με τις χοντρές πατούσες τους γκρεμίζοντας τα σύνορα

με τα σκληρά ροζιασμένα χέρια τους σχεδιάζοντας πάνω στον κόκκινον ορίζοντα

τις φαρδιές χειρονομίες ενός καινούργιου πεπρωμένου.

Και πίσω έρχεται ο άνεμος

πίσω τους έρχεται ο μεγάλος άνεμος...

Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου...

Ενα μελωδικό σεργιάνι στις «γειτονιές του κόσμου» ήταν το μουσικό πρόγραμμα που άνοιξε την Παρασκευή την Κεντρική Σκηνή. Μέσα και από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα το Φεστιβάλ της ΚΝΕ έστειλε το δικό του μήνυμα απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ολοένα και κλιμακώνεται και ολοένα και περισσότερο βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν. Τραγούδια που διατράνωσαν ότι οι λαοί είναι οι μόνοι που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.

Τραγούδια από την Ελλάδα, την Ιταλία, την ΕΣΣΔ, την Ισπανία, τη Χιλή που γράφτηκαν σε άλλες εποχές... Εποχές τόσο ίδιες αλλά και τόσο μακρινές... Από τα αντάρτικα τραγούδια σε επαναστατικά τραγούδια απ' όλο τον κόσμο και από εκεί σε σπουδαία τραγούδια μεγάλων μας συνθετών, όπως του Θεοδωράκη, του Μικρούτσικου, του Λοΐζου, του Μαρκόπουλου κ.ά.

Τραγούδια που είδαν κατάματα τη ζωή... Τραγούδια που γράφτηκαν στη βοή της μάχης και στις ιαχές των συλλαλητηρίων αψηφώντας τη βία και τον θάνατο... Τραγούδια που γράφτηκαν σε δύσκολες εποχές... Τραγούδια που συνεχίζουν να εμπνέουν, να συγκινούν, να διαπαιδαγωγούν...

Και οι στίχοι του αφιερώματος μπλέκουν με τα λόγια μεγάλων ποιητών... Και οι φωνές των καλλιτεχνών ενώνονται με τις φωνές του πλήθους που έχει από νωρίς συγκεντρωθεί στην Κεντρική Σκηνή.

Η μουσική επιμέλεια ήταν του Θύμιου Παπαδόπουλου, ενώ η επιμέλεια των κειμένων του Διονύση Τσακνή. Το οπτικοακουστικό υλικό που προβαλλόταν είχε επιμεληθεί ο Σήφης Στάμου. Τραγούδησαν οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Πολυξένη Καράκογλου, Μίλτος Πασχαλίδης, Απόστολος Ρίζος, Μάκης Σεβίλογλου, Δ. Τσακνής. Επαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Κατσίκας, Μίμης Ντούτσουλης, Γιάννης Μπελώνης, Μανόλης Ανδρουλιδάκης, Δημήτρης Αγαθός, Πάρις Περυσινάκης, Θ. Παπαδόπουλος.

Μέσα από το ανέβασμα του έργου αποδείχτηκε η σπουδαία δουλειά που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ομάδας για να πετύχει κάθε φορά τον σκοπό της. Το δέσιμο και η συνεργασία της ομάδας, η αγάπη και το ενδιαφέρον που υπάρχει μεταξύ των μελών της, οι κοπιώδεις πρόβες, η μελέτη που έχει προηγηθεί για να γνωρίσουν τον συγγραφέα, το έργο, την εποχή που το δημιούργησε, ώστε να το κατανοήσουν καλύτερα, είναι όλα παρόντα.

Στο κατάμεστο θεατράκι του Πολιτισμού, μέσα από την αχλύ του παραμυθιού ταξίδεψαν το κοινό σε μια φανταστική χώρα, όπου κυριαρχούν ο ατομισμός και η αδράνεια. Ο βασιλιάς, φροντίζοντας μόνο για τη διασκέδαση και την καλοπέρασή του, αδειάζει το θησαυροφυλάκιο, κάνοντας τους κατοίκους να υποφέρουν... Η κήρυξη ενός πολέμου θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Τώρα ο λαός πρέπει να αποφασίσει αν θα χαθεί στην απογοήτευση ή θα πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» ουσιαστικά αποτελεί διασκευή του γνωστού ομώνυμου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα. Ενα βιβλίο που ο Καμπανέλλης αγαπούσε από παιδί.

Για την ιστορία, η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά το 1959 από τον νεοϊδρυθέντα θίασο «Νέο Θέατρο» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και της Μαρίας Αλκαίου με σκηνικά του Γ. Βακαλό και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, για να κατέβει γρήγορα από τη λογοκρισία, λόγω αντιδράσεων του παλατιού.

Οπως αναφέρθηκε, η φετινή παράσταση αφιερώνεται στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Ι. Καμπανέλλη, ανανεωτή και πρωτεργάτη της μεταπολεμικής νεοελληνικής σκηνής και στον αγαπημένο μας Κώστα Καζάκο.

Αλλωστε, ο Κ. Καζάκος το καλοκαίρι του 2020 είχε δεχτεί με χαρά να συνομιλήσει με τα μέλη της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, ο οποίος είχε συνεργαστεί μαζί του σε έργα που άφησαν εποχή, όπως «Το μεγάλο μας τσίρκο» και «Ο Εχθρός Λαός». Με τον δικό του, μοναδικό, παραστατικό τρόπο μίλησε για τον φίλο του Ι. Καμπανέλλη, τη θεατρική γραφή με τους υψηλούς συμβολισμούς της. Δεν δίστασε να μοιραστεί με τα μέλη της θεατρικής ομάδας τους προβληματισμούς γύρω από τον ρόλο της Τέχνης σήμερα, καθώς και τα «μυστικά» της θεατρικής τέχνης.

Η σκηνοθεσία ήταν του Γιώργου Τσαγκαράκη και η μουσική επιμέλεια του Στέφανου Χατζηαναγνώστου.

Λίγο πιο πέρα, στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων, την αυλαία άνοιγε ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, που με την καυστική σάτιρά του μοίρασε γέλιο στο κοινό που είχε γεμίσει από νωρίς τον χώρο.

Ο Χρ. Ζαραλίκος επί σκηνής