Αν η συνεχής προβολή των ιδιαίτερα υψηλών κερδών που κάποιοι αποκομίζουν από την οδό Σοφοκλέους είναι η "σειρήνα", για να εμπλακούν στον χρηματιστηριακό τζόγο δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, το... "μέλι" βρίσκεται στο νομοσχέδιο για το Χρηματιστήριο που δόθηκε τη Δευτέρα στη δημοσιότητα. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που στόχος του είναι να προσφέρει στους μεγαλοεπιχειρηματίες ακόμα ευνοϊκότερους όρους εξασφάλισης κεφαλαίων και το οποίο, θεοποιώντας τη χρηματιστηριακή αισχροκέρδεια των λίγων, σπρώχνει τους πολλούς και ανυποψίαστους στα σαγόνια της κερδοσκοπίας του "ναού του καπιταλισμού".
***
Οταν στις αρχές της δεκαετίας η "Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεων", η γνωστή θυγατρική της πολυεθνικής Coca-Cola, μεθόδευε την εισβολή της στις αγορές των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, το πρώτο ζήτημα που τέθηκε ήταν η εξεύρεση συμπληρωματικών κεφαλαίων. Οι δρόμοι που μπορούσε να ακολουθήσει ήταν δύο: Ο πρώτος,να απευθυνθεί, όπως και μέχρι τότε, σε κάποια τράπεζα για να εξασφάλιζε τη σχετική χρηματοδότηση. Οι τράπεζες πάντα είναι πρόθυμες να συναλλάσσονται με "καλούς πελάτες" και γι' αυτό, άλλωστε, πάντα έχουν ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους (επιτόκια, περίοδοι χάριτος, χρόνος αποπληρωμής, διακανονισμοί κλπ.) για τη χορήγηση επιχειρηματικών δανείων. Ο δεύτερος,μια και επρόκειτο για επιχείρηση που πληρούσε τους σχετικούς όρους, ήταν να ζητήσει την είσοδό της στο Χρηματιστήριο Αξιών της Αθήνας, ώστε με το δέλεαρ της διανομής ενός μικρού και άνευ σημαντικής ουσίας για την επιχείρηση αριθμού μετοχών, να αντλούσε τα αναγκαία κεφάλαια από το κοινό, με το γνωστό πλέον σύστημα των δημοσίων εγγραφών. Τα επιτόκια των δανείων που πληρώνουν οι επιχειρηματίες στις τράπεζες - για την πρώτη περίπτωση - μπορεί να είναι χαμηλά, όμως λόγος γίνεται για κεφάλαια και τόκους που υπό κανονικές συνθήκες πρέπει να επιστραφούν στο αντίστοιχο πιστωτικό ίδρυμα. Στη δεύτερη περίπτωση, στην επιχείρηση εισρέουν κεφάλαια χωρίς να υπάρχει καμιά απολύτως υποχρέωση επιστροφής τους. Η μοναδική υποχρέωση, που αναλαμβάνει όποιος έχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών, είναι να δίνει ετήσιο μέρισμα σε όσους έχουν αποκτήσει μετοχές. Ενα ποσό, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα ευτελές και το οποίο δίνεται όταν, όπως και στο ύψος που θα καθορίσει αυτός που παίρνει τις αποφάσεις. Εντελώς ενδεικτικά ν' αναφέρουμε ότι αν κάποιος αγόρασε στα τέλη του προηγούμενου χρόνου μετοχές της συγκεκριμένης εταιρίας το μέρισμα που πήρε ήταν μόλις γύρω στο 1,1% του ποσού που πλήρωσε για να αποκτήσει τις μετοχές.
Η περίπτωση της συγκεκριμένης επιχείρησης σημειώθηκε μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για μια εταιρία γνωστή σε όλους μας. Το παράδειγμά της όμως και τα προηγούμενα χρόνια και τώρα, ακολουθούν δεκάδες άλλες, οι εκπρόσωποι των οποίων έχουν συνειδητοποιήσει ότι καλός καπιταλιστής είναι εκείνος που αποσπά τα μέγιστα δυνατά κέρδη για τα ελάχιστα δικά του κεφάλαια...
***
Παρά τον όγκο των σελίδων του νομοσχεδίου για το Χρηματιστήριο, η ουσία του κυβερνητικού πονήματος που παρουσίασε τη Δευτέρα ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, μπορεί να συμπυκνωθεί στα εξής: Οι "εκσυγχρονιστές" αμβλύνουν παραπέρα τα, έτσι κι αλλιώς αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας,κριτήρια για την είσοδο μιας επιχείρησης στο χρηματιστήριο, προκειμένου να θριαμβεύσει, σε ποιοτικά νέα και σε ιδιαίτερα μεγάλη κλίμακα από πλευράς όγκου, η βασική αρχή και η κεντρική ιδέα της ύπαρξης των χρηματιστηρίων, ως ιδρυμάτων άντλησης ιδιαίτερα φτηνών - πολλές φορές και εντελώς δωρεάν - κεφαλαίων από ενδιαφερόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες.
***
Μέχρι τώρα, για όσους θα αποφάσιζαν να αγοράσουν μετοχές κάποιας εισαγόμενης στο Χρηματιστήριο εταιρίας, δείκτης "εξασφάλισης" θεωρούνταν η ύπαρξη κερδών τουλάχιστον για τα πέντε τελευταία χρόνια. Τώρα, θα αρκεί μόνο, η επί τριετία δημοσίευση ισολογισμών. Μέχρι τώρα, δείκτης "φερεγγυότητας" των υπό εισαγωγή εταιριών, παρουσιαζόταν η υποχρέωση των επιχειρηματιών να καταβάλλουν και οι ίδιοι - αναλογικά με το ποσοστό μετοχών που κατέχουν - αντίστοιχα κεφάλαια στα ταμεία της εταιρίας. Τώρα, θα μπορούν να εισάγονται στο Χρηματιστήριο, χωρίς να βάζουν δεκάρα. Μέχρι τώρα "ασφαλιστική δικλείδα", ότι όσοι αγοράζουν μετοχές εισαγομένων στο Χρηματιστήριο εταιριών δε θα ήταν θύματα εκ προμελέτης, υποτίθεται πως αποτελούσε ο όρος της μεγάλης διασποράς των μετοχών στο κοινό. Τώρα, θα αρκεί να έχει μοιράσει ο εκάστοτε μεγαλοεπιχειρηματίας το 5% των μετοχών σε 500 άτομα, ώστε να έχει δικαίωμα να ζητήσει την εισαγωγή του στο Χρηματιστήριο, "προσφέροντας" όσες μετοχές κρίνει πως τον συμφέρει. Με δυο λόγια μέσα στα πιθανά σενάρια των οποίων μπορεί να γίνουμε μάρτυρες, αν "περάσει" το σχετικό νομοσχέδιο, είναι να δούμε κάποιον επιχειρηματία οι δουλιές του οποίου πάνε από το κακό στο χειρότερο, να χαρίζει το 5% των μετοχών του σε 100 συναλλασσόμενους μαζί του και σε 5 γνωστούς του σε καθέναν τους από μία μετοχή (σύνολο μετόχων 500), να δηλώνει στη συνέχεια ότι προτίθεται να εισάγει στο Χρηματιστήριο το 10% ή το 20% ας πούμε των μετοχών της επιχείρησής του να συγκεντρώνει κάποια δισεκατομμύρια και μετά... "πού τον είδατε πού τον απαντήσατε".
***
Η χρονική στιγμή που διάλεξε η κυβέρνηση να προωθήσει το σχετικό νομοσχέδιο δεν είναι τυχαία. Εχει προηγηθεί μιας ασύλληπτης έκτασης διαφημιστική, ουσιαστικά, εκστρατεία για τα δήθεν οφέλη και τα πλεονεκτήματα που υποτίθεται πως μπορεί να προσδοκά ο μέσος πολίτης από τον χρηματιστηριακό τζόγο. Κύριοι πρωταγωνιστές, πέραν από τους κυβερνώντες, το σύνολο σχεδόν των Μέσων Ενημέρωσης που καθημερινά βομβαρδίζουν για τις ασύλληπτες επιδόσεις που παρουσιάζουν οι δείκτες των τιμών στην οδό Σοφοκλέους, αποσιωπώντας, πλήρως και προκλητικά, το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο ανάμεσα στην εμφανιζόμενη μεγέθυνση των χρηματιστηριακών μεγεθών, με την πορεία της οικονομίας και την πραγματική ανάπτυξη της χώρας, το συμφέρον της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, την άμβλυνση της πολιτικής σκληρής λιτότητας κ.ο.κ. Αντίθετα, σπέρνουν το "δηλητήριο" του εύκολου κέρδους και του... πονηρού πλουτισμού, σαν δήθεν αντίβαρο στην εφαρμοζόμενη πολιτική και την κλιμάκωση της αντιλαϊκότητάς της, με τρόπο ώστε ορισμένες φορές ανυποψίαστοι αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές να θεωρούν πως ο χρηματιστηριακός τζόγος είναι κάτι που τους αφορά και ενδιαφέρει προσωπικά. Στην πραγματικότητα το ενδιαφέρον είναι άλλων. Ολων εκείνων, που καθορίζουν το σκοτεινό παιχνίδι της Σοφοκλέους και των οποίων πάγιο μέλημα είναι να αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των "παιχτών", με μοναδικό στόχο να βάζουν στο χέρι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από τις όποιες αποταμιεύσεις έχει το πλατύ κοινό στη διάθεσή του. Αποταμιεύσεις, που για μεν τους μεγαλοεπιχειρηματίες μεταμορφώνονται αυτόματα σε κεφάλαιο, ενώ για τους... καταθέτοντες τον οβολό τους μπορεί να γίνουν αέρας!
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Οι "εκσυγχρονιστές" αμβλύνουν παραπέρα τα, έτσι κι αλλιώς αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας, κριτήρια για την είσοδο μιας επιχείρησης στο χρηματιστήριο, προκειμένου να θριαμβεύσει, σε ποιοτικά νέα και σε ιδιαίτερα μεγάλη κλίμακα από πλευράς όγκου, η βασική αρχή και η κεντρική ιδέα της ύπαρξης των χρηματιστηρίων, ως ιδρυμάτων άντλησης ιδιαίτερα φτηνών - πολλές φορές και εντελώς δωρεάν - κεφαλαίων από ενδιαφερόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες
- Η κυβέρνηση αποφάσισε να "περάσει" με νόμο το Σεπτέμβρη το "επιχειρησιακό σχέδιο του ΟΣΕ" και τους νέους κανονισμούς εργασίας. Τι επιπτώσεις θα έχει η εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, τους σιδηροδρομικούς και το επιβατικό κοινό;
- Να ξεκαθαρίσουμε ότι το "επιχειρησιακό σχέδιο" καταρτίστηκε με γνώμονα την εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο των μεταφορών και όχι την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού σιδηροδρόμου προς όφελος της εθνικής οικονομίας και του επιβατικού κοινού. Στόχος της κυβέρνησης είναι ο διαμελισμός του ΟΣΕ σε θυγατρικές εταιρίες και μέσω αυτών η εκχώρηση των κερδοφόρων σιδηροδρομικών δραστηριοτήτων σε ιδιώτες. Το "επιχειρησιακό σχέδιο" προβλέπει τη δραστική συρρίκνωση του σιδηροδρομικού δικτύου και τον περιορισμό του στον άξονα Κόρινθος - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Ειδομένη, καθώς και το διαχωρισμό της υποδομής από την εκμετάλλευση. Αυτό, με άλλα λόγια, σημαίνει ότι στο κράτος θα παραμείνει μόνο η ευθύνη για τα δαπανηρά έργα συντήρησης και εκσυγχρονισμού της υποδομής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους Ελληνες φορολογούμενους. Από την άλλη, οι ιδιώτες θα μπορούν να δρομολογούν δικά τους τρένα στις γραμμές - "φιλέτο", καταβάλλοντας για τη χρήση του δικτύου ευτελές τίμημα, όπως γίνεται σήμερα με τις δύο ιδιωτικές εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Είναι σαφές δηλαδή ότι η κυβέρνηση λειτουργεί σαν πλασιέ των ιδιωτικών συμφερόντων. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, έχει αποφασίσει την εκχώρηση των εμπορευματικών μεταφορών, των μεγάλων σταθμών, του προαστιακού σιδηροδρόμου, των τουριστικών γραμμών κλπ. σε ιδιώτες. Ετσι, για να απαλλάξει τα νέα αφεντικά από κάθε "εργατικό βάρος", προωθεί την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Με τους αντεργατικούς κανονισμούς εργασίας επιχειρεί: Να καταργήσει το 8ωρο και να επαναφέρει ωράριο ημερήσιας απασχόλησης μέχρι και 12 ώρες! Να επιβάλει υποχρεωτικές μετατάξεις και να καταργήσει τις ειδικότητες, μετατρέποντας τους σιδηροδρομικούς σε εργαζόμενους για όλες τις δουλιές.
- Απέναντι σ' αυτές τις εξελίξεις ποια είναι η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου;
- Δυστυχώς, ενώ τα σχέδια της κυβέρνησης είναι γνωστά εδώ και 3 - 4 χρόνια, χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Παρά τις επανειλημμένες επισημάνσεις της ΔΕΣΚ για την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανάγκη άμεσης ενημέρωσης όλων των σιδηροδρομικών και οργάνωσης της αντίστασής τους απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια σε βάρος του ελληνικού σιδηροδρόμου, των εργαζομένων και του επιβατικού κοινού, οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΕΚ ροκάνιζαν το χρόνο, διαδίδοντας ότι δεν υπάρχει κανένα κυβερνητικό σχέδιο και ότι, δήθεν, αυτός είναι ο "αντιπολιτευτικός λόγος των κομμουνιστών". Βέβαια, όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, οι ηγεσίες αυτές υποχρεώθηκαν στην κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, τις οποίες, ωστόσο, υπονόμευσαν, με τη συμμετοχή τους στο διάλογο με τη διοίκηση. Ενα "διάλογο" με προειλημμένες αποφάσεις και γνωρίζοντας ότι η κυβέρνηση θα εκμεταλλευόταν το χρόνο για την εφαρμογή των σχεδίων της. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στην ΠΟΣ πρότεινε, στην τελευταία συνεδρίαση της διοίκησης της ομοσπονδίας, να γίνουν αποδεκτοί οι αντεργατικοί κανονισμοί, ενώ η ηγεσία της ΔΑΚΕ πρότεινε να συνεχιστεί ο ...διάλογος!
- Τι πρότεινε η ΔΕΣΚ και τι κρίνει ότι πρέπει να γίνει από δω και πέρα;
- Εμείς προτείναμε την καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής και την αποκάλυψη των στόχων που αυτή υπηρετεί. Ζητήσαμε, ν' αρχίσει εκστρατεία ενημέρωσης των σιδηροδρομικών και να παρθεί απόφαση οργάνωσης της αντίστασής τους ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια. Δυστυχώς, οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ απέτρεψαν τη λήψη απόφασης, διευκολύνοντας έτσι εξ αντικειμένου την κυβέρνηση στην εφαρμογή της πολιτικής της. Συνεπώς, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε κάθε σιδηροδρομικό ότι μ' αυτές τις ηγεσίες δεν μπορεί να περιμένει τίποτα. Ο αγώνας, η αντίσταση σ' αυτά τα σχέδια, πρέπει να οργανωθεί από τα κάτω. Οι σιδηροδρομικοί πρέπει με τον ενωτικό τους αγώνα να αποτρέψουν την ψήφιση των αντεργατικών κανονισμών εργασίας. Και αν ψηφιστούν, να τους ανατρέψουν αγωνιστικά στην πράξη. Οι επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές δίνουν μια ακόμα ευκαιρία στους σιδηροδρομικούς να καταδικάσουν με την ψήφο τους την πολιτική ξεπουλήματος του δημόσιου τομέα και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.
Ν. Κ.
Feeds
