Η παρέμβαση συνεχίζεται σε γειτονιές που συγκεντρώνουν φοιτητές, κεντρικά σημεία πόλεων, σταθμούς λεωφορείων, ΚΤΕΛ και τρένων, λιμάνια και αλλού.

Οπως έχει αναδείξει η ΚΝΕ στο πλαίσιο αυτής της παρέμβασης, «ακόμα μια χρονιά η αναζήτηση φοιτητικής στέγης για χιλιάδες φοιτητές και τις οικογένειές τους είναι ένας Γολγοθάς: Εστίες ούτε για δείγμα, πανάκριβα ενοίκια, σπίτια - τρύπες και ένα συνολικό κόστος σπουδών ανυπέρβλητο εμπόδιο!

Οι δήθεν "δωρεάν σπουδές" κοστίζουν παρά πολύ ακριβά!

- 6% των φοιτητών από άλλη πόλη έχουν πρόσβαση σε φοιτητικές εστίες (ακόμα λιγότεροι πρωτοετείς).

- 114 Τμήματα δεν προσφέρουν καμία δυνατότητα μετεγγραφής.

- 6 πανεπιστημιακά Ιδρύματα της πρωτεύουσας δεν διαθέτουν καν Εστία.

- 17 φοιτητουπόλεις χωρίς Εστίες!

- 125 - 166 ευρώ το μηνιαίο φοιτητικό στεγαστικό επίδομα.

- 350 - 500 ευρώ ενοίκιο γκαρσονιέρας στην Αθήνα.

- Πάνω από το 40% δυσκολεύεται ή αδυνατεί να πληρώσει το ενοίκιο.

- +40% αύξηση ενοικίων σε 5 χρόνια.

- Ενοίκιο 400 ευρώ, λογαριασμοί - κοινόχρηστα 100 ευρώ, σίτιση 240 ευρώ, μετακίνηση 40 ευρώ, ψυχαγωγία - διασκέδαση 60 ευρώ, προσωπικά μικροέξοδα 60 ευρώ. Μηνιαίο κόστος σπουδών 900 ευρώ».

Απέναντι στα παραπάνω, μέσα από τις παρεμβάσεις των Οργανώσεων της ΚΝΕ προβάλλονται διεκδικήσεις για άμεσα μέτρα ανακούφισης από το κόστος της στέγης, που ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο η αναζήτησή της γίνεται Γολγοθάς για χιλιάδες πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες που εισήχθησαν σε κάποιο πανεπιστήμιο. Πιο συγκεκριμένα, δημόσιες και δωρεάν Εστίες για όλους, μείωση της τιμής των ενοικίων, αύξηση του στεγαστικού επιδόματος και διεύρυνση των δικαιούχων.

«Σήμερα» - τονίζει η ΚΝΕ - «το ρεαλιστικό και αναγκαίο είναι η εξασφάλιση δωρεάν στέγασης για όλους τους φοιτητές, ώστε να σπουδάζουν απρόσκοπτα. Υπάρχουν η τεχνογνωσία και το επιστημονικό δυναμικό για να εξασφαλιστεί ένα τέτοιο ενιαίο πανελλαδικό σχέδιο. Προϋπόθεση είναι η Παιδεία και η Στέγη να πάψουν να αποτελούν εμπόρευμα και να γίνουν κοινωνικό αγαθό, σε μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου στο επίκεντρο θα βρίσκονται οι κοινωνικές ανάγκες: Τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Θυμίζουμε ότι σχετική Ερώτηση κατέθεσε προς την κυβέρνηση η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στη Βουλή, αναδεικνύοντας το ζήτημα και προβάλλοντας σχετικές διεκδικήσεις.

Να λειτουργήσουν όλες οι Τάξεις Υποδοχής, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με εκπαιδευτικούς με μόνιμη και σταθερή εργασία, ζητά η ΕΛΜΕ Πειραιά, που εκφράζει προβληματισμό και ανησυχία μετά την πρόσφατη Υπουργική Απόφαση για την ίδρυση των Τάξεων Υποδοχής Προσφύγων.

Οπως επισημαίνει, στην Απόφαση «δεν συμπεριλαμβάνεται το 1ο Γυμνάσιο Περάματος, στο οποίο εδώ και χρόνια λειτουργεί Τάξη Υποδοχής. Θυμίζουμε πως με απόφαση της κυβέρνησης το 1ο Γυμνάσιο και το 1ο ΓΕΛ Περάματος προορίζονται για "Ωνάσεια". Δεν συμπεριλαμβάνεται το 10ο ΓΕΛ Πειραιά, το οποίο είχε λάβει πέρυσι έγκριση για τη δημιουργία Τμήματος Υποδοχής. Δεν συμπεριλαμβάνεται το 3ο ΓΕΛ Πειραιά, που από τη φετινή σχολική χρονιά (2025 - 2026) θα λειτουργήσει ως Πειραματικό, επιβεβαιώνοντας και από αυτήν την σκοπιά την αντιπαιδαγωγική πολιτική της κατηγοριοποίησης των σχολείων, αφού "αριστεία" και προσφυγόπουλα δεν πάνε μαζί...». Προσθέτει πως δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε το 1ο ΕΠΑΛ Πειραιά, που είχε λάβει έγκριση πέρυσι για τη δημιουργία Τάξης Υποδοχής, ενώ μόλις ένα ΓΕΛ, το 1ο Δραπετσώνας, έχει λάβει έγκριση για δημιουργία Τάξης Υποδοχής και κανένα ΕΠΑΛ!

Η ΕΛΜΕ Πειραιά επισημαίνει ότι οι Τάξεις Υποδοχής σε Γυμνάσια, ΓΕΛ και ΕΠΑΛ αποτελούν μια - όχι χωρίς προβλήματα - στοιχειώδη δομή στα σχολεία για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, που δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση της ελληνικής γλώσσας. «Η κυβέρνηση» - τονίζει - «φέρει ακέραιη την ευθύνη για τα μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία των Τάξεων Υποδοχής και στην ένταξη των προσφύγων στην εκπαιδευτική διαδικασία, ζήτημα που η ΕΛΜΕ Πειραιά έχει έγκαιρα αναδείξει», θυμίζοντας πρόσφατες παρεμβάσεις του σωματείου για τμήματα που υπολειτουργούσαν ή δεν λειτούργησαν καθόλου, λόγω έλλειψης δρομολογίου μεταφοράς των μαθητών, έλλειψης εκπαιδευτικών κ.λπ.

«Η κατάσταση που επικρατεί με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, όπου τελικά τα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου είναι πολύ μεγάλα, είναι πραγματικά απαράδεκτη. Αποδεικνύεται ότι τα κοινωνικά αδιέξοδα που παράγει το σύστημα, ιδιαίτερα στις πιο απομονωμένες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τελικά πολλαπλασιάζονται. Ετσι, σήμερα το αυτονόητο δικαίωμα στη δωρεάν Εκπαίδευση για όλους, χωρίς διαχωρισμούς, θεωρείται κόστος, πολυτέλεια και "ψιλά γράμματα"», αναφέρει η ΕΛΜΕ Πειραιά, εντάσσοντας την κατάσταση με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων στη γενικότερη αντιεκπαιδευτική πολιτική. «Η οργάνωση αγώνων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι μονόδρομος για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας, για την υπεράσπιση του παιδαγωγικού μας ρόλου. Οι εκπαιδευτικοί δεν χωρίζουμε τα παιδιά σε Ελληνες και ξένους. Είναι όλοι και όλες μαθητές / μαθήτριές μας, αγωνιούμε για τη μόρφωσή τους και το μέλλον τους», ξεκαθαρίζει.