Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με επιστολή του ευρωβουλευτή του Κόμματος, Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνου, μέλους της Επιτροπής Αναφορών προς τους συντονιστές της Επιτροπής πριν τη συνεδρίασή της, απαίτησε να παραμείνει ανοικτή η αναφορά που έχουν καταθέσει οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο. Επίσης, ζήτησε να αποσταλεί η αναφορά στις επιτροπές ECON/FISC, προκειμένου να εξεταστούν περαιτέρω οι ευθύνες των οργάνων της ΕΕ. Στηρίζοντας τον αγώνα των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, που αντιμετωπίζουν την διαχρονικά υπονομευτική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και όλων των κυβερνήσεων 15 χρόνια τώρα που διαιωνίζεται το πρόβλημα, το ΚΚΕ απαιτεί να αλλάξει το ευρωπαϊκό πλαίσιο φορολογίας και δανεισμού και να διασφαλιστεί η πραγματική προστασία τους, καθώς αυτοί εξακολουθούν να υφίστανται σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, με τη σύμφωνη γνώμη και το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, παραμένουν εγκλωβισμένοι στα χρέη τους, απροστάτευτοι απέναντι στις τράπεζες, τα funds και τους servicers. Η ίδια η Κομισιόν αποποιείται κάθε ευθύνη, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει αρμοδιότητα να παρέμβει, παραπέμποντας τους δανειολήπτες στις εθνικές αρχές και δικαστήρια. Επικαλείται μη αναδρομική ισχύ της Οδηγίας 2014/17/ΕΕ, και αφήνει περιθώριο στις τράπεζες να επικαλούνται το εθνικό δίκαιο για να διατηρούν καταχρηστικούς όρους σε βάρος των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο.

Επιχειρείται, δηλαδή, ακόμα μια προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι ενσωματωμένες στο ελληνικό Δίκαιο ευρωπαϊκές Οδηγίες, σε συνδυασμό με τα πογκρόμ πλειστηριασμών εναντίον των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών αποδεικνύουν ότι οι κατευθύνσεις αυτές όχι μόνο δεν προστατεύουν, αλλά διογκώνουν τα προβλήματα των δανειοληπτών, ανοίγοντας τον δρόμο για τα funds να αρπάξουν τις λαϊκές κατοικίες.

Η αναφορά παραμένει ανοικτή, αλλά από την όλη διαδικασία αποκαλύπτεται ότι η ΕΕ δεν αποτελεί παράγοντα επίλυσης αλλά μέρος του προβλήματος, είναι συνένοχη με όλες τις κυβερνήσεις. Η μόνη ουσιαστική λύση βρίσκεται στο να δυναμώσει η πάλη των δανειοληπτών σε σύγκρουση με την πολιτική κυβερνήσεων και ΕΕ, τις κατευθύνσεις και οδηγίες της που τους οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.

Το ΚΚΕ διεκδικεί σταθερά στο πλευρό τους την πλήρη προστασία των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους. Εδώ και τώρα να γίνει επανυπολογισμός των δανείων με βάση την αρχική ισοτιμία εκταμίευσης, επιστροφή των υπερκαταβολών και να σταματήσει άμεσα κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης και πλειστηριασμού λαϊκής περιουσίας.

Είμαι η σμήναρχος ε.α. (ΑΥΛ) Ντάγκα Λαμπρινή. Είμαι το «καρκίνωμα» που αποστράτευσε ο υπουργός, μια «παραπλανημένη» όπως με αποκάλεσαν τα θεσμικά συνδικαλιστικά μας όργανα. Μια απ' όλους όσοι βγήκαν στον δρόμο στις 10/11/2025 ενάντια στο νομοσχέδιο του κ. Δένδια.

Το νομοσχέδιο αυτό είναι πρόβλημα. Είναι όμως πρόβλημα επειδή το καταθέτει ο συγκεκριμένος διορισμένος υπουργός ή επειδή είναι πολιτική της κυβέρνησης;

Μιλάνε για οικονομική ένδεια των στρατιωτικών. Μήπως όλος ο ελληνικός λαός δεν υποφέρει;

Στρατιωτικοί που παραιτούνται και φεύγουν στο εξωτερικό. Μήπως πολλά νέα παιδιά δεν φεύγουν στο εξωτερικό;

Μειωμένα κονδύλια, έλλειψη προσωπικού. Μήπως όλο το Δημόσιο δεν έχει τα ίδια προβλήματα;

Τι συμβαίνει λοιπόν και βγήκαν στο δρόμοι χιλιάδες στρατιωτικοί, απόστρατοι και εν ενεργεία;

Οι Ελληνες στρατιωτικοί είναι μέρος της κοινωνίας, δεν είναι ρομπότ, στη λογική του αποφασίζουμε και διατάσσουμε. Οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα όπως κάθε οικογένεια και αναρωτιούνται: Θα μπορέσω να βγάλω τον μήνα; Πότε θα καταφέρω να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο; Θα πάρω τελικά εφάπαξ; Θα με υποβιβάσουν έξι βαθμούς;

Αγωνιούν όμως και για άλλα θέματα. Σε κανέναν σύγχρονο στρατό δεν γίνονται ριζικές αλλαγές στη δομή του, στον εξοπλισμό και στα οπλικά του συστήματα μέσα σε πέντε χρόνια. Εδώ γιατί τόση βιασύνη; Και μάλιστα κατά τα πρότυπα του αμερικανικού στρατού;

Ο αμερικανικός στρατός στελεχώνεται από μισθοφόρους και διεξάγει πολέμους σε όλο τον κόσμο. Οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί λένε ότι ένας σύγχρονος στρατός στηρίζεται στην εφοδιαστική, τεχνική και διοικητική υποστήριξη. Τα νέα οπλικά συστήματα, οι αλλαγές στον εξοπλισμό κοστίζουν δισεκατομμύρια. Το ίδιο και οι συμβάσεις και τα προγράμματα υποστήριξης, οι αναγκαίες υποδομές που δεν έχουν φτιαχτεί.

Πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; Από ποιες τσέπες θα βγουν; Και μάλιστα όταν από την αρχή της οικονομικής κρίσης δεν υπάρχει καμία σύμβαση υποστήριξης για τα οπλικά συστήματα που ήδη έχουμε, λόγω - λέει - έλλειψης κονδυλίων...

Και, τελικά, ποιος σχεδίασε, ποιον ρώτησαν, τι εξυπηρετούν όλες αυτές οι αλλαγές; Γιατί μας στέλνουν σε «συμμαχικές αποστολές» όπου Γης; Ολα αυτά γίνονται γιατί μας προετοιμάζουν να πάρουμε μέρος σε διεθνείς πολέμους στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και του Ευρωπαϊκού Στρατού; Σε πολέμους δηλαδή που δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας;

Ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση, όμως τελικά καθορίζουν τις ζωές τόσο των εν ενεργεία όσο και των απόστρατων στρατιωτικών, σήμερα αλλά και αύριο. Και είναι αυτά που μας έβγαλαν στον δρόμο, γιατί επιπλέον θίγουν τη στρατιωτική μας τιμή, την αξιοπρέπειά μας.

Ο ελληνικός στρατός που εγώ έζησα 38 χρόνια στηριζόταν στο προσωπικό του κατά κύριο λόγο. Στον εφοδιαστή που έκοβε τον λαιμό του να βρει το υλικό, στον τεχνικό που έμενε νύχτες ολόκληρες στο υπόστεγο να βγάλει το αεροπλάνο, στον μεταφορικό, στον ηλεκτρολόγο, στον μάγειρα...

Ολοι μαζί αλυσίδα, με αγάπη για την πατρίδα, με φιλότιμο, με την εμπειρία του παλιού και τον ενθουσιασμό του νέου. Η φράση «πάμε όλοι μαζί να βγει η διαθεσιμότητα των αεροπλάνων, να είμαστε έτοιμοι...». Η εικόνα όλων μας να παρακολουθούμε τους πιλότους μας την ώρα που απογειώνονται και να τους ευχόμαστε να γυρίσουν με το καλό....

Αν σπάσει αυτή η αλυσίδα για τα «συμμαχικά» συμφέροντα, δηλαδή για συμφέροντα ξένα προς τα δικά μας, τότε ποιος θα υπερασπιστεί την πατρίδα, δηλαδή τις οικογένειες και τα παιδιά μας;

Ετσι κι αλλιώς μόνοι μας είμαστε, οι στρατιωτικοί και ο ελληνικός λαός. Οπως πάντα. Αυτό λέει η Ιστορία.