Η είσοδος των ιδιωτικών εταιριών στα προγράμματα συνταξιοδότησης προκαλεί αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και χαράτσωμα των ασφαλισμένων
Στη Γερμανία ισχύει η πιο προωθημένη, από αυτή την άποψη, ασφαλιστική νομοθεσία. Πέρσι, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα θεσπίσει ορισμένες φοροαπαλλαγές για τους εργαζόμενους, υπό μια όμως αυστηρή προϋπόθεση: Ο εργαζόμενος θα πρέπει να διαθέσει το ποσό που προκύπτει από την απαλλαγή μόνο για την ιδιωτική του ασφάλιση. Ετσι, ουσιαστικά, η ιδιωτική ασφάλιση γίνεται υποχρεωτική. Παρ' όλα αυτά, πολλοί Γερμανοί εργαζόμενοι προτίμησαν να μην πάρουν την απαλλαγή γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στις ασφαλιστικές εταιρίες. Από τα περίπου 30 εκατομμύρια εργαζόμενους, που αφορά η ρύθμιση, μόνο 2 εκατομμύρια αποφάσισαν να προσφύγουν στις εταιρίες.
Μια από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες της Γερμανίας, η Allianz, με μεγάλη επιρροή και στενές διασυνδέσεις με το πολιτικό σύστημα της χώρας, ανακοίνωσε ότι ενόψει των εκλογών του Σεπτέμβρη θα υποβάλει πρόταση για την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των εργαζομένων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Θα ζητήσει, μάλιστα, από τα πολιτικά κόμματα να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις και να δεσμευτούν. Φυσικά, η Allianz γνωρίζει ότι τόσο οι σοσιαλδημοκράτες του κ. Σρέντερ, όσο και οι χριστιανοδημοκράτες του κ. Στόιμπερ είναι υπέρ των προτάσεών της.
Την είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στα συνταξιοδοτικά προγράμματα έχει αποφασίσει και η κυβέρνηση Μπλερ στη Βρετανία. Πρόσφατα, ο Στοβ Φόλκαρντ, στέλεχος της ασφαλιστικής εταιρίας ΑΧΑ, μιας από τις μεγαλύτερες βρετανικές εταιρίες του κλάδου, δήλωσε ότι υπέβαλε πρόταση στην κυβέρνηση για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 70. Τόνισε, μάλιστα, ότι βρήκε κατανόηση από την κυβέρνηση στην πρότασή του. Ο πρόεδρος της Εθνικής Ενωσης Συνταξιοδοτικών Ταμείων της Βρετανίας, Πίτερ Τόμσον, δήλωσε: «Οι επιλογές μας είναι περιορισμένες, είτε θα αποταμιεύουμε περισσότερα είτε θα προσαρμοστούμε σε χαμηλότερες συντάξεις, είτε θα τις εκταμιεύουμε αργότερα»..!
Ο πρώτος διδάξας στα συστήματα ιδιωτικής συνταξιοδότησης είναι, βεβαίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1985 ψηφίστηκε ο νόμος που έμεινε γνωστός ως «λογαριασμός 401k», σύμφωνα με τον οποίο οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης μπορούσαν να αποταμιεύουν ένα ποσό σε λογαριασμό της επιχείρησης στην οποία εργάζονται. Στη συνέχεια η επιχείρηση μπορούσε να διαχειρίζεται αυτό το λογαριασμό αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να δώσει μια «σύνταξη» στους εργαζόμενους όταν αυτοί θα έφταναν σε ηλικία συνταξιοδότησης. Ομως, η οικονομική ύφεση και η χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων είχαν αποτέλεσμα την κατάρρευση και του «λογαριασμού 401k». Στην περίπτωση της Enron, από τη χρεοκοπία οι εργαζόμενοι δεν έχασαν μόνο τη δουλιά τους αλλά και τις μελλοντικές τους συντάξεις.
Και στην Ελλάδα μεθοδεύεται η είσοδος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Στις 26 του Φλεβάρη του 2002 ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, μιλώντας στην ετήσια συνέλευση της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, προανήγγειλε κίνητρα πάσης φύσεως (και φορολογικά) για τη στροφή εργαζομένων και επιχειρήσεων σε «προϊόντα ασφαλιστικών εταιριών με συνταξιοδοτικό χαρακτήρα». Εξέφρασε μάλιστα την άποψη ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες θα μπορούν να συμμετέχουν στη διαχείριση των αποθεματικών και των διαθέσιμων των ασφαλιστικών ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, μέτρο που, όπως είπε, θα προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία στα ίδια τα Ταμεία, προκειμένου να... βελτιωθεί η απόδοση των αποθεματικών των Ταμείων.
Κλίμα σύγκρουσης χαρακτήρισε τις συνομιλίες των υπουργών Εμπορίου και Οικονομικών των 30 κυρίως βιομηχανοποιημένων χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης στο Παρίσι. Φυσικά το κύριο θέμα ήταν οι δασμοί που επέβαλε η κυβέρνηση Μπους στα εισαγόμενα χαλυβουργικά προϊόντα και οι επιδοτήσεις στην αγροτική οικονομία των ΗΠΑ. O Αντριου Νάτσιος, από την αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης, κάλεσε τους Ευρωπαίους «να σταματήσουν την προστατευτική τους στάση και να κοιτάξουν τις δικές τους πολιτικές, αυτές ακριβώς που δημιουργούν το πρόβλημα».
Στις συνομιλίες κατατέθηκε ανακοίνωση της Ομάδας Κέιρνς, του 18μελούς συνασπισμού αγροτικών χωρών, από την Αυστραλία και τον Καναδά έως την Παραγουάη και τις Φιλιππίνες, όπου οι ΗΠΑ επικρίνονται για τις επιδοτήσεις στον αγροτικό τομέα, «που θα φτάσουν στα 180 δισ. δολάρια έως την ερχόμενη δεκαετία. Το τεράστιο μέγεθος αυτού του πακέτου θα πλήξει τους αγρότες σε όλον τον κόσμο», ανακοίνωσε ο συνασπισμός, για να προσθέσει ότι «οι συνέπειες αυτής της κίνησης θα είναι ιδιαίτερα καταστροφικές για τις αναπτυσσόμενες χώρες, τους εξαγωγείς τροφίμων αλλά και τους εισαγωγείς».
Η αμερικανική αντιπροσωπεία άφησε να εννοηθεί ότι η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να εμμείνει στις θέσεις της. Κι αυτό παρά τις διαμαρτυρίες σημαντικών εμπορικών εταίρων της Ουάσιγκτον, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ιαπωνία: Ηδη στο Τόκιο, το υπουργείο Εμπορίου ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να επεκτείνει τους δασμούς που έχει επιβάλει ως αντίμετρα στη στάση των HΠA, ενώ ο εμπορικός εκπρόσωπος των Βρυξελλών, Πασκάλ Λαμί, που παραβρέθηκε στις συνομιλίες, επρόκειτο να συναντηθεί διμερώς με υπουργούς από την Αυστραλία και άλλες χώρες, πλην των HΠA.
Στο μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠOE) λίστα με αμερικανικές εξαγωγές ύψους 2,5 δισ. ευρώ (2,28 δισ. δολαρίων), που πιθανώς να υποστούν εμπορικές κυρώσεις τους προσεχείς μήνες, στο πλαίσιο του αγώνα της κατά των δασμών στο χάλυβα. H διαδικασία αυτή ανοίγει το δρόμο για την επιβολή αντιποίνων στους δασμούς του χάλυβα εντός ενός μηνός. H Κομισιόν πρέπει να εξασφαλίσει τελική έγκριση από τις κυβερνήσεις της EE πριν επιβάλει τα μέτρα, τα οποία έχουν στόχο να πείσουν τις HΠA να άρουν τους δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα.
Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ «πρωτοπορεί» στην οικονομική πολιτική. Προχωράει στην πώληση του συνόλου σχεδόν της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου!.. Κτίρια, συνολικού εμβαδού πάνω από 180 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα, πωλούνται για να μειωθούν τα ελλείμματα. Πριν από χρόνια, ο γνωστός Αμερικανός συγγραφέας Αρθουρ Μίλερ, σχολιάζοντας την υστερία των ιδιωτικοποιήσεων, είχε προτείνει την ιδιωτικοποίηση του ...Κογκρέσου και της Βουλής των Αντιπροσώπων. Φαίνεται, όμως, ότι δεν είμαστε μακριά από αυτό το ενδεχόμενο. Οπως γράφει η εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», ο επικεφαλής σε θέματα προϋπολογισμού, Μίτσελ Ντάνιελς τζούνιορ, παρουσίασε τη μέχρι στιγμής πιο φιλόδοξη μελέτη γύρω από τα εγγεγραμμένα περιουσιακά στοιχεία στους κυβερνητικούς καταλόγους, αναζητώντας ευκαιρίες για την πώληση ή πιο κερδοφόρο εκμετάλλευση της κτηματικής περιουσίας. Μεταξύ άλλων, ο κ. Ντάνιελς ευελπιστεί στην πώληση ή εκ νέου εκμετάλλευση ορισμένων μη στρατιωτικών, ομοσπονδιακών κτιρίων, από τα οποία δε συγκεντρώνονται τόσα έσοδα, ώστε να δικαιολογείται η κατοχή τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης, στη συγκεκριμένη κατηγορία, υπάγεται περίπου το ένα τρίτο των σχεδόν 180 εκατ. τετραγωνικών μέτρων, που εκμισθώνονται σε μη στρατιωτικούς οργανισμούς. Ορισμένα κτίρια, όπως το Ομοσπονδιακό Κτίριο Mendel Rivers στο Τσάρλεστον, στην πολιτεία της Καλιφόρνια, παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Κάποια άλλα - τα περισσότερα από τα οποία έχουν ανεγερθεί στη διάρκεια της έντονης οικοδομικής δραστηριότητας, στη διάρκεια της δεκαετίας του '60 - μπορεί μεν να είναι λειτουργικά, το κόστος επισκευής τους, όμως, είναι ιδιαίτερα «τσουχτερό».