Μόνο ως εμπαιγμός απέναντι στους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας μπορεί να χαρακτηριστεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με τίτλο «Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων και άλλες διατάξεις», για το οποίο η κυβέρνηση έχει σηκώσει αρκετό θόρυβο. Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι το νομοσχέδιο τάχα θα βάλει τέλος στην απληρωσιά σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ότι θα προστατεύσει τον καταναλωτή με την αναγραφή της χώρας προέλευσης του γάλακτος στις συσκευασίες των γαλακτοκομικών προϊόντων και του κρέατος, στις αποδείξεις λιανικής πώλησης του κρέατος κ.ά. Τους εν λόγω ισχυρισμούς αποδέχτηκαν και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, καθώς ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ενωση Κεντρώων, Ποτάμι και ΧΑ αντιμετώπισαν θετικά το νομοσχέδιο κατά την πρώτη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής την Τετάρτη 20/9.

Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, από τη στιγμή που το βασικό μέλημα και του εν λόγω νομοσχεδίου είναι να στηρίξει την κερδοφορία των μονοπωλίων και να ρυθμίσει ορισμένους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής, διανομής και εμπορίας νωπών και ευαλλοίωτων τροφίμων. Ακόμη, να κοροϊδέψει τους μικρομεσαίους αγρότες, αποκρύβοντας ότι η πρωτογενής παραγωγή μέσα στο σημερινό σάπιο σύστημα καθορίζεται, υποτάσσεται τελικά, στις σχέσεις που συμφέρουν τον μεγαλέμπορο, τον βιομήχανο, τις τράπεζες, δηλαδή από τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Οπως επισήμανε στη Βουλή ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Νίκος Μωραΐτης, «προσπαθείτε να συγκαλύψετε την ουσία του νομοσχεδίου, που είναι από τη μια να διευθετήσετε ορισμένους λογαριασμούς ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, όπως για παράδειγμα μεταξύ σούπερ μάρκετ και βιομηχάνων πρώτης μεταποίησης, και ταυτόχρονα να προωθήσετε τη συγκέντρωση της παραγωγής. Πιέζετε και μέσα από αυτήν τη διαδικασία στην κατεύθυνση σύστασης καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων που δουλεύουν είτε σε ατομική είτε σε συλλογική βάση, όπως οι ομάδες παραγωγών τις οποίες έχει στην προμετωπίδα της η ΚΑΠ». Και συνέχισε: «Αγωνία όλων σας είναι να κρύψετε στους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους τον ταξικό τους αντίπαλο, δηλαδή τα μονοπώλια, που στο άρθρο 1 τα υπάγετε και αυτά στον ορισμό των "παραγωγών". Οπως και στα παραμύθια που καλλιεργείτε με τις διεπαγγελματικές και τη συμβολαιακή γεωργία, έτσι και εδώ βάζετε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα».

Σε ό,τι αφορά την απληρωσιά των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων από βιομηχάνους και μεγαλέμπορους, για την οποία έριξαν κροκοδείλια δάκρυα όλα τα αστικά κόμματα, το νομοσχέδιο μετατρέπει τη «λύση» της σε ατομική υπόθεση του κάθε αγροτοκτηνοτρόφου, αφήνοντάς τον να βγάλει μόνος του «το φίδι από την τρύπα». Ετσι, για να εξασφαλίζεται η προβλεπόμενη από το σχέδιο νόμου πληρωμή, εντός 60 ημερών κάθε παραγωγός «οφείλει να αποστείλει στην αρμόδια αρχή ηλεκτρονικά το τιμολόγιο πώλησης» των προϊόντων του, «ευθύς μόλις το εκδώσει, την επιταγή» και όλα τα λοιπά στοιχεία που αφορούν την πώληση κ.λπ. Ακόμα και οι παραγωγοί του ειδικού καθεστώτος που δεν υποχρεούνται να τηρούν βιβλία. Ολοι οι μικροπαραγωγοί, με αυτήν τη διαδικασία, επωμίζονται ένα νέο δυσβάσταχτο κόστος, αφού θα αναγκάζονται να χρησιμοποιούν λογιστή σε κάθε συναλλαγή. Αν εντοπιστεί, δε, ότι δεν έχουν προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες κοινοποίησης των παραστατικών, απειλούνται με πρόστιμο!

«Εμείς λέμε όχι σε 60 αλλά σε 10 ημέρες να πληρώνουν οι μεγαλοβιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι που έχουν κερδοφορία. Αλλά πρέπει να καταθέτει στοιχεία ο αγροτοκτηνοτρόφος για να πληρωθεί και να φορτώνεται ένα τεράστιο κόστος, την ώρα που στενάζει από τη φοροληστεία σας; Και ταυτόχρονα να απειλείται και με πρόστιμα; Δηλαδή στις απειλές και στους εκβιασμούς που δέχεται από τον μεγαλέμπορο, τον μεγαλοδιανομέα και τον μεγαλομεταποιητή, έρχονται τώρα να προστεθούν και οι δικοί σας. Χτυπάτε το σαμάρι για να τρομάξετε το γαϊδούρι, προωθώντας το ξεκλήρισμα. Την ίδια ώρα που επιβαρύνετε τους μικρομεσαίους, δίνετε ζεστό παραδάκι από τον κρατικό προϋπολογισμό στις τράπεζες για τη διαχείριση της γραφειοκρατίας» σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο Ν. Μωραΐτης.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα λύσει το πρόβλημα απληρωσιάς των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, ο πτωχευτικός κώδικας, που προβλέπει ότι σε περίπτωση πτώχευσης πρώτα αποζημιώνονται οι τράπεζες και οι πιστωτές και μετά εργαζόμενοι και προμηθευτές (αγρότες και συνεταιρισμοί), εξακολουθεί να υπερισχύει του νομοσχεδίου της κυβέρνησης, η οποία άλλωστε δεν αποδέχτηκε τη σχετική τροπολογία που κατέθεσε πρόσφατα το ΚΚΕ ώστε να αποζημιώνονται πρώτα οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και αγρότες.

Με τα άρθρα για την αναγραφή προέλευσης του γάλακτος στη συσκευασία των γαλακτοκομικών προϊόντων, η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι, καθώς με το τρίτο μνημόνιο και την υιοθέτηση των συστάσεων του ΟΟΣΑ καταργήθηκε το όριο ζωής στο γάλα, που έβαζε ένα φρένο στις αθρόες εισαγωγές κυρίως αγελαδινού γάλακτος. Σήμερα, μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, καλλιεργεί αυταπάτες, τόσο προς τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους όσο και προς τα λαϊκά στρώματα, ότι με τα μέτρα που φέρνει θα μπει φραγμός στα εισαγόμενα, ότι θα ξέρουν τι τρώνε κ.λπ.

«Τι δεν λέτε; Οτι στον καπιταλισμό το τι παράγεται, το τι εισάγεται, το τι εξάγεται και οι τιμές καθορίζονται από το μονοπωλιακό κέρδος, είτε τα προϊόντα φέρνουν επισήμανση είτε όχι», υπογράμμισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «για αυτό η Ελλάδα είναι ελλειμματική σε κρέας, για αυτό το 70% των σκληρών και ημίσκληρων τυριών που καταναλώνονται στην Ελλάδα παρασκευάζονται από εισαγόμενο γάλα ή εισάγονται. Δεν είναι κακό να γνωρίζει ο κόσμος τι τρώει. Ομως τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όσο και να θέλουν να αγοράσουν το ελληνικό και το πιστοποιημένο, τελικά για να τα βγάλουν πέρα καταφεύγουν στο φθηνό και πολλές φορές αμφίβολης ποιότητας. Για αυτό αυξάνονται συνεχώς οι πωλήσεις λευκού τυριού εισαγωγής. Και προειδοποιούμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ότι όσο προωθείται η "εξωστρέφεια" που είναι το όραμά σας, τόσο θα γίνονται απλησίαστα τα ποιοτικά και ντόπια προϊόντα».

Χαρακτηριστικό τού ποιον εξυπηρετεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι και το άρθρο 10, το οποίο μέσω «εκσυγχρονισμού» του αλιευτικού κώδικα παραχωρεί ιχθυοτρόφα ύδατα, λίμνες, ποτάμια, θαλάσσιους παραλιακούς χώρους, λιμνοθάλασσες, δημόσια ιχθυοτροφεία μέχρι και τις αμμουδιές στα μονοπώλια, στο όνομα της «στήριξης συλλογικών σχημάτων», της «διαχείρισης των υδάτων» και της εύρεσης «συνεργιών» μεταξύ πρωτογενούς τομέα - μεταποίησης και τουριστικών μονάδων.

«Εχοντας ως φύλλο συκής τους αλιευτικούς συνεταιρισμούς ετοιμάζετε το ψητό για το κεφάλαιο», κατήγγειλε ο Ν. Μωραΐτης, επισημαίνοντας ότι «όπου αυτοί δεν υπάρχουν, εκχωρείτε ύδατα και υποδομές απευθείας, ενώ για όσους συνεταιρισμούς εξακολουθούν να υπάρχουν, ξεχνάτε να πείτε ότι πάνε από το κακό στο χειρότερο λόγω του ανταγωνισμού μέσα στον καπιταλισμό, και τα μέλη τους είναι έτοιμα να τινάξουν τα μυαλά τους στον αέρα λόγω της φοροληστείας της κυβέρνησής σας».

Το πρόβλημα των μικρομεσαίων παραγωγών δεν είναι οι αντιδικίες και οι διευθετήσεις μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων (δεν είναι τυχαία η ανησυχία των βιομηχάνων κρέατος και των γαλακτοβιομήχανων μήπως στην υποχρέωση πληρωμής εντός 60 ημερών δεν υπάγονται στα σούπερ μάρκετ, το πιο συγκεντρωμένο τμήμα στη λιανική πώληση), με διαιτητή την κυβέρνηση, που είναι και ο προστάτης τους. Πρόβλημα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων είναι η επιβίωσή τους.

Γι' αυτό η διέξοδος βρίσκεται στη συμμαχία των πληττόμενων για ολική ανατροπή του τρόπου παραγωγής, ώστε η παραγωγή να αναπτύσσεται για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών και όχι για να γεμίζουν οι τσέπες των πλουτοκρατών.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς και σχετικά με τα ζητήματα αυτά, όπως εγγυημένες κατώτατες τιμές, άμεση πληρωμή των προϊόντων με την παράδοση, φραγμό με απειθαρχία στους κανονισμούς της ΕΕ και την ΚΑΠ, ώστε να υπάρχει προστασία από τις αθρόες εισαγωγές προϊόντων στα οποία η χώρα μας είναι πλεονασματική.