Με τη σημερινή συνέχεια ολοκληρώνεται το αφιέρωμα με τον γενικό τίτλο «Στα εργαστήρια κατασκευής πολέμων». Με το αφιέρωμα αυτό διατρέξαμε μια μεγάλη περίοδο της Ιστορίας, από το 1850, περίπου, μέχρι τις μέρες μας. Ηταν μια προσπάθεια να καταγραφούν ορισμένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της «Μαύρης Βίβλου» των μηχανισμών του ψεύδους, της παραχάραξης και της προβοκάτσιας, που χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να προωθήσουν τα πολεμικά τους σχέδια, αλλά και για να αντιμετωπίσουν το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

Το σημερινό, τελευταίο μέρος του αφιερώματος αφορά στο χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στη Νέα Υόρκη και το Πεντάγωνο των ΗΠΑ. Ενα γεγονός ορόσημο, αφού έγινε η αφορμή για να ξεκινήσει η «αντιτρομοκρατική σταυροφορία», ένας πόλεμος που θα πάει πολύ μακριά και θα κρατήσει πολλά χρόνια, όπως προειδοποιούν οι Αμερικανοί «κατασκευαστές» του.

Τα διαθέσιμα, μέχρι σήμερα, στοιχεία δεν μπορούν να οδηγήσουν ακόμη σε ασφαλή συμπεράσματα για το αν και ποιες δυνάμεις κινήθηκαν ή κίνησαν τους αεροπειρατές στην επίθεση κατά των Δίδυμων Πύργων και του αμερικανικού Πενταγώνου. Πάντως, οι αποκαλύψεις στο διάστημα που μεσολάβησε, οδήγησαν πριν από λίγες μέρες, τον επικεφαλής του FBI να παραδεχτεί: «Μπορούσαμε να είχαμε αποτρέψει το χτύπημα». Ετσι, μετά από εννιά μήνες, μπορούμε να πούμε ότι η ανθρωπότητα ζει έναν από τους μεγαλύτερους πολέμους, ο οποίος στηρίζεται σ' ένα γεγονός το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί!

Αν πρέπει να εξαχθεί ένα συμπέρασμα από το περιεχόμενο αυτού του αφιερώματος είναι ότι κάθε ιμπεριαλιστικός πόλεμος χρειάζεται μια αφορμή και όταν αυτή δε δίνεται εκ των πραγμάτων, τότε κάποιοι αναλαμβάνουν να την «κατασκευάσουν».

Associated Press

Η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί όπως ομολογούν τώρα οι αμερικανικές αρχές

Μετά το πρώτο πάγωμα της παγκόσμιας κοινής γνώμης μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής και των ανθρώπινων απωλειών αρχίζουν να τίθενται τα πρώτα και εύλογα ερωτήματα. Μεταξύ των άλλων, ανακύπτει το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν ένας μηχανισμός όπως αυτός που συγκροτούν το FBI, η CIA και τόσες άλλες επίσημες και μυστικές υπηρεσίες δεν εντόπισε έγκαιρα αυτούς που σχεδίαζαν μια τέτοιας έκτασης επιχείρηση; Ηταν, επομένως, δυνατόν να αποτραπεί αυτό το χτύπημα;

Τις πρώτες ώρες και τις πρώτες μέρες μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη οι αξιωματούχοι τόσο της αμερικανικής κυβέρνησης, όσο και των υπηρεσιών ασφαλείας, απαντούσαν με μισόλογα αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι υπηρεσίες είχαν λίγες και συγκεχυμένες πληροφορίες και ότι, επομένως, δεν ήταν δυνατόν να αποτραπεί το χτύπημα.

Associated Press

Τζορτζ Μπους: Ηξερε από τον Αύγουστο του 2001

Της ομολογίας αυτής προηγήθηκε ένας καταιγισμός αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων, αμερικανικών, κυρίως, και βρετανικών εφημερίδων, με τα οποία αποδεικνυόταν ότι οι υπηρεσίες είχαν εντοπίσει εγκαίρως τις ύποπτες κινήσεις των αεροπειρατών και ότι είχαν εγκαίρως ενημερώσει τόσο τους πολιτικούς προϊσταμένους, όσο και την κυβερνητική ηγεσία. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε η «Νιου Γιορκ Τάιμς», ο ίδιος ο πρόεδρος Μπους είχε ενημερωθεί στις 6 Αυγούστου του 2001 από έναν αξιωματούχο των κατώτερων κλιμακίων της CIA για επικείμενες αεροπειρατείες από μέλη της «Αλ Κάιντα». Και όμως, δεν έγινε τίποτα...

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις αποκαλύψεις του Τύπου, τον Ιούλιο του 2001, σημείωμα του FBI από την Αριζόνα προειδοποιούσε την κεντρική υπηρεσία ότι μεγάλος αριθμός Αράβων από τη Μέση Ανατολή παίρνει μαθήματα πτήσεων, ασφάλειας και λειτουργίας αεροδρομίων. Το γραφείο Αριζόνας ζήτησε έρευνα σε όλες τις σχολές πιλότων, αλλά «τα κεντρικά» δεν ανταποκρίθηκαν. Αποκαλύφθηκε ακόμη ότι πληροφορίες για τις δραστηριότητες μελών της «Αλ Κάιντα» είχαν δώσει στη CIA και το FBI οι υπηρεσίες της Αιγύπτου, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και των Φιλιππίνων.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ολιγωρία υπηρεσιών και κυβέρνησης οφείλεται σε κακή εκτίμηση, στη γραφειοκρατία, σε ανικανότητα. Αυτά υποστηρίζουν σήμερα οι αμερικανικές αρχές. Ομως, αυτή η εκδοχή καταρρίπτεται με μια καταγγελία που έκανε η πράκτορας του FBI Κόλιν Ρόουλιν από τη Μινεάπολη, σχετικά με τις έρευνες για έναν από τους υπόπτους, τον Ζακαρία Μασαουί.

Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και οι απαντήσεις (όταν δίνονται) είναι ελάχιστα πειστικές. Παρ' όλα αυτά η «μηχανή του πολέμου» συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία της. Μαζί μ' αυτήν συνεχίζει το έργο του, ως απαραίτητο συμπλήρωμα, ο μηχανισμός της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης. Ενας μηχανισμός που ποτέ δε σταμάτησε και κάθε φορά προσαρμόζεται στις ανάγκες και τους στόχους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Ρ. Μίλερ, επικεφαλής του FBI: Μπορούσαμε να το αποτρέψουμε...

Στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρεται ότι αποστολή αυτής της υπηρεσίας είναι να «παραπλανά τον "εχθρό" για να προκαλεί σύγχυση στις τάξεις του, αλλά και να διοχετεύει παραπληροφόρηση ακόμη και σε φίλους και συμμάχους. Στόχος είναι τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης, που επικρίνουν την αμερικανική πολιτική»..!