Ο Εγκέλαδος της Πάρνηθας εξακολουθεί να χτυπάει το Λεκανοπέδιο Αττικής, ενάμιση χρόνο μετά τον καταστροφικό σεισμό του Σεπτέμβρη του 1999 και ενώ οι σεισμοπαθείς - ελέω της κυβερνητικής πολιτικής - δεν έχουν ακόμη αποκαταστήσει τα σπίτια τους. Συγκεκριμένα, χτες στις 2.12` το μεσημέρι, σημειώθηκε ασθενής σεισμική δόνηση μεγέθους 3,9 Ρίχτερ, η οποία όμως έγινε ιδιαίτερα αισθητή σε όλο το Λεκανοπέδιο, προκαλώντας εφιαλτικούς συνειρμούς και έντονη ανησυχία.

Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το επίκεντρο του σεισμού βρισκόταν στον ίδιο εστιακό χώρο της Πάρνηθας. «Πρόκειται για συνηθισμένο μετασεισμό που δεν εμπνέει καμία ανησυχία», δήλωσε η σεισμολόγος του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Ι. Πανοπούλου, η οποία εξήγησε πως ήταν αρκετά επιφανειακός και γι' αυτό έγινε τόσο αισθητός στο Λεκανοπέδιο.

Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Γ. Σταυρακάκης επισήμανε, εξάλλου, ότι «πρακτικά η μετασεισμική δραστηριότητα έχει τελειώσει, ωστόσο είναι σύνηθες σε αραιά χρονικά διαστήματα να συμβαίνουν δονήσεις τέτοιου μεγέθους». «Είναι πολύ σημαντικό - κατέληξε - που η δόνηση προέρχεται από τον ίδιο σεισμογόνο χώρο με το σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999».

Ο προσεισμικός έλεγχος και στη συνέχεια η ενίσχυση των παλαιότερων κτιρίων έναντι των σεισμών είναι μια ιδιαίτερα δαπανηρή υπόθεση, άρα πρόκειται για μια πολύ σημαντική πολιτική απόφαση για κάθε χώρα, μια απόφαση, ωστόσο, περίπου αναπόφευκτη, αν θέλουμε να περιοριστούν οι απώλειες σε ανθρώπους και να περιοριστεί η έκταση των καταστροφών στις κατασκευές.

Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα των Ελλήνων, Τούρκων και Αμερικανών ειδικών μηχανικών, που μετά την Αθήνα συνέχισαν να συζητούν το μέγα θέμα της αντισεισμικής θωράκισης στην Κωνσταντινούπολη.

Ο καθηγητής του ΑΠΘ Γ. Πενέλης, έπειτα μάλιστα από ειδική μελέτη, προσδιόρισε το κόστος εκτίμησης της αντισεισμικής κατάστασης ενός υφισταμένου κτιρίου σε 0,5 - 1% του αρχικού και συνολικού κόστους κατασκευής του, ενώ το κόστος των εργασιών ενίσχυσης που θα απαιτηθούν το προσδιόρισε σε 10% του αρχικού και συνολικού κόστους κατασκευής, επίσης.

Ο καθηγητής Θ. Τάσιος τόνισε ότι δε θα δίσταζε να εντάξει τις απαιτήσεις για αντισεισμική θωράκιση των οικισμών στο ευρύτερο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζοντας ότι οι επιστήμονες οφείλουν να προτείνουν και οι πολιτικοί να πάρουν τις αποφάσεις. «Οι αποφάσεις αυτές - τόνισε - δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι θα διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα».

Ακόμη πιο προκλητικές έγιναν οι διατάξεις του νομοσχεδίου για τις κατασκευαστικές εταιρίες, το τελικό κείμενο του οποίου δημοσιοποίησε χτες ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Ν. Αλευράς. Το νομοσχέδιο αυτό, όπως είναι γνωστό, προωθεί τη μονοπώληση του πακτωλού των μεγάλων έργων από λιγότερους από 10 μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους που θα δημιουργηθούν, ενώ, παράλληλα, οδηγεί στο κλείσιμο ή την εξαγορά χιλιάδων μικρομεσαίων εργοληπτικών επιχειρήσεων. Κι όλα αυτά συνοδεύονται από προκλητικές φοροαπαλλαγές και άλλα φορολογικά κίνητρα, που παρέχονται προς τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα συγχωνευτούν.

Η επιχείρηση, όπως τόνιζαν χτες κύκλοι των κατασκευαστών, θυμίζει λαίλαπα και επιδρομή των ορδών του Αττίλα πάνω στην κατασκευαστική βιομηχανία, η οποία γίνεται με μοναδικό σκοπό να ευνοηθούν κάποιοι μεγαλοεργολάβοι και να αποκτήσουν τη μερίδα του λέοντος από την τεράστια «πίτα» των δημοσίων έργων, που πρόκειται να γίνουν τα έξι επόμενα χρόνια (12 τρισ. δρχ.).

Ως μέσο για την επιχείρηση αυτή, η κυβέρνηση προωθεί διατάξεις για την επανάκριση των εργοληπτικών πτυχίων. Δημιουργεί, συγκεκριμένα, επτά νέες τάξεις πτυχίου, εκ των οποίων η 7η θα αποτελείται από ομίλους - κολοσσούς που θα δημιουργηθούν από τις μεγαλύτερες τεχνικές εταιρίες. Με τον τρόπο αυτό - τόνιζαν οι ίδιες πηγές - το 0,15% του κλάδου θα μονοπωλήσει πάνω από το 60% του ετήσιου τζίρου των έργων. Αντίθετα, με βάση τη βίαιη αναδιάρθρωση του κλάδου που προωθείται, αναμένεται να κλείσουν ή να πωληθούν στους μεγαλοεργολάβους περίπου 6.500 μικρομεσαίες εργοληπτικές εταιρίες.

Σε σχέση με τις προτάσεις που έδωσε στη δημοσιότητα για συζήτηση με τους φορείς το ΥΠΕΧΩΔΕ τον περασμένο Οκτώβρη, ελάχιστα πράγματα αλλάζουν, αλλά και αυτά προς το χειρότερο και προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης των μεγάλων εταιριών να απορροφήσουν τις μικρότερες.

Στο νομοσχέδιο περιέχονται, επίσης, σκανδαλώδη φορολογικά κίνητρα, όπως: Δεκαετής απαλλαγή από καταβολή φόρου εισοδήματος μη διανεμομένων κερδών. Αύξηση της δωρεάν επιχορήγησης από 10 σε 15% επί των επενδύσεων. Απαλλαγή από κάθε καταβολή φόρου στις αγοραπωλησίες μεταξύ των εταιριών που πρόκειται να γίνουν (πρόκειται για αγοραπωλησίες δισεκατομμυρίων, τη στιγμή που ο κάθε πολίτης για αγορά διαμερίσματος 10 εκατ. δρχ. υποχρεώνεται να πληρώσει φόρο 1 εκατ. δρχ.!).

Το νομοσχέδιο αυτό, που αν ψηφιστεί θα αρχίσει να εφαρμόζεται πλήρως από την 1 - 1 - 2002, το ΥΠΕΧΩΔΕ υπολογίζει να φέρει στη Βουλή σε ένα μήνα, καθώς εκκρεμούν η συνυπογραφή του από τους συναρμόδιους υπουργούς και η γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Αν και με πολλές επιφυλάξεις, ο σύμβουλος Επικρατείας Αθ. Ράντος κατά τη χτεσινή συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια του ΣτΕ τάχθηκε υπέρ της κατασκευής του εργοστασίου χρυσού της TVX στη Χαλκιδική. Σε περίπτωση που το δικαστήριο υιοθετήσει την πρόταση του εισηγητή, «η ευρύτερη περιοχή θα μετατραπεί σε κρανίου τόπο», όπως χαρακτηριστικά τόνισε στη χτεσινή δίκη ο νομικός εκπρόσωπος του Δήμου Σταγείρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το «πράσινο φως» για το εργοστάσιο είχε δώσει με σχετική γνωμοδότηση το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, ενώ η διοίκηση της ΓΣΕΕ έκανε παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ της TVX!

Αν και ο εισηγητής πρότεινε να απορριφθούν και οι επτά προσφυγές του Δήμου Σταγείρων, ωστόσο εξέφρασε επιφυλάξεις για την ορθότητα κάποιων πράξεων της διοίκησης, όπως η διάνοιξη δρόμων μέσα σε δασικές εκτάσεις κλπ. Πρότεινε να απορριφθούν όλες οι προσφυγές, αποδεχόμενος ότι ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και των αρχαιοτήτων που βρίσκονται στην περιοχή. Επίσης, επικαλούμενος τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ανέφερε ότι η μονάδα χρυσού βρίσκεται εκτός των ορίων της αρχαίας πόλης των Σταγείρων. Την ίδια στιγμή όμως διατύπωσε την άποψη ότι η Πολιτεία, με τη συμβολή ειδικών επιστημόνων, πρέπει να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ο νομικός εκπρόσωπος του Δήμου Σταγείρων έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για ολόκληρη την περιοχή από τη λειτουργία του εργοστασίου της πολυεθνικής. Ανέφερε ότι κατά την επεξεργασία των κοιτασμάτων χρυσού χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες αρσενικού, οι οποίες θα εναποτίθενται ως απόβλητα (κυανιούχα, αρσενικό, βαρέα μέταλλα, ξανθογονικά κλπ.) στη συνέχεια στην περιοχή, αφού δεν είναι εκμεταλλεύσιμες εμπορικά. Εξήγησε, επίσης, ότι οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές και για τη δασική περιοχή, όπως και για τους αρχαιολογικούς χώρους.

Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να εκδώσει την απόφασή του, αλλά, όπως φαίνεται, η δικαστική διαμάχη θα συνεχιστεί, αφού χτες κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ και ο εκπρόσωπος του Δήμου Αρναίας, ο οποίος στρέφεται κατά της από 18/9/2000 απόφασης έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων για τις εγκαταστάσεις του μεταλλείου και εργοστασίου χρυσού.