Οπως τονίζει η ΔΑΣ, με τον παραπάνω τρόπο η κυβέρνηση προσπαθεί να μπαλώσει όπως όπως τις μεγάλες ελλείψεις υποδομών και κτιριακών εγκαταστάσεων όσον αφορά τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Την ίδια στιγμή, με την πρόσφατη απόφασή της να αναστείλει για την προσεχή σχολική χρονιά την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής σε πέντε μεγάλους δήμους (Αθήνα, Ζωγράφου, Καλλιθέα, Νέα Σμύρνη, Νεάπολη - Συκιές Θεσσαλονίκης), διογκώνει το πρόβλημα, «αναγκάζοντας τους γονείς να στραφούν στους παιδικούς σταθμούς των δήμων για να βρουν μια θέση για τα παιδιά τους και αν δεν βρουν θα πρέπει να "χρυσοπληρώσουν" μια θέση σε ιδιωτικό σταθμό».

«Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για την "νταντά της γειτονιάς" είναι μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες», καταλήγει η ΔΑΣ και διεκδικεί το δικαίωμα «όλων των παιδιών προσχολικής ηλικίας σε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, σύγχρονες κοινωνικές υποδομές φροντίδας και αγωγής».

Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι στο Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Πειραιά και οι εξυπηρετούμενοι από αυτό «είναι εκτεθειμένοι σε ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας καθώς λόγω τεχνικού προβλήματος του κεντρικού συστήματος κλιματισμού (...) κατά την τελευταία βδομάδα σημειώθηκαν δύο λιποθυμίες μιας εξυπηρετούμενης και ενός εργαζόμενου λόγω της παραμονής τους για μεγάλο χρονικό διάστημα σε υψηλές θερμοκρασίες».

Το Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Ρόδου στεγάζεται σε υπόγειο, ανθυγιεινό και ακατάλληλο χώρο για στέγαση δημόσιας υπηρεσίας. Το κτίριο έχει κριθεί ακατάλληλο για στέγαση γραφείων μετά από έλεγχο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας τον Οκτώβρη του 2019. Στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας, όπου εδρεύει το Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Λέσβου, δεν έχει προβλεφθεί πραγματική έξοδος διαφυγής. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και σε άλλα Γραφεία, όπως σε αυτά της Σάμου και του Πειραιά. Επιπλέον, στο ΚΥΤ Σάμου γίνονται συνεχείς διακοπές νερού «με αποτέλεσμα να μην μπορούν εργαζόμενοι/ες και εξυπηρετούμενοι/ες να πλύνουν τα χέρια τους ή να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες».

Ακόμα, το ΔΣ του Συλλόγου καταγγέλλει ότι δεν υπάρχει συμμόρφωση με τις σχετικές οδηγίες για την προστασία της υγείας καθώς «οι υπάλληλοι καλούνται να εργαστούν σε μικρούς εργασιακούς χώρους που δεν καλύπτουν την υποχρέωση απόστασης του 1,5 μέτρου, όπως ορίζεται στην εγκύκλιο του ΕΟΔΥ. Μάλιστα, πολλοί εξ αυτών των χώρων παρότι διαθέτουν πλεξιγκλάς δεν αερίζονται σωστά. Συνάμα, παρατηρήθηκε συνωστισμός εξυπηρετούμενων (...)».

Το ΔΣ απαιτεί να ληφθούν άμεσα μέτρα επίλυσης των προαναφερόμενων προβλημάτων.

Οι αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων είχαν ως αποτέλεσμα την καταβολή μέρους των δεδουλευμένων, που αντιστοιχεί στις αποδοχές του Μάη. Αντίστοιχα, στο δήμο Βόρειας Κέρκυρας πληρώθηκαν για τους μήνες Μάη και Ιούνη.

Οσον αφορά τις θέσεις εργασίας των καθαριστριών, η δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας «διαφήμισε τη νέα εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων παρουσιάζοντας το φαρμάκι των συμβάσεων ορισμένου χρόνου της κυβέρνησης ως φάρμακο», σχολιάζει ο Σύνδεσμος. Οπως όμως εξηγεί, οι συμβάσεις αυτές δεν εξασφαλίζουν πως όσοι εργάστηκαν τις προηγούμενες σχολικές χρονιές θα συνεχίζουν να δουλεύουν και την επόμενη, ενώ θέτει μια σειρά από ερωτήματα για τους όρους αμοιβής και εργασίας. Ο Σύνδεσμος διεκδικεί τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, τονίζοντας πως μόνο στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να δοθεί «πραγματική λύση στο πρόβλημα της καθαριότητας των σχολείων και της διασφάλισης της δημόσιας υγείας».

Να μπει τέρμα στην ομηρία των καθαριστών - καθαριστριών με τη μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου με πλήρη και σταθερή εργασία, διεκδικεί το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Ν. Λάρισας. Το Σωματείο, με απόφαση που έλαβε σε έκτακτη Γενική Συνέλευση στα τέλη Ιούλη, τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των 9.500 εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων πανελλαδικά, εκ των οποίων 200 περίπου εργαζόμενοι δουλεύουν στο νομό Λάρισας.

Οι εργαζόμενοι, σημειώνει η Επιτροπή, «βιώνουμε συχνά την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ανασφάλεια των ολιγόμηνων συμβάσεων ή της συνέχειας των προγραμμάτων, τις καθυστερήσεις πληρωμών, ενώ την ίδια στιγμή καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

(...) Παράδειγμα αυτής της εργασιακής ανασφάλειας είναι το κλείσιμο της κλινικής νοσηλείας κρουσμάτων κορονοϊού που είχαν ξεκινήσει πρόσφατα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μετά την επιβολή προστίμου από την Πολεοδομία του δήμου Μυτιλήνης, με αποτέλεσμα πολλοί συνάδελφοί μας να μείνουν άνεργοι. Σε δύσκολη θέση βρίσκονται και οι συνάδελφοί μας εργαζόμενοι σε άλλες οργανώσεις με ολιγόμηνες συμβάσεις που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, καθώς και στα κοινωφελή προγράμματα του ΟΑΕΔ στο ΚΥΤ Μόριας που λήγουν οι συμβάσεις τους τον Αύγουστο και βλέπουν μπροστά τους το ενδεχόμενο της ανεργίας. (...) πολλές φορές πιεζόμαστε να αναλάβουμε ευθύνες που δεν μας αναλογούν, για να καλύψουμε το κενό που δημιουργείται από την ανυπαρξία του κράτους».