Πλούσιες είναι οι πρωτοβουλίες που λαμβάνονται από τις κατά τόπους Οργανώσεις του ΚΚΕ, για να τιμήσουν τα 100 χρόνια ηρωικής ζωής και δράσης του Κόμματος. Αξιόλογες κι αξιοπρόσεχτες είναι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που εντάσσονται μέχρι στιγμής σε αυτές τις πρωτοβουλίες, επιβεβαιώνοντας ότι αυτός ο πολιτισμός μπορεί να στηρίξει την πολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ, να ανοίξει νέους δρόμους στην παρέμβαση, να υπηρετήσει κι αυτός με το δικό του τρόπο και μέσα, την προβολή όλων όσων θέλουμε να αναδειχθούν και να κατακτηθούν μπροστά στα 100 χρόνια. Να αξιοποιηθούν τα καλλιτεχνικά μέσα παρέμβασής μας, να προβάλουμε τη δική μας Τέχνη, που «βάζει τη μοίρα του ανθρώπου στα δικά του χέρια», όπως έλεγε ο Μπρεχτ.

Εξάλλου, ειδικά και για τον τομέα του Πολιτισμού, έχει σημασία να προβληθεί και να γνωρίσουν ιδιαίτερα οι νέες γενιές το γεγονός ότι η ιδεολογία και πάλη του Κόμματός μας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για καλλιτεχνικά έργα με σπουδαία αισθητική αξία και πνοή, ενώ για μια μεγάλη ιστορική περίοδο συσπειρώθηκαν γύρω από το ΚΚΕ οι πιο λαμπροί και πρωτοπόροι δημιουργοί σε όλα τα πεδία της Τέχνης, που με το έργο τους άνοιξαν νέους δρόμους στην καλλιτεχνική εργασία. Εχει αξία να γίνει κτήμα η ζωή και κυρίως το έργο αυτών που μέσα από την τέχνη τους αφουγκράστηκαν, συνδέθηκαν κι εξέφρασαν τις αγωνίες, τις ελπίδες, τους αγώνες, την προοπτική του λαού μας. Να αναδειχθεί η κεντρική θέση που κατείχε η Τέχνη σε όλη τη δράση του ΚΚΕ, ακόμα και στις πιο σκληρές στιγμές της ταξικής πάλης, αυτές της παρανομίας, των φυλακών και των εξοριών, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι αυτή η Τέχνη μπορεί να αποτελέσει στήριγμα στον αγώνα, καθώς και την προσπάθεια του Κόμματός μας να ανυψώνει τον άνθρωπο σε όλο και πιο πολύπλευρη προσωπικότητα. Παράλληλα, μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις, δοκιμάζονται και τα ίδια τα καλλιτεχνικά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, παρακινούνται νέοι άνθρωποι στο να δημιουργήσουν, εξυπηρετείται ένας από τους βασικούς μας στόχους, που είναι η δημιουργία πρωτότυπου καλλιτεχνικού έργου από νέους καλλιτέχνες.

Ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί συχνά πολλά τέτοια παραδείγματα από τη δράση των Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ. Σήμερα επιλέγουμε να σταθούμε σε δύο πρόσφατες πετυχημένες εκδηλώσεις, που δείχνουν ότι η συλλογική δουλειά μελών και φίλων του Κόμματος, η επιλογή του θέματος, η έρευνα και η προσπάθεια καλλιτεχνικής απόδοσής του, δημιουργούν το έδαφος για μια πετυχημένη εκδήλωση.

Πιο συγκεκριμένα, την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή διοργανώθηκε εκδήλωση για το Θέατρο στην Αντίσταση, από την Τομεακή Οργάνωση Κέρκυρας, όπου παρουσιάστηκε από τη Θεατρική Ομάδα του ΠΑΜΕ το θεατρικό έργο «Η μάνα του αντάρτη» του Χάρη Σακελλαρίου.

Στην εισηγητική ομιλία, που πραγματοποιήθηκε από τη φιλόλογο Ρούλα Καρδάμη, σημειώθηκε ότι μία από τις λαμπρές στιγμές αυτής της εκατοντάχρονης πορείας του ΚΚΕ είναι τα χρόνια της Αντίστασης 1941-44 και αναφέρθηκε στο «θαύμα» που συντελέστηκε στην ελεύθερη Ελλάδα, τόσο με τους λαογέννητους λαϊκούς θεσμούς, όσο και με τη θεατρική δράση που αναπτύχθηκε στην ελεύθερη Ελλάδα, σημειώνοντας: «Κρίθηκε απαραίτητη η ανάπτυξη της πολιτιστικής δράσης και για να εμψυχωθεί το φρόνημα των αγωνιζόμενων ανταρτών και για να αναπτυχθεί ή να βελτιωθεί το μορφωτικό - πνευματικό επίπεδο του λαού. Είναι, επομένως, λαθεμένη και μονομερής η αντίληψη ότι η θεατρική - πολιτιστική δραστηριότητα στο βουνό ήταν κάτι το αυθόρμητο, αφού αντιθέτως ήταν μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού αναμόρφωσης του λαού».

Ακόμα, στο χώρο της εκδήλωσης κυκλοφορούσε πρόγραμμα για το έργο που παρουσιάστηκε, «Η μάνα του αντάρτη», που έδινε στο κοινό σημαντικές πληροφορίες. Γράφτηκε το 1943 στη Φθιώτιδα από τον Χάρη Σακελλαρίου, όταν είχε αναλάβει Τομεάρχης της ΕΠΟΝ σε χωριά της περιοχής. Ηταν το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψε με θέμα σχετικό με την Αντίσταση στα βουνά. Κάποια άλλα έργα που είχαν γραφτεί μέχρι τότε από άλλους και από εκείνον, είχαν πιο συγκεκριμένη θεματολογία (πείνα, πόλεμος) ή αναφέρονταν σε παλιότερες εποχές και δεν «άγγιζαν» ιδιαίτερα το κοινό. Η θερμή, λοιπόν, υποδοχή του συγκεκριμένου έργου από τους αντάρτες ήταν η αφορμή να γραφτούν πολλά έργα στη συνέχεια, που παρουσίαζαν τον αγώνα και τις δυσκολίες του, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυαν το αγωνιστικό φρόνημα με τα μηνύματα που εξέπεμπαν.

Μια άλλη αξιόλογη εκδήλωση ήταν το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, που παρουσιάστηκε την περασμένη Κυριακή από την ΚΟΒ Κέντρου - Αγ. Τριάδας Περιστερίου της ΠΟ Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής.

Δύο μήνες κράτησε η προετοιμασία, αλλά το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθεια. Δραματοποιημένη αφήγηση, ποιήματα, τραγούδια, βίντεο, όλα αυτά δεμένα αρμονικά, δημιουργούσαν μια ενότητα που επέτρεπε στο θεατή να γνωρίσει στοιχεία από τη ζωή του ποιητή, τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε, έδρασε και γαλουχήθηκε. Την επιλογή του να στρατευτεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα, το μεγαλείο της στρατευμένης τέχνης του.

Μιλώντας με την Μαρία Στρούπα, Γραμματέα της ΚΟΒ, ανέδειξε την ανάγκη να συνεχιστούν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, αφού όπως μας τόνισε: «Τέτοιες εκδηλώσεις σού ανοίγουν δρόμους, σου επιτρέπουν να ανοιχτείς ακόμα πιο πολύ, να αποκτήσεις δεσμούς. Σημαντικό στοιχείο είναι επίσης ότι δένεσαι πιο εύκολα με τους φίλους και οπαδούς του Κόμματος. Για παράδειγμα, σε αυτή την εκδήλωση συμμετείχαν πάνω από 20 συντελεστές, που ήταν μέλη και φίλοι του Κόμματος. Σημαντικό είναι, επίσης, ότι τέτοιες πρωτοβουλίες ευνοούν την ερασιτεχνική δημιουργία, όπου πολλές φορές μπορεί να αναδειχθεί κάτι πραγματικά αξιόλογο. Οπως και με τον Ρίτσο που είχαμε ασχοληθεί πριν 2,5 χρόνια, έτσι και με τον Χικμέτ, οδηγός μας ήταν το πλούσιο υλικό από τα Επιστημονικά Συνέδρια που διοργάνωσε γι' αυτούς τους σημαντικούς καλλιτέχνες η ΚΕ του ΚΚΕ».