ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΔΕΘ

Καμία θυσία για τα κέρδη των ομίλων και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών

Με σύσκεψη στις 26 Αυγούστου, τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης προετοιμάζουν τη μεγάλη συγκέντρωση στις 6 Σεπτέμβρη στη ΧΑΝΘ

«Πληρώσαμε - ματώσαμε αρκετά! Φτάνει πια! Καμία θυσία για τα κέρδη των επιχειρηματιών και τα γεράκια του πολέμου!». Το μήνυμα αυτό στέλνουν σε κυβέρνηση και εργοδοσία τα συνδικάτα, προετοιμάζοντας το μεγάλο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ το Σάββατο 6 Σεπτέμβρη, στις 5.30 μ.μ. στην πλατεία ΧΑΝΘ.

Το συλλαλητήριο θα γίνει η επόμενη απάντηση εργαζομένων και συνδικάτων στα σχέδια της κυβέρνησης να νομοθετήσει καινούργια πλήγματα στον εργάσιμο χρόνο, με 13 ώρες δουλειά τη μέρα. Μετά τις εξορμήσεις, περιοδείες, συσκέψεις και συνελεύσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις βρίσκονται σε ετοιμότητα με σκοπό να κλιμακώσουν τις πρωτοβουλίες τους απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο.

Η διαδήλωση θα αποτελέσει, επίσης, συνέχεια της δράσης με την οποία οι εργαζόμενοι αρνούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό της γενικευμένης πολεμικής προπαρασκευής, απαιτούν την απεμπλοκή της χώρας από τα «σφαγεία», καταδικάζουν το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους λαούς που ματώνουν σε όλο τον κόσμο.

Στην πορεία προς το συλλαλητήριο, τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε σύσκεψη την Τρίτη 26 Αυγούστου, στις 7.30 μ.μ. στον πολυχώρο «Soul» (περιοχή ΦΙΞ).

«Σε καιρό "ειρήνης", μας ξεζούμιζαν βγάζοντας αμύθητα κέρδη! Σήμερα, για την πολεμική τους οικονομία, απαιτούν ακόμα μεγαλύτερες θυσίες, περισσότερη απλήρωτη δουλειά», σχολιάζει το ΠΑΜΕ. Στην ανακοίνωσή του επισημαίνει τις μεγάλες ευθύνες που βαραίνουν τη ΝΔ και όλα τα ευρωΝΑΤΟικά κόμματα για τη βαθιά εμπλοκή της χώρας στο μακελειό, για τις βάσεις του θανάτου, που αποτελούν στόχο αντιποίνων, για τις φρεγάτες και τα όπλα που διαθέτουν, για να πάρουν μέρος στον ανταγωνισμό για τον έλεγχο των αγορών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.

«Γνωρίζουμε καλά πως για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Δεν υπάρχει μέση λύση, δεν υπάρχουν σωτήρες και "προοδευτικές" κυβερνήσεις που να εξασφαλίσουν και τα δύο. Γιατί η τεράστια εξέλιξη της τεχνολογίας και η πρόοδος της επιστήμης είτε θα μετατραπούν σε όπλα για το μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων, για την κερδοφορία των ομίλων, είτε θα αξιοποιηθούν για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, την εξάλειψη βαριών εργασιών, την προστασία της υγείας μας. Γιατί τα εργοστάσια και οι μεγάλες επιχειρήσεις είτε θα παράγουν πολεμικούς εξοπλισμούς για "να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ", είτε θα δουλεύουν για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, χωρίς αφεντικά και τον βραχνά του κέρδους», υπογραμμίζει.

«Καμία αναμονή! Ολοι στον αγώνα, όλοι στα συνδικάτα! Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!», είναι το κάλεσμα που απευθύνει.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετάει τον σύντροφο Τέλη Γιαννακό

Ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος για τον πρόωρο θάνατό του

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει τον θάνατο του συντρόφου Τέλη Γιαννακού, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Ο σύντροφος Τέλης Γιαννακός γεννήθηκε το 1966 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο Κώστας Γιαννακός, στέλεχος του Κόμματος, με συνεχή δράση απ' την εποχή της δικτατορίας του 1967 μέχρι τον θάνατό του.

Από μαθητής έγινε μέλος της ΚΝΕ στο Γυμνάσιο και μέλος του Κόμματος στο Λύκειο, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση Οργανώσεων της ΚΝΕ στη Βαρβάκειο Σχολή και στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, όπου κατοικούσε. Στη συνέχεια, ως φοιτητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ συμμετείχε δραστήρια στο φοιτητικό κίνημα.

Το 1987 έγινε μέλος του Τμήματος Πληροφορικής και Πολιτικής Ερευνας και Τεχνολογίας της Κεντρικής Επιτροπής. Μετά την πρώτη κρίση της ΚΝΕ το 1989, συνέβαλε στην προσυνεδριακή επιτροπή που οδήγησε την Οργάνωση στο 5ο Συνέδριό της. Συνολικά την κρίσιμη περίοδο '89-'91 κράτησε αταλάντευτη στάση και είχε σημαντική συμβολή στη διαπάλη με το οπορτουνιστικό ρεύμα στην Αχτίδα ΑΕΙ της ΚΟΑ.

Το 1992 μετακόμισε στο Παρίσι για να εκπονήσει τη διδακτορική του διατριβή. Ακολούθησε μια λαμπρή επιστημονική ακαδημαϊκή πορεία και αναδείχθηκε καθηγητής πληροφορικής στο γαλλικό πανεπιστήμιο της Αμιέν. Σ' αυτό το πλαίσιο δίδαξε ακαδημαϊκά και έμεινε για κάποια χρόνια στη Μαρτινίκα και στη Νέα Καληδονία πριν επιστρέψει στο Παρίσι. Ηταν μέλος της ΚΟΒ Γαλλίας του ΚΚΕ. Εκπλήρωσε με συνέπεια τις χρεώσεις που ανέλαβε όλα αυτά τα χρόνια.

Συμμετείχε και είχε σημαντική συμβολή στη Διατμηματική Ομάδα Εργασίας, την οποία συγκρότησε το ΠΓ για τη διερεύνηση των θεμάτων που αφορούν την Τεχνητή Νοημοσύνη, καθώς και στην πρώτη σχετική ημερίδα που διοργανώθηκε το 2024.

Ο σύντροφος Τέλης συνδύαζε πλατιά επιστημονική μόρφωση και θεωρητική συγκρότηση και συνέβαλε με σεμνότητα, με τις πολύτιμες παρατηρήσεις του, σε μια σειρά επεξεργασίες που αφορούσαν τον σύγχρονο μονοπωλιακό καπιταλισμό. Πορεύθηκε σταθερά κάτω απ' τη σημαία του ΚΚΕ για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Εφυγε πρόωρα και ξαφνικά, ενώ θα μπορούσε πολλά ακόμα να προσφέρει.

Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στη μητέρα του Κατερίνα, στην αδερφή του συντρόφισσα Βιβή, στα ανίψια του Ιάσονα και Κατερίνα και σε όλους τους οικείους του.

Η κηδεία του συντρόφου Τέλη Γιαννακού θα γίνει τη Δευτέρα 18 Αυγούστου, στις 11.00, στο νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Αχ, αυτός ο Αύγουστος

Αχ αυτός ο Αύγουστος κι ο αντιφατικός αγωνιώδης Δεκαπενταύγουστος, παγκοσμίως γνωστός και ως λατινιστί Ferragosto, που είναι οι καθιερωμένες από τον αυτοκράτορα Αύγουστο, λίγες δεκαετίες προ Χριστού, γιορτές της Ρώμης, για το τέλος των εργατικών εργασιών του θέρους. Υστερα, ήρθε κάποιος Πάπας και πήρε την Κοίμηση της Θεοτόκου και την έκανε κληρικολαϊκή γιορτή περί τον 16o αιώνα, κι ως σήμερα, ακόμα κι οι ορθόδοξοι την έχουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου μετατρέψει σε αναγκαίο και χρήσιμο Πάσχα του καλοκαιριού. Κι έτσι ο φεραγκόστο καθιερώθηκε ως αργία σ' όλο το δυτικό ημισφαίριο, μέχρι και την Κορέα, και συνδυάζεται με διακοπές και πανηγύρια.

Η τουριστική όμως γενικευμένη αντίληψη των λαϊκών διακοπών του Αυγούστου, αυτό που λέμε τα μπάνια του λαού, είναι μουσολινικής έμπνευσης και διαταγής από το 1925. Ο ...Ντούτσε ήθελε να ...αυξήσει τον εσωτερικό «τουρισμό» στην Ιταλία και με διαταγή του τα... μετασυνδικάτα οργάνωναν εκδρομές και διακοπές για το πόπολο. Είχε συντρίψει τις τιμές ακτοπλοϊκών, σιδηροδρομικών και κάθε μορφής συγκοινωνιών ο Μουσολίνι, και το πρόγραμμα του φεραγκόστο κρίθηκε απολύτως πετυχημένο και βρήκε μιμητές εκτός Ιταλίας. Ψήγματα αυτής της νοοτροπίας βλέπουμε σήμερα σε λαϊκίστικες εκδοχές των διακοπών της εποχής μας, με τη διαφορά ότι τσακισμένες τιμές έγιναν πακέτα διακοπών προς όφελος ιδιωτών, και η μετακίνηση αξίζει μια περιουσία με κάθε μέσο.

Από τη χώρα τη γειτονική μας που αρεσκόμαστε να λέμε πως με τους πολίτες της είμαστε ούνα φάτσα, ούνα ράτσα πολιτισμικά, κάτι σαν εκλαΐκευση του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού δηλαδή, βλέπε αγροτικές Φεράρι ένα πράγμα και αρτίστι ιταλιάνι ελληνική βιομηχανία ρούχων, μην πω και για την πίτσα με φέτα και κρεμμύδι, μας ήρθε και κείνο το αμίμητο του Ουμπέρτο Εκο «δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο». Ηθελα να ξέρω πώς αντιμετωπίζει αυτή τη σημειολογική δημοσιογραφική θέση η τεχνητή νοημοσύνη. Εγώ πάντως ξέρω ότι τον Αύγουστο σ' αυτόν εδώ τον τόπο, αλλά και σ' όλη μας τη γειτονιά, υπάρχουν μόνο τραγικές ειδήσεις, που δεν φτάνουν για να τις σκεπάσουν όλες οι κορμάρες με μαγιό σηκωμένες στον επικοινωνιακό ιστό της αράχνης. Ο συντοπίτης του Εκο, Ντάντε, κουβαλάει την κόλασή του με φωτιές, σε πλήρη συνεργασία με τον δικό μας Αίολο, που κατακαίει τον Ικαρο, όχι άμα φτάσει στον ήλιο, αλλά μέσα στο εργαστήρι του Δαίδαλου, χωρίς κλιματισμό και λεφτά για ηλεκτρισμό.

Το δεκαπενθήμερο του φεραγκόστο - Δεκαπενταύγουστου, από την πρώτη του θεριστή ως την Τήνο και την πέραν της θρησκευτικής επετείου και αυτής του ιταλικού τορπιλισμού της «Ελλης», έχει ειδήσεις από πολεμικές, κλιματικές, φονικές σε στεριά και θάλασσα στην εγκαυματική Μεσόγειο, ως ειδικά φέτος και παγερές ειρηνευτικές στην Αλάσκα. Τώρα που γράφω δεν έχω ιδέα τι αγοραπωλησίες λαών, ψυχών και κρατών έχουν λάβει χώρα σ' ένα κλειστό δωμάτιο στο Ανγκορατς. Στις τραγωδίες του Αυγούστου ίσως η απάντηση στον Εκο, κατάπικρη, να έρχεται από τον Σεφέρη, Οπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει.

Κι όμως έρχεται ύστερα κι ο Ελύτης με το Ναυτίλο και τις Μικρές Κυκλάδες του, κι ο Ρίτσος με εκείνο το «ανεμολάμνοντας», αυτό το υπέροχο ρήμα που έφτιαξε πως γίνεται να ανεμολάμνεις, κι έτσι να βλέπεις την ομορφιά με τον πρώτο και να καπετανεύεις τη μοίρα σου με τον δεύτερο. Αχ αυτός ο Αύγουστος λοιπόν, μπορεί να γίνει για ένα διβδόμαδο και πνίχτης των καθημερινών καημών, και χάπι λήθης των αφεντικών, ίσως και μία δόση δίαιτας απ' τις οθόνες των υπολογιστών. Εύχομαι σ' όσους τον κυνήγησαν για να τον ζήσουν, επιστροφή με ασφάλεια, και σχέδια για τον επόμενο, που να φυτρώνουν στα φυλλαράκια στα καμένα το καταχείμωνο.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ