Το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε την τροπολογία, ενώ από την αρχή, συνεπές στην πολιτική του, είχε εκφράσει τις διαφωνίες του και στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Η αρνητική του ψήφος δεν πρέπει να παραπλανά κανένα, αφού στη θέση του επιδόματος που πρότεινε τελικά η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ αντέταξε το εξίσου αντιδραστικό σχέδιο «Ανασυγκρότηση φθινουσών περιοχών». Στον πυρήνα του, πρόκειται για μια συρραφή και αντιγραφή από παλιότερες θέσεις και προγράμματα του ΠΑΣΟΚ, τα οποία, όσο κυβερνούσε, δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το κλείσιμο επιχειρήσεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, με κραυγαλέα παραδείγματα και στην πόλη της Νάουσας. Πολύ περισσότερο, πρόκειται για μέτρα που σε καμιά περίπτωση δεν κατάφεραν να παρέχουν την ελάχιστη προστασία στους ανέργους, να τους επανεντάξουν στην παραγωγή.

Το ΠΑΣΟΚ προτείνει την εφαρμογή των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, το όχημα δηλαδή για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας. Πρόταση που στηρίζουν πρωτίστως οι βιομήχανοι, εκβιάζοντας για πάγωμα των μισθών και νέες απολύσεις. Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για παροχή νέων επενδυτικών κινήτρων προς τους ιδιώτες και νέα μέτρα διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ζητά από τους εργαζόμενους να «εγγυώνται το κλίμα εργασιακής ομαλότητας...», να ρίξουν δηλαδή τον πήχη των διεκδικήσεών τους, να κάτσουν φρόνιμα μπροστά στις αξιώσεις του κεφαλαίου για φθηνότερη εργασία, λιγότερα δικαιώματα.

Το ΠΑΣΟΚ έχει δώσει εξετάσεις στους εργαζόμενους, που το ξέρουν από την καλή και από την ανάποδη. Η στάση των πολιτευτών του ιδιαίτερα στη Νάουσα είναι αποκαλυπτική για το πού στοχεύει η πολιτική του: Στην παραπέρα πριμοδότηση των εργοδοτών, στην καθυπόταξη των εργαζομένων, στη συγκάλυψη της ανεργίας, στην ισχυροποίηση του κεφαλαίου και των κερδών του. Για όσα έκανε σαν κυβέρνηση και για όσα προτείνει σήμερα, πρέπει να τιμωρηθεί από τους εργαζόμενους και τους ανέργους, με κάθε ευκαιρία και με πρώτη τις επερχόμενες νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Η πολιτική του είναι πανομοιότυπη με εκείνη της κυβέρνησης, βαθιά ταξική υπέρ του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΝ ψήφισε την «τροποποιημένη τροπολογία». Με την ψήφο και την επιχειρηματολογία του στη Βουλή, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι η τακτική του στοχεύει στο να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι με την ιδέα του ελάχιστου, να φρενάρει τη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης της εργατικής τάξης, να εγκλωβίσει το κίνημα στη λογική της διαχείρισης των συνεπειών από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Οι προτάσεις που κατέθεσε ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ στη Βουλή κινούνται στην κατεύθυνση των ευρωενωσιακών πολιτικών για την απασχόληση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η λεγόμενη «κοινωνική οικονομία». Η ένταξη δηλαδή των ανέργων σε προγράμματα παροχής υπηρεσιών κοινωνικής προστασίας, με εργασιακούς και ασφαλιστικούς όρους ενάντια στις ανάγκες των απολυμένων, που στόχο έχει να καλύψουν το γκρέμισμα κάθε δημόσιας δομής κοινωνικής προστασίας, η οποία αποτελεί υποχρέωση του κράτους. Πρόκειται για μια από τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ, η οποία επί πλέον προβλέπει και τη δραστηριοποίηση ιδιωτών στα πλαίσια της «εταιρικής ευθύνης», προκειμένου να καλλιεργήσουν φιλολαϊκό προσωπείο, επενδύοντας ένα ποσό από τα τεράστια κέρδη τους σε κοινωνικές υπηρεσίες, με ανταποδοτικά πολλαπλάσιο κέρδος για τους ίδιους.

Ο ΣΥΝ βρέθηκε στη Βουλή να καταγγέλλει την «ελεύθερη αγορά» για το πρόβλημα της ανεργίας, τη στιγμή που, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αποτελεί ένα από τους συνθεμελιωτές της, ψηφίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και υπερασπιζόμενος σε κάθε ευκαιρία τον ευρωμονόδρομο της ανταγωνιστικότητας. Προσπαθεί να εμφανιστεί σαν εκφραστής των συμφερόντων των ανέργων, στηρίζοντας προγράμματα κατάρτισης και επιδότησης των εργοδοτών, από τα οποία χιλιάδες απολυμένοι έχουν σήμερα πλούσια και οδυνηρή πείρα. Θριαμβολογεί για την υπερψήφιση του επιδόματος της κοροϊδίας, όταν η ίδια η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι η διάρκεια παροχής του εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσο ο άνεργος θα αποδεχτεί ή όχι και με όποιους όρους τη θέση εργασίας που θα του προτείνουν οι μηχανισμοί του κράτους.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ από την πρώτη στιγμή στάθηκε εχθρικά απέναντι στην τροπολογία για την πρόωρη συνταξιοδότηση. Με αντιδραστικά επιχειρήματα, έστρωσε το δρόμο για την κυβερνητική αναδίπλωση. Αρχικά, επικαλέστηκε την «επιλεκτική αντιμετώπιση» των απολυμένων της Νάουσας, βάζοντας επί της ουσίας στο στόχαστρο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στην περιοχή και την αποτελεσματικότητά του. Προσπάθησε να φέρει εργάτες αντιμέτωπους με εργάτες, να δημιουργήσει τεχνητούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους χιλιάδες άνεργους, να τους φέρει σε αντιπαράθεση.

Στη συνέχεια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε ρόλο υπουργού Οικονομικών και μιλώντας εξ ονόματος των βιομηχάνων, χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι ο προϋπολογισμός δεν αντέχει το κόστος της προωθούμενης ρύθμισης. Καμιά έκπληξη. Είναι το επιχείρημα - σημαία της ΓΣΕΕ, της κυβέρνησης και του ΣΕΒ, στη βάση του οποίου πρόσφατα συνυπόγραψαν και την άθλια σύμβαση που προβλέπει «αυξήσεις» 0,77 ευρώ μεικτά στους μισθούς και το μεροκάματο. Για τη ΓΣΕΕ, ο προϋπολογισμός αντέχει τις φοροαπαλλαγές, τα κέρδη και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου, όχι όμως και την προστασία των ανέργων.

Σε συνέχεια του αντεργατικού της ξεσαλώματος, η ΓΣΕΕ θυμήθηκε και τα ταμεία, ισχυριζόμενη προκλητικά ότι η ρύθμιση θα οδηγήσει στην κατάρρευσή τους (!). Αυτοί που έβαλαν πλάτη για να φτάσουν σήμερα τα ασφαλιστικά ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται, αυτοί που κάνουν τα στραβά μάτια για τα εκατομμύρια ευρώ, τα οποία οι εργοδότες χρωστάνε στο ΙΚΑ, αυτοί που σιγοντάρουν το παραπέρα πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, υπερασπιζόμενοι την πλήρη εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, έρχονται να καταγγείλουν τους άνεργους ότι τα δίκαια αιτήματά τους θίγουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους και τους απολυμένους, βρίσκονται σε πλήρη σύμπλευση με το κεφάλαιο και τα κόμματά του και σαν τέτοιοι πρέπει να πάρουν απάντηση.

Το ύψος του επιδόματος ισούται με την πλήρη σύνταξη για όσους έχουν συμπληρώσει 7.500 ένσημα και είναι πάνω από 50 χρονών. Το επίδομα καλύπτει μόλις τους μισούς από τους απολυμένους κλωστοϋφαντουργούς της Νάουσας και ελάχιστο αριθμό ανέργων σε σχέση με τη συνολική ανεργία στην περιοχή. Αντίστοιχα και για τους απολυμένους κλωστοϋφαντουργούς και στις άλλες περιοχές της χώρας, όπου η ανεργία ξεπερνάει το 20%. Η συντριπτική πλειοψηφία των απολυμένων, καθώς και εκείνων που θα χάσουν τη δουλιά τους μέχρι τις 31/12/2008, μένουν εκτός της ρύθμισης, ενώ ταυτόχρονα παραμένει ασαφές το ποιος θα πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές.

Σύμφωνα με τις διασαφηνίσεις της κυβέρνησης, το επίδομα θα δίνεται για όσο καιρό ο δικαιούχος παραμένει άνεργος. Ξεκαθαρίζει, ωστόσο, ότι η διάρκεια παροχής τους εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσο ο άνεργος θα αποδεχτεί ή όχι να γίνει σκλάβος των «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», να δεχτεί την όποια δουλιά ή κατάρτιση του προτείνουν οι μηχανισμοί του κράτους, σε οποιαδήποτε περιοχή και με οποιουσδήποτε όρους. Συνεπακόλουθα, αν αρνηθεί, χάνει και το επίδομα.