Μετά από μερικές δεκαετίες από την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, η Νομαρχία Ηρακλείου αποφάσισε να προχωρήσει στην «Ενοποίηση των Μνημείων - Τόπων Ομαδικής Εκτέλεσης Θυμάτων Ναζισμού στο Νομό Ηρακλείου». Θα έλεγε κάποιος: «Κάλλιο αργά παρά ποτέ». Ομως το Νομαρχιακό Συμβούλιο, η πλειοψηφία, δηλαδή, των συμβούλων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ελάχιστα ποσά μερικών χιλιάδων ευρώ που χρειάζονται για το έργο, αποφάσισαν να απευθυνθούν στην ΕΕ για συγχρηματοδότηση και, συγκεκριμένα, στο πρόγραμμα: «Η Ευρώπη για τους Πολίτες 2007 - 2013, Δράση 4 - Ενεργός Ευρωπαϊκή Μνήμη». Αλλά η επιλογή αυτού του Ευρωενωσιακού Προγράμματος, μόνον ως ύβρις και προσβολή στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων του ναζισμού μπορεί να χαρακτηριστεί. Αφού με το πρόγραμμα αυτό εξισώνονται τα θύματα του ναζισμού με τα... (υποτιθέμενα) θύματα του σταλινισμού(!) κατά το γνωστό Αντικομμουνιστικό μνημόνιο. Δικαιολογημένα η ΝΑΣ Ηρακλείου καταγγέλλει ως ύβρι για την Εθνική Αντίσταση τη σχετική πρόταση της νομάρχου Ηρακλείου Ευαγγελίας Σχοιναράκη - Ηλιάκη και της πλειοψηφίας του Νομαρχιακού Συμβουλίου, καταψηφίζοντας τη σχετική πρόταση.

Με το «σπαθί» τους κέρδισαν η κυβέρνηση και οι αστυνομικές αρχές την ευγνωμοσύνη του Αμερικανού πρέσβη για τη χτεσινή (αντι)τρομοκρατική κινητοποίηση.

Η κυβέρνηση όχι κατάπιε αμάσητη την «πληροφορία» τους διοχέτευσαν οι αμερικανικές υπηρεσίες περί «χτυπήματος» της πρεσβείας από Ιρακινούς, αλλά φρόντισε να οργανώσει μια τεράστια (αντι)τρομοκρατική επιχείρηση, συλλαμβάνοντας δεκάδες οικονομικούς μετανάστες σε διάφορα σημεία της Αθήνας και να αναπαράγει προς τα έξω τις δήθεν πληροφορίες, παρ' όλο που γνώριζε ότι ήταν ανυπόστατες και αναληθείς... Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη είναι ότι η αμερικανική πρεσβεία έκρινε πως ήταν ευκαιρία να οργανωθεί μια άσκηση (αντι)τρομοκρατικής ετοιμότητας, όπως αυτές που συχνά γίνονται στις ΗΠΑ και αλλού, και η ελληνική κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στο σενάριο made in USA και τις εντολές που έλαβε. Γι' αυτό και ο Τσαρλς Ρις προσερχόμενος νωρίς το πρωί στο συνέδριο του Economist χαρακτήρισε δείγμα πολύ καλής συνεργασίας των ελληνικών αρχών με τις αμερικανικές, την άμεση κινητοποίηση γύρω από το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας...

Επαναλαμβανόμενες δηλώσεις αποκήρυξης του κομμουνισμού κατά τακτά χρονικά διαστήματα ζητά η πολωνική κυβέρνηση, αφού όπως φαίνεται μία φορά δεν είναι ποτέ αρκετή...

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ευρωβουλευτή Μπρόνισλαβ Γκέρεμεκ, γνωστού για την αντικομμουνιστική και αντιδραστική του στάση, τόσο κατά την περίοδο του σοσιαλισμού όσο και σήμερα. Παρά το αντικομμουνιστικό του «έργο» και το γεγονός ότι έχει ήδη υπογράψει δήλωση «αποκήρυξης του κομμουνισμού» όταν έθεσε υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές της χώρας του προ τριετίας, σήμερα με το νέο νόμο «αποκομμουνιστικοποίησης», καλείται να την επαναλάβει αλλιώς χάνεται η ευρωβουλευτική του ιδιότητα. Η αντίδρασή του κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αξιοποιήθηκε κατάλληλα προκειμένου να δημιουργηθούν εντυπώσεις, με στόχο την εξίσωση της σοσιαλιστικής περιόδου, της λαϊκής διακυβέρνησης με το φασισμό, που αντιπάλεψαν. Ο αρχηγός των Πράσινων Ντάνιελ Κον Μπεντίτ δήλωσε ότι επί χρόνια αγωνιστήκαμε κατά του Σταλινισμού και ζήτησε από το Κοινοβούλιο να «προστατεύσει τους βουλευτές από σταλινικές ή φασιστικές μεθόδους κυβερνήσεων».

Από την έκφραση «σταλινική μέθοδος»... θίχτηκαν οι ακροδεξιοί βουλευτές της ομάδας «Ταυτότητα, Παράδοση, Κυριαρχία», με τον επικεφαλής της να ζητά να συνοψίζει το... πρόβλημα στο «εάν και σε ποιο βαθμό ο κ. Γκέρεμεκ συνεργάστηκε με τη σταλινική εξουσία, με το χείριστο αυτό ολοκληρωτισμό»... Οσον αφορά τον ίδιο τον Γκέρεμεκ, πατενταρισμένο αντικομμουνιστή του ταιριάζει το τα ήθελες και τα 'παθες...