Ούτε δύο μέρες δεν κράτησαν τα έντονα καιρικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν από το απόγευμα της Τρίτης, αλλά στάθηκαν ικανά για να παραλύσουν τη μισή Ελλάδα... Επρόκειτο σίγουρα για ισχυρό κύμα κακοκαιρίας, αλλά όχι πρωτοφανές. Για τη "Δαντική κόλαση", όμως, που επακολούθησε υπεύθυνη δεν είναι μόνο η ένταση του καιρικού αυτού φαινομένου. Για μια ακόμη φορά η κρατική μηχανή βρέθηκε απροετοίμαστη και ασυντόνιστη, κάτω από την καθοδήγηση μιας ανάλγητης και - λίαν επιεικώς - αδρανούς κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που έδειχνε να τα έχει χάσει πολύ περισσότερο από όσους έπαθαν τις καταστροφές. Ετσι, κάθε είδους "Ξενοκράτες" και άλλα υποτιθέμενα σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, αποδείχτηκαν σχέδια επί χάρτου χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Και φτάσαμε στο σημείο να μείνουν εγκλωβισμένα για 24 περίπου ώρες πάνω από 100 άτομα στη σήραγγα του Αρτεμισίου με μόλις ένα μέτρο χιόνι!

Και, βέβαια, το αποτρόπαιο πρόσωπο της κυβερνητικής αναλγησίας ουδόλως μπορεί να διασώσει η Κυβερνητική Επιτροπή που συγκάλεσε εκτάκτως ο πρωθυπουργός χτες το απόγευμα, κατόπιν εορτής...

Οι ευθύνες της κυβέρνησης, όμως, όσο βαριές και αν είναι, δεν είναι μόνο αυτές. Είναι τουλάχιστον εγκληματικές, αν αναλογιστεί κανείς τις παραλείψεις της, που έχουν σχέση με τις εξαγγελίες της για αντιπλημμυρικά και άλλα έργα που είτε καρκινοβατούν για αρκετά χρόνια, είτε - στην καλύτερη περίπτωση - η εκτέλεσή τους δεν έχει ολοκληρωθεί παρά τις υποσχέσεις.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ασφαλώς αυτή της περιοχής των Ανω Λιοσίων, όπου μια έκταση 5.000 στρεμμάτων ξανάγινε λίμνη - όπως ακριβώς και πριν 4 χρόνια - με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν 1.000 σπίτια. Κι όμως, για την περιοχή αυτή εδώ και τέσσερα χρόνια περίσσεψαν οι υποσχέσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη και διαφόρων κυβερνητικών κλιμακίων για την εκτέλεση αντιπλημμυρικών και άλλων έργων. Θα τολμήσουν, άραγε, όλοι αυτοί να ξαναντικρίσουν στα μάτια και από κοντά τους κατοίκους; Πολύ φοβούμαστε πως ναι. Γιατί το θράσος τους είναι απύθμενο και η κάλπικη φαρέτρα της κοροϊδίας τους αστείρευτη... Με την ίδια θρασύτητα θα απευθυνθούν και στους κατοίκους του υπόλοιπου Θριάσιου κι ας βρίσκονται τα αντιπλημμυρικά έργα που τους υποσχέθηκαν ακόμη στις μελέτες. Ανενδοίαστα, δε θα διστάσουν να πουν "η φύση εκδικείται", όταν η πολιτική τους δεν έχει παραδώσει ούτε ένα ολοκληρωμένο αντιπλημμυρικό έργο στην Αττική κι όταν η ίδια αυτή πολιτική τους προκαλεί τα μπαζώματα των ρεμάτων, την αποψίλωση των δασών και την έξαρση των καταπατήσεων και της κάθε είδους αυθαιρεσίας κατά του περιβάλλοντος, που επιτείνουν, αν δεν προκαλούν, τις καταστροφικές θεομηνίες.

Οταν η εικόνα εκείνου του εφιαλτικού πρωινού της τελευταίας Κυριακής του Γενάρη του 1994 - που η Λίμνη των Ανω Λιοσίων έπαψε να 'ναι συνοικισμός και μετατράπηκε σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα - είναι ένα "τίποτα" μπροστά στο μέγεθος της χτεσινής καταστροφής, τότε σίγουρα δεν υπάρχουν λέξεις, δεν υπάρχει περιγραφή, δεν υπάρχει καταγγελία, που να μπορεί να αποδώσει στο έπακρο το συναίσθημα της αγανάκτησης. Μια αγανάκτηση, που έχει συγκεκριμένο - πλέον - στόχο, αφού οι βαρύγδουπες κυβερνητικές υποσχέσεις που δόθηκαν τότε απ' τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη δεν πρόλαβαν ακόμα να "στεγνώσουν" στα αυτιά των κατοίκων. Των κατοίκων, που τώρα καλούνται - για μια ακόμα φορά - να μαζέψουν μέσα απ' τις λάσπες, τα ψεύδη και την κοροϊδία, ό,τι απ' το βιος τους έχει απομείνει όρθιο...

Η χτεσινή εικόνα που παρουσίαζε η Λίμνη των Ανω Λιοσίων - με τους βατραχανθρώπους να κωπηλατούν στην ξηρά και μέσα στους οικισμούς για να απεγκλωβίσουν ανθρώπους, με τα σπίτια να 'χουν "εξαφανιστεί" απ' τα βρόχινα νερά που απεγνωσμένα ζητούσαν διέξοδο ή με τ' αυτοκίνητα που επέπλεαν σαν "βαρκούλες" - προκαλούσε κυριολεκτικά απόγνωση. "Τους εμπιστευτήκαμε τη ζωή μας κι αυτοί ξεδιάντροπα την πετούν στα λασπόνερα", μονολογούσε η Κωνσταντίνα Αναστασίου.Και το βλέμμα της ανεβοκατέβαινε, με αυτήν τη χαρακτηριστική ταχύτητα της απελπισίας, μια στην "πνιγμένη" περιοχή και μια στον "φορτωμένο" ακόμα ουρανό...

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του Δήμου Ανω Λιοσίων, έχουν πλημμυρίσει περισσότερα από 4.000 στρέμματα κατοικημένης γης, καταστροφή - δηλαδή - τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερη απ' αυτή του 1994. Σχεδόν ολοσχερώς έχουν πληγεί τέσσερις γειτονιές των Δήμων Α. Λιοσίων και Ζεφυρίου - το Κέντρο, ο Αγιος Νικόλαος, η Λίμνη και η Ζοφριά. Εως τις 7 χτες το πρωί, το τηλεφωνικό κέντρο του δήμου είχε δεχτεί πάνω από 1.000 κλήσεις, ενώ είχαν εγκλωβιστεί μέσα στα σπίτια τους περίπου 30 οικογένειες, οι οποίες απεγκλωβίστηκαν - αρκετές ώρες αργότερα - με τη βοήθεια των βατραχανθρώπων. Οσον αφορά την κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, δε δημιουργήθηκαν ιδιαίτερα προβλήματα, αφού από τις πρώτες πρωινές ώρες τα συνεργεία των Δήμων Ανω Λιοσίων και Ζεφυρίου, με τη βοήθεια συνεργείων που στάλθηκαν από το Δήμο Αθηναίων και το Δασαρχείο Πάρνηθας, βρέθηκαν στις πληγείσες περιοχές. Αργότερα, στις λιμνιασμένες γειτονιές, κατέφθασαν άνδρες της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ), δέκα βατραχάνθρωποι και μια διμοιρία (25 άνδρες) των Μονάδων Καταδρομών.

Οι κάτοικοι έστεκαν χτες στον κεντρικό δρόμο των Α. Λιοσίων, ανίκανοι να πλησιάσουν τα σπίτια τους. Εβλεπαν από μακριά να μην έχει απομείνει τίποτα κι ήταν ανήμποροι να το πιστέψουν. Η απελπισία και η οργή τους είχαν στόχο - κυρίως - τον δήμαρχο Α. Λιοσίων Ν. Παπαδήμα,που τους θυμάται μόνο όταν ...πνίγονται, αλλά και τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων που τους "έπνιξαν" στις υποσχέσεις.

"Εχουν πετάξει τη ζωή μας στις λάσπες. Κυριολεκτικά. Ηρθαμε εδώ πριν 18 χρόνια, χτίσαμε ένα σπιτάκι για να ζήσουμε κι εμείς σαν άνθρωποι. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε. Μια ζωή πεταμένη στις λάσπες", λέει η Κωνσταντίνα Αναστασίου και αναλύεται σε λυγμούς.

Το σπίτι της 50χρονης κυρα - Ελένης βρίσκεται 100 μέτρα από το κέντρο των Ανω Λιοσίων. "Πνιγμένο", στην κυριολεξία. Κάτοικος της περιοχής εδώ και 30 χρόνια, μετρά κι αυτή δύο ολοκληρωτικές καταστροφές μέσα σε τέσσερα χρόνια. "Παρ' όλα αυτά, έργα για τους κατοίκους δεν έγιναν. Ο,τι έργο γίνεται στην περιοχή, γίνεται μόνο για φιγούρα. Και όταν πλημμυρίζουμε, ο δήμαρχος έρχεται με βάρκες για να δείξει ότι ενδιαφέρεται", λέει αγανακτισμένη.

"Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Πού θα μείνουν οι αθλητές και οι τουρίστες; Δεν ενδιαφέρεται για το πού μένουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας; Και σάμπως τους ζητήσαμε τίποτα; Εναν αγωγό ομβρίων τους ζητήσαμε...", αναρωτιέται η Μαρία Σαββουλίδου.

"ΘΑ δοθούν 3,5 δισεκατομμύρια δραχμές για αντιπλημμυρικά έργα στους Δήμους Ανω Λιοσίων και Ζεφυρίου", "η Λίμνη ΘΑ γίνει πάρκο", "ΘΑ δοθούν κίνητρα για τη μετεγκατάσταση σε άλλες περιοχές εντός σχεδίου σε 200 τουλάχιστον ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων και κατοικιών, οι οποίες θα κατεδαφιστούν, απ' την περιοχή της Λίμνης", ήταν μερικές μόνο απ' τις "δεσμεύσεις" που εξήγγειλε, δέκα μέρες μετά την καταστροφή του 1994, ο Κ. Λαλιώτης.

"Αξιος" συμπαραστάτης του και τότε ο δήμαρχος Ανω Λιοσίων, Νίκος Παπαδήμας, ο οποίος, στην προσπάθειά του να "χαϊδέψει" τα αυτιά των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων, τα 'ριξε όλα στο ...σβέρκο της ΕΥΔΑΠ. Θυμόμαστε πολύ καλά την οργή και την αγανάκτηση του δημάρχου το πρωινό της Δευτέρας 31 Γενάρη 1994 - ούτε δυο μέρες μετά την πλημμύρα στη Λίμνη - όταν "ξεσπούσε" μπροστά στους δημοσιογράφους: "Από το 1992, ο Δήμος είχε προειδοποιήσει την ΕΥΔΑΠ ότι μια δυνατή βροχή μπορεί να αποβεί μοιραία για την περιοχή. Ωστόσο, η ΕΥΔΑΠ απέρριψε όλες τις επιστημονικές μελέτες του δήμου για αντιπλημμυρική προστασία των Ανω Λιοσίων". Συνεχίζοντας τότε το "ξέσπασμά" του, ο Ν. Παπαδήμας, είπε... και τι δεν είπε: "Για να μην ξαναεπαναληφθεί κάτι ανάλογο, επιβάλλεται να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, που θα στοιχίσουν περισσότερο από δέκα δισεκατομμύρια. Εκτός όμως από τα λεφτά, χρειάζεται και πολιτική βούληση...". Οσο για τις ευθύνες του δήμου: "Εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη. Πιέσαμε και πιέζουμε επανειλημμένα. Δε χρηματοδοτείται τίποτα".

Στο ίδιο πνεύμα, αλλά με περισσότερη ...έπαρση, κινήθηκαν και χτες οι δηλώσεις του Νίκου Παπαδήμα. Ουδέν σχόλιον για τη στάση και τις ευθύνες της κυβέρνησης ή του δήμου, πολλά σχόλια για την κωλυσιεργία της ΕΥΔΑΠ, "διανθισμένα" με το ύφος του "υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων"...

Δριμύ "κατηγορώ" κατά της κυβέρνησης και όσων στηρίζουν την πολιτική της, εξαπέλυσε με δήλωσή του στο "Ρ" ο Αντ. Χοροζάνης,νομαρχιακός σύμβουλος Δυτικής Αττικής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΝΑΣ), με αφορμή τις χτεσινές καταστροφικές πλημμύρες.

"Πριν από δέκα ημέρες συζητούσαμε στο νομαρχιακό συμβούλιο για τα έργα που έχει ανάγκη ο νομός μας. Η πλειοψηφία του Νομαρχιακού Συμβουλίου με επικεφαλής τον Νομάρχη Περ. Παπαπέτρου,ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγε ότι τα έργα που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Ενωση για το νομό μας από το 1994, βοηθάνε το νομό και τον αναπτύσσουν. Διαπιστώθηκε όμως μ' αυτή την πλημμύρα ότι αυτή τη στιγμή κανένα έργο που έχει ανάγκη ο νομός δεν προχωράει και δε γίνεται. Ακόμα, για τα δύο έργα αντιπλημμυρικής προστασίας στο Ζεφύρι και στο Σαρανταπόταμο,αναγκάστηκαν από τις προηγούμενες πλημμύρες να πουν ότι πρέπει να γίνουν. Αλλά μέχρι ν' αρχίσουν πέρασαν 2-3 χρόνια! Ετσι, πολλά από τα έργα που βρίσκονται ακόμα στις μελέτες καθυστερούν ανεπανόρθωτα", επισημαίνει ο Αντ. Χοροζάνης.

Ο νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ τόνισε ακόμα: "Οι δηλώσεις του νομάρχη και των άλλων παραγόντων της πολιτείας και της ΕΥΔΑΠ δε βάλανε το πρόβλημα σε σωστή διάσταση ότι δηλαδή η ευθύνη ανήκει στην πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της σημερινής. Αντίθετα, έριχναν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο. Μάλιστα, σήμερα, λόγω των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, όσοι έχουν σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση "χτυπάνε" την ΕΥΔΑΠ. Για μας είναι συνολική η ευθύνη της πολιτικής της κυβέρνησης. Οι δημόσιοι οργανισμοί απλά εφαρμόζουν αυτή την πολιτική. Η ΝΑΣ θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, έτσι ώστε να αποζημιωθούν οι πληγέντες που εισπράττουν αυτή την καταστροφική πολιτική".

"Για μια ακόμα φορά γινόμαστε μάρτυρες εκτεταμένων καταστροφών. Καταστροφές που πλήττουν ορισμένες περιοχές της χώρας και ιδιαίτερα το Λεκανοπέδιο της Αθήνας. Περιουσίες εξαφανίστηκαν, εγκαταστάσεις, δίκτυα, έργα υποδομής έπαθαν σοβαρές ζημιές. Και όλα αυτά με καιρικά φαινόμενα που δε θεωρούνται πρωτοφανή. Αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι:

• Οι προβαλλόμενες, κάθε φορά, δεσμεύσεις για έργα και παρεμβάσεις χάνουν κάθε έννοια και αποτελούν προσβολή στη νοημοσύνη του λαού, αφού τα έργα είναι ελάχιστα σε σχέση με τις ανάγκες, είναι αποσπασματικά, δεν εντάσσονται σε ένα δεσμευτικό πρόγραμμα με μακροχρόνιο ορίζοντα, κατασκευάζονται με προδιαγραφές που δεν αντιστοιχούν στις απαιτήσεις, αλλά κυρίως στα συμφέροντα των εργολάβων.
• Οι δημόσιες επενδύσεις κατευθύνονται σε έργα που επιβάλλονται από την ΕΕ, εξυπηρετούν τα υπερκέρδη των πολυεθνικών και όχι τις ανάγκες της χώρας. Τα πράγματα θα χειροτερεύουν τώρα που, στο όνομα της ΟΝΕ, έχουν ξεκινήσει δραματικές περικοπές για να φουσκώσουν τα κέρδη.

Παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων σε υπηρεσίες και οργανισμούς, γίνεται ξανά φανερή:

- Η έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού

- Η έλλειψη τεχνικού εξοπλισμού και ειδικευμένου προσωπικού, στην προσπάθεια που γίνεται για ιδιωτικοποίηση αυτών των Δημόσιων Οργανισμών.

Τα πολυδιαφημισμένα σχέδια αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών αποδεικνύονται τουλάχιστον ανεπαρκή, αφού σε όλα τα καιρικά φαινόμενα, ζέστη ή κρύο, βροχή ή ανομβρία, άπνοια ή άνεμο, μεγάλες περιοχές της χώρας και ιδιαίτερα το Λεκανοπέδιο λειτουργούν υποτυπωδώς.

Οσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, όσο το κέρδος είναι κυρίαρχο σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, οι καταστροφές θα συνεχίζονται. Η απαίτηση για ένα αξιόπιστο, επίκαιρο σχέδιο γίνεται επιτακτικά αναγκαία.

Οι μαζικοί φορείς των εργαζομένων, οι επιστημονικοί φορείς, η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες.

Μόνο η οργανωμένη λαϊκή δράση, που στο κέντρο της θα έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και όχι το κέρδος, μπορεί να ανακόψει αυτή την πορεία".

Στο Ζεφύρι οι καταστροφές ίσως να μην αγγίζουν αυτά τα νούμερα, ωστόσο είναι αρκετά μεγάλες ειδικά στην περιοχή της Κάτω Λίμνης. Πλημμύρισαν περίπου 20 σπίτια και δύο βιοτεχνίες, ενώ έχουν καταστραφεί ολοσχερώς - δέντρα, παγκάκια κλπ. - οι πλατείες Λαμπράκη και Παπαγρηγορίου. Ο δήμος έριξε αμέσως στη "μάχη" όσα μηχανήματα διέθετε, ωστόσο σημαντικά προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν στα δίκτυα ηλεκτροδότησης και τηλεφώνου της περιοχής.

Ο δήμαρχος Ζεφυρίου Γιάννης Λάππας,από νωρίς το πρωί, βρισκόταν κοντά στους κατοίκους που έχουν πληγεί στην περιοχή και μαζί με τα συνεργεία πρόσφερε ό,τι βοήθεια μπορούσαν.

"Αυτή η καταστροφή είναι αποτέλεσμα θεομηνίας, ωστόσο και για τις θεομηνίες οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα και να προβλέπουν και να παίρνουν μέτρα. Στη δική μας περίπτωση, η αιτία είναι η μη κατασκευή του αντιπλημμυρικού έργου του ρέματος Ευπειρίδων", υπογράμμισε.

Ο Γ. Λάππας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις υποσχέσεις που έδωσε το 1994 ο Κ. Λαλιώτης, προσδιορίζοντας μάλιστα πως τα αντιπλημμυρικά έργα θα ξεκινούσαν στην περιοχή τον Νοέμβρη του 1994. "Αν είχαν ξεκινήσει τότε, σήμερα δε θα υπήρχε πρόβλημα. Ομως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, το έργο καθυστέρησε δυόμισι χρόνια, με αποτέλεσμα να έχουμε τη σημερινή καταστροφή", επισήμανε.

Την ευθύνη για την κατάσταση που ξαναδημιουργήθηκε, υπογραμμίζει ο δήμαρχος, την έχει αποκλειστικά η κυβέρνηση. Ο Γ. Λάππας είπε χαρακτηριστικά: "Η πολιτεία έχει ευθύνες, αφού υπήρχε δυνατότητα να αποφευχθεί η σημερινή καταστροφή. Η πολιτεία πρέπει να αποζημιώσει τους κατοίκους. Γιατί έχει ευθύνες απέναντί τους".

Οι κάτοικοι των Ανω Λιοσίων καλούνται, για μια ακόμα φορά, να μαζέψουν μέσα απ' τις λάσπες, μέσα απ' τα ψεύδη και την κοροϊδία, ό,τι έχει απομείνει όρθιο απ' το βιος τους...

Το σπίτι της οικογένειας Σαββουλίδη, για 2η φορά μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια, "πνιγμένο" απ' την αδιαφορία και την προκλητικότητα των αρμοδίων

Τρεις φορές χειρότερη ήταν η εικόνα που παρουσίαζε χτες η Λίμνη των Ανω Λιοσίων, σε σχέση με την καταστροφή του 1994

Χρειάστηκε πάλι να κωπηλατήσουν στη... στεριά οι βατραχάνθρωποι για ν' απεγκλωβίσουν 30 οικογένειες...