Ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην αγορά εργασίας από την πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του
Από τη συμμετοχή σωματείων και Επιτροπών Ανέργων στο συλλαλητήριο που έγινε στις 10/4/2016 στο Σύνταγμα, για την υποδοχή της πορείας κατά της ανεργίας που οργάνωσε ο Δήμος Πάτρας |
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), ο αριθμός των ανέργων το δεύτερο τρίμηνο του 2016 έφτασε τους 1.112.100 και από αυτούς οι 802.500 (72,2% επί του συνόλου) ήταν πάνω από 12 μήνες άνεργοι! Ωστόσο, επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, τον Ιούλη του 2016, πήραν μόλις 113.394 άνεργοι. Δηλαδή, από το σύνολο των ανέργων που καταγραφεί η ΕΛΣΤΑΤ, επίδομα ανεργίας παίρνει μόλις το 10%.
Σημειώνουμε ότι ο ΟΑΕΔ καταγράφει μικρότερο αριθμό ανέργων από την ΕΛΣΤΑΤ, γεγονός που διαπιστώνει και ο ίδιος ο Οργανισμός. Σε έκθεση του ΟΑΕΔ τον Ιούνη του 2016, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ένα μεγάλο τμήμα των ανέργων δεν καταγράφεται: «Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αύξησε σημαντικά τα επίπεδα της ανεργίας, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό (πάνω από 70%) του συνόλου των ανέργων που ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ να προσέρχονται για να καταγραφούν στον ΟΑΕΔ».
Επομένως, τουλάχιστον το 30% των πραγματικά ανέργων δεν καταγράφονται στον ΟΑΕΔ, που σημαίνει ότι τα στοιχεία του Οργανισμού παρουσιάζουν ούτως ή άλλως υποτιμημένο το πρόβλημα της ανεργίας. Σε κάθε περίπτωση, η τεράστια αυτή στρατιά των ανέργων ανακυκλώνεται κατά βάση σε προγράμματα διαχείρισης της ανεργίας, μέσα από τα οποία το κεφάλαιο και το κράτος - εργοδότης εξασφαλίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό και ταυτόχρονα κρύβουν κάτω από το χαλί το πραγματικό πρόβλημα.
Το βασικότερο, όμως, είναι ότι με τέτοια προγράμματα, επεκτείνεται, γενικεύεται και εδραιώνεται μια «αγορά εργασίας» που έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: Θέσεις πλήρους απασχόλησης που αμείβονται με τις κατώτατες δυνατές αποδοχές (αρκετές φορές πιο χαμηλά κι από τα κατώτατα «νόμιμα» όρια), σταδιακή αύξηση και κυριαρχία των ευέλικτων και προσωρινών μορφών απασχόλησης, παραπέρα πτώση των μισθών, αντικατάσταση μιας θέσης πλήρους απασχόλησης από δύο και τρεις θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας, ευελιξία που δίνει στο κεφάλαιο τη δυνατότητα να υποαπασχολεί ή να υπεραπασχολεί τον εργαζόμενο, ανάλογα με τις διακυμάνσεις της παραγωγής.
Την κλιμακούμενη επίθεση στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων, σε συνάρτηση με την υψηλή ανεργία, επιβεβαιώνουν τα στοιχεία του ΙΚΑ και του συστήματος «Εργάνη», που έχει κατά καιρούς επεξεργαστεί ο «Ριζοσπάστης».
Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ για το μήνα Γενάρη των ετών 2012-2016, υπάρχει εκτίναξη της μερικής απασχόλησης σε απόλυτους αριθμούς και ποσοστά (αύξηση 73,85%), μείωση του μέσου μηνιαίου μισθού σχεδόν κατά 15,5% για τις θέσεις πλήρους απασχόλησης και κατά 34% για τις θέσεις μερικής απασχόλησης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το στοιχείο πως ενώ οι θέσεις πλήρους απασχόλησης αυξήθηκαν κατά 102.525 (8,69%), το σύνολο της μισθοδοσίας, την ίδια περίοδο, μειώθηκε κατά 8,08%, από 1,7 δισ. ευρώ το 2012 σε 1,56 δισ. ευρώ το 2016!
Δηλαδή, μετά την υπογραφή της ΠΥΣ 6/2012 που μείωνε τον κατώτερο μισθό (κατά 32% για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών και κατά 22% για τους εργαζόμενους από 25 ετών και άνω), πάνω από 100.000 άτομα προστέθηκαν με σχέση πλήρους απασχόλησης στο εργατικό δυναμικό, αλλά η συνολική δαπάνη για τη μισθοδοσία των εργαζομένων μειώθηκε για το κεφάλαιο.
Την εικόνα αυτή επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη». Σύμφωνα με αυτά, οι εργαζόμενοι που παίρνουν κάτω από 500 ευρώ μεικτά το μήνα (όσοι δουλεύουν με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση), έφτασαν το 2016 τουλάχιστον το 22,45% επί του συνόλου των εργαζομένων. Σύμφωνα με άλλα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, το 30,5% αυτών των εργαζομένων παίρνουν κάτω από 100 ευρώ το μήνα μεικτά! Αθροιστικά, κάτω και από 850 ευρώ καθαρά το μήνα, μέχρι και μερικές δεκάδες ευρώ χαρτζιλίκι, παίρνει το 63% του συνόλου των εργαζομένων.
Ακόμα, τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» επιβεβαιώνουν τη συνεχή αύξηση της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης και της προσωρινής απασχόλησης. Τα τελευταία στοιχεία έδειχναν ότι μεταξύ των ετών 2013-2016 το μήνα Αύγουστο σημειώθηκε αύξηση των προσλήψεων μερικής απασχόλησης κατά 135% και της εκ περιτροπής απασχόλησης κατά 266%. Για την ίδια περίοδο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έληξαν, αυξήθηκαν κατά 170% (στοιχείο από το οποίο συνάγεται η αύξηση αυτών των συμβάσεων).
Στις 6 μ.μ., στον κινηματογράφο «Αλκυονίς»
Σύσκεψη για την οργάνωση της πάλης, διεκδικώντας άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων, αλλά και σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους, διοργανώνουν συνδικάτα εργαζομένων και Επιτροπές Ανέργων της Αττικής, σήμερα Πέμπτη, στις 6 μ.μ., στον κινηματογράφο «Αλκυονίς».
Τα Συνδικάτα που καλούν στη σύσκεψη είναι: Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδ. Υπαλλήλων Πειραιά, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων σε Τουρισμό - Ξενοδοχεία - Επισιτισμό Αττικής, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Συνδικάτο Εργαζομένων σε Κλωστοϋφαντουργία - Ιματισμό - Δέρμα Αττικής, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας, Πανελλήνια Ενωση Λιθογράφων, Ενωση Προσωπικού στα Πρακτορεία Τύπου Αθήνας, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής Αττικής, Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής.
Δίνοντας το στίγμα της πρωτοβουλίας, στο κάλεσμά τους, τα σωματεία αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Δε σκύβουμε το κεφάλι. Δε μας ταιριάζει η μοιρολατρία. Οι άνεργοι και οι οικογένειές τους δεν είναι όμηροι της κυβέρνησης και της μεγαλοεργοδοσίας, πόσο μάλλον δεν ζητούν χάρη από κανέναν. Διεκδικούν ό,τι τους ανήκει, ό,τι έχουν πραγματικά ανάγκη. Αντιπαλεύουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και εργοδοσίας που μεγαλώνουν την ανεργία, αλλά και την εκμετάλλευση μέσα στους χώρους δουλειάς. Την πολιτική της ΕΕ, που στηρίζει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και επιδοτεί μέσα από τεράστια κονδύλια την ένταση της εκμετάλλευσης και την κακοπληρωμένη εργασία.
Τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, προβάλλουμε και διεκδικούμε αιτήματα τόσο για τον περιορισμό της ανεργίας όσο και την προστασία των ανέργων. Ξέρουμε πόσο μεγάλο και σύνθετο ζήτημα είναι η ανεργία και ότι δεν αντιμετωπίζεται χωρίς ριζική οικονομική, πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Ομως, μέτρα πρέπει να παρθούν άμεσα, τώρα και τα διεκδικούμε.
Σε αυτήν τη δύσκολη πάλη πρέπει να ενταχθούν όλες οι δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, με συνδυασμένα αιτήματα προς το κράτος (κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμοι) και την εργοδοσία. Δεν περισσεύει κανείς. Μέσα σε αυτή την πάλη, καθήκον μας είναι να δυναμώσει η αλληλεγγύη, η στήριξη όσων υποφέρουν από την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια. Δίνουμε το χέρι για να σταθούμε όρθιοι, να οργανώσουμε την πάλη, να αγωνιστούμε για το μέλλον μας».
Το πλαίσιο πάλης που προβάλλουν είναι το εξής:
Αμεσα μέτρα για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους
Ορισμένα μέτρα για τον περιορισμό της ανεργίας