγάλη», περιγράφει σε μήνυμά της η Επιτροπή Πληγέντων των Μεγάλων Καλυβιών και συνεχίζει:

«Από νωρίς το πρωί τους περιμέναμε στην πλατεία του χωριού για να τους υποδεχτούμε. Το χωριό μας και πολλά χωριά της Θεσσαλίας έχουμε νιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει κρατική γύμνια, τι σημαίνει ότι οι ζωές μας και των παιδιών μας είναι κόστος. Γι' αυτό, από την πρώτη στιγμή πήραμε την υπόθεση στα χέρια μας, καλώντας σε Γενική Συνέλευση του χωριού και ορίζοντας 20μελή Επιτροπή για να μπορέσουμε να οργανώσουμε μια δύσκολη κατάσταση, να σταθούμε όρθιοι και να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Εχουμε στήσει δίκτυο αλληλεγγύης και η Επιτροπή Πλημμυροπαθών Μεγάλων Καλυβιών σε καθημερινό επίπεδο μαζεύεται και συντονίζεται, ενημερώνει το χωριό για τις εξελίξεις. Προσπαθούμε να είναι μια ζωντανή διαδικασία. Η αλληλεγγύη που δεχόμαστε απ' όλο τον κόσμο, από σωματεία, από ομάδες που έχουνε φτιαχτεί από συγγενείς και φίλους μας στην Αθήνα, από μαζικούς φορείς, αποδεικνύει περίτρανα ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν του αγώνα».