Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαλώς η δράση του φιλειρηνικού κινήματος και οι αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις ενοχλούν, όχι μόνο τους Αμερικανούς και τους συνεταίρους τους στο ΝΑΤΟ, αλλά και όλους τους υποτακτικούς της Νέας Τάξης.

Η προβολή του όποιου πιθανού οικονομικού οφέλους που μπορεί να έχουν κάποιοι επιχειρηματίες από την «αναψυχή» των μακελάρηδων των Βαλκανίων, όχι μόνο κρύβει ραγιαδισμό και υποτέλεια, αλλά θεωρεί ως δεδομένη την αντίληψη πως όλα είναι δυνατόν να πωλούνται και να αγοράζονται. Με άλλα λόγια, μπορεί να «εκπορνεύεται» η περηφάνια και η αξιοπρέπεια ολόκληρου του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η «ηθική του χρήματος» που προβάλλει η άρχουσα τάξη.

Το Πάσχα βρήκε ευκαιρία ο αθεόφοβος κ. Χριστόδουλος να κάνει πολιτική προπαγάνδα στις εκκλησίες στις οποίες υποτίθεται πήγαινε να ιερουργήσει, προσπαθώντας να διχάσει τον κόσμο ανάλογα με τα πιστεύω του καθενός. «Γονάτισε» κυριολεκτικά το εκκλησίασμα με τις πομπώδεις νουθεσίες του και τη χολή που έσταζε κατά πολιτικών αντιπάλων του, κατά συνανθρώπων του οι οποίοι τολμούν (άκουσον άκουσον θράσος!) να έχουν διαφορετική κοσμοθεωρητική αντίληψη από λόγου του και τους συν αυτώ αρχιερείς και φαρισαίους, αντίστοιχους εκείνων που σταύρωσαν το Χριστό, θεομπαίχτες της ειλικρινούς και ανιδιοτελούς απλοϊκής πίστης χιλιάδων συνανθρώπων μας. Ο κ. Χριστόδουλος θα 'πρεπε να γνωρίζει ότι για να σέβονται οι «άλλοι» τους οποίους αφόριζε, τα πιστεύω του θα πρέπει πρώτος εκείνος να σέβεται τα πιστεύω των άλλων. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και εκπρόσωπος του επίσημου θρησκευτικού δόγματος της χώρας μας να μιλά απρεπώς και μάλιστα ως κοινός πολιτικάντης μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες επί παντός επιστητού, δημιουργώντας διαχωριστικές γραμμές μέσα στα λαϊκά στρώματα και μάλιστα τις μέρες της Αγάπης, όπως κατά τα άλλα έλεγε υποκριτικώς και εξόχως φαρισαϊκώς...

Είναι γνωστό ότι δε χάνουν ευκαιρία ορισμένοι δημοσιογράφοι, και συγκεκριμένα δημοσιογραφικά συγκροτήματα, να χύνουν την αντιΚΚΕ χολή τους με κάθε αφορμή, έστω κι αν το θέμα τους αγγίζει τα όρια του γελοίου.

Βάλθηκαν στα πλαίσια αυτά τελευταία και κυρίως μετεκλογικά να μας πείσουν ορισμένοι, ιδιαίτερα το συγκρότημα Λαμπράκη μέσω του «Βήματος» και το συγκρότημα Κακαουνάκη μέσω του «Καρφιού», ότι το ΚΚΕ δεν πρέπει να κάνει συνεργασίες με θρησκευόμενους, δεν πρέπει να συνεργάζεται με ανθρώπους που κάνουν το σταυρό τους, δεν πρέπει να δέχεται ως ψηφοφόρους τους ανθρώπους που πάνε στην εκκλησία κ.ο.κ. Αμα, δε, τυχαίνει αυτοί να είναι και επώνυμοι κι όχι ανώνυμοι, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο τους και στον κόρφο του ΚΚΕ!!! Δικαιολογημένα προκύπτει το ερώτημα τι τους ενοχλεί στην όλη ιστορία για να επιμένουν τόσο πολύ να μας... προστατεύσουν από «θρησκόληπτους» και άλλους; Τους έχει πάρει μήπως ο πόνος μπας και βάλουμε νερό στο κρασί μας και αλλοιώσουμε την ιδεολογία μας; Μάλλον απίθανο να σκέφτονται έτσι οι εν λόγω κύριοι, όπως κι αν ονομάζονται.

Αλλο τους κόφτει και για άλλο πονάνε. Θέλουν πάση θυσία να υψώσουν πλαστές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους κομμουνιστές και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Γιατί ξέρουν ότι το λαό δεν τον χωρίζει το θρησκευτικό πιστεύω του. Το λαό τον ενώνουν κοινά συμφέροντα. Οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές βρίσκονται ανάμεσα στο λαό από τη μια μεριά και στα συμφέροντα που οι κύριοι της ολιγαρχίας και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι υπηρετούν. Κι αυτό ακριβώς είναι που πάση θυσία θέλουν να συσκοτίσουν. Γι' αυτό και ρίχνουν τη μελάνη τους καθημερινά...

Μέσα στο Μάη θα ανακοινωθούν, λέει, οι αποφάσεις της κυβέρνησης για την Εμπορική Τράπεζα. Την τρίτη σε μέγεθος τράπεζα της χώρας, την οποία οι κυβερνώντες -παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις τον περασμένο χρόνο- ετοιμάζονται να την προσφέρουν σε κάποιο... στρατηγικό επενδυτή. Σε όποιον, δηλαδή, αποφασίσει να αγοράσει κάποιο μεγάλο ποσοστό μετοχών, με στόχο την εξασφάλιση πολλαπλάσιων κερδών για το μέλλον.

Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση κάνει τα πάντα να εξασφαλίσει το μέλλον της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Εκείνο που όχι μόνο δεν εξασφαλίζει, αλλά ευθέως υπονομεύει και θέτει σε κίνδυνο, είναι το μέλλον των εργαζομένων. Οπως γίνεται, για παράδειγμα με τους εργαζόμενους της Ιονικής, στην οποία, λίγους μήνες αφότου «προσφέρθηκε» στον Γ. Κωστόπουλο της Τράπεζας Πίστεως, άνοιξε το κεφάλαιο «εθελούσια έξοδος από την εργασία», «περικοπή εργασιακών απολαβών», «δυσμενείς μετακινήσεις προσωπικού» κ.ο.κ.

Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, αυτό ακριβώς σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές. Κέρδη για τους «έχοντες» και πολύμορφη αμφισβήτηση των δεδομένων για τους «μη έχοντες»...