Η άμεση απάντηση, με πλαίσιο πάλης που θα συγκρούεται με την πολιτική της επιχειρηματικότητας και του κέρδους στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας και θα προτάσσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, είναι πιο επιβεβλημένη παρά ποτέ. Στην οργάνωση ενός τέτοιου αγώνα θα πρωτοστατήσουν το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, έχοντας ήδη πίσω τους μια πλούσια δράση με αιχμή το ζήτημα της Υγείας και της Πρόνοιας.

Για τις συνέπειες της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, τα σχέδια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου και τον προγραμματισμό δράσης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ο «Ρ» συζητάει με την Λέττα Μεθωνιού, στέλεχος του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας.

Από τη συζήτηση με την Λέττα Μεθωνιού

-- Εχει βαθύνει η εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας. Η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε αυτούς τους τομείς, η λειτουργία των δημόσιων δομών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η συγχώνευση, οι εξαγορές και οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν ενταθεί. Η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που στηρίζει αμοιβαία την ανάπτυξη της κερδοφορίας και την επιχειρηματική δράση του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οδηγεί σε αυτή την κατεύθυνση τις εξελίξεις.

Από τη μια υποσκάπτεται η υγεία από την εργοδοσία, σε σημείο που να αυξάνονται διαρκώς τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες. Και από την άλλη η αποκατάσταση της υγείας των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι πηγή κέρδους για τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, ενδεικτικά του τι βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι. Από τις χρονοβόρες και πολλές φορές επικίνδυνες λίστες αναμονής, τις υποβαθμισμένες υπηρεσίες στα δημόσια νοσοκομεία, τις πληρωμές για εξετάσεις, τα «φακελάκια» που αρκετοί αναγκάζονται να πληρώνουν, τα φάρμακα που ακριβοπληρώνουμε.

Για παράδειγμα, η διοίκηση του «Ευαγγελισμού» παρότρυνε τους γιατρούς να παραπέμπουν τους ασθενείς στους ιδιώτες για αξονικές τομογραφίες ή να πληρώνουν από την τσέπη τους ορισμένα ακριβά φάρμακα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τον «Ευαγγελισμό».

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι τελευταίες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση. Είναι χαρακτηριστική η αύξηση των ενσήμων από 50 σε 100 για να έχεις βιβλιάριο υγείας, όταν η ανεργία καλπάζει. Πρόκειται για μέτρο οδυνηρό, ιδιαίτερα για τους οικονομικούς μετανάστες, που υποχρεώνονται να πληρώνουν ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες για να εξασφαλίσουν μία από τις προϋποθέσεις για την άδεια παραμονής τους.

Οι εργαζόμενοι δε θα επιτρέψουμε να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο. Τις όποιες υπηρεσίες Υγείας χρειαζόμαστε, πρέπει να τις προσφέρει δωρεάν το κράτος. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί, γιατί η κυβέρνηση ακόμα και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) τη χαρίζει στην κερδοφορία του κεφαλαίου και γι' αυτό ετοιμάζει σχετικό νομοσχέδιο.

-- Ποια είναι τα βασικά σημεία αυτού του νομοσχεδίου; Ποιους ωφελεί και ποιους πλήττει;

-- Οι εργαζόμενοι θα υποχρεωθούμε με την «Κάρτα Υγείας» και τα διάφορα «Πρωτόκολλα» να πληρώνουμε ακόμα περισσότερα απ' ό,τι σήμερα για να αγοράσουμε υπηρεσίες, είτε από το δημόσιο είτε από τον ιδιωτικό τομέα.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ενισχύει το ρόλο της στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών πρόληψης και ΠΦΥ, ενώ οι «φιλανθρωπικές» οργανώσεις αναγορεύονται σε επίσημους φορείς άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Είναι όχημα για να επιταχυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η αποποίηση της κρατικής ευθύνης.

Οι αρνητικές εξελίξεις στην Υγεία και στην Πρόνοια, μέρος των οποίων αποτελεί και το προωθούμενο νομοσχέδιο, πλήττουν με ιδιαίτερη σφοδρότητα τη νεολαία, τους οικονομικούς μετανάστες και τις γυναίκες. Ακόμα και τα στοιχεία των επίσημων μελετών επιβεβαιώνουν τον ταξικό χαρακτήρα των ανατροπών που ζούμε για να ωφεληθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλίων.

Ηδη, οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας φτάνουν στο 57,2% του συνόλου των δαπανών για το 2006. Σήμερα είναι πολύ περισσότερο. Και μάλιστα τη στιγμή που είναι τεράστιος ο πλούτος που παράγουμε οι εργαζόμενοι και μας τον κλέβουν μια χούφτα κεφαλαιοκράτες και το κράτος τους.

Οι ταξικές ανισότητες, η εκμετάλλευση των εργαζομένων, οξύνουν τα προβλήματα υγείας για να πλουτίζει η πλουτοκρατία. Γι' αυτό και τους χειρότερους δείκτες υγείας τους έχουν οι εργάτες, οι γυναίκες, οι οικονομικοί μετανάστες. Θα τους χαριστούμε; Οχι. Δικαίως διεκδικούμε να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία. Ούτε ένα ευρώ οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, ούτε ασφαλώς και τα Ταμεία μας.

-- Απ' τα πράγματα τίθεται ένα βασικό ερώτημα: Μπορεί να υπάρξει στο έδαφος της επιχειρηματικής δράσης τέτοια διαχείριση, που να εξασφαλίζει ταυτόχρονα και το κέρδος του ιδιώτη και το δικαίωμα στην Υγεία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων;

-- Η απάντηση βασίζεται σε αντικειμενικά γεγονότα κι είναι όχι.

Κανένα φτιασίδωμα του καπιταλισμού δεν μπορεί να μας ωφελήσει. Αντίθετα, μας βλάπτει. Και εδώ είναι ιδιαίτερες οι ευθύνες του ΣΥΝ και των συνδικαλιστικών του δυνάμεων, στην καλλιέργεια αυταπατών, στην απονεύρωση του εργατικού κινήματος, όταν διακηρύσσει πως μπορεί να ελεγχθεί ο ιδιωτικός τομέας και πως μπορεί παράλληλα με τη δράση του να προκύπτουν οφέλη για μας τους εργαζόμενους.

Αυτό που σήμερα είναι ανάγκη να γίνει είναι αυτό που υπάρχει ως αντικειμενική δυνατότητα, που παρέχει και το επίπεδο της επιστήμης και οι κατακτήσεις της τεχνολογίας και ο παραγόμενος απ' την εργατική τάξη πλούτος. Να υπάρχει δηλαδή ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες μας.

Να κοινωνικοποιηθούν οι ιδιωτικές δομές που πληρούν τις προϋποθέσεις, με την απορρόφηση των εργαζομένων στο λαϊκό σύστημα Υγείας. Να χρηματοδοτούνται οι υπηρεσίες από το κράτος και την εργοδοσία. Ούτε ένα ευρώ από τον εργαζόμενο, γιατί αυτός παράγει τον πλούτο.

Για να κατακτηθεί αυτός ο στόχος πρέπει να αλλάξει ο πολιτικός και συνδικαλιστικός συσχετισμός δύναμης. Αυτό πρέπει να διαμορφώνεται κάθε στιγμή, σε κάθε κινητοποίηση και δράση. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, ούτε και θα χάσουν. Αντίθετα, θα κερδίσουν αν εγκαταλείψουν τις συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Να συσπειρωθούν περισσότεροι εργαζόμενοι και σωματεία στο ΠΑΜΕ. Η μαζική δράση με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ είναι ο φόβος του κεφαλαίου. Γιατί είναι η μοναδική δράση που απειλεί τα συμφέροντά του. Που ανοίγει δρόμους για κατακτήσεις, αλλά και για ριζικές ανατροπές, όχι απλά της κυρίαρχης πολιτικής, αλλά και στην ιδιοκτησία των παραγωγικών μονάδων, για να γίνουμε κυρίαρχοι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Αυτοί οι αγώνες έχουν προοπτική και μέσα από αυτούς εξασφαλίζονται και τα δικαιώματά μας στην Υγεία και στην Πρόνοια.

-- Πώς παρεμβαίνουν το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα στο ζήτημα της Υγείας και της Πρόνοιας; Ποιος είναι ο προγραμματισμός δράσης για το επόμενο διάστημα;

-- Το προηγούμενο διάστημα αναπτύξαμε πολύμορφη δράση και με αποτελέσματα. Τα συνδικάτα που δρουν στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ διεκδικούν τα ζητήματα που αφορούν στην Υγεία των εργατών. Παράδειγμα είναι το Συνδικάτο Οικοδόμων. Αναπτύξαμε πρωτοβουλίες με παραστάσεις διαμαρτυρίας για να μην προωθηθεί το σχέδιο νόμου για την ΠΦΥ, για να καταργηθούν οι πληρωμές.

Μόλις την περασμένη Πέμπτη, τα ταξικά συνδικάτα έκαναν παρέμβαση στη διοίκηση του ΙΚΑ ενάντια στο «Πρόγραμμα εκσυγχρονισμού» του Ιδρύματος, το οποίο, ανάμεσα σε άλλα, στόχο έχει να προωθήσει και πλευρές του νομοσχεδίου για την ΠΦΥ, όπως είναι η λεγόμενη έξυπνη κάρτα, που βάζει πλαφόν στο πόσο δικαιούται να αρρωστήσει κανείς!

Αποτελεσματικά παρεμβήκαμε στον «Ευαγγελισμό», ενάντια στην τρομοκρατία της διοίκησης, αλλά και ενάντια στην εμπορευματοποίηση των λειτουργιών του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας. Αποτελεσματικά παρεμβήκαμε επίσης ενάντια στις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Η επαναπρόσληψη της εγκύου από το Ιατρικό Κέντρο δείχνει τη δυνατότητα και τη δυναμική του ΠΑΜΕ.

Ασφαλώς και έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε, και θα τα κάνουμε. Πολλά μπορούμε να πετύχουμε με την πιο ενεργό και μαζική συμμετοχή των εργαζομένων. Με τη διεύρυνση του ΠΑΜΕ.

Παντού επιδιώκουμε να συγκροτήσουμε Επιτροπές Αγώνα, όπου δεν είμαστε πλειοψηφία στα συνδικάτα, τα εργαλεία του αγώνα των εργαζομένων, γιατί οι συμβιβασμένες ηγεσίες κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων. Στις 20 του Μάη οργανώνουμε νέα συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων στην Υγεία στο υπουργείο Υγείας. Εκεί είναι η θέση του κάθε εργαζόμενου.