Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, λέει ο λαός μας και το θυμηθήκαμε με αφορμή τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη Βουλή, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ολη αυτή η συζήτηση, λοιπόν, θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε μία φράση για το «παράλληλο πρόγραμμα», του υπουργού Υγείας, Ανδ. Ξανθού. Είπε: «Η κοινωνία έχει ανάγκη μια αίσθηση ανακούφισης, γιατί είναι ζορισμένη και δυσφορεί απέναντι στα μέτρα λιτότητας που εμπεριέχονται στη συμφωνία με τους δανειστές». Κυνικό μεν, αλλά αληθινό. Η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει μια «αίσθηση» ανακούφισης, που στην πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση, μια κοροϊδία, ένας αντιπερισπασμός ότι με τα συγκεκριμένα μέτρα, που αφορούν στον τομέα της Υγείας, υλοποιείται φιλολαϊκή πολιτική.

Αυτή είναι η επιδίωξη της κυβέρνησης. Να δημιουργήσει την αίσθηση στα λαϊκά στρώματα και όχι να θεσμοθετήσει για να λειτουργούν κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες δημόσιες και δωρεάν για όλους. Και την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση σχεδιάζει να περάσει το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, νέους φόρους, τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το «παράλληλο πρόγραμμα» έρχεται να το ρίξει σαν στάχτη στα μάτια του λαού για να κρύψει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της.

Αν δει κάποιος αναλυτικά τι περιέχει το «παράλληλο πρόγραμμα» και τι ακριβώς συζητήθηκε επ' αυτού χτες στη Βουλή, καθώς και τις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ (αναλυτικό ρεπορτάζ στις σελίδες 6 - 8 στο σημερινό «Ριζοσπάστη») θα διαπιστώσει εύκολα ότι μπορεί κάποια από τα μέτρα να απαντούν σε ορισμένα προβλήματα που υπάρχουν και οξύνονται εξαιτίας της κρίσης και της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων (άλλωστε, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπάθησαν να πάρουν μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας), δεν συνιστούν όμως αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.

Πολύ περισσότερο, υπάρχουν και διατάξεις που διευκολύνουν την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία (βλέπε λειτουργία του Νοσοκομείου Σαντορίνης σε καθεστώς ΑΕ).

Αυτό όμως που έχει σημασία να δούμε, είναι το πνεύμα που συνοδεύει το «παράλληλο πρόγραμμα», όπως το περιγράφει ο υφυπουργός Υγείας σε χτεσινή του συνέντευξη. Λέει λοιπόν: «Μπορούμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δρόμο, παρά το ασφυκτικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης». Αυτό είναι το πολιτικό «ζουμί» για την κυβέρνηση. Και αυτό είναι και το μεγαλύτερο ψέμα.

Ισχυρίζονται, δηλαδή, ότι μπορεί να υλοποιηθεί μια πολιτική υπέρ του λαού και ταυτόχρονα υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Την ίδια στιγμή που σχεδιάζουν από κοινού με τους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών μηχανισμών την αντιλαϊκή πολιτική για να ευνοηθεί το μεγάλο κεφάλαιο, εξαπατούν το λαό με φιλολαϊκά «παράλληλα» παραμύθια. Είναι μανούλες σ' αυτά τα κολπάκια.

Μέρα με τη μέρα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ενα πρόσωπο εχθρικό στο λαό και χαμογελαστό στο μεγάλο κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του.

Ο λαός να μην πέσει στην παγίδα που του στήνουν. Πραγματικό αντίδοτο στη φτώχεια όπου τον καταδικάζουν είναι η συμμαχία και ο οργανωμένος αγώνας για την ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ουσιαστική προστασία των ανέργων. Η πάλη για την ανατροπή του συστήματος που γεννάει φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό προκειμένου να ανακάμψει το κεφάλαιο.