ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ).-

Στις 24 Ιούλη, το Διαμερισματικό Δικαστήριο Ταγκάνσκ της Μόσχας αρνήθηκε, όχι μόνο να εκδικάσει την προσφυγή του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος - Επαναστατικού Κόμματος των Κομμουνιστών (ΚΕΚΡ-ΕΚΚ), σε σχέση με την άρνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης της Ρωσίας να επανακαταγράψει του κόμμα, αλλά ούτε και να εξηγήσει στους εκπροσώπους του κόμματος, που είχαν έρθει από διάφορες περιοχές και πόλεις της χώρας, την αιτία της άρνησης εκδίκασης της προσφυγής. Η βοηθός δικαστή απλώς ανακοίνωσε ότι, επειδή η δικαστής είναι απασχολημένη με άλλες υποθέσεις, η εκδίκαση της προσφυγής αναβάλλεται για τις 22 Οκτώβρη 2002.

Σχετικά μ' αυτό, χθες, 25 Ιούλη, οι συμπρόεδροι της ΚΕ του ΚΕΚΡ-ΕΚΚ, Βίκτορ Τιούλκιν και Ανατόλι Κριουτσκόφ, απέστειλαν στον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στη Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας, στον υπουργό Δικαιοσύνης της Ρωσίας και στα ΜΜΕ, δήλωση με τίτλο «Νομική αυθαιρεσία». Κατά τη γνώμη τους, «αυτές οι ενέργειες του Δικαστηρίου δεν είναι απλώς μια νέα κατάφωρη παραβίαση του νόμου "Για τα πολιτικά κόμματα" (άρθρο 20), αλλά είναι, πρακτικά, εμπαιγμός του Συντάγματος της Ρωσίας, που εγγυάται στους πολίτες το δικαίωμα να δημιουργούν πολιτικές οργανώσεις και μέσω αυτών να συμμετάσχουν στη συγκρότηση των αντιπροσωπευτικών οργάνων της κρατικής εξουσίας. Για άλλη μια φορά, καθυστερώντας την εξέταση του ζητήματος επί 4 μήνες πέρα από την προθεσμία που καθορίζει ο νόμος, το Δικαστήριο, μαζί με το υπουργείο Δικαιοσύνης, κλέβει κυνικά από το κόμμα τον απαραίτητο χρόνο για την εκπλήρωση όλων των παραπέρα προβλεπόμενων από το νόμο διαδικασιών καταγραφής των περιφερειακών οργανώσεων για τη συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές του 2003».

Στη συνέχεια, στη Δήλωση τονίζεται: «Το κόμμα μας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών για την Κρατική Δούμα, το 1999, υπήρξε η πρώτη εξωκοινοβουλευτική πολιτική δύναμη και είχε την υποστήριξη 1.350.000 ψηφοφόρων. Μη θέλοντας να εξετάσει στις καθορισμένες προθεσμίες το εμφανώς χαμένο για το υπουργείο Δικαιοσύνης ζήτημα - την άρνηση επανακαταγραφής με βάση επινοημένους λόγους, το Δικαστήριο παίζει το ρόλο της "νομικής" ράβδου στα βρώμικα χέρια των μαύρων πολιτικών τεχνολόγων. Μια και όλη αυτή η αυθαιρεσία γίνεται με πλήρη γνώση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, της Γενικής Εισαγγελίας, του υπουργείου Δικαιοσύνης και του ίδιου του εγγυητή του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας - του Προέδρου της Ρωσίας, τότε το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο: Εκτελείται μια πολιτική εντολή για την απομάκρυνση από το πολιτικό πεδίο ενός αντιπολιτευόμενου πραγματικού κομμουνιστικού κόμματος». Οι Τιούλκιν και Κριουτσκόφ απαιτούν να σταματήσει η άνομη αυθαιρεσία, να τηρηθούν το Σύνταγμα και οι νόμοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας και από τον Πρόεδρο - εγγυητή του Συντάγματος ζητούν να τηρήσει τον όρκο και τις άμεσες υποχρεώσεις του. Και η Δήλωση κλείνει με μια πολύ χαρακτηριστική έκφραση: «Ντροπή, κύριοι, πολύ βρώμικα δουλεύετε».

Από τη μεριά του, σε σχέση με την αναβολή για τις 22 Οκτώβρη 2002 της εκδίκασης της προσφυγής του ΚΕΚΡ-ΕΚΚ κατά του υπουργείου Δικαιοσύνης, ο καθηγητής, διδάκτορας Νομικών Επιστημών και συνήγορος υπεράσπισης του ΚΕΚΡ-ΕΚΚ Σεργκέι Μπαμπούριν, απηύθυνε ειδική καταγγελία στο Δικαστικό Σύλλογο για Αστικές Υποθέσεις του Δικαστηρίου πόλης της Μόσχας. Σημειώνει ότι η απόφαση αυτή παραβιάζει το άρθρο 20 του Ομοσπονδιακού νόμου «Για τα πολιτικά κόμματα», το οποίο προβλέπει την υποχρέωση του δικαστηρίου να εξετάσει, μέσα σ' ένα μήνα από την κατάθεσή της, την προσφυγή πολιτικού κόμματος κατά της άρνησης για την επανακαταγραφή του. Η εν λόγω απόφαση εμποδίζει τη δυνατότητα της παραπέρα προώθησης της υπόθεσης και ουσιαστικά παραβιάζει τα δικαιώματα των ψηφοφόρων, διότι σε περίπτωση ικανοποίησης της προσφυγής στη συνεδρίαση του δικαστηρίου στις 22 Οκτώβρη 2002, το ΚΕΚΡ-ΕΚΚ δε θα μπορέσει να συμμετάσχει στις εκλογές για την Κρατική Δούμα το Δεκέμβρη 2003. Ο Μπαμπούριν παρακαλεί το Δικαστικό Σύλλογο για Αστικές Υποθέσεις του Δικαστηρίου πόλης της Μόσχας να ακυρώσει την απόφαση της δικαστή που όρισε την εκδίκαση για τις 22 Οκτώβρη 2002 και να παρθεί απόφαση επί της ουσίας του ζητήματος, ώστε να εκδικαστεί η προσφυγή του ΚΕΚΡ-ΕΚΚ στην προβλεπόμενη από το νόμο προθεσμία.

Για τον Αύγουστο αναβλήθηκε τελικά η συνάντηση των προέδρων Βλαντίμιρ Πούτιν και Αλεξάντρ Λουκασένκο. Αν και αυτό ανακοινώθηκε μόλις λίγες ώρες πριν τη συνάντησή τους, δεν ξάφνιασε, μιας και τις τελευταίες μέρες έχει οξυνθεί η αντιπαλότητα ανάμεσα στις ηγεσίες των δύο χωρών, σχετικά με το μέλλον της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας. Αποκορύφωση αυτής της έντασης ήταν η υπόθεση των αγωγών, που διασχίζουν τη Λευκορωσία και που, όπως φαίνεται, η Λευκορωσία δεν τους αναγνωρίζει πλέον ως ρωσική ιδιοκτησία. Ετσι, ένα ακόμα ζήτημα μπήκε στην ατζέντα της προσεχούς συνάντησης των δύο Προέδρων. Στις 25/7/2002 η ρωσική εφημερίδα «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα», κάνει λόγο για προσπάθεια του Μινσκ να «τιμωρήσει» τη Μόσχα και «κρούει τον κώδωνα κινδύνου» για τα ρωσικά ιδιωτικά συμφέροντα στη Λευκορωσία, σημειώνοντας ότι «η ρωσική ιδιοκτησία στη Λευκορωσία κινδυνεύει από ολοκληρωτική απαλλοτρίωση». Είναι φανερό πως από ορισμένα ρωσικά ΜΜΕ γίνεται προσπάθεια μεγιστοποίησης του προβλήματος. Από την άλλη, όμως, και τα προβλήματα που έχουν προκύψει είναι ιδιαίτερα σοβαρά και έχουν βέβαια ως βάση τους τα οικονομικά συμφέροντα. Ετσι είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λουκασένκο δήλωσε πως αιτία της αναβολής της συνάντησης δεν ήταν μόνο το γεγονός της συγκομιδής των σιτηρών (!) στη Λευκορωσία, αλλά και η αδυναμία της Μόσχας να τηρήσει τη συμφωνία και να δεχτεί ενιαίες τιμές για το πετρέλαιο και τα παράγωγά του στο έδαφος της Ενωσης (δηλαδή και στη Λευκορωσία). Από την άλλη, οι διάφοροι Ρώσοι «μεγαλοκαπιταλιστές», και τα ΜΜΕ που αυτοί ελέγχουν, κατηγορούν τον Λουκασένκο ότι δεν έχει τηρήσει τις προφορικές υποσχέσεις που έχει δώσει σχετικά με την ιδιωτικοποίηση (την αγορά από ρωσικά κεφάλαια) μεγάλων κρατικών επιχειρήσεων της Λευκορωσίας, όπως είναι τα διυλιστήρια «ΜΠΕΛΝΕΦΤΧΙΜ» (για τα οποία ενδιαφέρονται οι ρωσικές «ΛΟΥΚΟΪΛ», «ΓΙΟΥΚΟΣ», «ΣΟΡΓΚΟΥΤΝΕΦΤ»), άλλοι τομείς, όπως το μεγάλο εργοστάσιο μπίρας «ΚΡΙΝΙΤΣΑ» (ενδιαφέρεται η ρωσική «ΜΠΑΛΤΙΚΑ»), καθώς και η κινητή τηλεφωνία (η ρωσική MTC) κ.ά.

Μπορεί βέβαια στην «πρώτη γραμμή» να μένουν τα οικονομικά προβλήματα, αλλά και τα πολιτικά που προκύπτουν είναι εξίσου σημαντικά. Πέρα από τη δομή του μελλοντικού Ενωσιακού κράτους, μεγάλη πίεση ασκείται σήμερα στη Λευκορωσία και από τη μεριά της Ρωσίας, για να αποδεχτεί τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, να κάνει και αυτή προσπάθειες ενσωμάτωσης στις λεγόμενες «ευρωατλαντικές δομές». Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε, η Δανία, που προεδρεύει στην ΕΕ έχει επεξεργαστεί από κοινού με τη Ρωσία ένα σχέδιο «συνεργασίας» με τη Ρωσία. Ανάμεσα στα άλλα που εκεί προβλέπονται, είναι και η ενεργότερη «προσέλκυση» των «δυνάμεων» της Ρωσίας από την ΕΕ, για την επίλυση συγκρούσεων στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ. Αναφέρονται η Μολδαβία, οι χώρες της Υπερκαυκασίας και η Λευκορωσία (!) Για την τελευταία διευκρινίζεται πως λόγος γίνεται για τη σύγκρουσή της με τις «διεθνείς οργανώσεις»! Πάντως, στη σύσκεψη στις 24/7/2002 με στελέχη των υπουργείων Εξωτερικών, Οικονομίας και Εμπόριο, ο Λουκασένκο σημείωσε ότι «θα πρέπει να σταματήσουμε να υποκλινόμαστε μπροστά σε διάφορες ευρωπαϊκές δομές, και ιδιαίτερα απέναντι σε τέτοιες όπως είναι ο ΟΑΣΕ». Αγνωστο όμως είναι αν η ρωσική οικονομική «πίεση», που αναμένεται έντονα να ασκηθεί τους αμέσως επόμενους μήνες, κάνει τον Λουκασένκο να αλλάξει γνώμη. Εκείνο που ορισμένοι όμως αναλυτές τονίζουν, είναι πως η Λευκορωσία είναι από πολλές απόψεις (εδαφική, πολιτισμική, πολιτική, οικονομική κ.ά.) πιο κοντά στη Ρωσία, απ' ό,τι ήταν, για παράδειγμα, η Γιουγκοσλαβία. Ετσι, μια πιθανή προσπάθεια αποσταθεροποίησής της, περικλείει για τους κυρίαρχους κύκλους της Ρωσίας τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης της κατάστασης και στην ίδια τη Ρωσία.

ΣΡΙΝΑΓΚΑΡ.-

Τέσσερις επιθέσεις με χειροβομβίδες μέσα σε 24 ώρες έκαναν άγνωστοι κατά διαβατών στο Κασμίρ, με αποτέλεσμα ένας κάτοικος της περιοχής να βρει το θάνατο και άλλοι τουλάχιστον 45 να τραυματιστούν, ανακοίνωσαν οι αρχές του κρατιδίου. Οι επιθέσεις σημειώνονται ελάχιστες ημέρες πριν τις επισκέψεις στην περιοχή του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για την ΚΕΠΑ Χαβιέ Σολάνα και του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, με σκοπό την «αποκλιμάκωση της έντασης» μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν με αφορμή το διαφιλονικούμενο κρατίδιο.