Με «τυφλοσούρτη» τις ειδικότερες κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως προκύπτουν από τις Οδηγίες της και τις γενικότερες κατευθύνσεις της Στρατηγικής της Λισαβόνας, η κυβέρνηση επισπεύδει μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να προσαρμοστεί το εθνικό θεσμικό πλαίσιο σε όσα απαιτούν οι νέες ενιαίες εσωτερικές αγορές που προωθεί άμεσα η Κομισιόν. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το υπό κατάρτιση νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, για το οποίο ενημέρωσε χτες τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, περί της απλοποίησης των διαδικασιών ίδρυσης νέων επιχειρήσεων και μείωσης των σταδίων που απαιτούνται, από 17-18 βήματα σε 3-4, όπως δήλωσε μετά τη συνάντηση ο υπουργός.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις Χατζηδάκη, σκοπός είναι «να γίνει πιο εύκολη η ζωή των νέων επιχειρηματιών και ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Ωστόσο, στην καλύτερη περίπτωση, θα ποτιστεί και η «γλάστρα» μαζί με τον «βασιλικό», αφού μόνο τις ελληνικές μικρές επιχειρήσεις δεν έχει στην πολιτική σκέψη της η κυβέρνηση. Αντίθετα, οι πρόσφατες ρυθμίσεις: Για τη διευκόλυνση των διασυνοριακών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Η κατάθεση νομοσχεδίου για την οδηγία Μπολκεστάιν για την «απελευθέρωση» των υπηρεσιών. Το επόμενο βήμα που θα είναι η κατάργηση των «κλειστών» επαγγελμάτων, έως και το νομοσχέδιο που κατατέθηκε χτες στη Βουλή από το υπουργείο Ανάπτυξης για τη συμμόρφωση με το Κοινοτικό Δίκαιο σε ό,τι αφορά τους ετήσιους ενοποιημένους λογαριασμούς των επιχειρήσεων, καθώς και άλλες σχετικές ρυθμίσεις, δείχνουν με σαφήνεια ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει το έδαφος για την είσοδο και δραστηριοποίηση ξένων μεγάλων επιχειρήσεων με όρους και προϋποθέσεις που ήδη ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και με ένταση, που αναμένεται να πολλαπλασιάσει τις πιέσεις που δέχονται σήμερα ακριβώς οι μικρές ελληνικές επιχειρήσεις στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τα ελεύθερα επαγγέλματα, αλλά και οι εργαζόμενοι.

Στο ίδιο πνεύμα εντάσσονται και οι ρυθμίσεις που θα προωθήσει η κυβέρνηση για τις κρατικές προμήθειες, όπου οι διεργασίες είναι έντονες τα τελευταία χρόνια. Στη χθεσινή συνάντηση με τον πρωθυπουργό συζητήθηκε και αυτό το θέμα. Ο Κ. Χατζηδάκης μίλησε για σχεδιαζόμενη παρέμβαση, ώστε να εκμεταλλευτούν οι δυνατότητες του διαδικτύου στην επίτευξη μεγαλύτερης διαφάνειας. Στην ουσία, πρόκειται για άλλη μια μετατροπή σε ένα περιβάλλον «εργασίας» που γνωρίζει καλά και ξέρει να εκμεταλλευτεί το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο.

Σχετικά με τη μείωση του χρόνου ίδρυσης επιχειρήσεων, πρέπει να επισημανθεί, επίσης, ότι η έννοια της «απλοποίησης» των διαδικασιών βασίστηκε σε υπαρκτά προβλήματα γραφειοκρατίας που ταλαιπωρούν συνολικά και κύρια τους εργαζόμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, για να μετατραπεί από την κυβέρνηση και τους μεγαλοεπιχειρηματίες σε εργαλείο κατάργησης όρων και προϋποθέσεων επιχειρηματικής δράσης που εμποδίζουν τα σχέδιά τους. Αντί, λοιπόν, να επισπεύδονται οι διαδικασίες, καταργούνται προς το συμφέρον της απρόσκοπτης κερδοφορίας.

Τέλος, το σχέδιο νόμου, που κατατέθηκε στη Βουλή, προβλέπει ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις οφείλουν να εντάσσουν στους ετήσιους λογαριασμούς τους περισσότερα στοιχεία για τις συμφωνίες που συνάπτουν. Σε περίπτωση συγχώνευσης ή διάσπασης, δε θα εξετάζεται το θέμα εάν υπάρχει ομοφωνία των μετόχων. Θα δίνονται, επίσης, περισσότερες πληροφορίες για την εταιρική διακυβέρνηση και τη διαχείριση κινδύνων.

«Οχημα» για την περαιτέρω είσοδο ιδιωτικών εταιρειών στο παραγωγικό δυναμικό της ΔΕΗ και στο πεδίο αντικατάστασης υφιστάμενων μονάδων, φαίνεται ότι αποτελούν οι καθυστερήσεις και τα εμπόδια που έχουν εμφανιστεί στην πορεία κατασκευής μιας σειράς ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων της. Ο επικεφαλής της Επιχείρησης Τ. Αθανασόπουλος, σε συνάντηση που είχε με τη διοίκηση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να γίνει από κοινοπρακτικό σχήμα η μονάδα ΜΕΛΙΤΗ ΙΙ στη Φλώρινα, με τη ΔΕΗ να έχει το 51%!

Στο μεταξύ, η ΔΕΗ επιβεβαίωσε επί της ουσίας, με χτεσινή της ανακοίνωση, ότι εξετάζει την προοπτική της πυρηνικής ενέργειας, με βασικό γνώμονα τα κέρδη που μπορεί να αποφέρει στους μεγαλομετόχους της και ως αντιστάθμισμα για την απόφαση της κυβέρνησης να μην αναπτυχθούν μονάδες με καύσιμο λιθάνθρακα. Η Επιχείρηση υποστηρίζει ότι «ουδέποτε σχεδίασε ή σχεδιάζει την ανάπτυξη πυρηνικών μονάδων», ωστόσο αντίθετες εντυπώσεις προκαλεί το απόσπασμα επιστολής της διοίκησης που στάλθηκε πρόσφατα στο Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής, το οποίο η ίδια η Επιχείρηση κοινοποιεί και στο οποίο αναφέρεται για τις μονάδες καύσης άνθρακα: «Εάν όμως τις αποκλείσουμε λόγω της προστασίας του περιβάλλοντος»... «τότε εφόσον δεν μπορούμε να αφήσουμε τις επόμενες γενιές χωρίς ασφαλή, αξιόπιστο και φθηνό ενεργειακό εφοδιασμό, η εναλλακτική λύση θα ήταν να εξεταστεί η πυρηνική ενέργεια». Ο θόρυβος που ξέσπασε και με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι εναντίον της εγκατάστασης πυρηνικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, ανάγκασε χτες τον υπουργό Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη να δηλώσει ότι η πυρηνική ενέργεια «δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης». Μια δήλωση που, παρ' όλα αυτά, δεν αντικρούει κατηγορηματικά την πυρηνική προοπτική που επιδιώκουν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Σχετικά με τις νέες μονάδες που προωθεί η ΔΕΗ, ο διαγωνισμός για την κατασκευή της λιγνιτικής μονάδας ΜΕΛΙΤΗ ΙΙ είχε καταλήξει άγονος, αφού δεν εκδηλώθηκε ενδιαφέρον. Η διοίκηση της ΔΕΗ καθυστερεί την επαναπροκήρυξη, συνδέοντάς την με την κατάληξη του διαγωνισμού για την εκμετάλλευση του κοντινού λιγνιτωρυχείου της Βεύης. Για τη μονάδα φυσικού αερίου στο Αλιβέρι, η διοίκηση της Επιχείρησης δηλώνει στην ανακοίνωσή της ότι αναμένεται σύντομα να αρχίσει η κατασκευή της. Για τη μονάδα ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ V, η κατασκευή της εξαρτάται από τις απαλλοτριώσεις των κοντινών οικισμών. Στη Μεγαλόπολη, ισχυρό είναι το ενδεχόμενο ακύρωσης της νέας μονάδας φυσικού αερίου, λόγω αδυναμίας του ΔΕΣΦΑ να κατασκευάσει αγωγό σύνδεσης στις ορισμένες ημερομηνίες.

Η ΔΕΗ ανακοίνωσε ότι χτες κατατέθηκε η προσφορά της κοινοπραξίας, στην οποία συμμετέχει με τον όμιλο Ρέστη, στο διαγωνισμό της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου για το 45% της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού «Electroprivreda».

Στα δύσκολα τους στήριξαν με 28 δισ. ευρώ και σήμερα διαπιστώνουν ότι οι τραπεζίτες συνεχίζουν την κερδοσκοπική τους πρακτική.

Στη ...διαπίστωση αυτή προέβη το Συμβούλιο Εποπτείας για το πρόγραμμα ρευστότητας των τραπεζών, το οποίο συνεδρίασε χτες με τη συμμετοχή του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι το τελευταίο τρίμηνο τα περιθώρια των τραπεζικών επιτοκίων έχουν διευρυνθεί σημαντικά, σε σχέση με τα αντίστοιχα περιθώρια των επιτοκίων της ευρωζώνης και ως εκ τούτου θα ζητηθεί από τις τράπεζες να τα περιορίσουν. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά κατά την οποία κυβερνητικοί παράγοντες διαπιστώνουν ότι οι τράπεζες κερδοσκοπούν με τα επιτόκια, χωρίς αυτό να θίξει στο ελάχιστο τις τελευταίες. Αλλωστε, είναι ο νόμος για την «απελευθέρωση» του τραπεζικού συστήματος, τον οποίο προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, που επιτρέπει στις τράπεζες να διαμορφώνουν «ελεύθερα» όχι μόνο τα επιτόκια, αλλά και τις ληστρικές προμήθειες που τιμολογούν για τη διεκπεραίωση τραπεζικών εργασιών.

Το Συμβούλιο εξάλλου έκρινε ικανοποιητικό το ρυθμό πιστωτικής επέκτασης (παροχή δανείων από τις τράπεζες σε ιδιώτες και επιχειρήσεις) που σημειώθηκε το πεντάμηνο Γενάρης - Μάης 2009, που ανήλθε στο 8,8%, τη στιγμή που στην ευρωζώνη η πιστωτική επέκταση σημείωσε αύξηση 3,3%. Στόχος της κυβέρνησης για το 2009, είναι ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης να διατηρηθεί στο 10%.

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Ανάπτυξης (Μεσογείων), την ερχόμενη Τρίτη 21 του Ιούλη στις 10 το πρωί, προγραμματίζει η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), διεκδικώντας την άμεση λήψη μέτρων ανακούφισης των επαγγελματοβιοτεχνών.

Η ΟΒΣΑ ζητά μέτρα κατά των εισαγωγών για προϊόντα που παράγει η εγχώρια βιοτεχνία, να μπει φρένο στην ξέφρενη επέκταση των πολυκαταστημάτων, για λογαριασμό των οποίων καταργούνται «ενοχλητικές» διατάξεις, να ληφθούν μέτρα για την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας με την ενίσχυση και της λαϊκής στέγης, να αυξηθεί στο 45% η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου.