Ηδη, το μεγάλο «ψάρι έφαγε το μικρό» και τώρα έχουν αρχίσει να τρώγονται οι μεγαλοκαρχαρίες μεταξύ τους. Μάλιστα, άρχισε να διαφαίνεται η επικράτηση του ενός από αυτούς, του Π. Παναγόπουλου, ιδιοκτήτη του εταιρικού μεγαθηρίου της ακτοπλοΐας «Επιχειρήσεις Αττικής» (ή «Attica», όπως μετονομάστηκε σήμερα η εταιρία του).

Ο συγκεκριμένος εφοπλιστής φρόντισε να φανούν τουλάχιστον ως αστειότητες οι βαρύγδουπες δηλώσεις του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Κεφαλογιάννη στις 20 Ιούνη στη Βουλή για τη δήθεν «νέα πολιτική του ΥΕΝ στην ελληνική ακτοπλοΐα», η οποία «στηρίζει πολλά στον υγιή ανταγωνισμό, με στόχο την ύπαρξη ταχύτερων και ασφαλέστερων πλοίων, καλύτερων υπηρεσιών στα επιβατικά πλοία και ευνοϊκότερων τιμών για τους επιβάτες».

Την επομένη κιόλας των υπουργικών δηλώσεων, διαφάνηκε η πρόθεση Π. Παναγόπουλου να «ρουφήξει» την HFD, τη θυγατρική των «Μινωικών Γραμμών» (του δεύτερου ακτοπλοϊκού εταιρικού μεγαθηρίου), η οποία κατέχει περίπου το 75% του σημερινού ακτοπλοϊκού στόλου! Ο Π. Παναγόπουλος έχει ξεκινήσει σειρά συναντήσεων με τον πρόεδρο των «Μινωικών» Κ. Κληρονόμο, επιδιώκοντας να αποκτήσει το πακέτο των μετοχών που κατέχουν οι «Μινωικές» στην HFD και ανέρχεται στο 31,5%. Ταυτόχρονα, «παζαρεύει» και τα πακέτα που κατέχουν άλλοι μικρότεροι μέτοχοι, προκειμένου να αποκτήσει την πρωτοκαθεδρία στην εταιρία. Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με δημοσίευμα του ναυτιλιακού Τύπου, ο Π. Παναγόπουλος αποτελεί τη βιτρίνα, πίσω από την οποία βρίσκονται γερμανικά συμφέροντα. Ακόμα, ότι για την αγορά των μετοχών της HFD, φέρεται να συνεργάζεται με τον αγγλικό όμιλο «Sea Container». Και αυτό γιατί ο αγγλικός όμιλος έχει δείξει, επίσης, ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη ακτοπλοϊκή εταιρία.

Από την άλλη, οι «Μινωικές Γραμμές» παζαρεύουν τη συνένωσή τους με την ΑΝΕΚ, το τρίτο μεγαθήριο που κυριαρχεί στις ελληνικές θάλασσες. Μπορεί, επομένως, ο υπουργός και η κυβέρνησή του για να ξεγελάσουν το κόσμο να μιλούν περί ...«υγιούς ανταγωνισμού», όμως τα τρία ακτοπλοϊκά μεγαθήρια, ακολουθώντας τους γνωστούς καπιταλιστικούς νόμους και τη μυρωδιά του κέρδους, έχουν πάρει τις δικές τους αποφάσεις για ακόμα πιο ανελέητο ανταγωνισμό, για τη συγκέντρωση του πλούτου σε λιγότερα χέρια. Ανταγωνισμό, κυνήγι του υπερκέρδους, που έχει ήδη στοιχίσει πολύ ακριβά στον εργαζόμενο λαό, με τους 80 νεκρούς του «ΣΑΜΙΝΑ», τα πανάκριβα πλέον ακτοπλοϊκά εισιτήρια, τα δρομολόγια - θρίλερ με τα υποσυντήρητα και πανάρχαια ακτοπλοϊκά πλοία, με την παραπέρα υποβάθμιση της συγκοινωνιακής σύνδεσης όλων των ελληνικών νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα.

Για την ιστορία, αξίζει να συμπληρωθεί ένα ακόμα στοιχείο του ανταγωνισμού, ότι στην HFD, που είναι και πλοιοκτήτρια του τραγικού πλοίου «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», διευθύνων σύμβουλος είναι τώρα ο εφοπλιστής Γ. Στρίντζης, συνεταίρος του Π. Παναγόπουλου. Ακόμα, μέτοχος της HFD, είναι και ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΝΕΚ Ι. Βαρδινογιάννης...

Τα όσα έχουν διαδραματιστεί τα τελευταία χρόνια επιτρέπουν στους ναυτεργάτες, στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα των νησιών να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα, τόσο για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε πριν, αλλά και μετά το 1992, που ψηφίστηκε, με συνευθύνη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, ο κοινοτικός Κανονισμός 3577 για την κατάργηση του καμποτάζ, την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας στα πλαίσια της Συνθήκης του Μάαστριχτ, για την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου, υπηρεσιών, εμπορευμάτων, εργαζομένων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η συνολική αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και η προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, εκφράστηκε στην ακτοπλοΐα με την ψήφιση του νόμου 2931/2001 περί «Ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στις θαλάσσιες ενδομεταφορές», καθιστώντας τον κοινοτικό Κανονισμό 3577 εθνικό Δίκαιο.

Με βάση ακριβώς τον Κανονισμό, στο όνομα της ...θωράκισης των ελληνικών ακτοπλοϊκών εταιριών, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, δόθηκαν νέα προνόμια στους εφοπλιστές, ενισχύθηκε η ασυδοσία τους και η επιθετικότητά τους.

Φανερά ή υπόγεια, με τη βοήθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τη συνενοχή της ΝΔ, εταιρίες διαλύθηκαν, άλλες «φαγώθηκαν», με αποτέλεσμα, στο «έμπα» του 2000, να επικρατήσουν στην ακτοπλοΐα οι τρεις εταιρίες. Μάλιστα, οι «Μινωικές Γραμμές» βρέθηκαν να κατέχουν το μεγαλύτερο κομμάτι στον «ακτοπλοϊκό χάρτη». Μέσω της HFD, κατάφερε να αποκτήσει το 80% των ακτοπλοϊκών δρομολογίων, με στόλο συνολικά 85 πλοίων. Στη δεύτερη θέση, βρέθηκαν οι «Επιχειρήσεις Αττικής», οι οποίες πάτησαν πόδι στο Αιγαίο μέσω της εξαγοράς του 49% των μετοχών της εταιρίας «Γραμμές Στρίντζη», ενώ η ΑΝΕΚ μεγάλωσε «τρώγοντας» την πολύπαθη ΔΑΝΕ και μια σειρά μικρές κρητικές ακτοπλοϊκές εταιρίες, όπως η «Λασιθιωτική», η «Ρεθυμνιακή» και άλλες.

Ενδεικτικό είναι ότι οι «Μινωικές Γραμμές» ίδρυσαν την HFD με την απορρόφηση 20 ακτοπλοϊκών εταιριών! Ενώ, επί της ουσίας, η ΔΑΝΕ σχεδόν «δωρίστηκε» το 1999 στην ΑΝΕΚ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επί υπουργίας Στ. Σουμάκη στο ΥΕΝ.

Στα νησιά και στους ναυτεργάτες ήδη επικρατεί αγωνιστικός αναβρασμός με μπούσουλα τη διεκδίκηση φτηνών, σύγχρονων, απρόσκοπτων και ασφαλών ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, με πληρώματα που θα έχουν κατακτήσεις και δικαιώματα, συνολικά για ακτοπλοΐα προς όφελος όλων των εργαζομένων. Ο αγώνας που αρχίζει, και με τη σύσκεψη που θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο στη Χίο, έρχεται σε σύγκρουση με την εφοπλιστική ιδιοκτησία των πλοίων και την πολιτική που υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα.

Η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων («Μινωικές Γραμμές», «Επιχειρήσεις Αττικής» και ΑΝΕΚ) που λυμαίνονται αυτή την περίοδο τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και έχουν αναδειχτεί σε κράτος εν κράτει, θα διογκώνει συνεχώς τα προβλήματα, αφού λειτουργούν με γνώμονα την αύξηση των υπερκερδών τους και μόνο. Αδιάψευστο μάρτυρα αποτελούν και οι 400 ναυτεργάτες των πλοίων «ΔΙΑΓΟΡΑΣ», «ΡΟΔΟΣ» και «ΠΑΤΜΟΣ» της ΔΑΝΕ, οι οποίοι ήταν εγκαταλειμμένοι, από το μεγαλομέτοχο της ΔΑΝΕ Ι. Βαρδινογιάννη, στο λιμάνι του Πειραιά επί 6 περίπου μήνες, απλήρωτοι και τελικά πήραν, χάρη στον πολύμηνο αγώνα τους, μόνο ένα μέρος των δεδουλευμένων τους από το ΝΑΤ!

Ο αγώνας των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων των νησιών, των ναυτεργατών, θα είναι αποτελεσματικός όταν βλέπει μπροστά, αμφισβητεί την πηγή του κακού, και οργανώνεται συντονισμένα από θέση προοπτικής. Η ίδια η ζωή δείχνει ότι απαιτούνται ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Οι φτηνές και ασφαλείς ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι λαϊκό δικαίωμα και δεν είναι μοιραίο να είναι τσιφλίκι των εφοπλιστών.

Σε αυτή τη βάση το ΚΚΕ προβάλλει την επεξεργασμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση για τη δημιουργία του δημόσιου Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Γραμμών που θα κινείται στα πλαίσια μιας πολιτικής η οποία θα έχει σκοπό την ικανοποίηση των θαλάσσιων μεταφορικών αναγκών, την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος, το φτηνό εισιτήριο. Συνδέεται με την εφαρμογή κλαδικών πολιτικών για την ανάπτυξη των λιμανιών που ιδιωτικοποιούνται, της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας που «ψυχορραγεί» και της χαλυβουργίας, στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των παραγωγικών δυνατοτήτων και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Συνδέεται βέβαια με την προστασία και διεύρυνση των εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ναυτεργατών.

Το ΚΚΕ προβάλλει την πρόταση στους ναυτεργάτες, στους εργαζόμενους των νησιών, των λιμανιών και της ναυπηγικής βιομηχανίας, σ' όλο το λαό, καλώντας τους να συμβάλλουν στο χτίσιμο του κοινωνικοπολιτικού Μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική, στα πλαίσια της οργάνωσης της λαϊκής οικονομίας που θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη της ναυτιλίας, των ναυπηγείων, της χαλυβουργίας, ως λαϊκής περιουσίας και θα συμβάλει στην ευημερία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.