ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ

Να μπει φραγμός στην εισβολή των μονοπωλίων

Περιοδεία στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν χτες το πρωί οι βουλευτές του Κόμματος Σοφία Καλαντίδου και Γιάννης Ζιώγας

Ο Γιάννης Ζιώγας μιλάει στους εργαζόμενους στο Λιμάνι

Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης, που προωθείται με την παράδοση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού και των φορέων του. Το παραπάνω κάλεσμα απηύθυναν στους φορτοεκφορτωτές του ΟΛΘ οι βουλευτές του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου και Γιάννης Ζιώγας στη διάρκεια της περιοδείας που πραγματοποίησαν χτες το πρωί, συνοδευόμενοι από κλιμάκιο στελεχών της ΚΟΘ του ΚΚΕ. Και δεσμεύτηκαν ότι το ΚΚΕ θα αναλάβει πρωτοβουλίες σ' αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή για την ενημέρωση και την ενεργοποίηση του λαού της Θεσσαλονίκης.

Το κλιμάκιο της ΚΟΘ του ΚΚΕ συναντήθηκε με εκπροσώπους του Σωματείου εργαζομένων στις φορτοεκφορτώσεις και στη συνέχεια μίλησε στους εργαζόμενους, στο χώρο της καντίνας (Οίκος του Ναύτη).

Ξεκαθάρισαν ότι το ΚΚΕ είναι κάθετα αντίθετο στην ιδιωτικοποίηση του Λιμανιού. Οπως είπαν, οι επιπτώσεις για την πόλη, την οικονομία της, το επίπεδο ζωής του λαού, τους εργαζόμενους στο Λιμάνι θα είναι σημαντικές και αρνητικές. Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια με μόνιμη σταθερή εργασία και πλήρη συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα τεθούν υπό διωγμό για να μετατραπούν οι ΣΕΜΠΟ σε σύγχρονες γαλέρες των μονοπωλιακών ομίλων.

Κάλεσαν τους εργαζόμενους να παλέψουν ενάντια στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας, να βάλουν φραγμό στην εισβολή των μονοπωλίων στο Λιμάνι και να διεκδικήσουν τη δημιουργία Ενιαίου Δημόσιου Φορέα Μεταφορών.

Συσκέψεις συντονισμού

Σήμερα, με παράσταση διαμαρτυρίας στη διάρκεια της συνεδρίασης της διοίκησης του ΟΛΠ, ξεκινάνε οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, για την καθυστέρηση των οποίων την ευθύνη έχει η συνδικαλιστική τους πλειοψηφία. Σάββατο και Κυριακή 5 και 6 του μήνα αντίστοιχα οι εργαζόμενοι θα απέχουν από τις υπερωρίες. Τη Δευτέρα 7 Γενάρη θα γίνει 24ωρη απεργία σε όλα τα λιμάνια. Από τις 8 έως τις 10 Γενάρη αποφασίστηκε ξανά αποχή από υπερωρίες. Στις 11 Γενάρη θα γίνει και πάλι 24ωρη απεργία. Στις 12 και 13 Γενάρη συνεχίζουν με αποχή.

Στο πλαίσιο της δράσης που αναλαμβάνουν οι ταξικές δυνάμεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ διοργανώνει σύσκεψη την Τρίτη 8 Γενάρη (Εργατικό Κέντρο, 6.30 μ.μ.). Στη Θεσσαλονίκη, αντίστοιχη σύσκεψη διοργανώνουν τη Δευτέρα 7 Γενάρη η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, η Δημοτική Κίνηση «ΘεσσαλοΝΙΚΗ Τώρα» και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (11 π.μ., Οίκος του Ναύτη - Λιμάνι).

Οταν ο ΣΥΝ εφευρίσκει άλλοθι

Στο χτεσινό φύλλο της «Αυγής», με ένα εκτενές άρθρο, ο Δ. Στρατούλης, μέλος του ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος για την εργατική πολιτική, ανακαλύπτει τρία ψέματα σε σχέση με τα όσα πρόσφατα έγραψε ο «Ρ» για τη στάση του ΣΥΝ απέναντι στο νόμο Ρέππα και τη δήλωσή του στις 28/12/2007 να παγώσουν οι διατάξεις του 3029/02 από 1/1/2008, με συμφωνία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Λέει ο ΣΥΝ ότι οι συνδικαλιστές του εκείνη την περίοδο (Ανοιξη 2002) «είχαν κυριολεκτικά ανέβει στα κεραμίδια ενάντια στο νομοσχέδιο Ρέππα». Επικαλείται μάλιστα την απεργία που κήρυξε τότε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, την οποία -όπως λέει- προκάλεσε.

Τι είχε προηγηθεί της απεργίας στις 18 Απρίλη; Στις 5 Μάρτη 2002 ξεκινάει στο υπουργείο Απασχόλησης ο «διάλογος» για το νόμο Ρέππα. Ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος του ΣΥΝ στη ΓΣΕΕ κάθεται μαζί με τους υπόλοιπους της πλειοψηφίας στο τραπέζι, την ίδια ώρα που υπήρχε η ανάγκη έντασης της ταξικής πάλης ενάντια στο νόμο που ετοιμαζόταν. Υπονόμευσε στη δοσμένη στιγμή η ταχτική του τον αγώνα ή όχι; Την υπονόμευσε. Οπως ακριβώς υπονομευτική ήταν και η συνάντηση για το ίδιο θέμα του τότε προέδρου του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλου, με τον υπουργό Απασχόλησης στις 20 Μάρτη, στο γραφείο του πρώτου.

Την ίδια ώρα που ο ΣΥΝ νομιμοποιούσε το «διάλογο» της απάτης που διευκόλυνε το νόμο Ρέππα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ διαδήλωναν έξω από το υπουργείο. Στις 12 Μάρτη το ΠΑΜΕ διοργανώνει μαζική διαμαρτυρία έξω από τη ΓΣΕΕ, καταγγέλλοντας τη συμμετοχή της πλειοψηφίας στον «κοινωνικό διάλογο». Στις 14 Μάρτη, δεκάδες χιλιάδες λαού κατεβαίνουν μαζικά στους δρόμους όλης της χώρας, συμμετέχοντας στα συλλαλητήρια που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ ενάντια στον προωθούμενο τότε νόμο Ρέππα. Στις 21 Μάρτη οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αιφνιδιαστικά διαδηλώνουν μπροστά από το Μέγαρο Μαξίμου. Στις 3 Απρίλη, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ κηρύσσουν πανελλαδική απεργία, δίνοντας μάχη στους τόπους δουλιάς για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των εργαζόμενων.

Αυτά είναι τα όσα προηγήθηκαν της πανεργατικής απεργίας στις 18 Απρίλη, για την οποία κάνει λόγο ο ΣΥΝ και η οποία κηρύχτηκε ενάμιση ολόκληρο μήνα μετά τη δημοσιοποίηση των αντιασφαλιστικών προτάσεων της κυβέρνησης, κάτω από την πίεση των εργατικών αντιδράσεων, όπως αυτές εκφράστηκαν και στις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ. Μετά τη συμμετοχή στο διάλογο «βγήκαν και... στα κεραμίδια». Αυτή είναι η αλήθεια και είναι αδιαμφισβήτητη.

Σε άλλο σημείο του χτεσινού άρθρου στην «Αυγή», εμφανίζεται θιγμένος ο ΣΥΝ επειδή -όπως λέει- δε ζήτησε μόνο το πάγωμα των αρνητικών διατάξεων του νόμου Ρέππα, αλλά ότι «ο ΣΥΝ ζητάει την κατάργηση του νόμου Ρέππα και ότι μέχρι το εργατικό κίνημα και η αριστερά να πετύχουν αυτό το στόχο τους, δεν μπορούν να μείνουν αδιάφοροι στο γεγονός ότι από 1/1/2008 -εάν δεν κάνουμε τώρα κάτι να παγώσει η εφαρμογή τους- θα αρχίσουν να ισχύουν οι διατάξεις του νόμου Ρέππα που μειώνουν συντάξεις και αφαιρούν δικαιώματα».

Ο οπορτουνισμός του ΣΥΝ σε πλήρη ανάπτυξη. Ζητάει στα λόγια την κατάργηση του νόμου Ρέππα και διαδηλώνει μαζί με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην απεργιακή συγκέντρωση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στις 12 Δεκέμβρη, το ψήφισμα της οποίας δε ζητούσε την κατάργηση, αλλά την εφαρμογή του. Ζητάει την κατάργηση του νόμου Ρέππα και την ίδια ώρα καλεί το δημιουργό του νόμου, το ΠΑΣΟΚ, σε κοινή δράση για το Ασφαλιστικό (βλέπε πρόταση Αλαβάνου). Ζητάει την κατάργηση του νόμου Ρέππα και ζητάει από το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράψει Επερώτηση για τα αποθεματικά και την Κοινωνική Ασφάλιση, προσφέροντάς του συγχωροχάρτι.

Ακόμα παραπέρα. Σαφώς και η ψήφιση ενός νόμου δε σημαίνει ότι το εργατικό κίνημα πρέπει να παραιτηθεί από το αντιπάλεμά του. Εχει αντικειμενικό συμφέρον και καθήκον να συνεχίσει τους αγώνες. Να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου και σε μια προοπτική να πετύχει και την ανατροπή του. Ποια τακτική είναι όμως ικανή να οδηγήσει τον αγώνα σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Η τακτική του ΣΥΝ σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, όπως καταγράφεται παραπάνω; Αυτή η ταχτική βάζει εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων και των αιτημάτων του εργατικού κινήματος, κρύβει τη γενεσιουργό αιτία του κάθε αντιλαϊκού αντεργατικού νόμου, που δεν είναι άλλη από την πολιτική ενίσχυσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Το ίδιο κάνει και τώρα ο ΣΥΝ. Καλεί τους θύτες (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) να λυπηθούν τα θύματα και να συμφωνήσουν στο πάγωμα του νόμου Ρέππα από 1/1/2008. Μνημειώδης πράγματι η πρωτοβουλία του ΣΥΝ, που καλεί τα κόμματα του κεφαλαίου οικειοθελώς να παραιτηθούν, έστω και προσωρινά, από την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Μόνο οι ενιαίοι ταξικοί αγώνες, που στο στόχαστρό τους έχουν τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής και τους φορείς της μπορούν να είναι αποτελεσματικοί, να οδηγήσουν στην απόσπαση κατακτήσεων, να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή αντιλαϊκών νόμων, να ακυρώσουν ελιγμούς της κυβέρνησης.

Περ. Κ.

Σύσκεψη για τον προγραμματισμό της αγωνιστικής δράσης της πραγματοποιεί αύριο Σάββατο στις 11 π.μ. στην αίθουσα της οδού Χαλκοκονδύλη 17 (2ος όροφος) η Επιτροπή Αγώνα Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.