ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυτοί πρέπει να πέσουν

Του Κώστα Μητρόπουλου από τα ΝΕΑ

Η είδηση: Νεκρός ανασύρθηκε απ' τη θάλασσα ένας αλλοδαπός ναυτικός, που στα 70 του χρόνια ήταν ναυτολογημένος σ' ένα «αυτοκινητάδικο» πλοίο σαν πρώτος μηχανικός. Συνέβη εδώ δίπλα μας, στην Κυνόσουρα, και το πλοίο είχε σημαία Μολδαβίας.

Η είδηση αυτή θα ήταν αδιανόητη λίγα χρόνια πριν. Εβδομήντα χρόνων ναυτικός δεν μπορούσε να υπάρχει σε πλοίο όπου κυμάτιζε η σημαία της Σοβιετικής Ενωσης. «Τριακόσιες χιλιάδες» σχόλια μπορούν να γίνουν. Μένουμε σ' ένα, που δεκαετίες πριν και γι' άλλο λόγο έκανε ο Χικμέτ: «Για μένα το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει!». Κάθε εργάτης που ξεκινά να πουλήσει την εργατική του δύναμη και δε φτάνει να γυρίσει πίσω, είναι - τουλάχιστον - ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει. Κι αυτό που τον μποδίζει να βαδίσει είναι η καπιταλιστική πραγματικότητα. Το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Οσο αυτή η πραγματικότητα δεν ανατρέπεται, τόσο θα μετράμε φέρετρα. Πραγματικά ή συμβολικά, όπως αυτά που αντιστοιχούν στην καθημερινή φυλακή που είναι η ζωή των εργατών.

Αυτό, την όλο και πιο επιτακτική ανάγκη να ανατραπεί αυτό το σύστημα, κρατάμε κι απ' την μπόχα που αναδίδει η περιρρέουσα σαπίλα. Ας ψάχνουν αυτοί να βρούνε ποιος είναι ο λιγότερο βουτηγμένος στο βούρκο. Εμείς σημειώνουμε ότι άρχισαν πάλι τα όργανα: Τέσσερις και πολύ συγκεκριμένες οι εντολές: Να γίνουν ακόμα περισσότερο λάστιχο οι εργάτες για να κερδίζει το κεφάλαιο, να γίνει το κράτος ακόμα πιο λειτουργικό για το κεφάλαιο, να είναι ο μηχανισμός του κράτους ακόμα πιο οικονομικός για το κεφάλαιο, να γίνουν τα πανεπιστήμια ακόμα πιο ανοιχτά για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Κάθε συναίνεση σ' αυτήν την πολιτική παραπέμπει σε καταστάσεις, όπως αυτές στο χώρο της Υγείας. Οπου το χρήμα, που μαζεύουν τα Ταμεία από τη δουλιά των εργατών, περνά ζεστό στα ιδιωτικά θησαυροφυλάκια, δήθεν, «για να γιάνουν οι εργάτες». Σ' έναν τομέα - όπως αυτός της Υγείας - που και η παραμικρή παρουσία κερδοσκοπίας ισοδυναμεί με έγκλημα...

Ασχετο: Οταν δε βλέπεις τον ιμπεριαλισμό απέναντι, αλλά μια πτυχή της πολιτικής του, είσαι ήδη στο γήπεδο του αντίπαλου. Που όχι μόνο έχει την ευχέρεια να επικαλείται τις δικές του προβοκάτσιες για να σε πείσει ότι εσύ είσαι το λάθος, αλλά σου ζητάει και τα ρέστα γιατί δεν είσαι μάχιμος υπερασπιστής της βάρβαρης «δημοκρατίας» του.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΖ ΦΕΡΕΤΖΕ

ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ: «Οι προτεραιότητες είναι τέσσερις. Πρώτον, η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, που θα διευκολύνει τις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν και να απολύουν προσωπικό. (...) Δεύτερον, η μεταρρύθμιση του κράτους. Μια από τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι η αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο τομέα (...) Τρίτον, πρέπει να μειωθεί το κόστος για την επιχειρηματική δραστηριότητα (...) Τέταρτον, ο εκσυγχρονισμός των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να τους παραχωρήσουν αυτονομία, για να θέσουν τις προτεραιότητές τους, να προσλαμβάνουν και να αμείβουν το καλύτερο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, και να καθορίζουν τα δίδακτρα των φοιτητών» (το άρθρο με τις τέσσερις εντολές σε «Financial Times»/ ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Ευχή όλων είναι το 2008 (...) να είναι η χρονιά μέσα στην οποία θα δρομολογηθούν και θα ολοκληρωθούν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις (...) σε Ασφαλιστικό, Παιδεία, Δημόσια Διοίκηση, κράτος πρόνοιας και απεμπλοκή του Δημοσίου από επιχειρηματικές δραστηριότητες (...) πρέπει να προχωρήσουν με συναινετικές και ταχείες διαδικασίες» (οι δηλώσεις του προέδρου του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλου/ ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ: «Οικονομική "αφαίμαξη" εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ καταγράφεται κάθε χρόνο στα ασφαλιστικά ταμεία προς όφελος του ιδιωτικού τομέα υγείας. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΤΕΒΕ και ΟΠΑΔ) πληρώνουν το χρόνο περισσότερα από 520 εκατομμύρια ευρώ για την περίθαλψη και τις εξετάσεις των ασφαλισμένων τους σε ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα, οι πληρωμές των 4 ασφαλιστικών ταμείων αντιπροσωπεύουν το 52% - 60% του εκτιμώμενου κύκλου εργασιών του ιδιωτικού τομέα υγείας» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Εργατικός ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ στο βωμό της κερδοφορίας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ποιες οι αλλαγές για βαρέα - ανθυγιεινά

ΤΟ ΒΗΜΑ: Δυσοίωνες οι πρώτες ενδείξεις για το 2008

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Στην ανηφόρα το 2008 η οικονομία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ο πληθωρισμός ανησυχεί τώρα την κυβέρνηση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σήμα ύφεσης από τις ΗΠΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ αλλαγή πλεύσης σε 4 σημεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ καίει το Μαξίμου

Η ΑΥΓΗ: Το Μαξίμου παρεμποδίζει την έρευνα για το σκάνδαλο

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Γεμίζει... τρύπες η ροζ κουκούλα του γαλάζιου σκανδάλου

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Στα πλοκάμια οργανωμένης σπείρας ο Χρ. Ζαχόπουλος

ΕΘΝΟΣ: ΜΕ ΟΣΜΗ σκανδάλου 16 φάκελοι

ΤΑ ΝΕΑ: Νέοι ύποπτοι για DVD - εκβιασμό

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΙ ΛΑΔΩΜΕΝΟΙ από τη SIEMENS

Ο ΛΟΓΟΣ: ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ με φόντο αποχαρακτηρισμούς

Συνένοχοι

«Τι είδους κράτος θα μπορούσε να είναι; (...) Ρωτάω: πώς θα προστατευτεί ο σερβικός θύλακας; Το ΝΑΤΟ προετοίμασε τη σημερινή κατάσταση (...) τα ΜΜΕ είχαν προετοιμάσει πολύ καλά το πολεμικό κλίμα. Ψέματα και ρητορείες: είναι όλοι τους βαθύτατα ένοχοι» (για το Κόσσοβο η δήλωση του συγγραφέα Πέτερ Χάνκε / ΕΘΝΟΣ).

Να προτιμάς τα δύσκολα

«Το εύκολο είναι ο εχθρός του δύσκολου. Οπως ακριβώς οι μικροί, έτσι και οι μεγάλοι έμαθαν να προτιμούν το απλό από το πολύπλοκο. Το εύκολο κερδίζει το δύσκολο. Εύκολη ανάγνωση, εύκολα ψώνια, εύκολα παιχνίδια, εύκολα ήθη. Οπως το έχει επισημάνει ήδη ο φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ, ζούμε σήμερα σε μια πελώρια καταναλωτική αγορά η οποία αγκαλιάζει την οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία και προτείνει προϊόντα που διευκολύνουν την επιλογή: "Προϊόντα που τους έχει αφαιρεθεί κάθε βλαβερή ιδιότητα: καφές χωρίς καφεΐνη, άπαχο αφρόγαλα, μπίρα χωρίς αλκοόλη. Εικονικό σεξ χωρίς σεξ, πόλεμος χωρίς θύματα (από τη μεριά του επιτιθέμενου φυσικά), πόλεμος χωρίς πόλεμο, διαχειριστική πολιτική χωρίς πολιτική". Εύκολα πράγματα (...) Η προτροπή του Επίκουρου δεν ξεχνιέται ατιμωρητί: "Από τις εύκολες χαρές να προτιμάς τις δύσκολες, γιατί αυτές είναι που δίνουν μεγαλύτερη ικανοποίηση"» (ο Ρούσσος Βρανάς στα ΝΕΑ).