Μια πρωτοφανή κινητοποίηση έζησε χτες ο Πειραιάς. Αυτόματα, με την αναγγελία της πρώτης ιμπεριαλιστικής βόμβας, από κάθε σημείο του πρώτου λιμανιού της χώρας, από το Πέραμα, το Κερατσίνι, την Κοκκινιά μέχρι την καρδιά του Πειραιά, οι στρατιές των ταξικών δυνάμεων, της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων Πειραιά, της Νεανικής Δράσης, της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», της ΠΕΔΥΕ, που ήδη βρίσκονταν στα πόστα τους, άρχιζαν να σαλπίζουν το αγωνιστικό πρόσταγμα. Κάθε γειτονιά μετατράπηκε σε αντιπολεμικό πεδίο «μάχης». Ανθρωποι όλων των ηλικιών ξεχύθηκαν σε δρόμους και πλατείες. Σχολεία ερήμωσαν και «ντύθηκαν» με μαύρες σημαίες, δήμοι και μαγαζιά έκλεισαν. Ντουντούκες ηχούσαν από παντού αντιπολεμικά - αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, καλώντας τους πάντες στην προσυγκέντρωση του Ηλεκτρικού Σταθμού και στη συνέχεια στο μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο του Συντάγματος.

Αμέτρητες οι αντιπολεμικές εκδηλώσεις του λαού του Πειραιά. Αμέτρητο το πλήθος.

Μέσα στο λιμάνι, από τις 6 το πρωί οι συνδικαλιστές των ταξικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ δεν άφησαν πλοίο και ναυτεργάτη που να μην ενημερώσουν. «Ολοι στους δρόμους» το αγωνιστικό κάλεσμα. Την ίδια ώρα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα οι ντουντούκες που είχε στήσει το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά εξέπεμπαν ασταμάτητα αντιπολεμικά - αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα ξεσηκώνοντας τους εργάτες. Το ίδιο έγινε και στο εργοστάσιο της «ΕΛΑΪΔΑΣ», όπου οι εργάτες συγκεντρώθηκαν έξω στην πύλη και στη συνέχεια απέκλεισαν τη λεωφόρο Πειραιώς στο ύψος του εργοστασίου τους.

Οι υπηρεσίες των γύρω δήμων, αλλά και του Πειραιά, έμειναν κλειστές, τα σχολεία, γυμνάσια και λύκεια, όλου του Πειραιά, άδειασαν. Στις 9 το πρωί οι κεντρικές πλατείες είχαν πια κατακλυστεί από κόσμο, ενώ τον πρώτο λόγο τον είχε η νεολαία, ο μαθητόκοσμος. Στη Νίκαια οι μαθητές, γονείς, καθηγητές και εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Αγίου Νικολάου και από εκεί συγκροτημένα ξεκίνησαν πορεία για τον Ηλεκτρικό Σταθμό όπου είχε δοθεί το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού. Στο Πέραμα οι μαθητές πριν αδειάσουν τις αίθουσες ανάρτησαν μαύρες σημαίες στα σχολεία τους και όλοι συναντήθηκαν στην πλατεία Ηρώων για να συγκροτήσουν μία συγκέντρωση πρωτόγνωρη για τα χρονικά της πόλης.

Ξεσηκωμός επικράτησε και στη Δραπετσώνα. Στον Κορυδαλλό, παρά το γεγονός ότι το Δημοτικό Συμβούλιο όπου πλειοψηφεί η κυβερνητική παράταξη, αρνήθηκε κάθε συμμετοχή στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις και ο δήμαρχος επιδόθηκε σε τρομοκρατικές μεθόδους, η πλειοψηφία των εργαζομένων του δήμου πήρε μέρος στις κινητοποιήσεις.

Στις 10 το πρωί ολόκληρος ο Πειραιάς σειόταν. Πορείες σπουδαστών, μαθητών και εργαζομένων, βρίσκονταν σε εξέλιξη σε όλους τους δρόμους του. Τα συνθήματα «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» ακούγονταν από παντού. Πλήθος ερχόταν από κάθε κατεύθυνση για να συγκλίνει στον Ηλεκτρικό Σταθμό. Για πάνω από μία ώρα το ένα τρένο μετά το άλλο αναχωρούσαν ασφυκτικά γεμάτα, χωρίς να καταφέρνουν να αδειάσουν την πλατεία Λουδοβίκου και τις αποβάθρες.

20 του Μάρτη. 8.10 το πρωί. Εξω από το 2ο Ενιαίο Πειραματικό Λύκειο Αμπελοκήπων μαθητές μοιράζουν τα καλέσματα του Συντονιστικού. Βλέμμα αποφασιστικό. Φωνή στεντόρεια. «Ο πόλεμος ξεκίνησε, εμείς απαντάμε. Ολοι στη διαδήλωση». Φεϊγβολάν χορεύουν στον αέρα: «ΟΧΙ άλλο αίμα. Ειρήνη στον κόσμο». Στους τοίχους του σχολείου έχουν γράψει τη δική τους ιστορία: «ΟΧΙ στον πόλεμο».

Κι όταν λίγα λεπτά μετά, στο προαύλιο, μαζί με τους καθηγητές τους αποφάσιζαν καθολική αποχή από τα μαθήματα για να συμμετάσχουν μαζικά στην αντιπολεμική πορεία, δεν ήταν «ένα ωραίο παραμύθι». Καθισμένοι σε ομόκεντρους κύκλους, τραγουδούσαν «Give peace a chance» και φώναζαν «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Ο πόλεμος τούς φέρνει «αηδία». Σήμερα, όμως, «η νεολαία θα δείξει το αληθινό της πρόσωπο», όπως λένε. Κι όταν αργότερα, ενώθηκαν με το ποτάμι της ειρήνης που πλημμύρισε την Αθήνα, μαζί με κοπέλες που φορούσαν στεφάνια από λουλούδια, πιτσιρικάδες... που αποδοκίμαζαν «πενταδακτύλως» την ΕΕ και άλλους αγανακτισμένους με ...την ευρηματικότητα του Κολόμβου, δεν ήταν «ένα ωραίο παραμύθι». Γιατί αυτά τα παιδιά ήξεραν πολύ καλά πως εκείνοι που σκοτώνουν τους μαθητές του Ιράκ, κλέβουν τα βιβλία και τα σχολεία των μαθητών όλου του κόσμου.

Το κουδούνι για την έναρξη του μαθήματος δε χτύπησε χτες το πρωί στα σχολεία του Περιστερίου. Οι μαθητές της εργατούπολης δεν πήγαν στο σχολείο τους για να κάνουν μάθημα. Πήγαν όμως για να παραδώσουν «μάθημα» για την ειρήνη, καταδίκης του άδικου πολέμου, αλληλεγγύης στα παιδιά του Ιράκ, αλλά και να συναντήσουν τους συμμαθητές τους και να βγουν στους δρόμους. Μαθητές από τα 2ο ΤΕΕ, 10ο ΕΛ, 7ο ΕΛ, 7ο και 17ο Γυμνάσιο Περιστερίου συναντήθηκαν στα σχολειά τους στη Χωράφα και από εκεί, βροντοφωνάζοντας συνθήματα κατά του πολέμου, πορεύτηκαν προς το δημαρχείο της πόλης. Λίγο μετά κατέφτασαν εκεί και οι συμμαθητές τους από το 5ο και 12ο ΕΛ Περιστερίου και όλοι μαζί με μια δυναμική πορεία ενώθηκαν με τους διαδηλωτές της Αθήνας.

Ιδια εικόνα στο Μενίδι, στη Νέα Ιωνία, σε όλες τις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, σε Παιανία, Ν. Μάκρη, Ελευσίνα και ο μακρύς κατάλογος των σχολείων δεν έχει τελειωμό. Οι μαθητές από τα γυμνάσια και τα λύκεια με κάθε μέσο έφτασαν στο κέντρο της Αθήνας και διαδήλωσαν σύσσωμα. Για ώρες η νεανική οργή πλανιόταν παντού, με πιο χαρακτηριστικές στιγμές αυτές μέσα στο Μετρό με τα μαζικά συνθήματα και τα τραγούδια του αγώνα.