Ο κατάλογος με τους ισολογισμούς των 241 εμποροβιομηχανικών, τραπεζικών και άλλων επιχειρήσεων, που επεξεργάστηκε ο «Ρ» είναι αποκαλυπτικός (για τους μεγάλους κερδισμένους από την πολιτική της ΟΝΕ και του Μάαστριχτ, που εφαρμόζεται από το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ή τη δημόσια ανοχή της ΝΔ). Σήμερα δημοσιεύουμε τη λίστα των 100 επιχειρήσεων που εμφάνισαν κέρδη πάνω από 100% καθώς και το σύνολο των κερδών των 241 επιχειρήσεων, ενώ στην ερχόμενη βδομάδα θα δημοσιευτούν και οι άλλες επιχειρήσεις. Ο κατάλογος αυτός είναι ταυτόχρονα προκλητικός για τα πλατιά λαϊκά στρώματα που διαπιστώνουν πως όταν ο πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ μιλούν για «ισχυρή Ελλάδα», έχουν στο νου τους την ισχυροποίηση της θέσης του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων.

Την ώρα, λοιπόν, που ο πρωθυπουργός και οι υποψήφιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να πείσουν το λαό για την «κοινωνική τους ευαισθησία» και - κατηγορώντας τη ΝΔ για «λαϊκισμό» - ζητούν την ψήφο μας προκειμένου να...«ολοκληρώσουν» στην ερχόμενη τετραετία το «κοινωνικό έργο» τηρώντας με ευλαβική συνέπεια το ασφυκτικό αντιλαϊκό πλαίσιο που επιτάσσει η ΟΝΕ... Την ώρα που ο πρόεδρος και οι υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ μέμφονται το ΠΑΣΟΚ για «κοινωνική αναλγησία» και μοιράζουν υποσχέσεις για «μια καλύτερη Ελλάδα», με λιγότερη ανεργία και «καλύτερη υγεία - παιδεία - πρόνοια», διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα πως το κόμμα τους - σαν γνήσιος εκπρόσωπος του νεοφιλελευθερισμού» - μπορεί να εφαρμόσει «καλύτερα» και «αποτελεσματικότερα» την πολιτική της ΟΝΕ και του Συμφώνου Σταθερότητας... Την ίδια ώρα έρχονται τα επίσημα στοιχεία με την κερδοφορία των επιχειρήσεων, για να αποδείξουν τη διάσταση λόγων και έργων που διακρίνει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που κυβερνούν την Ελλάδα τα τελευταία 26 χρόνια.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι όρκοι πίστης που δίνουν οι ηγεσίες και οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ, ότι δηλαδή πιστεύουν σε μια οικονομική πολιτική που διακρίνεται για την «κοινωνική ευαισθησία» στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος λαός, οι εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων και οι απόμαχοι της δουλιάς, είναι κάλπικοι και διαψεύδονται από την καθημερινή πραγματικότητα. Ο «παράδεισος» που υπόσχεται σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (και σε πιο χαμηλούς τόνους και η ηγεσία της ΝΔ) μετά την 1η Γενάρη 2001 - που η Ελλάδα θα ενταχθεί στην ΟΝΕ - είναι παρόμοιος με τα «χρυσά κουτάλια» που θα έτρωγαν οι Ελληνες εργαζόμενοι μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, όπως υποσχόταν το 1979/'80 η τότε κυβέρνηση της ΝΔ.

Η επικέντρωση της προσοχής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο «πώς πηγαίνει το Χρηματιστήριο» ή σε άλλα δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα, δεν είναι τυχαία. Το γεγονός για παράδειγμα, ότι οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι να πάρουν «καθαρή θέση» απέναντι στα μεγάλα και καυτά προβλήματα (όπως η μείωση της ανεργίας, η διασφάλιση των εργατικών και άλλων κοινωνικασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων) που ταλανίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αποτελεί προάγγελο για τη θύελλα αντιλαϊκών μέτρων που επιφυλάσσουν τα δύο μεγάλα κόμματα μετά τις 9 Απρίλη.

Το γεγονός και μόνο ότι η διανομή και αναδιανομή του πλούτου που παράγεται στην Ελλάδα έγινε «πιο άδικη» - παρά τις υποσχέσεις για «ενίσχυση» ή «στήριξη» των λαϊκών εισοδημάτων, που μοίραζαν από τα προεκλογικά μπαλκόνια οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία από το 1974 μέχρι σήμερα - αποτελεί ουσιαστικό λόγο καταψήφισης και των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και των υποψηφίων της ΝΔ, από τα θύματα των γαλαζοπράσινων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας.

«Με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αυξάνεται - χρόνο με το χρόνο - όλο και περισσότερο η αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων». Αυτό, είναι ένα από τα αγαπημένα επιχειρήματα που προβάλλουν ο πρωθυπουργός και άλλα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος (υπουργοί, υποψήφιοι βουλευτές κλπ.), καλώντας τους εργαζόμενους να ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ για να συνεχίσει την ίδια πολιτική, η οποία - λένε - εξασφαλίζει «πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις».

Ας δούμε τώρα, πόση δόση αλήθειας υπάρχει στον ισχυρισμό που προβάλλεται από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Και την αλήθεια, μπορεί να τη βρει ο καθένας μας, αν συγκρίνει μεταξύ τους τα παρακάτω 3 βασικά οικονομικά στοιχεία:

Πρώτον, το ρυθμό αύξησης του πληθωρισμού του 1999.

Δεύτερον, την ονομαστική αύξηση που δόθηκε το 1999 στους μισθούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και στις συντάξεις.

Τρίτον, την αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως προκύπτουν από τους ισολογισμούς που δημοσιεύονται στις εφημερίδες και ειδικότερα τους ισολογισμούς 241 επιχειρήσεων που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ».

Από την εξέταση των παραπάνω 3 βασικών οικονομικών μεγεθών, προκύπτει ότι το 1999:

• Ο πληθωρισμός, δηλαδή το επίσημο κόστος ζωής - όπως καταγράφεται από τις δειγματοληπτικές έρευνες που κάνει κάθε μήνα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας - αυξήθηκε κατά 2,6%.
• Η εισοδηματική πολιτική στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα- που αποφάσισε η κυβέρνηση Σημίτη - περιόρισε την ονομαστική αύξηση των μισθών και συντάξεων στο 2%, ενώ στις χαμηλές συντάξεις η αύξηση ήταν λίγο μεγαλύτερη αλλά δεν ξεπέρασε το 3%. Στην ουσία, δηλαδή, η κυβέρνηση έδωσε στις συντάξεις «πείνας» και ένα μικρό «φιλοδώρημα»! Στον ιδιωτικό τομέα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψαν εργαζόμενοι (ΓΣΕΕ) και εργοδότες (ΣΕΒ και άλλοι εργοδοτικοί φορείς) προέβλεπε αύξηση στο βασικό μισθό/μεροκάματο στο 2,1% (1,4% το πρώτο εξάμηνο και 1,4% στο δεύτερο εξάμηνο).
• Τα κέρδη μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων, όπως προκύπτει από τους ισολογισμούς τους που διαβάζουμε καθημερινά στις εφημερίδες, αυξήθηκαν με ρυθμούς ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟΥΣ του πληθωρισμού και των ονομαστικών αυξήσεων που πήραν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Οπως προκύπτει από τους ισολογισμούς 241 μεγάλων επιχειρήσεων (εμπορικών, βιομηχανικών, τραπεζικών, χρηματιστηριακών κλπ.) που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ», το μέσο ποσοστό αύξησης των κερδών τους ήταν 127,3 %.

Από την επεξεργασία των ισολογισμών που έκανε και δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ», προκύπτουν ότι από τις 241 επιχειρήσεις, οι 210 αύξησαν τα κέρδη τους πολύ πάνω από τον πληθωρισμό (από 3,84 φορές μέχρι και 2.713 φορές μεγαλύτερη) και μόνο 31 επιχειρήσεις εμφανίζουν μείωση κερδών (αυξήσεις κερδών μικρότερες του πληθωρισμού ή και ζημιές).

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει και από τον πίνακα, μεταξύ αυτών των 241 επιχειρήσεων:

• 10 παρουσιάζουν αύξηση κερδών πάνω από 1.000% και για την ακρίβεια από 1.245,1% (η Τεχνική Ολυμπιακή ΑΕ) μέχρι και 7.054,8% (η ΒΙΑΜΑΞ ΑΒΕΕ).
• 13 παρουσιάζουν αύξηση κερδών σε ποσοστό που κυμάνθηκε από 500 ως 999,9%.
• 82, εμφανίζουν αύξηση κερδών σε ποσοστό που κυμάνθηκε από 100% ως 499%.
• 95 κατέγραψαν αύξηση κερδών σε ποσοστό από 10% ως 99,9%.
• 9 εμφανίζουν κέρδη από4,4% μέχρι και 9,9%.
• 32 επιχειρήσεις εμφανίζουν μείωση των πραγματικών κερδών. Συγκριτικά με το 1998, η 1 από αυτές τις 32 επιχειρήσεις εμφανίζει ονομαστική αύξηση κερδών κατά 0,5% ενώ οι άλλες 32 δηλώνουν μείωση κερδών σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0,7% (πρόκειται για τον ΟΤΕ) μέχρι 29.933,3% (η φαρμακευτική εταιρία Glaxo Wellcomme AEBE). Ειδικά για τον ΟΤΕ, η μείωση των κερδών, αποδίδεται από τη διοίκηση του Οργανισμού, στις ζημιές που προέκυψαν από την επένδυση στη Γιουγκοσλαβία (το κομμάτι του Κόσσοβου θεωρείται παρελθόν) καθώς και τη συμμετοχή στην εταιρία δορυφορικών επικοινωνιών ICO.

Η στοιχειώδης λογική - που δεν απαιτεί μαθηματικές γνώσεις πανεπιστημίου - λέει το εξής: Οταν η ονομαστική αύξηση των μισθών και συντάξεων είναι μεγαλύτερη του πληθωρισμού, έχουμε πραγματική αύξηση της αγοραστικής δύναμης ενώ αντίθετα όταν το ποσοστό αύξησης είναι μικρότερο του πληθωρισμού τότε έχουμε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων των μισθωτών -συνταξιούχων.Με βάση το παραπάνω αξίωμα, είναι προφανές, ότι το 1999 - ελέω της εισοδηματικής πολιτικής σύνθλιψης των μισθών, των συντάξεων και άλλων λαϊκών εισοδημάτων που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - ήταν μια ακόμη χρονιά αύξησης των κερδών και υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων σε βάρος των εργαζομένων.

Από την επεξεργασία των ισολογισμών των 241 επιχειρήσεων που εμφάνισαν ότι το 1999 αύξησαν τα κέρδη τους κατά 127,3% ήτοι 1,4 τρισεκατομμύρια δραχμές (από 1,1 τρισ. δραχμές το 1998 σε 2,5 τρισ. δραχμές το 1999), προκύπτει επίσης ότι με βάση τα μεγαλύτερα κέρδη (και όχι το ποσοστό αύξησης κερδών) το 1999:

• Οι 10 πρώτες συγκέντρωσαν το 57,5% των συνολικών κερδών, έναντι 59,8% των συνολικών κερδών το 1998. Συγκεκριμένα, το 1999 οι 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις μοιράστηκαν μεταξύ τους 1.438 δισ. δραχμές κέρδη έναντι 658 δισ. δραχμών το 1998. Μοιράστηκαν δηλαδή μεταξύ τους, επιπλέον κέρδη ύψους 779,1 δισ. δραχμές σε σχέση με το 1998.
• Οι25 πρώτες, συγκέντρωσαν πέρσι το 75,2% των συνολικών κερδών έναντι 73,5% το 1998. Συγκεκριμένα οι 25 πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, συγκέντρωσαν πέρσι 1.880,8 δισ. δραχμές (από 810 δισ. δραχμές) που σημαίνει ότι μοιράστηκαν μεταξύ τους επιπλέον κέρδη 1.070,8 δισ. δραχμές σε σχέση με πρόπερσι.

Τα παραπάνω στοιχεία εξηγούν γιατί ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είναι «λαλίστατοι» όταν μιλούν για τα «οφέλη» της οικονομικής πολιτικής στα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων ή των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, ενώ παραμένουν βουβοί όταν πρόκειται να μιλήσουν για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.