Και να μην υπήρχε επεισόδιο στα Ιμια, έπρεπε να το προκαλέσουν.
Είναι μεγάλο αγγούρι η συμφωνία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την πλήρη διάλυση του δημόσιου συστήματος Παιδείας, ώστε να αφήσουν τις διαδηλώσεις να δώσουν τον τόνο. Εφτασαν σε τέτοιο σημείο πρόκλησης, ώστε από μια ολοήμερη κινητοποίηση χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων σε 40 πόλεις όλης της χώρας, να δείξουν για μερικά δευτερόλεπτα κάποια δήθεν επεισόδια, αυτά ακριβώς που χρειάζονται για να συντηρούν το μύθο του χρήσιμου στο ΠΑΣΟΚ «κινήματος», αυτά ακριβώς που χρειάζονται για να ενισχύουν τον αφορισμό «όπου διαδήλωση και κακό». Ειδικά οι βραδινές κινητοποιήσεις, για τα κανάλια δεν έγιναν ποτέ!
Εχουν προϊστορία: Με καυτή ακόμα τότε την πικρή εμπειρία από την επικράτηση της αντεπανάστασης και τη συνακόλουθη στα δικά μας προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ, πέρασαν από τη Βουλή στα μουλωχτά με 292 ψήφους το Μάαστριχτ, αργότερα έκαναν γαργάρα και το βασικό περιεχόμενο της Λισαβόνας, αυτό που διέτασσε την άμεση προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς.
Για να «ρυθμίσουν» την «άναρχη», όπως έλεγαν, κατάσταση στην αγορά εργασίας, πέρασαν ένα ολόκληρο πακέτο αντεργατικών ρυθμίσεων, έτσι που κάθε αναφορά στο 8ωρο σήμερα να ακούγεται σαν ανέκδοτο. Τώρα, για να «ρυθμίσουν» λένε και την «αναρχία» στο χώρο της εκπαίδευσης, σπεύδουν να ανατρέψουν ό,τι απόμεινε όρθιο. Είναι η αγωνία του καπιταλιστή για το ρυθμό αύξησης του ποσοστού κέρδους, αύξηση που δεν επιταχύνεται η ρημάδα τόσο και έτσι που να ανταποκρίνεται στις συνθήκες - απαιτήσεις του ανταγωνισμού. Αυτή η αγωνία είναι που επιβάλλει και την ανατροπή του άρθρου 16 και το νόμο - πλαίσιο που ακολουθεί άμεσα. Και θα 'ρθεις εσύ, διαδηλωτή, να δείξεις τον ένοχο, να προβάλεις το δικό σου θέλω; Δεν υπάρχεις!
Το ΠΑΣΟΚ δε συμφωνεί μ' όλα αυτά, γιατί ο πρόεδρός του κάνει κάποιος λάθος, αλλά γιατί αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος του. Ο,τι ψηφίζεται από λαϊκές μάζες δεν το μετατρέπει και σε λαϊκό κόμμα, όπως εξάλλου δεν είναι και η ΝΔ που επίσης ψηφίζεται από λαϊκές μάζες. Το ΠΑΣΟΚ, όπως σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε σοσιαλδημοκρατική εκδοχή, έχει αποστολή - ρόλο. Κι αν δεν τον παίξει τώρα, στα δύσκολα, πότε θα το κάνει; Οταν σηκώσει για τα καλά κεφάλι το εργατικό κίνημα; Κατανοητό το κλάμα του Αλαβάνου και της «Ελευθεροτυπίας», αλλά δε θα πάρουμε. Βρωμάει πολύ αυτό το ψάρι.
Ενα «εύγε» σ' όλο το μηχανισμό του ραδιοτηλεοπτικού «902», που με πενιχρά μέσα διατήρησε όλη τη μέρα ζωντανή τη μετάδοση κατευθείαν από το χώρο της διαδήλωσης. Ενας ακόμα λόγος για να υπερκαλυφτούν τα πλάνα της Εξόρμησης που είναι σε εξέλιξη.
ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΟ... ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ: «Ποιους να εμπιστευτούμε; Τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου που υποστηρίζουν με συνέπεια τις θέσεις τους για τα μη κρατικά ΑΕΙ την τελευταία εικοσαετία, ή εκείνους που τη μία είναι υπέρ της απαγόρευσης λειτουργίας των μη κρατικών ΑΕΙ, την άλλη υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 χωρίς προϋποθέσεις, την τρίτη υπέρ της αναθεώρησης αλλά με προϋποθέσεις; Η απάντηση είναι νομίζω αυτονόητη» (ο Μ. Κοττάκης στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).
ΤΑ ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ: «ο κ. Θ. Πάγκαλος επέστησε την προσοχή προς όλους ότι είναι μείζον ζήτημα να αναδειχθούν οι υπαρκτές διαφορές ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ώστε η κοινή γνώμη να μη θεωρήσει ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων» (το ρεπορτάζ στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).
ΣΥΝΕΠΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ: «Είναι εκτός της προοδευτικής δημοκρατικής πολιτικής λογικής του ΠΑΣΟΚ η συμπόρευσή του με τη Νέα Δημοκρατία (...) με την υποστήριξη της αναθεώρησης του άρθρου 16, δηλαδή με τη συμπόρευσή του με τη Νέα Δημοκρατία, τίθεται αντιμέτωπο με την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και αυτοπαγιδεύεται» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).
ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ; «Ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Αλαβάνος (ξανα)κάλεσε το ΠΑΣΟΚ "να λειτουργήσει ως αντιπολίτευση και να μην καλύπτει στο κεντρικό για την πολιτική ζωή θέμα του άρθρου 16 τις επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ"» (η καταγραφή στην «ΑΥΓΗ»).
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΧΙ: στην αναθεώρηση του άρθρου 16, στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις - Αποκλειστικά ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ!
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Είναι υπόθεση της κοινωνίας η επένδυση στην παιδεία
ΤΑ ΝΕΑ: Στις καταλήψεις το 16 αναστενάζει...
ΤΟ ΒΗΜΑ: Κρίσιμες ώρες για την Παιδεία
ΕΘΝΟΣ: ΦΙΜΩΤΡΟ Νο 16 στη Μαριέττα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ η εκπαιδευτική κοινότητα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Η ΠΑΙΔΕΙΑ δε... λουφάρει
Η ΑΥΓΗ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΝΑΙ στη δημόσια, δωρεάν Παιδεία ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ στη φανερή και την κρυφή ιδιωτικοποίηση της Παιδείας
Η ΝΙΚΗ: Εκλογές για την Παιδεία
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ο πρωθυπουργός στον Ε. Μεϊμαράκη για το κύκλωμα των απαλλαγών: Μη χαριστείτε σε κανέναν
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 9.876 νέες ευκαιρίες εργασίας
Η ΧΩΡΑ: Επίδομα έως τη σύνταξη σε άνεργους πενηντάρηδες
ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗ ΘΗΤΕΙΑ κατά 2 μήνες για να καλύψουν τα... κενά
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΘΗΤΕΙΑ σε Ναυτικό - Αεροπορία
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εκτός επιτήρησης τον Ιούνιο - Κλείνει η 3ετής περιπέτεια της απογραφής
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ μέχρι 100.000 ευρώ σε μικρομεσαίους
«Το σενάριο προβλέπει "επίθεση φιλίας" στον Γιώργο Παπανδρέου και επισήμανση των "παραπλήσιων θέσεων" κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το ζήτημα της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων (...) η επιχείρηση "συναίνεσης" εκδηλώνεται σε μια περίοδο βελτίωσης των σχέσεων του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά και ειδικότερα με το Συνασπισμό. Επιχειρείται, έτσι, να ναρκοθετηθούν όλες οι προοπτικές συνεννόησης μεταξύ των δυνάμεων της αντιπολίτευσης και να υπονομευτούν οι όποιες πιθανότητες συνεργασίας στα μέτωπα που εξακολουθεί να ανοίγει η κυβερνητική πολιτική» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).
«Κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα των συνδικάτων να έχουν άποψη για τα γενικότερα θέματα και να την υπερασπίζονται. Εκείνο που τους αμφισβητεί όχι μόνο η κοινωνία, αλλά και η επαγγελματική τους βάση είναι η αναχρονιστική τους θέση, αφού υπερασπίζονται όλες τις απαρχαιωμένες δομές της οικονομίας και έχουν εξελιχθεί στα μεγαλύτερα εμπόδια για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα» (ο Ν. Νικολάου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
«Από εδώ οι πολιτισμένοι, από εκεί οι μαύροι και οι Αραβες καθυστερημένοι. Λίγο με κυνισμό, λίγο με αλαζονεία, λίγο με ρατσισμό, λίγο με εφησυχασμό και λίγο με αδιαφορία, ξηλώνουμε ένα ένα τα οδοφράγματα αντίστασης, συνείδησης και αυτογνωσίας. Ετσι, αν και στα λόγια και τις φωτιές εναντίον, στην πράξη ανοχύρωτοι θεατές του Τζορτζ Μπους. Καταβροχθίζουμε και χωνεύουμε τηλεοπτικό θέαμα αληθινού ζεστού αίματος χιλιάδων αθώων όπως καταναλώνουμε χάμπουργκερ από το φασφουντάδικο της γωνίας. Από τον εθισμό στην απάθεια και από την απάθεια στον αμοραλισμό. Οι ανεξάρτητες εφεδρείες του χειρότερου ιμπεριαλισμού» (ο Δ. Δανίκας στα ΝΕΑ).