ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2025
Σελ. /28
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
«Λεκέδες» στο πανεπιστήμιο δεν είναι οι άνθρωποι που παλεύουν να μορφωθούν!

Ηχηρή παραίτηση του κοσμήτορα της Σχολής Καλών Τεχνών Πελοποννήσου

Με οριστική διαγραφή από τα μητρώα των πανεπιστημίων κινδυνεύουν σήμερα πάνω από 200.000 φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το ανώτατο όριο φοίτησης που καθιέρωσε η κυβέρνηση. Ωστόσο, πέρα από την τωρινή εκκαθάριση των πανεπιστημιακών μητρώων από εγγεγραμμένους φοιτητές που έχουν εγκαταλείψει ουσιαστικά τις σπουδές τους, το μέτρο του ανώτατου ορίου φοίτησης θα κρέμεται εφεξής σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του κάθε φοιτητή που για μια σειρά λόγους καθυστερεί τις σπουδές του έως και δύο χρόνια - κυρίως τη δουλειά παράλληλα με τις σπουδές, την απουσία φοιτητικής μέριμνας κ.ο.κ.

Οι αντιρρήσεις και αντιδράσεις στο συγκεκριμένο μέτρο είναι γενικευμένες σε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα: Από τους πρυτάνεις, που είχαν διαφωνήσει εξαρχής με την οριζόντια επιβολή του μέτρου, τους φοιτητικούς συλλόγους και τους πανεπιστημιακούς, μέχρι τους διοικητικούς υπαλλήλους, που έχουν προχωρήσει σε απεργία από τις διαδικασίες διαμόρφωσης των καταλόγων των υπό διαγραφή φοιτητών. Δεκάδες είναι, όπως φαίνεται, τα Τμήματα που δεν έχουν στείλει τους σχετικούς καταλόγους στο υπουργείο Παιδείας μέσα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες.

Την παράταση ενός έτους που έδωσε η κυβέρνηση υπό όρους σε φοιτητές που εμπίπτουν στην παραπάνω κατηγορία «υπό διαγραφή» έσπευσαν να την εκμεταλλευτούν 35.000 περίπου φοιτητές, ωστόσο, όπως φαίνεται από καταγγελίες που προκύπτουν διαρκώς από τα Ιδρύματα, υπήρξαν πολύ περισσότερες αιτήσεις να ενταχθούν φοιτητές σε αυτήν τη ρύθμιση, οι οποίες τελικά απορρίφθηκαν.

Στο πλαίσιο των αντιδράσεων, που το τελευταίο διάστημα εύλογα έχουν φουντώσει, την παραίτησή του από τη θέση του κοσμήτορα της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου υπέβαλε ο καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Γιάννης Λεοντάρης, εκφράζοντας δημόσια την έντονη αντίθεσή του στην εφαρμογή του μέτρου των διαγραφών φοιτητών και φοιτητριών από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Οπως σημειώνει σε σχετικό κείμενο που δημοσιοποίησε: «Δεν πρόκειται για μια απλή διοικητική ρύθμιση, αλλά για μια πολιτική πράξη με ταξικό πρόσημο, βαθιά αντιδημοκρατική, προσβλητική για το δημόσιο πανεπιστήμιο και κατασταλτική για χιλιάδες ανθρώπους που επέλεξαν να σπουδάσουν. Το μέτρο παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως "εκσυγχρονισμός", αλλά λειτουργεί ως στοχοποίηση νέων ανθρώπων προερχόμενων κυρίως από εργατικές και λαϊκές οικογένειες, οποίοι/ες τιμωρούνται ενώ δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να ασκήσουν το δικαίωμά τους στη γνώση. Είναι αδιανόητο ότι πρόσφατα ο αρμόδιος υφυπουργός Παιδείας δήλωσε ότι με τις διαγραφές "θα καθαρίσουν οι κατάλογοι", λες και οι φοιτητές/τριες είναι στίγματα, λεκέδες που λερώνουν την εικόνα του πανεπιστημίου. Οταν ένας υφυπουργός μιλάει για "καθαρισμό", δεν περιγράφει απλώς μια διαδικασία. Διατυπώνει ένα αξιακό σύστημα: Οτι υπάρχουν φοιτητές/τριες επιθυμητοί/ες και φοιτητές/τριες ανεπιθύμητοι/ες. Οτι οι δεύτεροι/ες αποτελούν στίγμα. Οτι η παρουσία τους είναι πρόβλημα που πρέπει να εξαλειφθεί. Μόνο από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών διεγράφησαν ήδη περισσότεροι/ες από τριακόσιοι φοιτητές/τριες. Πρόκειται για συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων με δυσκολίες, προβλήματα και όνειρα».

Ο Γ. Λεοντάρης αναφέρεται σε τέτοιες περιπτώσεις φοιτητών της Σχολής που κινδυνεύουν με διαγραφή και τονίζει ότι αν υπάρχουν «"λεκέδες" στο πανεπιστήμιο, δεν είναι οι άνθρωποι που παλεύουν να μορφωθούν. Είναι οι πολιτικές που όχι μόνο δεν τους/τις ενισχύουν όπως οφείλουν, παρέχοντάς τους στέγαση, γενναίες επιδοτήσεις ενοικίου, διευκόλυνση στις μετακινήσεις κ.λπ., αλλά αντίθετα τους/τις στοχοποιούν».

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Γ. Λεοντάρης δηλώνει ότι το μέτρο που καλείται να εφαρμόσει «αντιστρατεύεται τις βαθύτερες ακαδημαϊκές και κοινωνικές μου πεποιθήσεις και, κυρίως, με φέρνει σε ευθεία αντίθεση με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που θεωρώ ότι οφείλω να υπερασπίζομαι. Και αυτό είναι κάτι που αρνούμαι και να πράξω και να αποδεχτώ σιωπώντας», εξηγώντας την παραίτησή του.

  • «Να μην εφαρμοστεί ο κατάπτυστος νόμος των διαγραφών των φοιτητών», ζητά με ανακοίνωσή του και το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ). Το ΕΕΤΕ αναφέρεται και στην παραίτηση του Γ. Λεοντάρη και τονίζει μεταξύ άλλων ότι «είναι απαράδεκτο να απειλούνται με διαγραφή ενεργοί φοιτητές, χιλιάδες νέοι άνθρωποι που προσπαθούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, χωρίς καμία στήριξη, την ώρα που η κυβέρνηση με τον νέο ψηφισμένο "πολεμικό" κρατικό προϋπολογισμό προβλέπει 42 εκατομμύρια ευρώ μείωση της χρηματοδότησης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η κυβέρνηση πρέπει να βρει πιο μαζικά απέναντί της την πανεπιστημιακή κοινότητα, φοιτητικούς συλλόγους, διοικητικούς, καθηγητές που έχουν επανειλημμένα εκφράσει τη διαφωνία τους για το άδικο και ταξικό μέτρο».
Υψηλά τα ποσοστά εγκατάλειψης της Εκπαίδευσης στην ΕΕ

Οι οικονομικοί λόγοι αναγνωρίζονται ως μία από τις βασικότερες αιτίες της εγκατάλειψης | Χαμηλά τα ποσοστά εγκατάλειψης για την Ελλάδα

Η εγκατάλειψη της Εκπαίδευσης συνεχίζει να είναι ψηλά στις χώρες της ΕΕ παρά τους στόχους που έχει βάλει εδώ και χρόνια η ΕΕ να τη μειώσει.

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν το 2024 δείχνουν ότι το 14,2% των ατόμων ηλικίας 15 - 34 ετών στην ΕΕ εγκατέλειψαν την επίσημη Εκπαίδευση ή κατάρτιση τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Τα υψηλότερα ποσοστά σχολικής εγκατάλειψης καταγράφηκαν στην Ολλανδία (32,2%), στη Δανία (27,1%), στο Λουξεμβούργο (24,8%) και την Εσθονία (24,4%). Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα καταγράφηκαν στη Ρουμανία (1,5%), την Ελλάδα (2,2%) και τη Βουλγαρία (3,5%).

Σε όλα τα επίπεδα Εκπαίδευσης (βασική, μέση και ανώτερη/τατη), ο πιο συνηθισμένος λόγος για τη μη ολοκλήρωση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος στο σύνολο των χωρών της ΕΕ ήταν ότι το πρόγραμμα δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες ή ήταν πολύ δύσκολο. Για να καταλάβουμε όμως το υψηλό ποσοστό που καταλαμβάνει (42,6%) ως «αιτία» εγκατάλειψης της Εκπαίδευσης η δυσκολία του εκπαιδευτικού προγράμματος, πρέπει να συνυπολογίσουμε την ταξική διάσταση που συγκαλύπτεται στις μετρήσεις της Eurostat. Γιατί όσο πιο χαμηλό είναι το μορφωτικό αλλά και το οικονομικό επίπεδο της οικογένειας του παιδιού ή του νέου, τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες να μη μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς σε ένα πιο απαιτητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ειδικά στη βασική Εκπαίδευση. Κοινώς, γονείς με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο δεν μπορούν οι ίδιοι να βοηθήσουν το παιδί τους να ανταποκριθεί στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που φαντάζει δύσκολο, ενώ αν δεν έχουν και την οικονομική δυνατότητα δεν μπορούν να προσφέρουν και κάποια φροντιστηριακού τύπου ενίσχυση. Εξάλλου, οι λόγοι που σχετίζονται με το ίδιο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ποικίλλουν ανάλογα με τα επίπεδα Εκπαίδευσης: Αντιπροσώπευαν το 28,7% στο βασικό επίπεδο Εκπαίδευσης, το 35,9% στο μεσαίο επίπεδο και ένα σημαντικό 50,2% στο υψηλό επίπεδο.

Επόμενη βασική αιτία της εγκατάλειψης εκπαιδευτικών προγραμμάτων στην ΕΕ των 27, είναι οι οικονομικοί λόγοι που συγκεντρώνουν το 19,1%. Και σε αυτήν την περίπτωση, βέβαια, η Eurostat επιχειρεί να κατακερματίσει και να υποβαθμίσει αυτήν την αιτία, διαχωρίζοντας τους αμιγώς «οικονομικούς λόγους» (που συγκεντρώνουν 5,3%) από την... «προτίμηση για δουλειά» (που συγκεντρώνει 13,8%). Και είναι τόσο εξόφθαλμα προκλητικός αυτός ο διαχωρισμός της που εμφανίζει ακόμα και στη βασική Εκπαίδευση ένα αξιοσημείωτο ποσοστό των παιδιών να την εγκαταλείπει... «προτιμώντας» τη δουλειά!

Ακολουθούν ως αιτία εγκατάλειψης ενός εκπαιδευτικού προγράμματος άλλοι οικογενειακοί ή προσωπικοί λόγοι (18,5%) και λόγοι υγείας ή αναπηρίας σε ποσοστό 7,8%. Οι λόγοι που σχετίζονται με κάποια προσωπική ασθένεια ή αναπηρία ήταν πιο συνηθισμένοι στο χαμηλότερο επίπεδο Εκπαίδευσης (11,1%) από ό,τι στο μεσαίο (9,8%) ή το υψηλό επίπεδο (5,6%). Ομοίως, άλλοι οικογενειακοί ή προσωπικοί λόγοι ήταν επίσης πιο εμφανείς στο χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο (24,6%) και έγιναν λιγότερο σημαντικοί καθώς αυξάνονταν τα επίπεδα εκπαίδευσης.

Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα με τα ομολογουμένως χαμηλά ποσοστά εγκατάλειψης εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η πρώτη και κύρια αιτία για την εγκατάλειψη είναι οι οικονομικοί λόγοι (μαζί με την «προτίμηση» για εργασία) που φτάνουν στο 37,7%. Ακολουθούν ως αιτία οι οικογενειακοί και προσωπικοί λόγοι σε ποσοστό 26,1% και τελευταία αιτία έρχεται η δυσκολία του προγράμματος ή η μη ανταπόκρισή του στις προσδοκίες του εκπαιδευόμενου με ποσοστό 23%.


Αγωνιστικά κάλαντα της ΚΝΕ για την Πρωτοχρονιά

Συνδυάζοντας τις παραδόσεις με την αγωνιστική διάθεση μέλη και φίλοι της ΚΝΕ ψέλνουν και αυτήν τη βδομάδα τα αγωνιστικά κάλαντα της Πρωτοχρονιάς σε πλατείες και σπίτια μελών και φίλων του ΚΚΕ, σχολιάζοντας μέσα από αυτά την επικαιρότητα και μοιράζοντας ευχές.

***

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά / γεια σου περήφανη εργατιά / κι αρχή καλός μας χρόνος / που κανείς δεν θα 'ναι μόνος

Αρχή να κάνει ο λαός / να βγει μπροστά πιο δυνατός / το δίκιο να απαιτήσει / κι όλα τούμπα να γυρίσει

Θέλουν να γονατίσουμε / μας λεν να συνηθίσουμε / φέρετρα με σημαία / δε λυγάν τη νεολαία

Οσα κοντέινερ και να 'ρθουν / κράτη - φονιάδες να οπλιστούν / ο λαός θα τους τρελάνει / παίρνουν δρόμο απ' το λιμάνι

Ψηφίσανε όλοι μαζί / την ΚΑΠ μες στην Ευρωβουλή / τα μπλόκα ανοίγουν δρόμους / και ξεσκίζουν τους άδικους τους νόμους

Η Ενωση η Ευρωπαϊκή / των εργατών η φυλακή / φτιάχνει χασάπηδες φραπέδες / να πλουτίζουν όλοι οι ρεμπεσκέδες

ΠΑΣΟΚοι συνδικαλιστές / με την κυβέρνηση αγκαλιές / όσο κι αν κάνουν κομπρεμί / κόκκινη βάφτηκε η ΑΔΕΔΥ

Καμιά Ιθάκη δεν θα βρεις / εκτός άμα ξεσηκωθείς / τους δρόμους να γεμίσεις / τους θεσμούς να τους διαλύσεις

Θα τους το βγάλουμε ξινό / αν έρθουν για πλειστηριασμό / θα φαν πόρτα στις μύτες / και θα κλαιν οι τραπεζίτες

Αγώνες για καλή χρονιά / με ΚΚΕ πάντα μπροστά / οργανωμένη απειθαρχία / για να γράψουμε ιστορία.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ